ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ΒΙΛΑ
ΖΩΓΡΑΦΟΥ, ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ
Τ«Υπάρχει
ανομία. Πόσες βίλες είναι κατειλημμένες τα τελευταία 20 χρόνια και δεν
γίνεται τίποτα;»
Γ. Πανούσης στη βουλή, μετά την αστυνομική εισβολή στην κατειλημμένη
Πρυτανεία
«Η διαρκώς κλιμακούμενη επίθεση των κυρίαρχων πάνω στα στοιχειώδη
δικαιώματα και τους όρους ζωής των από κάτω της κοινωνίας συνοδεύεται από
την αντίστοιχη όξυνση και κλιμάκωση της κρατικής και παρακρατικής καταστολής
των αντιστάσεων. Και ιδιαίτερα εκείνων των αντιστάσεων που δεν ελέγχονται
και δεν περιορίζονται από τους θεσμούς, τους φορείς και τους παράγοντες του
συστήματος, αλλά εκδηλώνονται ακηδεμόνευτα, επιχειρώντας το πέρασμα από την
αυθόρμητη διαμαρτυρία και αγανάκτηση των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων
ανθρώπων στη συνειδητή εξέγερση και την κοινωνική επανάσταση ως μοναδική
διεξοδική απάντηση στην κρίση του συστήματος και την επίθεση της άρχουσας
τάξης. Οι καταλήψεις και γενικότερα οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι είναι
συγκεκριμένο κομμάτι αυτής της συνειδητής και αυτοοργανωμένης αντίστασης,
και έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και την εξέλιξη των
ευρύτερων κοινωνικών αγώνων τις τελευταίες δεκαετίες. Για αυτό και
βρίσκονταν πάντα στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής και των παρακρατικών
συμμοριών».
ΛΚ 37, Γενάρης 2012
Τα τελευταία χρόνια, και συγκεκριμένα μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του
2008, η καταστολή των καταλήψεων υπήρξε μέρος ενός κεντρικού πολιτικού
σχεδιασμού του κράτους απέναντι στις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, με
αποτέλεσμα αστυνομικές εισβολές και εκκενώσεις καταλήψεων σε όλη τη χώρα.
Στις αρχές του 2013, εν μέσω μαζικών κινητοποιήσεων που πυροδότησε η επίθεση
στις καταλήψεις, πρώην κυβερνητικό στέλεχος δήλωνε απερίφραστα ότι «αυτή η
καταστολή είναι απαραίτητη για να αποδείξει ότι η κυβέρνηση έχει τη βούληση
να προχωρήσει με αποφασιστικότητα ενάντια και σε άλλες ομάδες [.] που
στέκονται εμπόδιο στις προσπάθειες του κ. Σαμαρά να πραγματοποιήσει επώδυνες
οικονομικές μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις προκειμένου να ανταποκριθεί
στις απαιτήσεις των δανειστών της Ελλάδας».
Η σημερινή διαχείριση της εξουσίας, που ανέλαβε να αποκαταστήσει την
κοινωνική νομιμοποίηση του καθεστώτος μέσα σε συνθήκες κρίσης, υποσχόμενη
έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο, εξακολουθεί να θέτει στο στόχαστρο
της καταστολής όσους δεν πειθαρχούν στα κελεύσματα για κοινωνική ειρήνευση
και ταξική συνεργασία. Οι πάγιες στοχεύσεις του κράτους και των αφεντικών
απέναντι στους αγωνιζόμενους συναντιούνται με τις επιλογές μιας κυβέρνησης
που παρουσιάζεται ως «δικαίωση» αγώνων που προηγήθηκαν, επιχειρώντας την
εξουδετέρωση των αντιστάσεων μέσα από την καπήλευση, την αφομοίωση και την
ενσωμάτωσή τους, καθώς και με την εχθρότητά της απέναντι σε όσους
εξακολουθούν να αγωνίζονται αυτοοργανωμένα και από τα κάτω ενάντια στη
λεηλασία της ζωής τους.
Από την επικύρωση των πολιτικών εξαθλίωσης και βίαιης φτωχοποίησης σε
συνεργασία με τους υπερεθνικούς θεσμούς ως τους νεκρούς εργάτες στα Ελληνικά
Πετρέλαια, από τη συνέχιση της καταστροφικής επένδυσης εξόρυξης χρυσού στη
Χαλκιδική ως τη λειτουργία των στρατοπέδων συγκέντρωσης για πρόσφυγες και
μετανάστες, από την καταπάτηση του ασύλου και την εισβολή στην κατειλημμένη
Πρυτανεία κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας των πολιτικών κρατούμενων ως
τις φασιστικές-ρατσιστικές επιθέσεις και τη στοχοποίηση των καταλήψεων, η
επίθεση του κράτους, των αφεντικών και των λακέδων τους συνεχίζεται με νέους
διαχειριστές. Και επιχειρεί νέες συναινέσεις στο όνομα της ανάθεσης και του
εμπορίου ελπίδας, ενώ ενδύεται με μια ρητορεία που αποσκοπεί στη
συκοφάντηση, την αποπολιτικοποίηση και την περιθωριοποίηση των «ακατανόητων»
αντιστάσεων που δεν εκχωρούνται στους θεσμούς.
