|
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ
ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΕΞΑΠΕΛΥΣΑΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗ
ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ»
Την Τρίτη 20 Μάρτη 2012, η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» (της οποίαςσημαντικός
μέτοχος είναι ο όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ του Λ. Μπόμπολα και αποτελεί θυγατρική της
καναδικής πολυεθνικής Eldorado Gold Corporation) επιχείρησε να ξεκινήσει
εργασίες στην τοποθεσία Σκουριές του όρους Κάκαβος, όπου σχεδιάζει να
ανοίξει έναν τεράστιο κρατήρα επιφανειακής εξόρυξης χρυσοφόρων και
χαλκοφόρων κοιτασμάτων με εξαιρετικά καταστροφικές συνέπειες τόσο για τη
φύση όσο και για τους κατοίκους της περιοχής. Το μεσημέρι όμως της ίδιας μέρας, η «Ελληνικός Χρυσός» – σε μια επιχείρηση τρομοκράτησης των αγωνιζόμενων κατοίκων – μετέφερε υποχρεωτικά με τα λεωφορεία της εκατοντάδες εργαζόμενους από το μεταλλείο των Μαύρων Πετρών στις Σκουριές, εκεί όπου βρίσκονταν συγκεντρωμένοι μερικές μόνο δεκάδες κατοίκων από τη Μ. Παναγία. Σκοπός της εταιρείας ήταν η χρησιμοποίηση των εργαζόμενων ως δύναμη κρούσης για την εκδίωξη των αντιστεκόμενων στις Σκουριές και την κατάκτηση του βουνού.
Αυτή η ενορχηστρωμένη από την εταιρεία επιχείρηση, που υλοποιήθηκε με την αγαστή συνεργασία τοπικών δημοτικών παραγόντων και ιδιαίτερα του δημάρχου Χρ. Πάχτα καθώς και της αστυνομίας, κατέληξε στην τραμπούκικη επίθεση ανθρώπων της «Ελληνικός Χρυσός» εναντίον των αγωνιζόμενων κατοίκων και είχε σαν αποτέλεσμα συμπλοκές με πολλούς τραυματίες, μεταξύ των οποίων ένας 48χρονος κάτοικος της Μεγ. Παναγίας που μεταφέρθηκε βαρύτατα τραυματισμένος στο νοσοκομείο. Ως επικεφαλής των ανθρώπων της εταιρείας που επιτέθηκαν στους αγωνιζόμενους κατοίκους στο φυλάκιο των Σκουριών εμφανίσθηκε ο αντιδήμαρχος του Δήμου Αριστοτέλη Βασ. Μοσχόλουλος. Μετά την επίθεση το φυλάκιο του αγώνα, που είχε κατασκευαστεί από τους κατοίκους στις Σκουριές για την προστασία του βουνού, καταστράφηκε από τους ανθρώπους της «Ελληνικός Χρυσός» και στη θέση του η εταιρεία εγκατέστησε ένα δικό της κοντέινερ. Επιπλέον εγκατέστησε συνεργεία της και σε άλλα σημεία του Κάκαβου, επιβάλλοντας καθεστώς κατοχής στο βουνό και απαγορεύοντας ουσιαστικά την πρόσβαση στους κατοίκους.
Μετά την απόπειρα δημιουργίας «συναινετικού» κλίματος στην περιοχή μέσω μιας διαδικασίας «τοπικών διαβουλεύσεων», η οποία απέτυχε παταγωδώς κάτω από το βάρος των μαζικών κινητοποιήσεων των κατοίκων της Ιερισσού και της Μ. Παναγίας πριν από ένα και πλέον χρόνο, η εταιρεία κατέφυγε σε ένα σχεδιασμό τρομοκράτησης των αγωνιζόμενων κατοίκων και βίαιης απώθησής τους από το βουνό. Πρόκειται για έναν πολιτικό σχεδιασμό που, σε πρώτη φάση, δεν βασίστηκε στην ισχυρή παρουσία και δράση των δυνάμεων καταστολής, αλλά στην υποχρεωτική κινητοποίηση και εργαλειακή χρήση των ίδιων των εργαζόμενων της εταιρείας. Άλλωστε, το ιστορικό παράδειγμα του αγώνα των κατοίκων στα γειτονικά χωριά της Βαρβάρας και της Ολυμπιάδας ενάντια στην εγκατάσταση μεταλλουργίας χρυσού στα τέλη της δεκαετίας του 1990 είναι ακόμα νωπό (όπως επίσης και το πολύ πρόσφατο παράδειγμα του αγώνα των κατοίκων της Κερατέας), όπου αποδείχτηκε ότι κανένα επενδυτικό σχέδιο δε μπορεί να υλοποιηθεί μέσα σε ένα περιβάλλον διαρκούς έντασης της κρατικής καταστολής και συνεχών συγκρούσεων της αστυνομίας με τις τοπικές κοινωνίες. Η τακτική που υιοθέτησε η εταιρεία αποσκοπεί στην πρόκληση συνθηκών διχασμού των τοπικών κοινωνιών, προκειμένου αφενός μεν να απομονώσει και να τρομοκρατήσει όσους αγωνίζονται ενάντια στα σχέδιά της, κατηγορώντας τους για το διχαστικό κλίμα που η ίδια δημιουργεί, και αφετέρου, να παρουσιάσει το καταστροφικό της έργο ως «σανίδα σωτηρίας» για την περιοχή, επισείοντας τη δαμόκλειο σπάθη της ολοένα και πιο επισφαλούς επιβίωσης όσων κατοίκων από τα ορεινά χωριά της Β.Α. Χαλκιδικής εξαρτώνται αποκλειστικά από τα ήδη υπάρχοντα μεταλλεία.
Οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι, απαντώντας στην επίθεση που δέχτηκαν, προχώρησαν στις 21 Μάρτη σε τριήμερη κατάληψη του Δημαρχείου στην Ιερισσό, σπάζοντας το κλίμα τρομοκρατίας που επιχείρησε να επιβάλλει η εταιρεία. Στις 25 Μάρτη έγινε συγκέντρωση στο χωριό της Μ. Παναγίας στην οποία συμμετείχαν 3.000 άτομα, κάτοικοι της περιοχής καθώς και αλληλέγγυοι από τη Θεσσαλονίκη, το Κιλκίς και περιοχές της Θράκης όπου σχεδιάζεται επίσης η εγκατάσταση χρυσωρυχείων. Ακολούθησε πορεία προς τις Σκουριές του όρους Κάκαβου το οποίο έχει καταλάβει η καναδική πολυεθνική εγκαθιστώντας εργοτάξιο και συνεργεία της. Η πορεία των κατοίκων και των αλληλέγγυων έφθασε μέχρι τους πρόποδες του βουνού, όπου σταμάτησε από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που επέβαλαν στην περιοχή Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης για να προστατεύσουν τα συμφέροντα της εταιρείας. Η πορεία χτυπήθηκε από διμοιρίες ΜΑΤ και, δεχόμενη επιθέσεις με χημικά και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, αναγκάστηκε να υποχωρήσει στο χωριό ενώ έγιναν δεκάδες προσαγωγές διαδηλωτών στην Αστυνομική Διεύθυνση Πολυγύρου. Την επόμενη μέρα, 26 Μάρτη, το Δασαρχείο Αρναίας απαίτησε την άμεση διακοπή κάθε εργασίας στις Σκουριές και την εντός τριών ημερών αποχώρηση από το βουνό όλων των συνεργείων της εταιρείας και των υπεργολάβων της. Η «Ελληνικός Χρυσός» απέσυρε τους εργαζόμενους αλλά όχι τα κοντέινερ και τα μηχανήματά της στα οποία εγκατέστησε φρουρά από σεκιούριτι ενώ συνέχισε να πραγματοποιεί τοπογραφικές και χωροθετικές εργασίες. Στις 30 Μάρτη ένα οργισμένο πλήθος κατοίκων της Ιερισσού περικύκλωσε το Δημαρχείο όπου γινόταν συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, καταφερόμενο κατά της «Ελληνικός Χρυσός» και των εντολοδόχων της, του δημάρχου Πάχτα και του αντιδημάρχου Μοσχόπουλου. Ακολούθησε επίθεση των κατοίκων στο Δημαρχείο και ολονύκτια σύγκρουση με τις αστυνομικές δυνάμεις και διμοιρίες ΜΑΤ που κατέφθασαν από τη Θεσσαλονίκη. Τελικά και μετά από διαπραγματεύσεις με τους εξεγερμένους κατοίκους οι αστυνομικές δυνάμεις αποχώρησαν από την Ιερισσό φυγαδεύοντας μέσα σε κλούβα τον δήμαρχο, τον αντιδήμαρχο και τους δημοτικούς συμβούλους τους.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η σθεναρή στάση των αντιστεκόμενων κατοίκων στα χωριά της Μ. Παναγίας και της Ιερισσού που δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν να αγωνίζονται χρησιμοποιώντας «κάθε πρόσφορο μέσο» έχει ιδιαίτερη σημασία για την έκβαση του αγώνα ενάντια στους καταστροφικούς σχεδιασμούς των χρυσοθήρων της πολυεθνικής «Ελληνικός Χρυσός – Eldorado Gold» όχι μόνο στη ΒΑ Χαλκιδική, αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας –όπως εκείνες στο Κιλκίς, τον Έβρο και την Ροδόπη – όπου σχεδιάζονται εξίσου καταστροφικές μεταλλευτικές δραστηριότητες από τους χρυσοθήρες των πολυεθνικών. Κι αυτός ο αγώνας μας αφορά όλους. Όλους όσοι παλεύουμε για την ανατροπή αυτού του βάρβαρου και αδιέξοδου πολιτικο-οικονομικού συστήματος που βυθιζόμενο όλο και περισσότερο στην κρίση και την αποσύνθεσή του, επιδίδεται στη φρενήρη λεηλασία και καταστροφή του φυσικού κόσμου και στην ολοένα και πιο αποτρόπαιη εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας.
Οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι της Β.Α. Χαλκιδικής δεν είναι μόνοι τους. Να
μεταφέρουμε παντού το μήνυμα της αντίστασης στην καταστροφή της φύσης και
της κοινωνίας.
|
|
|
