προηγούμενη σελίδα |
|
||
Miguel Arcángel Roscigno Severino di Giovanni "Ο απαλλοτριωτικός αναρχισμός στην Αργεντινή έχει να επιδείξει μοναδικές φυσιογνωμίες, με μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Πρωταγωνιστές του απαλλοτριωτικού αναρχισμού, ο καθένας με την ιδιομορφία του, υπήρξαν αναμφίβολα ο Σεβερίνο Ντι Τζιοβάνι και ο Μιγκέλ Αρκάντζελ Ροσίνια, ο Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι και ο Αντρές Βάσκεθ Παρέδες, ο Εμίλιο Ουριόντο και ο Χουάν Αντόνιο Μοράν, ο Γκαμπριέλ Αργουέγιες, ο Τζίνο Γκάτι και πολλοί άλλοι.Οι αναρχικοί απαλλοτριωτές (...) χρησιμοποίησαν τις ληστείες και την παραχάραξη νομισμάτων για τις ανάγκες του κινήματός τους, για να απελευθερώσουν τους φυλακισμένους συντρόφους τους, για να βοηθήσουν τις οικογένειες των καταδιωκόμενων. Παρά τους περί αντιθέτου ισχυρισμούς των αστυνομικών ρεπορτάζ, ή των αναρχικών διανοουμένων, ή των απλών συνδικαλιστών εκείνης της εποχής, σχεδόν κανένας από αυτούς, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν κράτησε για τον εαυτό του την λεία των "απαλλοτριώσεων": όσοι δεν σκοτώθηκαν και κατόρθωσαν να επιβιώσουν μέσα στη σκληρή φυλακή Ουσουάγια (στη Γη του Πυρός), επέστρεψαν στην προηγούμενη εργασία τους -κάποιοι ήταν οικοδόμοι, άλλοι κλωστοϋφαντουργοί, άλλοι μηχανικοί- υπομένοντας ατέλειωτες μέρες σκληρής εργασίας, παρά την προχωρημένη ηλικία τους. Σε αυτόν τον κύκλο δραστηριοτήτων που σταδιακά περιοριζόταν, σημαντική θέση καταλαμβάνουν οι ενέργειες που οι ίδιοι ονόμαζαν "πράξεις αντεκδίκησης". Οι αναρχικοί απαλλοτριωτές τις πραγματοποιούσαν εναντίον των φυσικών εχθρών τους, των αστυνομικών. Έτσι εξόντωσαν τον επιθεωρητή Παρντέϊρο με μια εύστοχη βολή στο κεφάλι, σε μια ενέργεια που προκάλεσε σάλο στο Μοντεβιδέο (η επιχείρηση σχεδιάστηκε από τον Μιγκέλ Αρκάντζελ Ροσίνια και εκτελέσθηκε από τους Αρμάντ Γκουϊντότ και Μπρούνο Αντονέλι Ντελαμπέλα), και σημάδεψαν ανεξίτηλα με ένα πυροβολισμό στο πρόσωπο τον διάσημο "Βάσκο" Βελάρ, επιθεωρητή ειδικευμένο στην δίωξη των αναρχικών ..."Από το βιβλίο του Οσβάλντο Μπάγιερ |
Προλογισμός στο ντοκιμαντέρ της Virginia Martinez: ACRATAS Το ντοκυμαντέρ της Virginia Martinez "Ακράτας" αναφέρεται στη ζωή και τη δράση των αναρχικών απαλλοτριωτών του Ρίο ντε λα Πλάτα, μιας περιοχής που μοιράζονται η Αργεντινή και η Ουρουγουάη. Ρίο ντε λα Πλάτα είναι το όνομα του κόλπου όπου εκβάλλουν οι ποταμοί Παρανάς και Ουρουγουάης. Στις ακτές αυτού του κόλπου είναι χτισμένες οι πόλεις του Μπουένος Άιρες και του Μοντεβιδέο. Οι αναρχικοί απαλλοτριωτές αποτελούσαν μια τάση που εμφανίστηκε στους κόλπους του αναρχικού κινήματος στην Αργεντινή στις αρχές του 20ου αι. Αυτή η τάση έφθασε στο απόγειό της στις δεκαετίες του 1920 και του 1930. Η δράση των αναρχικών απαλλοτριωτών επεκτεινόταν και στην Ουρουγουάη. Ο απαλλοτριωτικός αναρχισμός γεννήθηκε μέσα στις συνθήκες του κοινωνικού και ταξικού πολέμου που μαινόταν στην Αργεντινή στις αρχές του 20ου αι. Πρόκειται για μια περίοδο άγριας καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αυτή η ανάπτυξη βασίστηκε στην εκμετάλλευση