Αναρχικό Δελτίο, νο 39, Απρίλης 2006

ΧΡΟΝΙΚΑ ΦΥΓΗΣ, ΤΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

... Σάκος πυγμαχίας για τα σώματα ασφαλείας, κινούμενοι στόχοι στα θαλάσσια και τα ορεινά σύνορα, θήραμα για τ΄αφεντικά στα οποία δουλεύουν, πλεονάζοντες πληθυσμοί στην αποστειρωμένη ευημερία, ο “τέταρτος κόσμος” που δέχεται την αγριότερη καταπίεση ταξικά φυλετικά και σεξιστικά όταν αφορά τις γυναίκες...

Μια από τις “ασύμμετρες απειλές” που ορίζει ο “πόλεμος κατά της τρομοκρατίας”, αυτοί που δεν τους ανήκει τίποτα και δεν ανήκουν πουθενά. Απειλή “αποσταθεροποίησης” με τις “υποπτες” κουλτούρες και τις πεποιθήσεις τους, αλλά και την εξαθλίωση και την οργή, την πείνα και τη φτώχεια τους. (...)

Με τη ζωή τους λεηλατημένη από τους πολέμους και την ειρήνη των αφεντικών του πλανήτη, έρχονται να μεταφέρουν την απελπισία αυτού του πολέμου στο εσωτερικό του κόσμου που τον εξαπέλυσε...

Για το ελληνικό κράτος, το συνοριοφύλακα της Ευρώπης-Φρούριο αποτελούν πρωτεύοντα στόχο προς εξουδετέρωση. Όσο για το επίπεδο του “εσωτερικού πολέμου”, μέσα από την κρατική προπαγάνδα σφυρηλατήθηκε πάνω στην πλάτη των μεταναστών όλη την τελευταία δεκαετία, η κατασκευή συναίνεσης στον υλικό και θεσμικό εξοπλισμό των κατασταλτικών μηχανισμών, ο εκφασισμός της κοινωνίας και η κρατικοποίησή της.

Ενώ οι μετανάστες από την Αλβανία και την αν. Ευρώπη συνεχίζουν να προωθούνται στα γιαπιά, τα χωράφια, αλλά και τα πορνεία όταν δεν στοιβάζονται στα κρατητήρια και δεν δολοφονούνται από τους μπάτσους, τα τελευτάια χρόνια καταφθάνουν πρόσφυγες από τις ρημαγμένες χώρες κυρίως της Ασίας. Από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και το Ιράκ,όπως και από την Τουρκία και το Κουρδιστάν. Όσοι καταφέρνουν να περάσουν από τα κλειστά σύνορα και δεν πεθαίνουν στα κύματα του Αιγαίου ή στα ναρκοπέδια του Έβρου, οδηγούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου κρατούνται σε άθλιες συνθήκες και και απελαύνονται πίσω, στο πουθενά.

Από την ιστοσελίδα SOLIDARIOS, Πρόσφυγες και μετανάστες:
www.geocities.com/anar_ gr/gr/submetan.htm (2002)

 

*