Αναρχική σελίδα αντιπληροφόρησης και δράσης
Ν Ε Α
25/3 www.ert.gr
Τρεις Αμερικανοί, που έψαχναν για τα ίχνη τριών συναδέλφων τους, οι οποίοι απήχθηκαν στις 13 Φεβρουαρίου από αντάρτες στην Κολομβία, σκοτώθηκαν σε δυστύχημα με αεροσκάφος Τσέσνα της αμερικανικής κυβέρνησης στο οποίο επέβαιναν και το οποίο συνετρίβη σε βουνό στη νότια Κολομβία,. Το αεροσκάφος τυλίχθηκε στις φλόγες και στη συνέχεια σε βουνό κοντά στην περιοχή Ελ Παουτζίλ, που βρίσκεται νότια της Μπογκοτά, στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Κακέτα.
26/2
Ελικόπτερο "Βlack Hawk" του κολομβιανού στρατού συνετρίβη σήμερα καθώς καταδίωκε αριστερούς αντάρτες σε μια ορεινή περιοχή της βόρειας Κολομβίας με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και οι 23 στρατιώτες που επέβαιναν σε αυτό, ανακοίνωσε ο κολομβιανός στρατός. Το αμερικανικής κατασκευής "Βlack Hawk", συνετρίβη ενω επικρατούσαν πολύ κακές καιρικές συνθήκες κοντα στην πόλη Κουρουμάνι και Παϊγίτας στην επαρχία Σεζάρ, 500 χλμ βορειοδυτικά της Μπογκοτά, σύμφωνα με την ίδια πηγή.Πρόκειται για την χειρότερη καταστροφή στην πολεμική αεροπορία της Κολομβίας απο τον Οκτώβριο του 2000--τότε οι αντάρτες είχαν καταρρίψει ένα "Βlack Hawk" με πλήρωμα 20 ανθρώπων που όλοι έχασαν τη ζωή τους κατα την συντριβή του ελικοπτέρου.
22 Φεβρουαρίου 200
3 Οι Επαναστατικές Ενοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC) ανέλαβαν σήμερα την ευθύνη για την απαγωγή τριών Αμερικανών που εξαφανίστηκαν στη χώρα αυτή στις 13 Φεβρουαρίου.Στη σχετική ανακοίνωση που έστειλε στο ραδιοσταθμό της Μπογκοτά Radionet, η ανταρτική οργάνωση κατηγορεί τους απαχθέντες ότι ανήκουν στη CIA και απαιτεί την άμεση αναστολή των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην περιοχή της Φλορένσια (νότια Κολομβία) ''ώστε να είναι σε θέση να εγγυηθεί τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα των τριών αμερικανών αξιωματικών''.
14 Φεβρουαρίου 2003
Δεκαπέντε άνθρωποι σκοτώθηκαν και περίπου 30 τραυματίστηκαν από έκρηξη βόμβας που σημειώθηκε στα περίχωρα της πόλης Νέϊβα της νοτιοδυτικής Κολομβίας. Μεταξύ των νεκρών είναι επτά αστυνομικοί και ένα επτάχρονο κοριτσάκι. Η έκρηξη σημειώθηκε την παραμονή της επίσκεψης του προέδρου της χώρας, Αλμπέρτο Ουρίμπε, στην Νέϊβα και σε περιοχή όπου η αστυνομία έκανε έρευνες για τον εντοπισμό εκρηκτικών ή κρησφυγέτων ανταρτών.
21/1/03 Όχημα της αστυνομίας περνούσε σε ερημική τοποθεσία στα βουνά της επαρχίας Μπολιβάρ στη βόρεια Κολομβία, όταν αντάρτες των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων της Κολομβίας (FARC) άρχισαν να πετούν χειροβομβίδες εναντίον του. Στη συνέχεια, έβαλαν κατά των αστυνομικών με οπλοπολυβόλα, σκοτώνοντας έξι αξιωματικούς της αστυνομίας, καθώς και τον οδηγό του οχήματος.
Ο πρόεδρος, Ουρίμπε, ο πατέρας του οποίου έχει σκοτωθεί από τα πυρά των ανταρτών, συγκάλεσε έκτακτο υπουργικό συμβούλιο για την εξέταση της κατάστασης και για τη λήψη νέων μέτρων.
Ήδη, ο Ουρίμπε έχει εκχωρήσει αυξημένες αρμοδιότητες στο στρατό και την αστυνομία σε ορισμένες επαρχίες της Κολομβίας, που περιλαμβάνουν τη σύλληψη υπόπτων χωρίς την έκδοση σχετικών ενταλμάτων, καθώς και την επιβολή απαγόρευσης κυκλοφορίας.
16/1/02 Τέσσερις άνθρωποι σκοτώθηκαν και άλλοι επτά τραυματίστηκαν σοβαρά την Τετάρτη όταν αντάρτες του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού (ELN) της Κολομβίας εξαπέλυσαν επίθεση εναντίον λεωφορείου κοντά στο Σαν Κάρλος.
27 Δεκεμβρίου 2002
Ο κολομβιανός Εθνικός Απελευθερωτικός Στρατός (ELN), η δεύτερη σε ισχύ μαρξιστική ανταρτική οργάνωση στη χώρα, διέκοψε τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση, κατηγορώντας τις αρχές ότι προετοιμάζονται για πόλεμο.25 Δεκεμβρίου 2002 Οι Επαναστατικές Ενοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC) ανακοίνωσαν την ίδρυση παράνομης κυβέρνησης, "εναλλακτικής του φασιστικού καθεστώτος" του προέδρου Αλβάρο Ουρίμπε, και απέρριψε εκ νέου τη διαμεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών για μία πιθανή επανάληψη των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων.
24 Οκτωβρίου 2002.
Αγνωστοι έριξαν δύο χειροβομβίδες εναντίον ενός αστυνομικού αυτοκινήτου στο κέντρο της Μπογκοτά με συνέπεια να τραυματισθούν οκτώ άνθρωποι, ανακοίνωσε η αστυνομία .23 Οκτωβρίου 2002
Στους αντάρτες της αριστερής οργάνωσης FARC αποδίδει η αστυνομία το πλήγμα με παγιδευμένο αυτοκίνητο, χθες το πρωί κοντά στο προεδρικό μέγαρο της Κολομβίας, που προκάλεσε τον θάνατο δύο ανθρώπων και τον τραυματισμό άλλων 36, σύμφωνα με χθεσινοβραδυνό ανακοινωθέν.21 Oκτώβρη. Τουλάχιστον 70 αντάρτες των FARC σκοτώθηκαν σε μεγάλη επιχείρηση της Αεροπορίας και του Στρατού, στα νοτιοανατολικά της χώρας. Στην ίδια επιχείρηση έχασαν τη ζωή τους δύο στελέχη των Ένοπλων Δυνάμεων. Όπως δήλωσε ανώτατος αξιωματικός του κολομβιανού Στρατού, οι αντάρτες έχασαν τη ζωή τους όταν πολεμικά αεροσκάφη βομβάρδισαν αυτοκινητοπομπή που κατευθυνόταν στην περιοχή του Μπελαλκάσαρ. To Μπελαλκάσαρ βρίσκεται περίπου 700 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πρωτεύουσας Μπογκοτά.
21 Σεπτεμβρίου 02
Περίπου 200 αριστεροί αντάρτες σκοτώθηκαν στους βομβαρδισμούς δύο στρατοπέδων στη βορειοανατολική Κολομβία κοντά στα σύνορα με τον Παναμά, ανακοίνωσε ο επικεφαλής της πολεμικής αεροπορίας της Κολομβίας. Το πιθανότερο όμως είναι ότι βομβαρδίστηκαν χωριά και τα θύματα είναι χωρικοί οι οποίοι για τις ανάγκες της προπαγάνδας βαπτίστηκαν αντάρτες.
