|
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΜΕΝΗ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗ ΜΕΣΟΧΩΡΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ, 4-10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2010 Ο ποταμός Αχελώος διαμορφώνει στις περιοχές που
διασχίζει (πηγάζει από τις οροσειρές της ν. Πίνδου και εκβάλλει στην
Αιτωλοακαρνανία) ένα άκρως σημαντικό οικοσύστημα
πλούσιο σε χλωρίδα και πανίδα, όπου από τα αρχαία χρόνια στις όχθες του
αναπτύχθηκε πλήθος πολιτισμών που ζούσαν σε πλήρη αρμονία μαζί του. Η εκμεταλλευτική δραστηριότητα όμως, που
προωθείται από το κεφάλαιο τόσο στη φύση όσο και στην κοινωνία, δεν άργησε να
αγγίξει και αυτή την περιοχή, επιδιώκοντας να σταματήσει τη φυσική ροή του
ποταμού, αλλού να την φράξει δημιουργώντας τεράστιες τεχνητές λίμνες και
αλλού να την εκτρέψει με κύριο γνώμονα πάντα την αύξηση των υπερκερδών
μεγάλων εταιρικών μονάδων καθώς και ορισμένων μεγαλοτσιφλικάδων. Έτσι, από το
1950 έως το 1990,
προέκυψαν τα φράγματα των Κρεμαστών, του Καστρακίου,
του Στράτου και του Ταυρωπού,
όπου άλλαξαν άρδην την εικόνα του ποταμού στον κάτω ρου του και επηρέασαν
σημαντικά τις τοπικές κοινωνίες που το περιβάλλουν. Η εκτροπή του Αχελώου είναι μια σκέψη που
υπάρχει από πολύ παλιά (δεκ. 1920),
ενώ αποτελεί προεκλογική δέσμευση όλων των κυβερνήσεων από τη δεκαετία του 1950. Σήμερα, η παρέμβαση και στον άνω ρου του ποταμού
έχει ήδη ξεκινήσει με τη δημιουργία φραγμάτων-τεράτων για την παραγωγή
ηλεκτρικής ενέργειας (ένα είναι έτοιμο στη Μεσοχώρα
Τρικάλων και ένα ακόμα υπό κατασκευή στη Συκιά) και με την εκτροπή ενός
τμήματος των νερών του προς τον θεσσαλικό κάμπο, μιας και οι πολιτικές της
κεντρικής εξουσίας που έστρεψαν τους αγρότες στη μονοκαλλιέργεια του υδροβόρου βαμβακιού, έχουν εξαντλήσει τους υδάτινους
πόρους της. Να σημειώσουμε μόνο πως το 80% της
παραγωγής βαμβακιού στην Ευρωπαική Ένωαη συντελείται στη Θεσσαλία. Με την βασική επιχειρηματολογία τους να
στηρίζεται στο ιδεολόγημα της “πράσινης” ανάπτυξης, οι καπιταλιστές είναι
έτοιμοι να προκαλέσουν μια ακόμη γιγαντιαία καταστροφή στο φυσικό κόσμο με
ανυπολόγιστες συνέπειες τόσο για τον ίδιο όσο και για τις τοπικές κοινωνίες.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε πως τα χωριά Μεσοχώρα και
Αρματολικό θα κατακλυστούν, ενώ με τη μεταφορά τόσο
μεγάλων όγκων νερού από μια υδρολογική λεκάνη σε μια άλλη κανείς δεν μπορεί
να γνωρίζει με ακρίβεια το τι θα συμβεί στο φυσικό περιβάλλον. Αυτή τη στιγμή και εξαιτίας μιας σειράς
καταδικαστικών αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, τα έργα εκτροπής
έχουν σταματήσει, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο βαθμό τους. Γεγονός όμως είναι
πως το έργο είναι τόσο σημαντικό για το κεφάλαιο και αποτελεί ένα ακόμα πεδίο
άντλησης μεγάλων κερδών, σε μια περίοδο πολιτικής και οικονομικής κρίσης για
το σύστημα, που αργά ή γρήγορα θα επιχειρηθεί να ξαναξεκινήσουν.
