MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης, νο 50, Γενάρης 2008

CHIAPAS
OAXACA

ΟΙ ΕΣΤΙΕΣ ΤΗΣ ΙΘΑΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΖΩΝΤΑΝΕΣ

Δεκατέσσερα χρόνια από το ξέσπασμα της ένοπλης εξέγερσης των ιθαγενών Ζαπατίστας στην πολιτεία Τσιάπας του Μεξικό την πρωτοχρονιά του 1994 και δέκα χρόνια μετά τη σφαγή 45 ιθαγενών από παραστρατιωτικούς στο Acteal, οι ζαπατιστικές κοινότητες συνεχίζουν να χτίζουν την αυτονομία τους αντιμέτωπες με το διαρκή πόλεμο χαμηλής έντασης που εξαπολύει το μεξικανικό κράτος με αιχμή τις επιθέσεις παραστρατιωτικών.

Το σχέδιο "Puebla Pana-ma" που εγκαινιάστηκε το 2001 με στόχο την "ανάπτυξη και ενσωμάτωση των νότιων μεξικανικών πολιτειών" στα πλαίσια επέκτασης της NAFTA, και στο οποίο περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων η κατασκευή αυτοκινητόδρομων στην Τσιάπας, η τουριστική αξιοποίηση της περιοχής μέσω "οικο"τουριστικών προγραμμάτων αλλά και η εγκατάσταση "μακιλαδόρας" (βορειοαμερικάνικων εργοστασίων μεταποίησης), αποτελεί στην ουσία ένα πλαίσιο για την καταστολή της εξέγερσης.

Τον τελευταίο καιρό η κατάσταση είναι ιδιαίτερα οξυμμένη, καθώς ενισχύονται οι 65 μόνιμες βάσεις που διατηρεί ο μεξικάνικος στρατός στην επαρχία, αλλά και οι τάξεις των παραστρατιωτικών. Πρόσφατα το μεξικάνικο κράτος αγόρασε εκτάσεις γης χιλιάδων στρεμμάτων, ακόμα και σε περιοχές κατειλημμένες από τους Ζαπατίστας. Τα αγροκτήματα αυτά μοιράστηκαν σε ντόπιους που ανήκουν ή εντάσσονται στις παραστρατιωτικές ομάδες. Ενδεικτικά, τους τελευταίους τρεις μήνες έχουν σημειωθεί επιθέσεις στο συνεταιρισμό γυναικών της κοινότητας Roberto Barrios, στην κοινότητα Olga Isabel που βρίσκεται σε περιοχή τουριστικού ενδιαφέροντος, στη Realidad και στο Oventik. Στην τελευταία μάλιστα περίπτωση υπάρχει τελεσίγραφο του μεξικάνικου κράτους που λήγει το Φλεβάρη σύμφωνα με το οποίο η κοινότητα πρέπει να περάσει σε κρατικό έλεγχο για να αποτελέσει μέρος μιας "προστατευόμενης οικολογικής ζώνης".

Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο υποδιοικητής Μάρκος υπενθυμίζει πως ο ΕΖLN εξακολουθεί πάντα να είναι στρατός καθώς επίσης πως "Τα σήματα του πολέμου είναι ορατά στον ορίζοντα. Ο πόλεμος όπως και ο φόβος έχουν την οσμή τους, και εμείς αρχίζουμε να αναπνέουμε αυτό τον αέρα εδώ στην γη μας".

Ο πόλεμος στην Τσιάπας δεν σταμάτησε ποτέ!

Η επιλογή των εξεγερμένων Ζαπατίστας να αρνούνται με κάθε τρόπο τη συμμετοχή τους στο καθεστωτικό πολιτικό σκηνικό και να σαμποτάρουν τις εκλογές (αντίθετα με τις προσδοκίες όσων θεωρούν ως "φυσική" κατάληξη των ιθαγενικών και λαϊκών εξεγέρσεων τη διαχείριση της εξουσίας, όπως συμβαίνει σε χώρες της Λατινικής Αμερικής), πράγμα που έχει εντείνει τις επιθέσεις σε βάρος τους από παραστρατιωτικούς του "αριστερού" PRD που ελέγχει την κυβέρνηση στην επαρχία της Τσιάπας, καθώς επίσης η επιλογή της αυτονομίας σε κάθε επίπεδο οργάνωσης της συλλογικής ζωής σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν παραδίδουν τα όπλα, και η βασική τους επιλογή για ένα μεγάλο "άνοιγμα" στους αντιστεκόμενους "από τα κάτω" με τη δημιουργία της Άλλης Καμπάνιας, δεν εμπνέει μόνο τους όπου γης αντιστεκόμενους, αλλά δικαιώνεται και μέσα στη μεξικανική πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που τα τελευταία δύο χρόνια συγκλονίστηκε από τις εξεγέρσεις στο Ατένκο και την Οαχάκα.

Και ενώ στο Ατένκο συνεχίζεται πάντα ο αγώνας για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατούμενων της εξέγερσης του Μάη του 2006, στη στρατοκρατούμενη Οαχάκα μετά την αιματηρή καταστολή του Οκτώβρη-Νοέμβρη του 2006 σημειώνονται συχνά διαδηλώσεις, συγκρούσεις και επιθέσεις σε κυβερνητικούς στόχους.