13 Σεπτεμβρίου '02 Τέσσερις άνθρωποι σκοτώθηκαν και άλλοι 36 τραυματίστηκαν στο χωριό Σαραβένα της επαρχίας Αράουκα στην ανατολική Κολομβία όταν ομάδα ανδρών εκτόξευσε φιάλες υγραερίου γεμάτες με εκρηκτικά εναντίον ενός αστυνομικού τμήματος.
3/9
“Ημέρα ανταμοιβής” πληροφοριοδοτών όρισε ο πρόεδρος Ουρίμπε για αυτούς που θα καταδίδουν αριστερούς αντάρτες. Με τα τηλεοπτικά συνεργεία και τους δημοσιογράφους παρόντες, δύο χαφιέδες που φορούσαν μάσκες δέχθηκαν πληρωμή περίπου 2.500 δολαρίων για πληροφορίες που έδωσαν στην αστυνομία σχετικά με την ταυτότητα πέντε αριστερών ανταρτών, οι οποίοι συνδέονται με βομβιστικές επιθέσεις στην πόλη Καρταγκένα. Τις Δευτέρες, σε όλες τις επαρχίες της χώρας, οι διοικητές θα πληρώνουν αμοιβές σε εκείνους που θα προσφέρουν στις αρχές πληροφορίες που θα οδηγούν στην σύλληψη μελών παράνομων οργανώσεων. Στην Κολομβία βρίσκεται σε πλήρη αναζωπύρωση ο εμφύλιος που διαρκεί 38 χρόνια. Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων τονίζουν ότι το σχέδιο των αμοιβών για την παροχή πληροφοριών, όπως και άλλη μια προσπάθεια του Ουρίμπε να δημιουργήσει ένα δίκτυο "ενός εκατομμυρίου" χαφιέδων, θα πυροδοτήσει ένα άγριο κύκλο βίας και εκδίκησης στην Κολομβία.30/8
Δεκαπέντε αντάρτες των FARC και τρεις στρατιωτικοί σκοτώθηκαν σε μάχη στο Τοτόρο, 650 χλμ ΝΔ της Μπογκοτά. Ο στρατηγός Χόρχε Πινέδα δήλωσε ότι ο στρατός ξεκίνησε την επίθεση στο πλαίσιο μιας μεγάλης επιχείρησης εναντίον της ομάδας Τζάκομπο Αρένας των FARC στην περιφέρεια της Κάουκα, κοντά στο Ποπαγιάν.Από το 1964 περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στον εμφύλιο πόλεμο της Κολομβίας όπου αντιπαρατίθονται οι κυβερνητικές δυνάμεις, οι FARC, ο ακροαριστερός Εθνικός Απελευθερωτικός Στρατός (ELN) και οι ακροδεξιές παραστρατιωτικές οργανώσεις της Ενωμένης Αυτοάμυνας της Κολομβίας (AUC).
1
2 Αυγούστου. Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κήρυξε την Κολομβία ο νέος πρόεδρος Αλβάρο Ουρίμπε για να αντιμετωπίσει το κύμα βίας που έχει ξεσπάσει. 115 άνθρωποι σκοτώθηκαν στα αιματηρά επεισόδια από την περασμένη Τετάρτη 7/8 πουο Ουρίμπε ανέλαβε επισήμως τα καθήκοντά του. Η επιβολή του καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης μπορεί να διαρκέσει από 90 ημέρες έως εννιά μήνες. Παρά την παρουσία 20.000 αστυνομικών στους δρόμους της Μπογκοτά, την περασμένη Τετάρτη, την πτήση ενός αμερικανικού κατασκοπευτικού αεροσκάφους Ρ3, και το κλείσιμο του διεθνούς αεροδρομίου για πέντε ώρες, η πρωτεύουσα της Κολομβίας αποτέλεσε το θέατρο ενός πολλαπλού κύματος επιθέσεων με ρουκέτες κοντά στο προεδρικό μέγαρο στη διάρκεια της τελετής για την ανάληψη των καθηκόντων από τον Ουρίμπε, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 21 άνθρωποι και να τραυματιστούν πάνω από 50. Οι επιθέσεις αποδόθηκαν στην αριστερή ανταρτική οργάνωση Ενοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC). Αλλοι 94 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε σειρά από μάχες ανάμεσα στα κυβερνητικά στρατεύματα και στους αντάρτες.Παρασκευή, 9 Αυγούστου '02
Μάχες μεταξύ παραστρατιωτικών και ανταρτών είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 50 ανθρώπων στη Σάντα Ροζα, περιοχή στο βόρειο τμήμα της Κολομβίας, ανακοινώθηκε από τον στρατηγό Μάρτιν Ορλάντο Καρένο διοικητή της 3ης μεραρχίας του κολομβιανού στρατού. “Τριάντα παραστρατιωτικοί και 20 αντάρτες των Επαναστατικών Ενοπλων Δυνάμεων της Κολομβίας (FARC) σκοτώθηκαν σε μεταξύ τους μάχη, σύμφωνα με πληροφορίες που έχουμε από την περιοχή της Σάντα Ρόζα από χωρικούς και άλλους αυτόπτες μάρτυρες εκεί”, δήλωσε ο στρατηγός.26 Ιούλη:
Η πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Μπογκοτά, Αν Πάτερσον, ανακοίνωσε ότι οι βορειοαμερικανικές ειδικές δυνάμεις θα αναλάβουν την εκπαίδευση του κολομβιανού στρατού, με στόχο την προστασία του δικτύου πετρελαιαγωγών από επιθέσεις ανταρτών. Κι όπως αναμενόταν, στην Ουάσιγκτον, το Κογκρέσο έδωσε στην κολομβιανή κυβέρνηση το πράσινο φως ώστε να χρησιμοποιήσει την αμερικάνικη βοήθεια που δόθηκε για την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και κατά των ανταρτών. Άλλωστε η καταπολέμηση του λαθρεμπόριου των ναρκωτικών δεν ήταν παρά πρόσχημα και ο λόγος της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην Κολομβία και ο εξοπλισμός του στρατού της στόχευε εξαρχής στην καταπολέμηση του αντάρτικου και την καταστολή των τοπικών αντιστεκόμενων κοινοτήτων.15 Απρίλη:
Απόπειρα δολοφονίας κατά του Αλβάρο Ουρίμπε, βασικού διεκδικητή της προεδρίας της Κολομβίας στις εκλογές που θα γίνουν στις 26 Μαΐου, έγινε τα ξημερώματα στην πόλη Μπαρανκίγια. Ένα παγιδευμένο σταθμευμένο λεωφορείο εξερράγη την ώρα που διερχόταν η αυτοκινητοπομπή του Ουρίμπε. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες από την έκρηξη τραυματίστηκαν τουλάχιστον δύο αστυνομικοί και άγνωστος αριθμός πολιτών.Ο Ουρίμπε προηγείται στις δημοσκοπήσεις ενώ μέσα στις προεκλογικές του δεσμεύσεις είναι και η εξάρθρωση του κινήματος των αριστερών ανταρτών FARC που δρα τα τελευταία 38 χρόνια στην χώρα.
Γιγαντιαία σχέδια ανάπτυξης και νεοαποικιοποίηση, εκτοπισμοί και δολοφονίες στην Κολομβία
Σχεδόν ολόκληρη η βορειοδυτική Κολομβία αποτελεί στόχο οικονομικής ανάπτυξης και ενός σχεδίου για την κατασκευή καναλιού που θα συνδέει τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό. Δεδομένης της αυξανόμενης κυκλοφορίας εμπορευμάτων στην εποχή της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, τέτοια αναπτυξιακά σχέδια αποκτούν τεράστια σημασία. Όπως οι ισπανοί κονκισταδόρες πριν από 500 χρόνια, έτσι και οι σύγχρονοι κονκισταδόρες δε διστάζουν να εκτοπίσουν και να εξοντώσουν τους αντιστεκόμενους τοπικούς πληθυσμούς, προκειμένου να επιβάλλουν τα οικονομικά τους συμφέροντα.
