(Αναρχικό Δελτίο, νο 30, Ιούλης 2004)

ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΑΜΧΑΪΜ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ 

Η κυριαρχία εξαπολύει τον πόλεμο κατά της "τρομοκρατίας" και προτάσσει το ιδεολόγημα της ασφάλειας, από την 11η Σεπτέμβρη και μετά, με σκοπό την επιβολή συνθηκών ολοκληρωτισμού σε όλη την έκταση του πλανήτη. Η ένταση της καταστολής και του ελέγχου με σκοπό την αποδυνάμωση των αντιστάσεων στο εσωτερικό της Δύσης και η άγρια εκμετάλλευση εκατομμυρίων προλετάριων στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, διαμορφώνουν τις ασφυκτικές συνθήκες ζωής στις καπιταλιστικές μητροπόλεις.

Η 29η Ιούνη 2002 και η έκρηξη στον Πειραιά αποτέλεσε την αφορμή για να πραγματοποιήσει το ελληνικό κράτος, στα πλαίσια της παγκόσμιας "αντι"τρομοκρατικής εκστρατείας, μια γιγαντιαία κατασταλτική επίθεση. Σε μεγάλο βαθμό η υλοποίηση των προετοιμασμένων από καιρό κρατικών σχεδιασμών στηρίχθηκε στην ιδεολογική πίεση που ασκήθηκε μέσα από τα ΜΜΕ περί "τρομοκρατίας", στο φόβο και τη σύγχυση που προξένησε στην κοινωνία και στην προπαγάνδα για την ασφαλή διεξαγωγή των ολυμπιακών αγώνων. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες πραγματοποιήθηκαν οι συλλήψεις και τα βασανιστήρια εις βάρος των κατηγορούμενων για συμμετοχή στην Ε.Ο. 17Ν, μετέπειτα οι συλλήψεις για τον Ε.Λ.Α., και η θεσμοθέτηση των έκτακτων στρατοδικείων και του ειδικού καθεστώτος κράτησης.

Αυτή τη στιγμή στα "λευκά κελιά" των φυλακών Κορυδαλλού, που φτιάχτηκαν εν μία νυκτί, βρίσκονται κάτω από εξοντωτικές συνθήκες οι πολιτικοί κρατούμενοι για συμμετοχή στη 17Ν και τον Ε.Λ.Α. Τα κελιά βρίσκονται σε υπόγειο και έξω από τα παράθυρα υπάρχει διπλό συρματόπλεγμα και τείχος. Οι επισκέπτες υπόκεινται σε έλεγχο και η επικοινωνία γίνεται πίσω από τζάμι, ενώ ο κρατούμενος κατά τη διάρκεια του επισκεπτηρίου βρίσκεται μέσα σε κλουβί και παρακολουθείται από φύλακα και κάμερες. Γύρω από το προαύλιο υπάρχουν ψηλοί τοίχοι και στην κορυφή συρματόπλεγμα. Ταυτόχρονα, σε ειδική πτέρυγα στις φυλακές της Λάρισας κατασκευάζονται καινούρια "λευκά κελιά" μαζί με τις δεκάδες νέες φυλακές που χτίζονται ανά την Ελλάδα και την ολυμπιακή φυλακή στον Ασπρόπυργο.

Το ειδικό καθεστώς κράτησης εφαρμόστηκε αρχικά για τους αντάρτες πόλης, όπως της RAF και της 2 Ιούνη, στη Γερμανία, κατόπιν ερευνητικού προγράμματος που πραγματοποιήθηκε το 1971 με το όνομα "Μελέτη συνεπειών απόλυτης απομόνωσης και αισθητηριακής στέρησης". Τα αποτελέσματα της έρευνας εφαρμόστηκαν στην κατασκευή και τη λειτουργία των φυλακών υψίστης ασφαλείας σε πολλά κράτη.