Από τον Απρίλη του 2015, δρομολογείται η καταστολή της Βίλας Ζωγράφου από τη
δημοτική αρχή, η οποία πρόσκειται στο ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεκριμένα, το δημοτικό
συμβούλιο έλαβε απόφαση για τη μεταφορά του δημοτικού ωδείου στο χώρο της
κατάληψης, που εδώ και 4 χρόνια λειτουργεί ανοιχτά και αυτοοργανωμένα,
στεγάζοντας πλήθος κοινωνικών, εργατικών και πολιτικών πρωτοβουλιών και
εκδηλώσεων. Με χυδαίο τρόπο, η σχεδιαζόμενη καταστολή του εγχειρήματος
βαφτίζεται «απόδοση της βίλας στους κατοίκους της περιοχής» με στόχο να
αποσπάσει νομιμοποίηση και να δημιουργήσει αντιδραστικά αντανακλαστικά στην
τοπική κοινωνία. Προφανώς αποτελεί κάποιο εκσυγχρονισμένο είδους
γκαιμπελισμού, τη στιγμή που το σύνολο σχεδόν των δημόσιων χώρων
παραδίδονται στην εμπορευματοποίηση και οι κοινωνικές ανάγκες και επιθυμίες
αποτελούν αντικείμενα άγριας εκμετάλλευσης, η εξουσία να επιτίθεται σε
απελευθερωμένους από το εμπόρευμα χώρους και σε εστίες ακηδεμόνευτου αγώνα,
ισχυριζόμενη πως πράττει με γνώμονα την ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών! Και
ενώ το πρόσχημα περί «αξιοποίησης» έχει χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν για
την επίθεση σε καταλήψεις (όπως στην περίπτωση της Villa Amalias), εδώ είναι
φανερή η προσπάθεια να εμπεδωθεί το μήνυμα πώς ό,τι δεν αφομοιώνεται θα
καταστέλλεται. Ιδίως για μια εξουσία που θέλει να πλασάρεται ως εγγυητής των
κοινωνικών δικαιωμάτων, δεν είναι ανεκτό ό,τι οικοδομείται αυτοοργανωμένα
και ελεύθερα από τα κάτω, από ανθρώπους που παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους
και αρνούνται να παραδώσουν την τύχη τους σε επίδοξους σωτήρες.
Η περίπτωση της Βίλας Ζωγράφου δεν είναι η μόνη. Στις 6 Απρίλη εκκενώθηκε
στα Γιάννενα η νέα στεγαστική κατάληψη Acta et Verba από δυνάμεις ΜΑΤ και
ΟΠΚΕ που χτύπησαν και συνέλαβαν αλληλέγγυους. Το κτίριο, που παρέμενε
κλειστό από τους ιδιοκτήτες του για περισσότερο από 15 χρόνια,
ανακαταλήφθηκε. Στις 10 Μαΐου εκκενώθηκε η κατάληψη Ντουγρού στη Λάρισα, που
είχε ξεκινήσει μία μέρα πριν σε κτίριο εγκαταλελειμμένο επί 30 χρόνια. Κατά
τη διάρκεια της επιχείρησης πραγματοποιήθηκαν 26 προσαγωγές. Στις 16 Απρίλη
έγινε διακοπή της ηλεκτροδότησης του Ελεύθερου Κοινωνικού Χώρου Σχολείο στη
Θεσσαλονίκη με παρουσία κλούβας των ΜΑΤ κατόπιν εντολής από το δήμο. Το
κτίριο που στεγάζεται το Σχολείο ανήκει στην εκκλησία και παρέμενε κλειστό,
μέχρι που καταλήφθηκε το 2010, φιλοξενώντας έκτοτε ελεύθερα μαθήματα,
δανειστική βιβλιοθήκη, πλήθος δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων. Τον Μάρτιο, η
ΔΕΗ αφαίρεσε τα κουτιά παροχής ρεύματος σε δύο από τα κτίρια των
κατειλημμένων προσφυγικών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, ενώ στις 19/5 συνεργείο
επιχείρησε να κάνει το ίδιο και σε ένα ακόμα κτίριο, ενέργεια που αποτράπηκε
από τους καταληψίες. Στις 18 Απρίλη, κατόπιν εντολής του δημάρχου, ο οποίος
έχει εκλεγεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, τα ΜΑΤ περικύκλωσαν το νέο κατειλημμένο
κοινωνικό κέντρο Κένταυρος στη Ν. Φιλαδέλφεια.
Στο ίδιο διάστημα, σημειώνονται παρακρατικές επιθέσεις σε χώρους του
αναρχικού-αντιεξουσιαστικού αγώνα. Τα ξημερώματα της 9ης Ιουνίου φασίστες
τοποθέτησαν εμπρηστικό μηχανισμό στην είσοδο του στεκιού Αντίπνοια στα
Πετράλωνα. Η επίθεση γίνεται τη στιγμή που διεξάγεται η δίκη για τη
δολοφονική δράση της χρυσής αυγής, οι τραμπούκοι της οποίας είχαν εισβάλει
στο στέκι τον Ιούνη του 2008, προκαλώντας τον σοβαρό τραυματισμό δύο
συντρόφων με μαχαίρια. Στις 11 Ιούνη, νεοναζί της χρυσής αυγής, επιχειρώντας
να βγουν για λίγο από τις τρύπες τους, προκαλούν -ασήμαντες- φθορές στην
κατάληψη Apertus στο Αγρίνιο. Είχε προηγηθεί τα ξημερώματα της 7ης Απριλίου
φασιστική εμπρηστική επίθεση στον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο Μπερντές
στα Άνω Ιλίσια.
Απέναντι στους κατασταλτικούς σχεδιασμούς του κράτους και τις φασιστικές
επιθέσεις, θα υπερασπιστούμε με κάθε μέσο τους κατειλημμένους και
αυτοδιαχειριζόμενους χώρους αγώνα, μαζί με όλους όσοι αγωνίζονται από τα
κάτω στην κατεύθυνση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης, για μια
κοινωνία ισότητας και ελευθερίας.
ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ:
Σάββατο 27 Ιουνίου, Πλατεία Γαρδένιας, Ζωγράφου, 12:00
Διαχειριστική συνέλευση της Κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37
|