Είναι Χριστούγεννα του 2000 στο Jurado, σε μια κοινότητα των Ινδιάνων Emberra κοντά στην ακτή του Ειρηνικού. Ο Armando Achito είναι στο σπίτι του με την οικογένειά του και φίλους του. Στις 6.30 το πρωί, παραστρατιωτικοί εισβάλλουν στο σπίτι του και τον δολοφονούν. O Armando ήταν ένας αρχηγός των Ινδιάνων και οργάνωνε επι χρόνια την αντίσταση με στόχο την αναγνώριση του δικαιώματος στη ζωή και τον αυτοκαθορισμό της κοινότητας. Απλώς αυτή η κοινότητα βρίσκεται ακριβώς εκεί όπου έχει σχεδιαστεί να περάσει το κανάλι που θα συνδέει τους δυο ωκεανούς. Το μήνυμα είναι σαφές: οποιοσδήποτε αντιστέκεται θα αντιμετωπιστεί με τον ίδιο τρόπο, φύγετε προτού σκοτωθεί ο επόμενος. Μερικές φορές ολόκληρα χωριά βρίσκονται υπό την απειλή των όπλων. Λίγες μέρες πριν από τη δολοφονία του Armando, όχι πολύ μακριά από το Jurado, στο βόρειο τμήμα της Cauca, 6000 άνθρωποι κυρίως από τις Μαύρες Κοινότητες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα χωριά τους. Ο αριθμός των εκτοπισμένων φθάνει τα δυο εκατομμύρια και οι μισοί από αυτούς προέρχονται από τις Μαύρες Κοινότητες, ενώ μόνο τον περασμένο χρόνο 3000 δολοφονήθηκαν όπως ο Armando Achito.
Όπως αναφέρει συχνά ο Ουρουγουανός συγγραφέας Εδουάρδο Γκαλεάνο “Το πρόβλημα της Λατινικής Αμερικής δεν είναι η φτώχεια της, αλλά ο πλούτος της”. Η στρατηγική γεωπολιτική θέση της Κολομβίας είναι αναμφισβήτητη, είναι σαν μια τεράστια φυσική εμπορική πλατφόρμα για την παγκόσμια αγορά. Η χώρα έχει πρόσβαση και στους δυο ωκεανούς και είναι η φυσική γέφυρα ανάμεσα στη Βόρεια και τη Νότια Αμερική. Τη σημασία αυτής της γωνιάς του πλανήτη την είχαν αναγνωρίσει και οι Ισπανοί κονκισταδόρες οι οποίοι έψαχναν τρόπους για να συνδέσουν τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό Ωκεανό. Το 1903 οι ΗΠΑ ενορχήστρωσαν το διαχωρισμό του Παναμά από την Κολομβία προκειμένου να διατηρήσουν τον έλεγχο αυτής της περιοχής. Η διώρυγα του Παναμά ήταν απλώς μια επιλογή ανάμεσα σε πολλές άλλες δυνατότητες σύνδεσης των δυο ωκεανών. Άλλες δυνατότητες στο Μεξικό, τη Νικαράγουα, την Κολομβία,
έχουν διερευνηθεί εδώ και δεκαετίες. Και μόνο όταν κατασκευάστηκε η διώρυγα του Παναμά το 1914, οι γειτονικές χώρες εγκατέλειψαν τα σχέδια τους. Η διώρυγα του Παναμά λειτουργεί με ένα σύστημα locks και εδώ και 30 χρόνια θεωρείται ότι έχει περιορισμένες δυνατότητες. Αυτό οδήγησε στην επανεξέταση άλλων δυνατών τρόπων σύνδεσης των δυο ωκεανών. Σύμφωνα με διεθνείς και εθνικούς επενδυτές οι οποίοι έχουν δημιουργήσει πολλές επιτροπές σχεδιασμού, μόλις ο έλεγχος της διώρυγας περνούσε από τα χέρια των ΗΠΑ στην κυβέρνηση του Παναμά, άλλες δι-ωκεάνειες συνδέσεις θα ήταν εφικτές.Αυτή η στιγμή έφθασε. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, η τεχνικά απαρχαιωμένη διώρυγα του Παναμά έχει γίνει εμπόδιο για την αυξανόμενη κυκλοφορία εμπορευμάτων. Μολονότι σήμερα η συνηθισμένη χωρητικότητα των πλοίων είναι 250.000 τόννοι, πλοία που η χωρητικότητά τους υπερβαίνει τους 60.000 τόννους δεν μπορούν να περάσουν από τη διώρυγα. Ενώ μικρότερα φορτηγά πλοία μπλοκάρουν από την πολλή κίνηση στα locks της διώρυγας και πρέπει να περιμένουν πολλές μέρες για να περάσουν. Επίσης οι γεωπολιτικές σχέσεις έχουν αλλάξει. Η αγορά της Νοτιοανατολικής Ασίας και οι παραγωγικές επενδύσεις στην Ιαπωνία, την Ταϊβάν, τη Ν. Κορέα και ειδικά την Κίνα -μια ανερχόμενη αγορά και μέλος του ΠΟΕ- έχουν γίνει ολοένα και πιο σημαντικές. Η Κολομβία γίνεται ολοένα και πιο σημαντική όχι μόνο σαν σταυροδρόμι εμπορικών δρόμων αλλά και σαν χώρος παραγωγικών επενδύσεων, αφού προσφέρει φθηνή εργατική δύναμη για την κατασκευή προϊόντων που θα πουλιούνται στην παγκόσμια αγορά. Αυτή η οπτική της νεοφιλελεύθερης ανάπτυξης έχει ήδη δρομολογηθεί με την FTAA (Ελεύθερη Εμπορική Ζώνη των Αμερικών) και ανταποκρίνεται επίσης και στις προσδοκίες των λατινοαμερικάνικων κυβερνήσεων που θέλουν να προσελκύσουν ξένες επενδύσεις. Οι βλέψεις για οικονομική ανάπτυξη είναι ο κινητήριος μοχλός για την κατασκευή ενός νέου καναλιού και την ανάπτυξη της περιοχής. Η κατασκευή ενός σύγχρονου καναλιού που θα συνδέει τους δυο ωκεανούς αφορά αυτό που αποκαλείται “ξηρό κανάλι” το οποίο περιλαμβάνει συνδέσεις με σύγχρονες σιδηροδρομικές γραμμές και μεγάλους αυτοκινητόδρομους ανάμεσα σε τεράστια λιμάνια στις ακτές του Ατλαντικού και του Ειρηνικού. Ο Hector Mondragon, ένας κολομβιανός οικονομολόγος που η ζωή του έχει κινδυνεύσει πολλές φορές και ζει υπό την προστασία των αγροτικών και αυτόχθονων κοινοτήτων, εστιάζει ιδιαίτερα την προσοχή σε τέσσερις συνδέσεις του τύπου “ξηρά-ποταμός-λιμάνι” και το είδος ανάπτυξης γύρω από αυτές:
Α. Το δι-ωκεάνειο “ξηρό” κανάλι Atrato-Truando ( που ονομάζεται έτσι από τα ονόματα των γειτονικών ποταμών) με με τις συνδέσεις του με τη σιδηροδρομική γραμμή Medellin-Buenaventura και τον αυτοκινητόδρομο από τον Ειρηνικό στις πόλεις Medellin και Pereira.
Β. Τον αυτοκινητόδρομο Uraba-Maracaibo και τη σύνδεση της Antioquia με τη Βενεζουέλα.
Γ. Τη σύνδεση των ποταμών Orinoco και Meta με την πόλη Buenaventura.
Δ. Τη σύνδεση του ποταμού “Rio de la Plata”- Amazonas- Napo- Putumayo- Tumaco με ένα τεράστιο λιμάνι στο Puerto Asis.
