ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ 15-16 ΜΑΡΤΗ:
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ Ε.Ε.

(ολόκληρο το κείμενο του καλέσματος)

http://www.nodo50.org/marc-atack/

- Πρόγραμμα των διαδηλώσεων και των συναντήσεων, όπως δημοσιεύτηκε στο Αθηναϊκό Indymedia και ανανεώνεται από το indymedia barcelona.

Και αυτή τη φορά, στη Βαρκελώνη, συνεχίζεται η μάχη για την ανάπτυξη του ανατρεπτικού ρεύματος που από το Σηάτλ και την Πράγα, ως το Κεμπέκ, το Γκέτεμποργκ και τη Γένοβα, έχει καταφέρει να πλήξει την κοινωνική νομιμοποίηση των οργανισμών που διευθύνουν την παγκοσμιοποίηση του ελέγχου και της αγοράς, έχει πολιορκήσει τα φρούριά τους και έχει σαμποτάρει τις φιέστες τους, αναδεικνύοντας πως ο αγώνας εναντίον τους είναι ζωντανός και ανυποχώρητος.

Σήμερα αυτή η μάχη συνεχίζεται, από μια άποψη πιο ελπιδοφόρα, καθώς το ανατρεπτικό κίνημα που εκφράστηκε με εξεγέρσεις στις μητροπόλεις του Βορρά, συναντιέται με τις εξεγέρσεις του Νότου, όπως στην Αργεντινή και τη Βολιβία, και ο αγώνας ανανεώνεται από μια νέα συνείδηση διεθνιστικής αλληλεγγύης μεταξύ ανθρώπων που ζουν και αγωνίζονται, μέσα από κοινές ή διαφορετικές συνθήκες, για την απελευθέρωση από την πλανητική κυριαρχία.

Όσον αφορά την καταστολή, και μέσα στον ευρύτερο "πόλεμο κατά της τρομοκρατίας", οι ριζοσπαστικοί διαδηλωτές αποτελούν μέρος της εσωτερικής απειλής για τις χώρες της Δύσης που εξαπολύουν τον πόλεμο με στρατιωτικά, πολιτικά και οικονομικά μέσα σε όλο τον πλανήτη. Μετά τη Γένοβα, τη δολοφονία του Carlo Giuliani, τις συλλήψεις και τα βασανιστήρια, η εκστρατεία εγκληματοποίησης συνεχίστηκε και σε θεσμικό και προπαγανδιστικό επίπεδο. Μόλις ένα μήνα αργότερα “ο Jurgen Storbeck Διευθυντής της Europol... δήλωσε ότι το αποκαλούμενο 'Black Bloc' των αναρχικών μπορεί να ειδωθεί ως ‘τρομοκρατικό ή προ-τρομοκρατικό’.” Πρόσφατα, η Ισπανική προεδρία της Ε.Ε. σε έγγραφό της, δηλώνει ότι βίαιες νεανικές ομάδες που δρουν στους δρόμους ενάντια σε συνόδους της Ε.Ε. και άλλων οργανισμών, είναι μέρος τρομοκρατικών οργανώσεων, εξυπηρετούν τα σχέδιά τους και πρέπει να αντιμετωπιστούν αναλόγως. Ενώ, σε άλλη έκθεση του ευρωπαϊκού συμβουλίου για την τρομοκρατία, οι αναρχικοί περιλαμβάνονται στους κινδύνους που έχει να αντιμετωπίσει η 'Ενωση, με ιδιαίτερη αναφορά σ' εκείνα τα αναρχικά κινήματα του ευρωπαϊκού Νότου και ειδικά τους συντρόφους της Ιταλίας, που δέχτηκαν νέα κατασταλτική επίθεση του ιταλικού κράτους, δύο μήνες μετά την εξέγερση της Γένοβας.

Παράλληλα, στο εσωτερικό του ισπανικού κράτους που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην προεδρία της ευρωπαϊκής ένωσης, το ανατρεπτικό κίνημα βρίσκεται αντιμέτωπο με την καταστολή. Τα τελευταία χρόνια, αναρχικοί και άλλοι αγωνιστές έχουν διωχθεί, κατηγορούμενοι για "τρομοκρατία", με βάση ένα κατασταλτικό θεώρημα που εκφράστηκε πολύ γλαφυρά από τον Ισπανό υπουργό εσωτερικών Jaime Mayor Oreha πέρυσι στη συνάντηση της Europol στη Μαδρίτη: "τρομοκρατία δεν είναι μόνο μια ομάδα κομάντος που δρουν, αλλά ένα σχέδιο που προσπαθεί να βρει ρίζες στην κοινωνία, και για να την καταπολεμήσουμε είναι επίσης αναγκαίο να αγωνιστούμε ενάντια στις κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές και επικοινωνιακές δομές που την στηρίζουν και την τρέφουν", Το θεώρημα αυτό αποτέλεσε βάση για την περαιτέρω συνεργασία της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Ελλάδας στη δίωξη αναρχικών και ριζοσπαστικών ομάδων, συνεργασία που δηλωνόταν ανοιχτά σε δημοσιεύματα που προηγήθηκαν της Γένοβας, και το οποίο χρησιμοποιείται στη μεθόδευση του Ευρω-Εντάλματος και του ευρωπαϊκού τρομονόμου.

