Προς τον Κ. Τσαούση, δημοσιογράφο της εφημερίδας το Βήμα

Κύριε,

Διαβάζοντας το άρθρο σας με τίτλο “Ο λαβύρινθος των κληροδοτημάτων” (Το Βήμα, 27-10-96), διαπιστώσαμε με μεγάλη μας έκπληξη ότι μεταξύ των “εγκαταλελειμμένων στην τύχη τους” και “υποτιμημένης αξίας” πανεπιστημιακών κτιρίων που παραθέτετε, συγκαταλέγεται και το κτίριο της οδού Λ. Καραγιάννη 37 (πρώην Λήμνου). Επειδή δείχνετε να έχετε κάποια γνώση του θέματος και μια διάθεση λεπτομερειακής αναφοράς στα επιμέρους στοιχεία του, υπαρκτά ή μη, θα θέλαμε, για την άρτια ενημέρωση τόσο τη δική σας όσο και των αναγνωστών σας, να σας πληροφορήσουμε τα εξής:

α) Το εν λόγω κτίριο κληροδοτήθηκε εξ αδιαιρέτου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο με αποκλειστικό σκοπό την αξιοποίησή του ως έχει σαν φοιτητική εστία. Συνεπώς, τουλάχιστον με βάση τους ισχύοντες όρους της διαθήκης, η αξία του δεν μετριέται σε χρήμα, αφού δεν μπορεί ούτε να πουληθεί ούτε να κατεδαφιστεί, αλλά στις στεγαστικές ανάγκες που αυτό πραγματικά καλύπτει και τέτοια αξία μπορεί να του αναγνωρισθεί πλήρως τα τελευταία χρόνια. Οποιαδήποτε άλλη αναφορά σε “αξιοποίηση του κτιρίου”, αν μη τι άλλο γίνεται εκ του πονηρού και λειτουργεί ως πρόσχημα για την εξυπηρέτηση άλλων σκοπιμοτήτων. Όσο δε για “την πρώτη απογραφή των ανεκτίμητης αξίας αντικειμένων του σπιτιού”... που έγινε προ δεκαετιών, διόλου τυχαία ήταν ...κι η τελευταία.

Ευελπιστώντας ότι το δημοσιογραφικό σας ενδιαφέρον αποκλίνει μιας τέτοιας προοπτικής, κρίναμε αναγκαία την παραπάνω σύντομη ενημέρωση σαν μια μικρή συνδρομή για τον επιτυχή προσανατολισμό σας στο “λαβύρινθο” που επιχειρείτε να ανιχνεύσετε.