“Οι μεγαλύτερες και βιαιότερες εκτοπίσεις πληθυσμών γίνονται γύρω από τις δυο πρώτες περιοχές. Μια τεράστια διαδικασία απαλλοτρίωσης της γης προχωρά κατά μήκος της πορείας του καναλιού και κοντά στον αυτοκινητόδρομο Uraba-Maracaibo. Μεγάλες εκτάσεις γης έχουν πουληθεί και στην περιοχή υπάρχει μεγάλη παρουσία
παραστρατιωτικών που χρηματοδοτούνται από τους ιδιοκτήτες γης. Από το 1985 μέχρι το 1994, 700.000 άνθρωποι διώχτηκαν από την περιοχή, ενώ κατά τα επόμενα τέσσερα χρόνια ο αριθμός των εκτοπισμένων ξεπέρασε το 1.000.000.”(....)
Αυτή η ανάπτυξη συμπεριλαμβάνει πολλά γιγαντιαία σχέδια που λεηλατούν και καταστρέφουν τους φυσικούς πόρους. Η περιοχή του Choco είναι γεμάτη χρυσό, πλατίνα, ασήμι, βωξίτη, μαγγάνιο, ραδιενεργό κοβάλτιο, ψευδάργυρο, χρώμιο, νικέλιο, εξωτική ξυλεία και μεγάλες ποσότητες ψαριών. Επίσης
η Κολομβία έχει τεράστια πετρελαϊκά αποθέματα. Έτσι δεν είναι παράξενο που διάφοροι μπίζνεσμαν δηλώνουν “θέλουμε να μετατρέψουμε αυτή την περιοχή σε μια γιγάντια επιχείρηση”! (Colombia Monthly Report, 1997).Ο πληθυσμός που κατοικεί ανάμεσα στους δυο ωκεανούς βρίσκεται κάτω από τα πυρά των παραστρατιωτικών. Ζει κυρίως από τη γεωργία σε μια περιοχή που θεωρείται από τις πιο φτωχές της Κολομβίας. Το 70% δεν έχει καμιά πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα, ο μέσος όρος ζωής δεν ξεπερνά τα 55 χρόνια. Οι κοινότητες στην περιοχή του Choco -όπου 90% του πληθυσμού είναι αφρο-κολομβιανοί, 5% αυτόχθονες Kuna, Embera, Wounan, Noanama και Katia, και 5% λευκοί και μιγάδες- βρίσκονται σε πολύ άσχημη κατάσταση. Εκατοντάδες πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που μπορούν να θεραπευθούν. Όμως η χειρότερη επίθεση ενάντια στη ζωή αυτού του πληθυσμού είναι η δράση των παραστρατιωτικών που συνεργάζονται στενά με την κυβέρνηση και τη διεφθαρμένη ολιγαρχία. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί σε τρομερό βαθμό από τότε που η κυβέρνηση της Κολομβίας επί προεδρίας Παστράνα και κάτω από την πίεση των ΗΠΑ, αποφάσισε να θέσει σε εφαρμογή το λεγόμενο “Σχέδιο Κολομβία”. Αυτό το σχέδιο των 7 δις δολαρίων υποτίθεται ότι έχει σα στόχο να εξαλείψει το εμπόριο των ναρκωτικών και να προωθήσει τη “δημοκρατία” μέσω “κοινωνικών προγραμμάτων”. Τα οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτό το σχέδιο είναι προφανή.
Οι κοινότητες των αγροτών, των αυτόχθονων και ιδίως των μαύρων αντιστέκονται καθημερινά ενάντια σε αυτά τα γιγαντιαία σχέδια, τη νεοφιλελεύθερη ανάπτυξη και ενάντια στον εκτοπισμό τους από τη γη τους. Αγωνίζονται για την αναγνώριση της αυτονομίας τους, του δικαιώματός τους να καθορίζουν οι ίδιοι τη χρήση της γης στην οποία ζουν και να συνεχίσουν τον τρόπο ζωής τους, έναν τρόπο ζωής που έρχεται σε αντίθεση με τον καπιταλισμό. Αυτά τα δικαιώματα αναγνωρίστηκαν από το σύνταγμα της Κολομβίας στις αρχές της δεκαετίας του 90, μετά από μακροχρόνιους κοινωνικούς αγώνες. Οι Μαύρες Κοινότητες έχουν κάνει χρήση αυτών των νόμων κι έχουν αποκτήσει τίτλους συλλογικής γαιοκτησίας σε πολλές περιοχές, καθώς και αυτόνομη διοίκηση. Αλλά τα οικονομικά συμφέροντα είναι στρατηγικής σημασίας και ο στόχος είναι η επιβολή της σιωπής στην περιοχή ανάμεσα στους ωκεανούς, έστω κι αν πρόκειται για τη σιωπή του νεκροταφείου. (...)
Γενάρης 2001
αντυπόγραφο κείμενο από την ηλεκτρονική σελίδα www.nadir.org/nadir/initiativ/agp/free/c
ΟΙ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟ "ΣΧΕΔΙΟ ΚΟΛΟΜΒΙΑ"
Το αμερικάνικο Κογκρέσο έχει παράσχει βοήθεια ύψους 1,3 δις δολαρίων στην κολομβιανή κυβέρνηση στα πλαίσια του “Σχεδίου Κολομβία” που ο υποτιθέμενος στόχος του είναι η καταστροφή των καλλιεργειών κόκας. Το 80% αυτού του ποσού προορίζεται για στρατιωτική βοήθεια, πρωτίστως για την αγορά ελικοπτέρων Huey και Black Hawk.
Υποτίθεται ότι στόχος του “Σχεδίου Κολομβία” είναι ο αεροψεκασμός των παράνομων καλλιεργειών με επικίνδυνες τοξικές ουσίες. Όμως στην πραγματικότητα, οι εκτάσεις “παράνομων” καλλιεργειών στην Κολομβία όχι μόνο δεν έχουν μειωθεί, αλλά αντίθετα έχουν αυξηθεί. Το 1999, καταστράφηκαν 16.000 εκτάρια κόκας και
παπαρούνας, αλλά η έκταση αυτών των καλλιεργειών αυξήθηκε κατά 22.000 εκτάρια. Έτσι σήμερα η έκταση των καλλιεργειών κόκας και παπαρούνας περιλαμβάνει 38.000 εκτάρια γης.Ο λόγος είναι απλός. Είναι η μόνη διέξοδος χιλιάδων αγροτών και εργατών γης. Η φιλελευθεροποίηση της οικονομίας της χώρας, υπό την καθοδήγηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, έχει σαν αποτέλεσμα την εισαγωγή των αγροτικών προϊόντων που προηγουμένως καλλιεργούνταν στην Κολομβία. Αυτό έχει προκαλέσει την καταστροφή των αγροτών. Η έκταση της γης που προοριζόταν για “νόμιμες” καλλιέργειες έχει μειωθεί κατά 1.5000.000 εκτάρια, ενώ οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων έχουν αυξηθεί 700%. Η Κολομβία σήμερα εισάγει καφέ, επειδή η καλλιέργεια καφέ έχει μειωθεί δραματικά. Οι αγρότες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια καφέ, έχουν στραφεί υποχρεωτικά προς τις καλλιέργειες κόκας και παπαρούνας.
Ο πραγματικός στόχος του “Σχεδίου Κολομβία” είναι η ενδυνάμωση του ελεύθερου εμπορίου μέσω του Π.Ο.Ε., πράγμα που αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για τη διασφάλιση της συνεχιζόμενης ύπαρξης “παράνομων” καλλιεργειών. Οι αγρότες που τα χωράφια τους έχουν καταστραφεί από τους ψεκασμούς, πρέπει να επιβιώσουν. Κι έτσι πουλούν τη γη τους σε εμπόρους ναρκωτικών ή σε μεγαλογαιοκτήμονες οι οποίοι τη χρησιμοποιούν
για την εκτροφή βοοειδών. Στο μεταξύ, οι αγρότες αναγκάζονται να μετακινηθούν μέσα στο δάσος της Αμαζονίας όπου είναι υποχρεωμένοι να καλλιεργούν περισσότερη κόκα απ’ ότι πριν, αφού το κόστος παραγωγής αυξάνει στα νέα εδάφη του τροπικού δάσους.Το μόνο πράγμα που προκαλείται από τους ψεκασμούς είναι η όξυνση αυτού που πάντοτε συνέβαινε στην Κολομβία - η αφαίρεση γης από τις κοινότητες των αγροτών, των αυτόχθονων και των μαύρων και η συγκέντρωσή της στα χέρια των μεγαλογαιοκτημόνων.
