Μεσολογγίου 17, Εξάρχεια |
|
|
||||
ΠΟΛΙΤΙ[ΣΤΙ]ΚΟΣ ΧΩΡΟΣ |
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|||||
|
|
|
|
|
||
ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ Το "Ηλιοτρόπιο", η λειτουργία ενός αυτοοργανωμένου πολιτικού και πολιτιστικού χώρου, είναι μέρος της ευρύτερης επιλογής μας για αντίσταση απέναντι στην κυρίαρχη -και καθημερινά όλο και πιο εφιαλτική- πραγματικότητα της εκμετάλλευσης και του κοινωνικού ελέγχου. Τα περιεχόμενα και οι κατευθύνσεις της δράσης μας προσανατολίζονται από την ίδια την εμπειρία και την ιδιαίτερη διαδρομή του καθένα μας. Μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες που ξέσπασαν ενάντια στα εκσυγχρονιστικά σχέδια της εξουσίας σε χώρους εργασίας, στην εκπαίδευση, σε τοπικές κοινωνίες και στο φυσικό περιβάλλον, μέσα από την αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους και τους αγώνες ενάντια στις φυλακές και τις σύγχρονες συνθήκες απομόνωσης, την αντίσταση στις κρατικές δολοφονίες και την καταστολή των κοινωνικών και πολιτικών χώρων και των ανθρώπων που αγωνίζονται, τις κινητοποιήσεις ενάντια στους πολέμους και τις σύγχρονες συνθήκες παγκοσμιοποίησης της κυριαρχίας, την αλληλεγγύη στους μετανάστες και τους πρόσφυγες και την αντίθεση στα έθνη, τα κράτη και τα σύνορα. Ανάμεσα στις πολλές μορφές αυτού του αγώνα, τις κινητοποιήσεις και τις δράσεις στους δρόμους, την έντυπη αντιπληροφόρηση και την κριτική, τις δημόσιες συζητήσεις και παρεμβάσεις, θεωρήσαμε επίσης σημαντική την λειτουργία ενός αυτοοργανωμένου χώρου. Έτσι, το Ηλιοτρόπιο ξεκίνησε να λειτουργεί την άνοιξη του 2000 στα Εξάρχεια. Σε μια γειτονιά που, τόσο στο παρελθόν αλλά και σήμερα, έχει αποτελέσει σημείο συνάντησης για ανήσυχα και εξεγερμένα κομμάτια της νεολαίας και έχει χαρακτηριστεί από την επίμονη και έντονη παρουσία ανθρώπων και συλλογικών εγχειρημάτων που αγωνίζονται για την ελευθερία και προωθούν τη ριζοσπαστική κριτική, την κοινωνική αλληλεγγύη και τη μαχητική αντίσταση ενάντια στην εξουσία. Σε μια γειτονιά επίσης που, όπως συμβαίνει και με το σύνολο της πόλης ή της ζωής μας, η εξουσία εφαρμόζει με ιδιαίτερη επιθετικότητα τις επιλογές της, με τη βιομηχανία της διασκέδασης να επελαύνει και να αναμορφώνει την περιοχή, με την αστυνομία να επιτηρεί ασφυκτικά τους δρόμους και με τα ναρκωτικά να διοχετεύονται μαζικά στη νεολαία στα πλαίσια της γενικότερης κρατικής καταστολής και ελέγχου. Στα δύο και πλέον χρόνια λειτουργίας του στεκιού, έχουν φιλοξενηθεί συζητήσεις και συνελεύσεις, έχουν πραγματοποιηθεί εκδόσεις και έχει διακινηθεί υλικό αντιπληροφόρησης, έχει οργανωθεί βιβλιοθήκη και αρχείο αναρχικών και αντιεξουσιαστικών εντύπων από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχουν γίνει επίσης πολιτικές εκδηλώσεις για γεγονότα αντίστασης στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον της κυριαρχίας -για την Πρωτομαγιά του 2000 στο Λονδίνο και για τις διεθνείς κινητοποιήσεις στη Νάπολη τον Μάρτη του 2001, στο Κεμπέκ τον Απρίλη του 2001 και στις Βρυξέλλες τον Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου-, για τον αγώνα ενάντια στα λευκά κελιά και την εξόντωση των πολιτικών κρατουμένων στην Τουρκία, για την αλληλεγγύη στους μετανάστες και τη δράση ενάντια στις απελάσεις στη Γαλλία. Ενώ τέλος, έχουν γίνει προβολές κινηματογραφικών ταινιών. Για μας, η δραστηριότητα αυτή που αναπτύχθηκε