Η οργάνωση και η ολοένα συστηματικότερη θεσμοποίηση της καταστολής αντανακλά την αδυναμία του κράτους να ανακόψει τις αντιστάσεις που αναπτύσσονται. Στη Βαρκελώνη, τον Ιούνιο του 2001, η Παγκόσμια Τράπεζα ανέβαλε τη συνάντησή της, με το φόβο των ταραχών που θα προκαλούνταν στην πόλη. Παρόλ' αυτά, οι προγραμματισμένες διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν, με επιθέσεις σε τράπεζες και πολυτελή καταστήματα και συμπλοκές με την αστυνομία. Ένα μήνα αργότερα, τις ίδιες μέρες με τις κινητοποιήσεις στη Γένοβα, η ισπανική αστυνομία εξαπέλυε επιθέσεις σε καταλήψεις της Βαρκελώνης, με αποτέλεσμα άγριες συγκρούσεις στους δρόμους και τραυματισμούς διαδηλωτών από πλαστικές σφαίρες. Η στόχευση ενάντια στο δυναμικό χώρο των καταλήψεων και ενάντια σε αναρχικούς αγωνιστές συνεχίστηκε και το Σεπτέμβρη, με διώξεις καταληψιών ως μέλη της ΕΤΑ και την προσωρινή κράτηση τριών αναρχικών με κατηγορίες που αφορούσαν επιθέσεις ενάντια σε ιταλικούς στόχους μετά τη δολοφονία του Giuliani και αμερικανικούς κατά την επίσκεψη του Μπους στην Ισπανία τον περασμένο Ιούνη. Πρόσφατα, συνελήφθη στην Ολλανδία ένας Ισπανός καταληψίας, μετά από αίτηση του ισπανικού κράτους, και οδηγήθηκε στη φυλακή ως συνεργάτης της ΕΤΑ. Για την απελευθέρωσή του έχει αναπτυχθεί μια δυναμική πρωτοβουλία αλληλεγγύης.

Και πέρα από την ισπανική πραγματικότητα όμως, ούτε η σύγχυση που επέφερε στο "κίνημα της αντιπαγκοσμιοποίησης" ο πόλεμος που εξαπολύθηκε μετά τις 11 Σεπτέμβρη, ούτε η ένταση της καταστολής έχουν καταφέρει να κάμψουν την αποφασιστικότητα ενός ριζοσπαστικού κομματιού των διαδηλωτών. Στις Βρυξέλλες, αντίθετα με την επιλογή της υποχώρησης που προωθούσαν οι ρεφορμιστικές οργανώσεις, τα κόμματα και τα συνδικάτα, αναρχικοί και αντιεξουσιαστές έδειξαν έμπρακτα με τις μαχητικές διαδηλώσεις τους πως εξακολουθούν να τοποθετούνται ανταγωνιστικά και μέσα στις νέες συνθήκες, χωρίς να εγκαταλείπουν τους στόχους τους και τις επιθετικές μεθόδους πάλης. Στη Νέα Υόρκη και το Μόναχο, οι αντικαπιταλιστικές και αντιπολεμικές διαδηλώσεις ενάντια στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και το ΝΑΤΟ αποτέλεσαν μια δυναμική φωνή αντίστασης ενάντια στον πόλεμο των αφεντικών, ενάντια στην κοινωνική ειρήνευση, ενάντια στο ρεφορμισμό και την παραίτηση που εκείνη τη στιγμή προωθούνταν ως απαντήσεις απέναντι στον ανατρεπτικό αγώνα, με τη συνάντηση της ρεφορμιστικής διεθνούς στο Πόρτο Αλέγκρε. (...)

Μια ευκαιρία για την ανάπτυξη του ανατρεπτικού πόλου αντίστασης και την επέκταση του προτάγματος της εξέγερσης μέσα και ενάντια στις σημερινές συνθήκες του πολέμου και της διεθνοποιημένης καταστολής, σε αλληλεγγύη με τους κολασμένους και τους εξεγερμένους όλης της γης.

   Μέχρι τη Σεβίλλη και τη Θεσσαλονίκη...