Το καθεστώς βίας στην Κολομβία είναι στενά συνδεδεμένο με τη συγκέντρωση γης στα χέρια των μεγαλογαιοκτημόνων. Στη διάρκεια της περιόδου που ονομάστηκε La Violencia (1948-1958), (κατά την οποία η τότε συντηρητική κυβέρνηση επιχείρησε να εξοντώσει φιλελεύθερους, κομμουνιστές, καθώς επίσης και προτεστάντες) εκτός από μαζικές δολοφονίες που στοίχισαν 200.000 νεκρούς, σημειώθηκαν και μαζικοί εκτοπισμοί του αγροτικού πληθυσμού, και πιο συγκεκριμένα 400.000 οικογενειών, με άλλα λόγια 2 εκατομμυρίων χωρικών.
Οι εγκαταλελειμμένες γαίες των ξεριζωμένων πέρασαν στα χέρια πολλών πολιτικών
gamonales. Στην κοιλάδα του ποταμού Cauca - την περιοχή με τον μεγαλύτερο αριθμό (100.000) εκτοπισμένων οικογενειών- και στην άνω Magdalena, όλα τα εδάφη πέρασαν στα χέρια μεγαλογαιοκτημόνων οι οποίοι εγκατέστησαν εκεί καλλιέργειες ζαχαροκάλαμου και μεγάλης κλίμακας βαμβακοκαλλιέργειες. Για παράδειγμα, στην Tolima, η παραγωγή βαμβακιού αυξήθηκε από 4 σε 16 εκ. κιλά κατά το χρονικό διάστημα 1950-1955, κι αυτό μέσω της βίας..Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και σήμερα. Με την ένταση του καθεστώτος βίας στην Κολομβία εδώ και 17 χρόνια, υπάρχει μια επιταχυνόμενη διαδικασία συγκέντρωσης γης στα χέρια των μεγαλογαιοκτημόνων, ενώ ταυτόχρονα μειώνεται δραματικά η έκταση των καλλιεργούμενων γαιών, καθώς πολλές μεγάλες γαιοκτησίες προορίζονται περισσότερο για την εκτατική εκτροφή βοοειδών παρά για την καλλιέργεια αγροτικών προϊόντων.
Χαρακτηριστικό είναι ότι τα λατιφούντια κάλυπταν το 32% των επίσημα καταγεγραμμένων εκτάσεων το 1984, το 36% το 1988, το 43% το 1996 και το 45% το 1997.
Ο αριθμός των γαιοκτησιών που υπερβαίνουν τα 1.000 εκτάρια έχει αυξηθεί, ενώ παρατηρούνται ιδιαίτερα ψηλά ποσοστά συγκέντρωσης γης στην κοιλάδα Cauca και στο Barrancabermeja, στο κεντρικό τμήμα της Magdalena,
Σήμερα, η συγκέντρωση γης επιταχύνεται στην πολιτεία Bolivar, στην κοιλάδα της Cauca, καθώς και στις πολιτείες Quindio, Caqueta, Putumayo, Meta, Casanare και Choco. Αυτό οφείλεται στους εξής παράγοντες:
- η εξάπλωση των ένοπλων παραστρατιωτικών ομάδων, η αύξηση των σφαγών και η ένταση του πολέμου έχουν προκαλέσει την εκτόπιση πληθυσμών και αποτελούν το υπόβαθρο της διαδικασίας συγκέντρωσης της γης στα χέρια των εμπόρων ναρκωτικών, των εμπόρων βοοειδών και των κερδοσκόπων γης
·- η οικονομία του εμπορίου ναρκωτικών δημιούργησε μια καινούρια κατηγορία αγοραστών γης και μεγαλογαιοκτημόνων, κι αυτό το γεγονός προκάλεσε με τη σειρά του αύξηση των επιτοκίων, δημιουργώντας συνθήκες για την περαιτέρω εξάπλωση της κερδοσκοπίας πάνω στη γη
·- το ελεύθερο εμπόριο αύξησε την εισαγωγή τροφίμων κατά 700% και προκάλεσε δραστική μείωση των καλλιεργούμενων γαιών, ιδίως σε ο,τι αφορά τα δημητριακά. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Κολομβία, που ήταν άλλοτε ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς καφέ στον κόσμο, σήμερα εισάγει καφέ!
Όλοι αυτοί οι παράγοντες προκαλούν ένα μαζικό κύμα φυγής αγροτών και εργατών γης, πολλοί εκ των οποίων στρέφονται στην καλλιέργεια κόκας και παπαρούνας σε ζώνες εποικισμού.
Η αργή διαδικασία του αγροτικού εκσυγχρονισμού της χώρας δεν έχει προκαλέσει μείωση του αγροτικού πληθυσμού με απόλυτους όρους. Αν και ο αγροτικός πληθυσμός έχει μειωθεί με σχετικούς όρους, εξακολουθεί να αυξάνεται με απόλυτους όρους από 6 εκ. ανθρώπους το 1938 σε 12 εκ. ανθρώπους σήμερα. Το ίδιο συμβαίνει και με τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό στον αγροτικό τομέα. Από 1,9 εκ. άνθρωποι το 1938, αυξήθηκε σε 2,7 εκ. το 1993. Ακόμα περισσότερο, οι “ανεξάρτητοι” εργαζόμενοι στην ύπαιθρο (αγρότες ή κτηνοτρόφοι) αυξήθηκαν από 600.000 το 1938 σε 700.000 το 1964 και σε 800.000 το 1993.
Διάφοροι οικονομολόγοι έχουν υποστηρίξει ότι η ανάπτυξη της χώρας απαιτεί το τέλος των μικρών αγροτικών καλλιεργειών, όπως για παράδειγμα ο Lauchlin Currie, σύμβουλος τεσσάρων προέδρων της Κολομβίας, συμπεριλαμβανομένου και του πατέρα του σημερινού προέδρου Pastrana. Η αντίληψη του Lauchlin Currie έχει
διαποτίσει τα επίσημα σχέδια της Κολομβίας επί 50 χρόνια. Ο Currie θεωρούσε την εξάλειψη της οικονομίας των χωρικών ως ιστορική αποστολή. “Υπάρχει υπερβολικά μεγάλος αριθμός ανθρώπων που ασχολούνται με τη γεωργία”, έγραφε, και η σημερινή κυβέρνηση το επαναλαμβάνει. Ο Currie υποστήριζε ότι “η βία και οι απαγωγές, καθώς επίσης και ο ανταγωνισμός των πρωτόγονων μορφών αγροτικής παραγωγής αποτελούν τα σοβαρότερα εμπόδια για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας”. Έτσι σχεδίαζε να εξαφανίσει τους “ανεπαρκείς παραδοσιακούς αγρότες” που καλλιεργούν “περιθωριακές γαίες αντιοικονομικού μεγέθους” και να εξαλείψει τον “ανεξέλεγκτο ανταγωνισμό” τους.Ένα από τα αποτέλεσματα της λεγόμενης ανοιχτής οικονομίας είναι και η παγκοσμιοποίηση του αγροτικού προβλήματος. Ο Lauchlin Currie γνώριζε ότι θα ερχόταν η στιγμή που η υψηλή αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγικότητα των ΗΠΑ, της Ευρώπης και των θυλάκων τους στη χώρα θα ερχόταν σε σύγκρουση με τις τοπικές οικονομίες των χωρικών. Και πολύ σύντομα αυτό το αποτέλεσμα δεν θα πρέπει να θεωρείται πλέον ως μη αναμενόμενο.