μέσα στο χώρο του στεκιού υπήρξε ζωογόνα και δημιουργική, με την πεποίθηση ότι η σημασία της δεν περιορίζεται απλώς στον ίδιο της τον εαυτό αλλά πολλαπλασιάζεται στο βαθμό που έχει μπορέσει να εμπνεύσει και να ενισχύει πρωτοβουλίες έκφρασης, παρέμβασης και δράσης στο ευρύτερο κοινωνικό πεδίο, στους δημόσιους χώρους και τους δρόμους. Αυτά που εξ’ αρχής θελήσαμε μέσα από αυτό το εγχείρημα παραμένουν και σήμερα ζωντανή επιδίωξή μας. Να απαλλοτριώσουμε ζωτικό χώρο και χρόνο από την καθημερινότητα για τον αυτοκαθορισμό των αναγκών, των επιθυμιών και της δράσης μας, μέσα στο ιδιαίτερα εχθρικό περιβάλλον της μητρόπολης. Να προτάξουμε την αυτοοργάνωση και την αυτοδιαχείριση σε αντίθεση με κάθε λογική κομματικής ή θεσμικής διαμεσολάβησης, με κάθε μορφή ιεραρχικής οργάνωσης και εξουσίας. Να δημιουργήσουμε ένα συλλογικό εγχείρημα, συνάντησης, συνεργασίας και επικοινωνίας των ανθρώπων, αλληλεγγύης και συντροφικότητας, που να αμφισβητεί έμπρακτα τον κοινωνικό κατακερματισμό και την εξατομίκευση. Να φτιάξουμε ένα σταθερό και συνεχές έδαφος αντιπληροφόρησης, προβληματισμού και δραστηριοποίησης που να μπορεί να συνεισφέρει κάποιες απαντήσεις στην αδράνεια και την αποσπασματικότητα που συχνά συναντιούνται στους χώρους της αντίστασης, που να συμβάλει επίσης στην υπονόμευση της αποχαύνωσης, τη σιωπής και της υποταγής που καλλιεργούνται στον ευρύτερο κοινωνικό χώρο. Νομίζουμε ότι ειδικά στην εποχή μας, οι αυταπάτες για απελευθερωμένες νησίδες μέσα στους ωκεανούς της εκμετάλλευσης και της ανελευθερίας είναι καταδικασμένες από την ίδια την επιθετικότητα της εξουσίας. Το στέκι λοιπόν δεν είναι και δεν θα μπορούσε να είναι αυτοσκοπός. Μπορούμε να πραγματώνουμε, να κατακτάμε και να υπερασπιζόμαστε τα χαρακτηριστικά του μόνο μέσα από την αδιάκοπη σύγκρουση με την εξουσία και τις δυνατότητές της να αφομοιώνει και να καταστέλλει. Ενώ, όπως και κάθε άλλο εγχείρημα αγώνα, νοηματοδοτείται πραγματικά όσο είναι μέρος μιας συνολικής απελευθερωτικής κοινωνικής προοπτικής, αλληλεπιδρώντας και αλληλοτροφοδοτούμενο με τις άπειρες άλλες μορφές της αντίστασης, της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης. Σεπτέμβρης 2002, Σύντροφοι και συντρόφισσες από το Ηλιοτρόπιο |
|
|
||||
|
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|
|
|
||
|
|
|||||
|
|
|
||||
Πρωτοβουλία ενάντια στην "ανάπλαση" Παρέμβαση στην πλ. Εξαρχείων |
|
|
||||
|
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|
||||
Σάββατο 26 Οκτώβρη 2002, γιορτή στα (κατεχόμενα) Εξάρχεια... |
|
|
||||
|
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|
|
|
||
|
|
|||||
|
|
|
|
|
||
|
|
|||||
|
|
|
|
|
||
|
|
|||||
|
|
|
|
|
||
|
|
|||||
|
|
|
|
|
||
|
|
|||||
|
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|
|
|
||
|
|
|||||
|
|
|
|
|
||
|
|
|||||
|
|
|
|
|
||
|
|
|||||
|
|
|
|
|
||
|
|
|||||
|
|
|
||||
ΚΑΤΩ ΤΑ
ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ |
|
|
||||
|
|
|
||||
ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΜΕΝΗ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ |
|
|
||||
|
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|
||||
|
|
|||||
|
|
|
||||
ΕΞΑΡΧΕΙΑ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΕΜΠΟΛΕΜΟΣ ΖΩΝΗ – ΔΙΕΞΑΓΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙKΑΙ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ… |
|
|
||||
|
|
|
|
|||