Αναρχικό Δελτίο, νο 34, Mάη 2005

ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ

Στις 3 Μάρτη, στο Μοναστηράκι, αναρχικός σύντροφος δέχτηκε δολοφονική επίθεση από φασιστοειδή που τον τραυμάτισαν με έξι μαχαιριές, ενώ μια συντρόφισσα χτυπήθηκε στο κεφάλι.

Στις 23 Μάρτη, στην πλατεία Κολιάτσου, φασιστοειδή επιτέθηκαν σε συντρόφους. Αφού κυνηγήθηκαν από αρκετούς συντρόφους, κατέφτασαν αστυνομικοί που αφού έβαλαν χειροπέδες σε έναν σύντροφο, τον έριξαν στο έδαφος και τον χτύπησαν. Τέσσερις ακόμα σύντροφοι προσήχθησαν στην Ασφάλεια.

Στις 30 Μάρτη, ημέρα του ποδοσφαιρικού αγώνα Ελλάδας-Αλβανίας, φασιστοειδή που επέβαιναν σε μηχανάκια και συνοδεύονταν από αστυνομικούς της ομάδας Ζ επιχείρησαν να φτάσουν έξω από την κατάληψη Villa Amalias εκτοξεύοντας μολότοφ. Κυνηγήθηκαν από συντρόφους και στη συνέχεια η κατάληψη κυκλώθηκε από ΜΑΤ που έριξαν δακρυγόνα. Λίγο αργότερα, στα Εξάρχεια όπου είχαν προηγηθεί συγκρούσεις αναρχικών με την αστυνομία και όταν πια η περιοχή βρισκόταν υπό κατοχή, τα φασιστοειδή έκαναν την εμφάνισή τους, συνοδευόμενα από τα ΜΑΤ.

Στις 7 Απρίλη συμμορία φασιστών οπλισμένων με λοστούς και μαχαίρια εισέβαλε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθήνας, τραυμάτισε δύο φοιτήτριες και μαχαίρωσε έναν μικροπωλητή.

Στις 8 Απρίλη, στην οδό Ακαδημίας, ομάδα φασιστών επιτέθηκε μαχαιρώνοντας δύο συντρόφους και χτυπώντας μια συντρόφισσα.

Στις 19 Απρίλη ομάδα 15 φασιστών επιτέθηκε με μολότωφ και μαχαίρια στην κατάληψη της Λ. Καραγιάννη. Κατά την επίθεση και τη συμπλοκή που ακολούθησε έξω από την κατάληψη τραυματίστηκαν ένας σύντροφος και μια συντρόφισσα.

Στις 3 Μάη, στην Τρίπολη, ομάδα νεοναζί χτύπησε με σιδηρογροθιές έναν νέο, μετά από ενέδρα έξω από το σπίτι του.

Δεν αποτελεί τυχαίο γεγονός ότι οι φασιστικές επιθέσεις στρέφονται ενάντια σε πολιτικούς-κοινωνικούς χώρους που έχουν τεθεί στο στόχαστρο από την κρατική καταστολή και έχουν υποδειχθεί προς εξουδετέρωση από την προπαγάνδα της (ΜΜΕ).

Η παρακρατική βία συμβαδίζει με τη “νόμιμη” βία της ολοκληρωτικής τρομοδημοκρατίας: Τις διώξεις αγωνιστών και τα λευκά κελιά, τους θανάτους και τους βασανισμούς μεταναστών στα τμήματα και τα σύνορα, τις “τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις” στα μπλόκα της αστυνομίας.

Το ίδιο το κράτος δηλητηριάζει την κοινωνία με τον εθνικισμό και το ρατσισμό, καθιερώνει τη “μηδενική ανοχή” για τους αντιστεκόμενους και υποθάλπει παρακρατικούς (όπως τη συμμορία της Χρυσής Αυγής) για να κάνουν τη “βρώμικη δουλειά” που δεν μπορούν να κάνουν μόνοι του οι επίσημοι μηχανισμοί του. Και τέλος, χρησιμοποιεί την ένταση που καλλιεργεί, παρουσιάζοντας δήθεν έναν πόλεμο μεταξύ συμμοριών, ως πρόσχημα για να αυξήσει τα δικά του ποσοστά βίας πάνω στους αγωνιζόμενους και σε όλη την κοινωνία.

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ!

ΛΝ.

 

*