|
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Η άγρια καταστολή των διαδηλωτών που
εναντιώνονται στα κυβερνητικά σχέδια ανάπλασης του πάρκου Gezi στην πλατεία
Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης, την Παρασκευή 31 Μάη, αποτέλεσε την αφορμή για
το ξέσπασμα μιας αυθόρμητης λαϊκής εξέγερσης που απλώθηκε πολύ γρήγορα σε
περισσότερες από 40 πόλεις της Τουρκίας και μαίνεται μέχρι σήμερα. Χιλιάδες
άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους, στις μαζικότερες διαδηλώσεις των
τελευταίων χρόνων, έστησαν οδοφράγματα και έδωσαν μάχες με τις δυνάμεις
καταστολής, κατέλαβαν πλατείες όπου και συνεχίζουν να οργανώνουν τον αγώνα
τους. Η κατάληψη της πλατείας Ταξίμ από τους εξεγερμένους απέτρεψε την
επιχείρηση ανάπλασής της που στόχευε στο να διαγραφεί από την ταξική μνήμη η
σύνδεσή της με τους αγώνες των προλετάριων της Τουρκίας. Μια πλατεία η οποία
αποτέλεσε σημείο αναφοράς πλήθους αγώνων του κοινωνικού και επαναστατικού
κινήματος της Τουρκίας, διαχρονικό σύμβολο της αντίστασης που έχει βαφτεί με
το αίμα δεκάδων αγωνιστών –όπως οι 34 νεκροί της πρωτομαγιάτικης διαδήλωσης
το 1977– και συνεχίζει να στέλνει το μήνυμα της εξέγερσης και της συνέχισης
του αγώνα για την ελευθερία.
Η εξέγερση αντιμετώπισε τις δολοφονικές επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής
που εφορμούσαν στο πλήθος των διαδηλωτών με αύρες νερού, δακρυγόνα και
πλαστικές σφαίρες και είχε ως αποτέλεσμα νεκρούς διαδηλωτές, τουλάχιστον
2500 τραυματίες και χιλιάδες συλληφθέντες. Εκτός από την αστυνομική
τρομοκρατία και της καταστολή, οι εξεγερμένοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με την
άθλια κρατική προπαγάνδα αλλά και την απόπειρα της κεμαλικής αντιπολίτευσης
να χειραγωγήσει και να αλλοιώσει τη φυσιογνωμία και τα χαρακτηριστικά της
εξέγερσης, που γεννήθηκε μέσα από τη συνθήκη της γενικευμένης καταπίεσης,
φτώχειας και ανέχειας που επιβάλλουν κράτος και αφεντικά και είχε ως κοινό
σημείο αναφοράς τον πόθο για ελευθερία, αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη.
Η αυταρχικότητα και τρομοκρατία του τουρκικού κράτους και παρακράτους –τόσο
του κεμαλικού στο παρελθόν όσο και του φιλοϊσλαμικού καθεστώτος σήμερα– με
δολοφονίες, βασανιστήρια, φυλακίσεις και διώξεις αγωνιστών δεν μπόρεσαν να
ανακόψουν το μαχητικό κοινωνικό και επαναστατικό κίνημα που με τους αγώνες
και τις διεκδικήσεις του κράτησε ανοιχτό το δρόμο για το σημερινό κοινωνικό
ξέσπασμα. Ταυτόχρονα, η διαρκής όξυνση των συνθηκών ταξικής εκμετάλλευσης, η
φτώχεια και η ανέχεια για το μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας, η καταπίεση
εθνοτικών ομάδων και ο ολοκληρωτικός πόλεμος εναντίον του κουρδικού λαού,
αλλά και οι πρόσφατες εξαγγελίες αυταρχικών μέτρων για την κοινωνική ζωή
οδήγησαν μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, και κυρίως τη νεολαία, στους δρόμους
των πόλεων της Τουρκίας.
Από την Αθήνα, τους καθημερινούς αγώνες ενάντια στο κράτος, τα αφεντικά και
τις φασιστικές συμμορίες τους, ενώνουμε τις φωνές μας με τα ταξικά μας
αδέλφια στην Κωνσταντινούπολη, την Άγκυρα και σε όλον τον κόσμο, όπου οι
άνθρωποι εξεγείρονται και αγωνίζονται για έναν κόσμο οργανωμένο από τα κάτω,
χωρίς σύνορα και κράτη, χωρίς φυλετικούς, εθνικούς, θρησκευτικούς
διαχωρισμούς για έναν κόσμο κοινοκτημοσύνης, αλληλεγγύης, ελευθερίας...
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ
Aναρχική Συλλογικότητα «Κύκλος της Φωτιάς»
Ιούνης 2013
|