Όπως άλλωστε δήλωσε και η ίδια η υπουργός περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη: «Το φράγμα και τα έργα στη Μεσοχώρα
θα ολοκληρωθούν έως το τέλος του 2010. Έχουν
ολοκληρωθεί σχεδόν στο 100%. Η λειτουργία θα
ξεκινήσει το 2012 και θα αποφέρει κέρδη ύψους 30.000.000 ευρώ. Μένει να ξεπεράσουμε το εμπόδιο του Σ.τ.Ε.» Οι κάτοικοι της Μεσοχώρας,
εδώ και τριάντα χρόνια διεξάγουν ένα δίκαιο και αξιοπρεπή αγώνα για τη
διάσωση του χωριού τους, ενάντια τόσο στους τοπικούς άρχοντες που
υποτάσσονται στα προστάγματα της πολιτικής τους ηγεσίας, όσο και στο ίδιο το
κράτος, τη ΔΕΗ και τα μεγάλα κατασκευαστικά συμφέροντα. Τα τελευταία χρόνια, και ύστερα από την ανακίνηση του ζητήματος από τον πρώην υπουργό Σουφλιά το
καλοκαίρι του 2006, ο αγώνας ενάντια στην εκτροπή
και τα φράγματα του ποταμού έχει αναζωπυρωθεί. Μια σειρά από πολιτικές και
κοινωνικές πρωτοβουλίες, οικολογικές οργανώσεις και συλλογικότητες
έχουν εκφραστεί δημόσια ενάντια στην επιχειρούμενη εκτροπή του ποταμού,
διεξάγοντας έναν πολύμορφο αγώνα καταφέρνοντας προς το παρόν να στήσουν
αναχώματα στην καταστροφική επέλαση κράτους και κεφαλαίου. Σε συνέχεια των τριών προηγούμενων χρόνων
συνεπούς παρέμβασης στη Μεσοχώρα Τρικάλων, στις
όχθες του Αχελώου, πραγματοποιήθηκε και φέτος από τις 4 έως τις 10 Αυγούστου, για τέταρτη φορά, η Αυτόνομη Συνάντηση
Αγώνα με συμμετοχή αγωνιστών από διάφορα μέρη του ελλαδικού χώρου. Είχαν
προηγηθεί όλο το προηγούμενο διάστημα μια σειρά εκδηλώσεων, παρεμβάσεων και
διαδηλώσεων σε Aθήνα, Πάτρα, Γιάννενα, Aγρίνιο, Τρίκαλα, Άρτα, Καρδίτσα, Λάρισα και άλλες πόλεις
που διατήρησαν ζωντανό το ζήτημα ανακινώντας το διαρκώς και εμπλουτίζοντας το
ευρύτερα, πάντα στην κατεύθυνση της προάσπισης του φυσικού κόσμου και των
τοπικών κοινωνιών από τη λεηλασία και την καταστροφή τους από τα πολιτικά και
οικονομικά αφεντικά. Η ιδιαιτερότητα της φετινής παρέμβασης ήταν
ότι καμιά άλλη από τις ήδη υπάρχουσες συνιστώσες του αγώνα δεν είχε
ανακοινώσει την παρουσία της στη Μεσοχώρα και είτε
περιέπεσε σε πλήρη αδράνεια, εμπιστευόμενη σε ένα βαθμό τις πρόσκαιρες
αποφάσεις του ΣτΕ, είτε μετέφερε τον αγώνα αλλού,
μακριά από το σημείο των φραγμάτων και της επιχειρούμενης εκτροπής του
ποταμού. Μια λογική που κινδυνεύει να λειτουργήσει αυτοκαταστροφικά για τον
ίδιο τον αγώνα, προωθώντας με τη στάση της την αποδυνάμωση του. Άλλωστε,
εμφανής ήταν και ο γενικότερος εφησυχασμός που διακρίνει και τις αντιστάσεις
των ντόπιων, που σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορούσε να σταθεί
εμπόδιο για τη συνέχιση των κινητοποιήσεων, καθώς το ζήτημα επουδενί δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απλά τοπικό αλλά
βαθιά πολιτικό. Η φετινή παρέμβαση ξεκίνησε με την
εγκατάσταση στην κατασκήνωση, δίπλα ακριβώς στις όχθες του ποταμού σε ένα
εξαιρετικής ομορφιάς σημείο και με τη δημιουργία στην πλατεία του χωριού ενός
χώρου αντιπληροφόρησης με αφίσες, έντυπο υλικό και ταμπλώ με φωτογραφίες από διάφορες στιγμές αγώνα ενάντια
στην εκτροπή του Αχελώου, στην καταστροφή της Πάρνηθας, της Γκιώνας, της Οίτης κλπ. Από την πρώτη στιγμή έγινε σαφές
ότι οι εργασίες συνεχίζονται έστω και σε δευτερεύοντα βαθμό, αφού η πρώτη
ομάδα συντρόφων που έφτασε στον ποταμό ήδη από την Τρίτη 3 του μήνα, ήρθε σε
επαφή με φορτηγά που πραγματοποιούσαν αμμοληψίες.