των εκατομμυρίων μεταναστών που συνέρρεαν στην Αργεντινή από την Ιταλία, την Ισπανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Βασίστηκε επίσης στην αιματηρή καταστολή κάθε ταξικού αγώνα, όχι μόνο από το στρατό και την αστυνομία, αλλά και από τις ένοπλες φασιστικές συμμορίες της οργάνωσης "Πατριωτική Λίγκα". Μεταξύ των μεταναστών, βρίσκονταν και πολλοί αναρχικοί. Σύντομα, οι αναρχικές αντιλήψεις και πρακτικές αγώνα - από την αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς μέχρι τη βίαιη αντιπαράθεση με το κράτος και τα αφεντικά- διαδόθηκαν πλατιά στους εργατικούς κύκλους του Ρίο ντε λα Πλάτα. Ο Οσβάλντο Μπάγιερ στο βιβλίο του "Οι αναρχικοί απαλλοτριωτές" αναφέρεται σε απεργίες που ξέσπασαν στο Μπουένος Αιρες στη δεκαετία του 1920 και οι οποίες κατέληξαν σε ένοπλες συμπλοκές μεταξύ αναρχικών και μπάτσων ή φασιστών. Μέσα σ'αυτές τις συνθήκες γεννήθηκε ο απαλλοτριωτικός αναρχισμός. Οι αναρχικοί απαλλοτριωτές έκαναν βομβιστικές επιθέσεις εναντίον μπάτσων και στρατιωτικών και ληστείες. Έκαναν ληστείες με σκοπό να συγκεντρώσουν χρήματα για να ενισχύσουν τις αναρχικές προπαγανδιστικές δραστηριοτήτες και κυρίως για να οργανώσουν την απόδραση πολιτικών κρατούμενων. Οι αναρχικοί απαλλοτριωτές ήρθαν αντιμέτωποι με τη δολοφονική βία των αρχών της Αργεντινής και της Ουρουγουάης στη δεκαετία του 1930, όταν και στις δυο χώρες επιβλήθηκαν στρατιωτικές δικτατορίες. Οι περισσότεροι καταδικάστηκαν σε πολύχρονες φυλακίσεις ή εκτελέστηκαν εν ψυχρώ. Την ίδια εποχή που οι αναρχικοί του Ρίο ντε λα Πλάτα αντιμετώπιζαν τη δολοφονική βία της εξουσίας, στην Ισπανία ξεσπούσε εμφύλιος πόλεμος και επανάσταση. Μια κοινωνική επανάσταση που, με όλες της τις αντιφάσεις, σήμαινε το πέρασμα από την απαλλοτρίωση και την ένοπλη αντι-βια στην άμεση επίθεση για την καταστροφή των εξουσιαστικών πολιτικών και οικονομικών δομών και για τη δημιουργία μιας νέας κοινωνίας χωρίς κράτος και αφεντικά. Όσοι από τους αναρχικούς του Ρίο ντε λα Πλάτα ξέφυγαν από την κρατική καταστολή, συμμετείχαν στην ισπανική επανάσταση.Η ταινία επικεντρώνεται στη ζωή και τη δράση του γνωστότερου μεταξύ των αναρχικών απαλλοτριωτών, του Μιγκελ Αρκάντζελο Ροσίνιο ή Ροσίνια και των συντρόφων του. Το υλικό της προέρχεται από ιστορικά αρχεία της εποχής εκείνης, από αποσπάσματα του ίδιου του Ροσίνιο και των συντρόφων του, αλλά και από συνεντεύξεις του Αμπελ Παζ, ιστορικών με ελευθεριακές αντιλήψεις και ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα της εποχής εκείνης. Στην ταινία προβάλλονται διαφορετικές απόψεις, θετικές ή αρνητικές, σε σχέση με τον απαλλοτριωτικό αναρχισμό. Παρουσιάζονται όμως με τόσο αποσπασματικό τρόπο που σε ορισμένες περιπτώσεις μοιάζουν μετέωρες, αν όχι επιφανειακές. Η δύναμή της βρίσκεται αλλού. Στο ότι αποπνέει το θάρρος, τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη που χαρακτήριζαν τη ζωή του Ροσίνιο και των συντρόφων του και αποτυπώνει μερικές από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές στην ιστορία της αναρχίας, όχι μόνο στο Ρίο ντε λα Πλάτα, αλλά και στην Ισπανία. Bερόη |
||
|