Η αγροτιά όχι μόνο αντιμετωπίζει προβλήματα με το “γαιοκτητικό σύστημα”, αλλά επιπλέον αποτελεί εμπόδιο για την εξάπλωση του πολυεθνικού κεφαλαίου και την επιβολή του μοντέλου παγκοσμιοποίησης που αυτό προωθεί. Έτσι σκοπός του πολυεθνικού κεφαλαίου και της παγκοσμιοποίησης είναι η “εκκαθάριση” των εδαφών από τους “αναποτελεσματικούς και μη βιώσιμους πληθυσμούς”, ένας σκοπός που επιχειρείται να επιτευχθεί μέσω του πολέμου. Φαίνεται πως ήρθε η στιγμή για την καταστροφή της οικονομίας των χωρικών. Η "ανοιχτή οικονομία" και το καθεστώς βίας με τον εκτοπισμό 1,8 εκατομμυρίου ανθρώπων, προαναγγέλλει κάτι τέτοιο.
Η ανάπτυξη των τομέων πετρελαίου, ορυχείων, ηλεκτρικής ενέργειας και κατασκευής αυτοκινητόδρομων διώχνει τους ανθρώπους από τη γη τους, οδηγώντας σε μια αγροτική αντι-μεταρρύθμιση. Όλα τα μέσα χρησιμοποιούνται προκειμένου να διωχτούν οι κοινότητες των αγροτών, των αυτόχθονων και των αφρο-κολομβιανών που ζουν γύρω από τις περιοχές που προορίζονται είτε για την εφαρμογή γιγαντιαίων σχεδίων οικονομικής ανάπτυξης, είτε για την πραγματοποίηση βιο-γενετικών πειραματικών καλλιεργειών σε διάφορα σημεία της χώρας. Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή, η Occidental Petroleum διώχνει το λαό των U’wa από τη γη του.
Όπως θα έλεγε και ο Lauchlin Currie “ο πόλεμος αντικατέστησε ένα σχεδιασμένο πρόγραμμα επιταχυνόμενης κινητικότητας... όχι μέσω των φυσικών οικονομικών δυνάμεων, αλλά μέσω ενός προγράμματος σύγκρουσης”. (...)
Αυτή είναι η Κοινωνική Γενοκτονία από την οποία υποφέρει η Κολομβία: ολόκληροι πληθυσμοί εκτοπίζονται από τον πόλεμο και αυτός ο πόλεμος γίνεται κυρίως με στόχο να τους εκτοπίσει.
Ο εκτοπισμός αγροτών, Ινδιάνων και Αφρο-Κολομβιανών που συμβαίνει σήμερα είναι μια τεράστια κοινωνική γενοκτονία. Μόνο τον περασμένο χρόνο έγιναν 425 σφαγές. Αυτή τη χρονιά, για παράδειγμα, η περιοχή που βρίσκεται κοντά στις εγκαταστάσεις της πετρελαϊκής εταιρείας Chevron στην ακτή τις Καραϊβικής, “εκκαθαρίστηκε” από τις κοινότητες αγροτών και Αφρο-Κολομβιανών που κατοικούσαν εκεί. Το 1999, οι μισοί συνδικαλιστές που δολοφονήθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο ήταν Κολομβιανοί. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1987 μέχρι σήμερα, έχουν δολοφονηθεί πέντε υποψήφιοι για την προεδρία της χώρας καθώς και 3.500 ακτιβιστές της αντιπολίτευσης... Ο Κολομβιανός ιερέας
Javier Giraldo αποκαλεί το καθεστώς της χώρας “Γενοκτονική Δημοκρατία” και ο Ουρουγουανός συγγραφέας Eduardo Galeano “Δημο-κτατορία”, ενώ η κυβέρνηση των ΗΠΑ και το Κονγκρέσο το θεωρούν ως “την αρχαιότερη δημοκρατία της Λατινικής Αμερικής”.Όμως για ποιο λόγο οι αρχές των ΗΠΑ υποστηρίζουν το "Σχέδιο Κολομβία"; Προφανώς οι στόχοι του είναι πολύ ευρύτεροι από την πώληση ελικοπτέρων. Ο πρωταρχικός στόχος είναι το πετρέλαιο, οι τιμές του οποίου βρίσκονται σε ανοδική πορεία στην παγκόσμια αγορά.
Από το 1999, η Κολομβία έχει αυξήσει τα συμβόλαιά της με τις αμερικάνικες, καναδικές και βρετανικές εταιρείες πετρελαίου Occidental Petroleum, BP-Amoco, Chevron-Texaco, Shell, Exxon, Canadian Oxy, Talisman και Alberta Energy. Η βασική περιοχή που αποτελεί στόχο του "Σχεδίου Κολομβία", στο Putumayo, έχει παραδοθεί εκατοστό προς εκατοστό στις πετρελαϊκές εταιρείες.
Τον Οκτώβρη του 1999, ο κολομβιανός πρόεδρος Αντρές Παστράνα συναντήθηκε στο Χιούστον με στελέχη μεγάλων εταιρειών πετρελαίου και ηλεκτρικής ενέργειας και με τον τότε κυβερνήτη Τζωρτζ Μπους, υποσχόμενος μεγάλες παραχωρήσεις γης για την πραγματοποίηση ερευνών για την άντληση πετρελαίου και φυσικού αερίου, καθώς και την ιδιωτικοποίηση των ηλεκτρικών εταιρειών, ορισμένες από τις οποίες ανήκουν ήδη στην Reliant Energy.
Επιπλέον, η Occidental Petroleum (Oxy), της οποίας οι περισσότερες μετοχές ανήκουν στην οικογένεια του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ Αλ Γκορ, άσκησε πιέσεις στο Κογκρέσο στην κατεύθυνση υποστήριξης του "Σχεδίου Κολομβία". Η Oxy διώχνει το λαό των U’wa από την προγονική γη του στη Βορειοανατολική Κολομβία προκειμένου να διεξάγει εκεί πετρελαϊκές έρευνες. Αυτή η περιοχή στρατιωτικοποιήθηκε από την πρώτη μέρα εφαρμογής του "Σχεδίου Κολομβία", με στόχο τη διασφάλιση της απαλλοτρίωσης της γης και της απαξίωσης των τίτλων γαιοκτησίας και των συνταγματικών δικαιωμάτων των U’wa.
Η Canadian Oxy έχει συνυπογράψει το μεγαλύτερο συμβόλαιο για την εξόρυξη πετρελαίου στην ιστορία της Κολομβίας, κι αυτό στην περιοχή Sumapaz, κοντά στη Μπογκοτά, μια περιοχή που κηρύχτηκε "πολεμική ζώνη" ήδη από την πρώτη εβδομάδα εφαρμογής του "Σχεδίου Κολομβία". Επίσης η ίδια εταιρεία έχει υπογράψει συμβόλαιο για την περιοχή του Putumayo.
Στη διάρκεια της συζήτησης του Σχεδίου Κολομβία στο αμερικάνικο Κογκρέσο, οι γερουσιαστές Dewine, Grasseley και Coverdell πίεσαν στην κατεύθυνσης ψήφισης του σχεδίου, υποστηρίζοντας ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις πετρελαϊκές επενδύσεις. Τον Απρίλη του 2000, σε ένα άρθρο του στην Ουάσινγκτον Ποστ, ο Coverdell έγραφε ότι η ανάγκη προστασίας των πετρελαϊκών συμφερόντων στη Βενεζουέλα ...δικαιολογεί την επέμβαση των ΗΠΑ στην Κολομβία!
