(Αναρχικό Δελτίο, νο 6, Μάης 2000)

Στις 10 Μαρτίου αφέθηκαν ελεύθεροι με χρηματική εγγύηση και περιοριστικούς όρους, ύστερα από 53 ημέρες απεργίας πείνας, ο Π. Κατσίλας και ο Κ. Καρπούζος που είχαν συλληφθεί έξω από το Πολυτεχνείο στις 14 Γενάρη. (βλ. στο Αναρχικό Δελτίο νο 5).

Σε μια κρίσιμη στιγμή του αγώνα για την απελευθέρωσή τους και oi Π. Κατσίλας και Κ. Καρπούζος διένυαν την 47η μέρα απεργίας πείνας στο νοσοκομείο της Νίκαιας, καλέστηκε με πρωτοβουλία συντρόφων συγκέντρωση στην πλατεία Κουμουνδούρου και πορεία στους δρόμους της Αθήνας, ως συνέχεια μιας σειράς κινήσεων αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης.

Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στις 4 Mάρτη με τη συμμετοχή 200 περίπου ατόμων και την ταυτόχρονη παρουσία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων γύρω από την πλατεία. Μόλις επιχειρήθηκε να γίνει η πορεία, οι διμοιρίες των ΜΑΤ την περικύκλωσαν, τη χτύπησαν και τη διέλυσαν βίαια. Στο σημείο της διάλυσης της πορείας, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή συνελήφθησαν εννέα σύντροφοι, πολλοί από τους οποίους ξυλοκοπήθηκαν άγρια. Η δίκη τους έχει οριστεί για την 1η Ιούνη.*

Παρόλο που δεν στάθηκε δυνατό να αντιμετωπιστεί άμεσα η επίθεση των ΜΑΤ, στα γύρω στενά πετάχτηκαν πέτρες στους μπάτσους ενώ σπάστηκαν και πολυτελή αυτοκίνητα. Αργότερα εντοπίστηκε στην πλατεία Εξαρχείων ένας αστυνομικός ειδικός φρουρός, ξυλοκοπήθηκε και πυρπολήθηκε το αυτοκίνητό του.

Μέσα από την απαγόρευση της πορείας, τη διάλυση των συγκεντρωμένων και τις συλλήψεις το κράτος έκανε φανερή την πρόθεσή του να εξουδετερώσει τη δυνατότητα των αναρχικών να διαδηλώνουν στο κέντρο της πόλης, ενώ έγινε ξεκάθαρο πως κάθε έδαφος που κερδίζεται μέσα από τις στιγμές του αγώνα είναι προσωρινό, πως δεν μπορεί να θεωρείται ως δεδομένο, αλλά να επιχειρείται η κατάκτησή του ξανά και ξανά λαμβάνοντας υπόψη τις νέες συνθήκες.

Ωστόσο, μέσα από τα βίαια γεγονότα που ακολούθησαν την διάλυση της πορείας, σχίστηκε προς στιγμήν το πέπλο της σιωπής που εξυπηρετούσε το κράτος, με αποτέλεσμα να δημοσιοποιηθεί ευρύτερα το γεγονός της απεργίας πείνας των συντρόφων. Με την εξέλιξη αυτή αναδείχθηκε και η σημασία της δημιουργίας γεγονότων για όσους αρνούνται να υποταχτούν στο καθεστώς του ασφυκτικού ελέγχου και της σιωπής.

Λίγες μέρες αργότερα, μπροστά στην αποφασιστικότητα των δύο συντρόφων και μη έχοντας την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση για το θάνατο των δύο απεργών πείνας στις φυλακές του, μέσα στην προεκλογική περίοδο, το κράτος αποφυλάκισε τελικά τους Κ. Καρπούζο και Π. Κατσίλα.

Η ωμή βία των μπάτσων, η θεσμική βία των δικαστών και η παραπληροφόρηση των ΜΜΕ αποτελούν εργαλεία της κυριαρχίας με στόχο να αποπολιτικοποιήσει και να εγκληματοποιήσει τις πράξεις αντίστασης, να απομονώσει και να αποδυναμώσει τους αγωνιστές, να τρομοκρατήσει και να αδρανοποιήσει ευρύτερα όσους υφίστανται καθημερινά την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Αυτό το νόημα είχε άλλωστε η προφυλάκιση των δύο συ- ντρόφων, καθώς και η ευρύτερη αντιμετώπιση της απεργίας πείνας και των κινήσεων αλληλεγγύης.

Να αντιστρέφουμε τα χτυπήματα της καταστολής, κάνοντάς τα εφαλτήρια για τη δημιουργία νέων ζωντανών στιγμών αγώνα.

Λ. N. Ν.

* Ο Μανώλης από τα Χανιά δεν θα παρουσιαστεί . έφυγε για πάντα... Αντίο φίλε.

1