... μια ανάσα ζωής και ελευθερίας, σε μια πόλη πνιγηρή και μολυσμένη από την εξουσιοφρένεια των μεγάλων και μικρών αφεντικών, την καθημερινή αγχωμένη επιβίωση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, τον εμπορευματικό και καταναλωτικό αφιονισμό, τη δικτατορία των ΜΜΕ και την τρομοκρατία των μπάτσων, το διάχυτο ρατσισμό και την εθνικιστική υστερία, τη θρησκόληπτη μισαλλοδοξία και την προϊούσα πολιτισμική αποσύνθεση.

... μια χειρονομία άρνησης και περιφρόνησης στους αλαζονικούς ύπατους και ανθύπατους της κρατικής εξουσίας, στις αποθρασυμμένες συμμορίες των λακέδων, των πραιτωριανών και των γενίτσαρων, στα κοπάδια των εξανδραποδισμένων και άβουλων ραγιάδων.

... ένα νεύμα συντροφικότητας κι αλληλεγγύης στους κολασμένους, τους ανυπότακτους και τους εξεγερμένους όλης της γης.

Κι ως την επόμενη άνοιξη... καμιά νοσταλγία για αυτόν το γερασμένο κόσμο που, από καιρό πια, ανήκει στο παρελθόν. Κανένας συμβιβασμός με το αβίωτο παρόν που υπόσχεται μόνο το χειρότερο. Κανένας δισταγμός και φόβος για το μέλλον που θέλουμε: την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον κομμουνισμό.

*