Όταν η βενεζουελανή κυβέρνηση του Ουγκο Τσάβεζ ζήτησε από τον OPEC τη ρύθμιση της αγοράς πετρελαίου προς όφελος των χωρών-εξαγωγέων, σε συνδυασμό μάλιστα με τις επισκέψεις του Τσάβεζ στο Ιράκ και την Κούβα, προκάλεσε τη δυσαρέσκεια της Ουάσινγκτον και των πετρελαϊκών συμφερόντων. Στις 17 Οκτώβρη 1999, ο κολομβιανός τύπος άρχισε να βρίθει αναφορών για υποτιθέμενα συνοριακά επεισόδια και στρατιωτικές επιθέσεις από τη Βενεζουέλα
. Αυτή η καμπάνια του τύπου προετοιμάζει την κοινή γνώμη για μια ενδεχόμενη σύγκρουση Κολομβίας-Βενεζουέλας που θα μετέτρεπε την αμερικάνικη επέμβαση στην Κολομβία σε μια φιλική επέμβαση στρεφόμενη ενάντια στη Βενεζουέλα.Ο αντιπρόεδρος της Oxy, Lerry Mariage, ζήτησε την εφαρμογή του "Σχεδίου Κολομβία" στα σύνορα με τη Βενεζουέλα, στην περιοχή που καλύπτει το συμβόλαιο της Oxy -τα εδάφη των U’wa- και στο Catatumbo, που είναι η περιοχή ενός νέου συμβολαίου της BP-Amoco και που την “εκκαθάρισή” της έχουν αναλάβει οι παραστρατιωτικοί.
Αλλά και το γειτονικό Εκουαδόρ απειλείται από το "σχέδιο Κολομβία". Οι ΗΠΑ κατασκευάζουν εκεί τη στρατιωτική βάση της Μάντα, η οποία μαζί με μια άλλη αμερικάνικη βάση στις Ολλανδικές Αντίλλες, θα εκπληρώνει το ρόλο που εκπλήρωναν μέχρι πρόσφατα οι βάσεις στον Παναμά. Το Εκουαδόρ, όπως και η Κολομβία, είναι ένας μεγάλος παραγωγός πετρελαίου και ιθαγενικό κίνημα που έχει αναπτυχθεί σε αυτή τη χώρα αποτελεί κίνδυνο για τα σχέδια των πολυεθνικών.
Το "σχέδιο Κολομβία" είναι μια σπίθα που μπορεί να ανάψει τη φωτιά ενός ευρύτερου πολέμου στη Νότια Αμερική...
Το παραπάνω κείμενο βασίστηκε σε ένα άρθρο του Hector Mondragon, (www.nadir.org/nadir/initiativ/agp/free/colombia), το Δεκέμβριο του 2000. Παρ' όλη την διαφωνία μας με τη ρεφορμιστική συλλογιστική του Mondragon, όπως αυτή καταγράφεται στο άρθρο του (την οποία και προσπεράσαμε) βρήκαμε τα στοιχεία και τις αναφορές του ενδιαφέρουσες για την κατανόηση της κατάστασης που επικρατεί στην Κολομβία.
11 Φεβρουαρίου 02.
Οι ΗΠΑ κατέχουν "300 εγκαταστάσεις στρατηγικής υποδομής" στην Κολομβία, κυρίως πετρελαϊκές, και σχεδιάζουν να τις προστατεύσουν, κατ' αρχάς με μια βοήθεια ύψους 98 εκατομμυρίων δολαρίων για τη δημιουργία ενός ειδικoύ στρατιωτικού σώματος που θα προστατεύσει έναν υπό κατασκευή πετρελαιαγωγόαπό τις επιθέσεις των ανταρτών.Αναζωπύρωση του εμφυλίου πολέμου στην Κολομβία
20 Φλεβάρη 2002
Ο πρόεδρος της Κολομβίας Αντρές Παστράνα ανακοινώνει στις 20 Φλεβάρη τη διακοπή των “ειρηνευτικών” συνομιλιών που είχαν ξεκινήσει το 1998 ανάμεσα στην κυβέρνηση της χώρας και το αριστερό εθνικοαπελευθερωτικό αντάρτικο των FARC (Ένοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις της Κολομβίας), λίγες ώρες μετά την εκδήλωση αεροπειρατείας σε αεροσκάφος των κολομβιανών αερογραμμών Aires. Οι αεροπειρατές, αφού ανάγκασαν τον πιλότο να προσγειώσει το αεροπλάνο σε αυτοκινητόδρομο, έφυγαν παίρνοντας μαζί τους έναν γερουσιαστή του Φιλελεύθερου Κόμματος. Αυτή η αεροπειρατεία -την οποία η κυβέρνηση αποδίδει στα FARC, που με τη σειρά τους απορρίπτουν αυτούς τους ισχυρισμούς- αποτελεί στην ουσία την αφορμή για την επανέναρξη των επιθέσεων του κυβερνητικού στρατού ενάντια στις δυνάμεις των ανταρτών.Ηδη 13.000 στρατού μετακινούνται προς την αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη στη Νότια Κολομβία όπου έχουν καταφύγει τα τελευταία χρόνια οι δυνάμεις των ανταρτών με βάση τις “ειρηνευτικές” συμφωνίες, ενώ στις 21 Φλεβάρη ξεκινούν και αεροπορικές επιθέσεις ενάντια σε αυτή τη ζώνη που έχει έκταση 16.000 τετραγωνικά μίλια και όπου κατοικούν τουλάχιστον 100.000 άνθρωποι. (Πηγή Associated Press).
Όπως δήλωσε ο Παστράνα, οι “ειρηνευτικές” συνομιλίες με τους αντάρτες δεν πήγαν χαμένες, καθώς “έδωσαν χρόνο στο στρατό να εκπαιδευτεί και να εξοπλιστεί καλύτερα” εννοείται από τις ΗΠΑ.
Με την αναζωπύρωση του Εμφυλίου Πολέμου -ο οποίος ούτως ή άλλως συνεχιζόταν αμείωτος καθόλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, μέσα και από τη δολοφονική δράση των παραστρατιωτικών δυνάμεων-, το περιβόητο “Σχέδιο Κολομβία” - το σχέδιο επέμβασης των ΗΠΑ στον εμφύλιο πόλεμο της Κολομβίας μέσω της παροχής οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας προς την κυβέρνηση της χώρας με πρόσχημα “τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών” φαίνεται να μπαίνει σε νέα φάση. Όπως άλλωστε δήλωσε στις 7 Φλεβάρη ο διευθυντής της CIA, Τζωρτζ Τένετ, “Η απειλή της τρομοκρατίας δεν περιορίζεται στην Αλ Κάιντα”, προσθέτοντας ότι εκτός από το Ιράκ, το Ιράν, τη Β. Κορέα, τη Σομαλία και την Ινδονησία, και στην Κολομβία υπάρχουν “τρομοκρατικές δυνάμεις” που απειλούν τα αμερικάνικα συμφέροντα.
Έτσι μετά τις 11 Σεπτέμβρη, το “Σχέδιο Κολομβία” αρχίζει να προβάλλει ξεκάθαρα σαν αυτό που εξαρχής ήταν: όχι ένα σχέδιο δήθεν πολέμου “κατά των ναρκωτικών”, αλλά ένα σχέδιο με στόχο την εξουδετέρωση τόσο του αριστερού αντάρτικου των FARC και ELN (Στρατός Εθνικής Απελευθέρωσης), όσο και των αντιστάσεων των ιθαγενικών, μαύρων και αγροτικών κοινοτήτων που αποτελούν εμπόδιο στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας, δηλαδή στην απρόσκοπτη λεηλασία των ανθρώπων και της γης από το πολυεθνικό κεφάλαιο. www.nadir.org/
22/2/02
Η στρατιωτική επιχείρηση με την κωδική ονομασία "Tanatos" εξελίσσεται ήδη στο Caguαn με τη προώθηση του στρατού και αεροπορικούς βομβαρδισμούς από αεροπλάνα και ελικόπτερα που έχουν παραχωρήσει οι ΗΠΑ στην κολομβιανή κυβέρνηση στο πλαίσιο του πολυδιαφημισμένου "πολέμου ενάντια στα ναρκωτικά".23 Φλεβάρη 02. Μετά τους βομβαρδισμούς της 21ης Φλεβάρη, που είχαν σαν αποτέλεσμα το θάνατο 3 αμάχων, δυνάμεις του κολομβιανού στρατού εισέβαλαν στην πόλη San Vincente της περιοχής του Caguan, ενώ 1000 στρατιώτες κινούνται προς τις υπόλοιπες πόλεις που βρίσκονται εντός των ορίων της πρώην αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης στη Ν. Κολομβία. Την ίδια ώρα, έξω από την πόλη San Vincente, έγινε απαγωγή της υποψήφιας στις προεδρικές εκλογές Ingrid Betancourt, μια απαγωγή την οποία η κυβέρνηση αποδίδει στα FA
RC.Στο μεταξύ, οι αντάρτικες δυνάμεις των FARC έχουν αποσυρθεί από τις πόλεις Mesetas, la Macarena, Vistahermosa και Uribe προς τη γειτονική ζούγκλα. Πολλοί πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι τα FARC επιφυλάσσονται να δώσουν αργότερα την απάντησή τους στις στρατιωτικές επιθέσεις. “Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ξεσπάσει ένας πόλεμος ενάντια στην ολιγαρχία μέσα στις πόλεις της χώρας που όμοιό του δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ”, δήλωσε ο κολομβιανός πολιτικός αναλυτής Carlos Franco.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της ηγεσίας του στρατού, οι αντάρτες επιτέθηκαν σε τρία ελικόπτερα που μετέφεραν στρατιωτικές δυνάμεις με αποτέλεσμα να τραυματιστούν τρεις στρατιώτες. Επιπλέον, ανατίναξαν μια γέφυρα κοντά στην πόλη Florencia, κατέστρεψαν εγκαταστάσεις ηλεκτρικής ενέργειας και τηλεπικοινωνιών και προκάλεσαν ζημιά σε έναν αγωγό φυσικού αερίου.