Η Λαϊκή Συνέλευση των Λαών της Οαχάκα (APPO) που συσπειρώνει ιθαγενικές, πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις (αριστερούς, αναρχικούς, φοιτητές κλπ) εξακολουθεί να υφίσταται και να καλεί σε κινητοποιήσεις. Είναι επίσης φανερό ότι έχει ριζοσπαστικοποιηθεί ως αποτέλεσμα μιας αντιπαράθεσης που γεννήθηκε στο εσωτερικό της μετά την καταστολή της εξέγερσης, ανάμεσα στην "εκλογική τάση" από τη μια μεριά, η οποία όλο και περισσότερο αποστασιοποιείται από τις κινητοποιήσεις, και τις ιθαγενικές, τις αναρχικές και άλλες οργανώσεις, οι οποίες συμμετέχουν και στη ζαπατιστική "Άλλη Καμπάνια". Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν εμφανίστηκαν διαχωρισμοί στην υπόθεση της αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους, με αριστερές οργανώσεις να συκοφαντούν αναρχικούς κρατούμενους μιλώντας για προβοκάτορες, η "Άλλη Καμπάνια" και οι Ζαπατίστας κατήγγειλαν ανοιχτά αυτή τη στάση και δήλωσαν την αλληλεγγύη τους σε όλους τους φυλακισμένους αγωνιστές.

Μερικά στιγμιότυπα του αγώνα στην Οαχάκα τους τελευταίους μήνες είναι:

- Η κατάληψη του ραδιοφωνικού σταθμού του αυτόνομου πανεπιστημίου Benito Juarez στις 30 Απρίλη '07 από μέλη της ΑPPO και σπουδαστές, ενόψει της Πρωτομαγιάς. Πρόκειται για τον ίδιο ραδιοφωνικό σταθμό που υπερασπίστηκαν χιλιάδες άνθρωποι στη μάχη που ξέσπασε στις 2 Νοέμβρη '06, όταν ο κόσμος κατάφερε να αποτρέψει μετά από πολύωρες συγκρούσεις την είσοδο της αστυνομίας στο πανεπιστήμιο.

- Η μεγάλη διαδήλωση της 1ης Μάη 2007 που συγκέντρωσε δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές.

- Η διαδήλωση της 14ης Ιούνη 2007, ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα της εξέγερσης τον Ιούνη του 2006, όταν η αστυνομία επιτέθηκε στους απεργούς δασκάλους. Αυτή τη φορά στη διαδήλωση συμμετείχαν 300.000 άνθρωποι από την Οαχάκα, την Τσιάπας, την Πόλη του Μεξικό κ.α., που έστησαν οδοφράγματα στους κεντρικούς δρόμους της πολιορκημένης πόλης.

- Μεγάλη διαδήλωση, δημιουργία οδοφραγμάτων και συγκρούσεις με την αστυνομία στις 16 Ιούλη '07, όταν στρατός και αστυνομία κατέλαβαν ένα λόφο της πόλης όπου η APPΟ είχε καλέσει σε παραδοσιακή γιορτή των ιθαγενών που πραγματοποιείται κάθε χρόνο.

- Το σαμποτάζ της εκλογικής διαδικασίας τον Αύγουστο του 2007, όπου επανεξελέγη ο κυβερνήτης Ουλίσες Ρουίς του PRI, ο κυβερνήτης που οι εξεγερμένοι απαιτούν να φύγει από το 2006 και ο οποίος σήμερα στα μάτια του λαού της Οαχάκα συμβολίζει την άγρια καταστολή της εξέγερσης, τη δολοφονία 18 διαδηλωτών, τα βασανιστήρια και τη φυλάκιση εκατοντάδων συλληφθέντων. Η αποχή στην πολιτεία της Οαχάκα έφτασε περίπου το 80%.

Παράλληλα, συνεχίζεται ο αγώνας για την απελευθέρωση των κρατούμενων της εξέγερσης, όπως του David Venegas Reyes, μέλους της ΑPPO, της VOCAL (“Φωνές της Οαχάκα που χτίζουν Αυτονομία και Ελευθερία”) και υποστηρικτή της “Άλλης Καμπάνιας”, που μέσα από τις φυλακές Santa Maria Ixcotel της Οαχάκα γράφει:

… Είμαστε σε μία νέα φάση της κομμούνας της Οαχάκα. Η συντροφικότητα και η αλληλεγγύη διαπερνούν τα τείχη των φυλακών… Στο πρόσωπο κάθε ηλικιωμένου, σε κάθε σύνθημα που γράφεται στους τοίχους μέσα στην ησυχία της νύχτας, στο βλέμμα κάθε παιδιού, σε κάθε σύνθημα που φωνάζεται, σε κάθε πανό, και σε καθένα από εμάς τους κρατούμενους, είναι η αδελφοσύνη που μας δίνει το κίνητρο να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Σας καλώ να μην εγκαταλείψουμε ποτέ αυτό τον αγώνα. Ποτέ.
Δεν πρέπει ποτέ να αφήσουμε την κούραση που νιώθουμε στα πόδια, την κούραση στο λαιμό μας να είναι μεγαλύτερη από την απαίτηση για δικαιοσύνη και ελευθερία για όλους, για τους μέσα και τους έξω. … Τα τείχη αυτής της φυλακής κρατούν το σώμα μου,
αλλά το πνεύμα μου είναι μαζί με εσάς, στην εξέγερση, τη χειραφέτηση, την αυτονομία. Εύχομαι η αφοσίωσή μου στον αγώνα να φτάσει σε εσάς όχι χαμηλόφωνα, σαν τον ήχο που κάνει μια γάτα όταν γρατζουνά αυτά τα τείχη, αλλά σαν ενός γίγαντα που τα γκρεμίζει. Γιατί ξέρω ότι αυτός ο αγώνας είναι δίκαιος και στο τέλος θα νικήσει.

Για τους πολιτικούς κρατούμενους του χτες, του σήμερα και του αύριο,
David Venegas Reyes, “Alebrije”

Κ. 

Πηγές: Athens.imc. και πληροφορίες από ενημέρωση συντρόφων από τη Σπείρα Αλληλεγγύης - Σπόρο Αντίστασης

*