Ζούμε σε μια περίοδο
γενικευμένης κρίσης του συστήματος και διαρκούς όξυνσης μιας συνολικής
επίθεσης των κυρίαρχων πάνω στα πληβειακά και πιο
αδύναμα στρώματα της κοινωνίας. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες όπου
υποβαθμίζονται και καταστρέφονται οι όροι ζωής σημαντικών τμημάτων του
πληθυσμού, εκδηλώνονται όλο και περισσότερο φαινόμενα απαξίωσης κι
απονομιμοποίησης του συστήματος, καθώς και πολλαπλασιασμού των
αυθόρμητων ή οργανωμένων πολιτικών, κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων
από τα κάτω. Για αυτό και η διαρκώς κλιμακούμενη επίθεση των κυρίαρχων
πάνω στα στοιχειώδη δικαιώματα και τους όρους ζωής των από κάτω της
κοινωνίας συνοδεύεται από την αντίστοιχη όξυνση και κλιμάκωση της
κρατικής και σε αρκετές περιπτώσεις και παρακρατικής καταστολής των
αντιστάσεων. Και ιδιαίτερα εκείνων των αντιστάσεων που δεν ελέγχονται
και δεν περιορίζονται από τους θεσμούς, τους φορείς και τους παράγοντες
του συστήματος, αλλά εκδηλώνονται ακηδεμόνευτα, επιχειρώντας το πέρασμα
από την αυθόρμητη διαμαρτυρία και αγανάκτηση των καταπιεσμένων και
εκμεταλλευόμενων ανθρώπων στη συνειδητή εξέγερση και την κοινωνική
επανάσταση ως μοναδική διεξοδική απάντηση στην κρίση του συστήματος και
την επίθεση της άρχουσας τάξης. ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ -
ΠΟΡΕΙΑ: Σάββατο 3 Μαρτίου 2012,
Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37
|
|
|