Η φυλάκιση αγωνιστών στα "λευκά κελιά" της δημοκρατίας δε στοχεύει απλά στην τιμωρία όσων αμφισβήτησαν το μονοπώλιο της βίας του κράτους αλλά και στο να λειτουργήσει παραδειγματικά, εκφοβιστικά και αποτρεπτικά για όσους συνεχίζουν να αγωνίζονται με οποιοδήποτε μέσο ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά. Λαμβάνοντας υπ' όψιν τα παραδείγματα της Γερμανίας όπου αλληλέγγυοι στους πολιτικούς κρατούμενους διώχθηκαν και εξέτισαν ποινές στα "λευκά κελιά", και της Τουρκίας όπου μέχρι το 2001 από τους 10.000 πολιτικούς κρατούμενους που προορίζονταν για τα ειδικά κελιά τύπου F μόνο οι 2.000 είχαν κατηγορηθεί για χρήση βίας, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι τα "λευκά κελιά" που έχουν κατασκευαστεί και τα νέα που κατασκευάζονται προορίζονται για όσους αντιστέκονται στους κυριαρχικούς σχεδιασμούς ανεξάρτητα από τα μέσα που χρησιμοποιούν. Επίσης, όπως φαίνεται, το ειδικό καθεστώς κράτησης επεκτείνεται και πέραν των πολιτικών κρατούμενων, για όσους φυλακισμένους χαρακτηρίζονται "απείθαρχοι" ή "επικίνδυνοι", όπως συνέβη στην Ισπανία με το καθεστώς των F.I.E.S. (Αρχείο Κρατούμενων σε Ειδική Παρακολούθηση) το οποίο εφαρμόστηκε έπειτα από μια σειρά εξεγέρσεων στις φυλακές. Ακόμη, όπως δήλωσαν οι κατηγορούμενοι για συμμετοχή στη 17Ν και τον Ε.Λ.Α. κατά τη διάρκεια της δίκης τους, η πολύμηνη προφυλάκισή τους λειτουργεί στην ουσία ως παράταση της ανακριτικής διαδικασίας.

Η εφαρμογή των ειδικών συνθηκών κράτησης από το ελληνικό κράτος εντάσσεται στα πλαίσια της ευρύτερης αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού των κατασταλτικών μηχανισμών. Μια διαδικασία που απλώνεται σε όλον τον πλανήτη με κορυφαία έκφρασή της το κολαστήριο του Γκουαντανάμο, και αντικατοπτρίζεται στις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ στο Ιράκ - χώρο εξόντωσης, βασανισμού και ταπείνωσης, στο ισραηλινό στρατόπεδο συγκέντρωσης για αιχμάλωτους Παλαιστίνιους στην έρημο Νεγκέβ, στις 20 μυστικές φυλακές των ΗΠΑ, που βρίσκονται σε πολεμικά πλοία, στρατιωτικές βάσεις και νησιά.

Με το ψυχοσωματικό βασανιστήριο του εγκλεισμού επιδιώκεται η αποδόμηση της προσωπικότητας του αγωνιστή, η πλήρης υποταγή του ατόμου, η κάμψη του φρονήματος. Τα "λευκά κελιά" είναι ο καθρέφτης της κρατικής τρομοκρατίας και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Παρ' όλα αυτά, η διαρκής θωράκιση του καθεστώτος με νέα κατασταλτικά μέτρα (νέες φυλακές, τρομονόμοι, συμφωνίες έκδοσης υπόπτων), η επίταση του κοινωνικού ελέγχου με τεχνολογικά εξελιγμένα μέσα, η αστυνομοκρατία στους δρόμους και η τρομοκράτηση της κοινωνίας, φανερώνουν την ανησυχία των κυρίαρχων μπροστά στις επαπειλούμενες κοινωνικές εκρήξεις που αναπόφευκτα γεννά ένα σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης.

Η αντίσταση στη σύγχρονη τυραννία κράτους και κεφαλαίου περνά μέσα από την ανάδειξη και την όξυνση των εστιών του κοινωνικού και ταξικού πολέμου, από την αυτοοργάνωση του αγώνα, από την αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους και όλους τους αγωνιζόμενους, από τη διαρκή και αδιάλλακτη αντιπαράθεση στους κρατικούς σχεδιασμούς.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ "ΛΕΥΚΑ ΚΕΛΙΑ" ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ

Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών - Αντιεξουσιαστών,
Ιούλης 2004

 

 

*

1