Μόλις όμως έγινε σαφής ο λόγος της παρουσίας μας εκεί, τα φορτηγά αποχώρησαν
και οι εργασίες, έστω και προσωρινά, σταμάτησαν. Την πρώτη μέρα η παρέμβαση
συνεχίστηκε με την αναγραφή συνθημάτων πάνω στο φράγμα της Μεσοχώρας, αλλά και στη γύρω περιοχή. Κάθε βράδυ
πραγματοποιούνταν η προγραμματισμένη ανοιχτή συνέλευση δίπλα στο ποτάμι η
οποία και αποφάσιζε για τις επόμενες κινήσεις της Συνάντησης. Την επόμενη μέρα ομάδα συντρόφων επισκέφτηκε
το υπό κατασκευή φράγμα της Συκιάς, από όπου θα περνάει και η σήραγγα
εκτροπής προς τη Θεσσαλία. Αν και τα εργοτάξια λειτουργούσαν, ήταν φανερό πως
τα έργα κατασκευής είχαν σταματήσει καθώς δεν υπήρχε σημαντική πρόοδος σε σχέση
με την περυσινή χρονιά και συνεχίζονταν μόνο τα έργα συντήρησης. Γράφτηκαν
συνθήματα με μπογιά και σπρέι σε πολλά σημεία της περιοχής. Το απόγευμα έγινε
στην κεντρική πλατεία της Μεσοχώρας παρέμβαση με μικροφωνική και προβολή βίντεο για τον Αχελώο και τον
αγώνα για την προάσπιση του χωριού και του ποταμού με τη συμμετοχή αρκετού
κόσμου, ανάμεσα τους και πολλών ντόπιων. Την Παρασκευή 6 του μήνα μια άλλη ομάδα
συντρόφων κατέβηκε τον ποταμό κατά μήκος του από τη
γέφυρα Αλεξίου, περίπου Το Σάββατο 8 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε
παρέμβαση με μικροφωνική και συναυλία στην κεντρική
πλατεία του χωριού με τους propaganda με τη
συμμετοχή αρκετού κόσμου, ενώ την Κυριακή το πρωί ύστερα από προσυγκέντρωση στο χωρίο, πραγματοποιήθηκε μηχανοκίνητη
πορεία ως το φράγμα, που απέχει 4 χλμ από τη Μεσοχώρα και συγκέντρωση περίπου 100
ατόμων για περισσότερες από 2 ώρες. Υπήρχε μικροφωνική,
μοιράζονταν κείμενα σε διερχόμενους οδηγούς, γράφτηκε ένα πολύ μεγάλο σύνθημα
πάνω στο τσιμεντένιο τέρας, ενώ η παρουσία της αστυνομίας ήταν ιδιαίτερα
ισχυρή. Τη Δευτέρα και την Τρίτη η Αυτόνομη
Συνάντηση συνεχίστηκε με περιηγήσεις στο ποτάμι και με αναβάσεις σε κοντινές
κορυφές της περιοχής (όπως το Αυγό) για να γίνει μια ακόμη επαφή με το
πανέμορφο και εξαιρετικά πλούσιο φυσικό περιβάλλον που περιβάλλει τον ποταμό
και απλώνεται στην ευρύτερη περιοχή της νότιας Πίνδου. Η Αυτόνομη Συνάντηση
Αγώνα στη Μεσοχώρα μπορεί να τελείωσε, ο αγώνας
όμως ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου συνεχίζεται, θέτει καινούργιες
κατευθύνσεις και προετοιμάζει τις επόμενες κινήσεις του. Με τον τρόπο που
διεξάγεται, με τη συμμετοχή αγωνιστών από κάθε γωνιά της χώρας και με την
παρέμβαση τόσο εκεί που συντελείται η καταστροφή
όσο και σε διάφορα άλλα σημεία όπου κατά καιρούς δίνονται αφορμές, λειτουργεί
υποδειγματικά για τον ευρύτερο αγώνα προάσπισης της φύσης από την λεηλασία
και την καταστροφή της, αλλά και συνολικότερα, δείχνοντας το δρόμο της
δικτύωσης, της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης σε
όλους όσοι αντιστέκονται στην τυραννία του καπιταλισμού και του κράτους. ΕΝΑΝΤΙΑ
ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΑΠΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ
ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αναρχική ομάδα “Δυσήνιος Ίππος” Πάτρα, Σεπτέμβρης 2010 |
|
|