Την υποστήριξή της στην κυβέρνηση της Κολομβίας δήλωσε η κυβέρνηση της γειτονικής Βενεζουέλας, δια στόματος του υπουργού εξωτερικών της χώρας, “καταδικάζοντας την τρομοκρατία από όπου κι αν προέρχεται”, ενώ έχουν ενταθεί οι έλεγχοι του στρατού στα σύνορα της χώρας προκειμένου να αποτραπεί “με κάθε μέσο” η διείσδυση αντάρτικων δυνάμεων.
Την αμέριστη υποστήριξή του στον πρόεδρο Παστράνα -ο οποίος ζητά αύξηση της αμερικάνικης στρατιωτικής βοήθειας- έσπευσε να δηλώσει και ο Κόλιν Παουελ, ενώ το Στέιτ Ντιπάρτμεντ τόνισε ότι θα ενταθεί η αμερικάνικη συνεργασία με τον κολομβιανό στρατό σε επίπεδο “πληροφοριών” και θα επισπευστεί η παράδοση στρατιωτικού υλικού στη χώρα. (Πηγές: Reuters, A. P.).
28 Φλεβάρη 02 Ο πρόεδρος Παστράνα κηρύσσει μεγάλο μέρος της Ν. Κολομβίας υπό στρατιωτικό νόμο: το νέο “θέατρο των επιχειρήσεων” δεν περιορίζεται απλώς στην πρώην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη, αλλά επεκτείνεται μέχρι 45 μίλια νότια της πρωτεύουσας Μπογκοτά.
Τα FARC έχουν εξαπολύσει κύμα επιθέσεων ενάντια σε πυλώνες ηλεκτρικής ενέργειας βυθίζοντας στο σκοτάδι πολλές περιοχές όχι μόνο στο νότο της χώρας, αλλά και στη Β. και ΒΑ Κολομβία. Τις τελευταίες μέρες, οι αντάρτες προκάλεσαν βλάβες σε πάνω από 70 πυλώνες και επιχείρησαν να καταστρέψουν το σύστημα υδροδότησης της πρωτεύουσας, ενώ περιορισμένης έκτασης συγκρούσεις μεταξύ αντάρτικων δυνάμεων και στρατού σημειώθηκαν κοντά στην πόλη Chitago, ανατολικά της Μπογκοτά και στην περιοχή Narino στα νότια, σύμφωνα με δηλώσεις
της στρατιωτικής ηγεσίας.Παράλληλα, αμείωτη συνεχίζεται η δράση των παραστρατιωτικών δυνάμεων, των περιβόητων “ταγμάτων θανάτου” σε ολόκληρη τη χώρα: στις 25 Φλεβάρη παραστρατιωτικοί απήγαγαν τον Gilberto Torres, ηγέτη του συνδικάτου εργατών της κρατικής εταιρείας Ecopetrol, στην περιοχή Casanare. Οι εργάτες της Ecopetrol έχουν κηρύξει απεργία διαρκείας, διεκδικώντας την απελευθέρωσή του. (A. P., www.colombiareport.org)
22 Μάρτη 02 Σφοδρές συγκρούσεις του στρατού με αντάρτες των FARC σημειώθηκαν στην Κολομβία με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 22 στρατιώτες και 21 αντάρτες. Ο στρατηγός Καρένιο ανέφερε ότι οι άνδρες των FARC χρησιμοποιούν ως ορμητήριο το έδαφος της Βενεζουέλας.
Όπως μετέδωσε το BBC, ο στρατηγός Καρένιο υποστήριξε ότι το ορμητήριο των αριστερών ανταρτών βρίσκεται εντός της γειτονικής Βενεζουέλας, περίπου ένα χιλιόμετρο από τα σύνορα. Πάντως, ανώτατος αξιωματικός των Ενόπλων Δυνάμεων της Βενεζουέλας τόνισε ότι δεν έχει διαπιστωθεί κάτι τέτοιο.
Οι τελευταίες επιχειρήσεις των κολομβιανών δυνάμεων έλαβαν χώρα στις περιοχές Τιμπού και Λα Καμπάρα, οι οποίες βρίσκονταν υπό τον έλεγχο των αριστερών ανταρτών από το 1999.
9 Απρίλη 02:
Φορτηγό εγκαταλελειμμένο σε έρημο δρόμο και παγιδευμένο με εκρηκτικά, εξερράγη τα ξημερώματα λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Μπογκοτά, όταν δυο πυροτεχνουργοί της αστυνομίας επιχείρησαν να το ερευνήσουν με αποτέλεσμα να τιναχτούν στον αέρα, ενώ μερικές ώρες αργότερα σημειώθηκαν στο κέντρο της πόλης τρεις εκρήξεις βομβών μικρής ισχύος, από τις οποίες η μία κοντά στο προεδρικό μέγαρο. Η αμερικάνικη πρεσβεία συνέστησε στους αμερικανούς πολίτες να είναι προσεκτικοί όταν ταξιδεύουν στην πρωτεύουσα της χώρας, και υπενθύμισε ότι η 9η Απρίλη είναι η μέρα που πριν από 54 χρόνια δολοφονήθηκε ο αριστερός ηγέτης Elicier Gaitan στον ίδιο κεντρικό δρόμο της Μπογκοτά όπου σημειώθηκαν οι εκρήξεις. (Πηγή : Reuters)11 Απρίλη 02:
Δώδεκα βουλευτές της Κολομβίας κρατούνται όμηροι, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος της Βουλής Χουάν Κάρλος Ναρβαέζ, από ένοπλους κομάντος, οι οποίοι εισέβαλαν στην αίθουσα της Βουλής, στην πόλη Κάλι Ένας αστυνομικός σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια ανταλλαγής πυρών μεταξύ των κομάντος και αντρών των δυνάμεων ασφαλείας. 20-25 άντρες οι οποίοι πιστεύεται ότι ανήκουν στην αριστερή παράνομη οργάνωση FARC, εισέβαλαν στο Κοινοβούλιο και απήγαγαν τους βουλευτές καταφεύγοντας σε αγροτική περιοχή όπου και χάθηκαν τα ίχνη τους. Ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου επικοινώνησε τηλεφωνικά με ραδιοφωνικό σταθμό και διάβασε ανακοίνωση που είχαν γράψει οι απαγωγείς και με την οποία ζητούσαν να σταματήσουν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στην περιοχή, ώστε να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις. Η επίθεση δημιουργεί φόβους για νέα βίαια επεισόδια λίγο πριν από τις προεδρικές εκλογές της 26ης Μαΐου.