Αρχική σελίδα

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Ο εκσυγχρονισμός των όρων της μισθωτής σκλαβιάς στα πλαίσια της επίτασης των συνθηκών εκμετάλλευσης και καταπίεσης είναι βασικό ζητούμενο της επίθεσης του ελληνικού κράτους και των αφεντικών. Η αναίρεση των εργασιακών “δικαιωμάτων” ή “κεκτημένων” σηματοδοτεί την όξυνση των όρων εκμετάλλευσης για χιλιάδες προλετάριους στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς. Αποτελεί την προσπάθεια μετασχηματισμού, προς όφελος των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών, των συνθηκών που επικρατούσαν στους χώρους δουλειάς μετά τους δυναμικούς ταξικούς αγώνες της δεκαετίας του ’70. Συνθήκες που ήταν το αποτέλεσμα του σκληρού αγώνα των προλετάριων και ταυτόχρονα το σημείο αναστολής και οριοθέτησης της δυναμικής του στο πεδίο του κοινωνικού-ταξικού ανταγωνισμού.

Η επιχειρούμενη ριζική αναπροσαρμογή του “ασφαλιστικού συστήματος” που μεταξύ άλλων προβλέπει την εξάλειψη των βαρέων και ανθυγιεινών, την μείωση των συντάξεων και την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αποτελεί σήμερα την αιχμή της επίθεσης των αφεντικών. Ενώ η θέσμιση της ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας, της ημιαποσχόλησης, τα εξαντλητικά ωράρια, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, οι θάνατοι και οι αναπηρίες για δεκάδες προλετάριους στα κατ’ ευφημισμό εργατικά ατυχήματα αλλά και ο εκβιασμός της ανεργίας, ο τρόμος της επιβίωσης και η φτώχεια διαμορφώνουν την -έτσι κι αλλιώς- ασφυκτική συνθήκη της μισθωτής σκλαβιάς σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις των αφεντικών. Η προσπάθεια επιβολής των σύγχρονων όρων εκμετάλλευσης είναι τμήμα του ευρύτερου σχεδιασμού για τον “εκσυγχρονισμό” της ελληνικής κοινωνίας και της αναβάθμισης του ρόλου του ελληνικού κράτους και των αφεντικών τόσο στα Βαλκάνια όσο και στην ΝΑ Μεσόγειο. Η άγρια εκμετάλλευση των μεταναστών και των ντόπιων εργαζόμενων, η οικονομική επέλαση στις γειτονικές χώρες και ο ρόλος του περιφερειακού χωροφύλακα για το ελληνικό κράτος, αποτέλεσαν το κλειδί για την -σχεδόν εκρηκτική- ανάπτυξη του καπιταλισμού στην Ελλάδα κατά την δεκαετία του ΄90. Το “όραμα” της Ανάπτυξης, της ΟΝΕ και της Ολυμπιάδας ήταν τα ιδεολογήματα που αποτέλεσαν την υλική βάση της κερδοφορίας του ελληνικού καπιταλισμού την ίδια στιγμή που η καλλιέργεια του εθνικισμού και του ρατσισμού, η διάχυση της εξατομίκευσης, του ανταγωνισμού και του καταναλωτισμού έδιναν τον τόνο της ιδεολογικής επίθεσης, δημιουργώντας το έδαφος για την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης και του ελέγχου. Τα αποτελέσματα είναι απτά και άμεσα: ντόπιοι και μετανάστες εργαζόμενοι δουλεύουν όλο και περισσότερο παίρνοντας όλο και μικρότερο μέρος του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου προς όφελος των αφεντικών που επιδεικνύουν την καταλήστευση μέσα από λαμπερά καταναλωτικά και μηντιακά υπερθεάματα.

Η όξυνση της ταξικής καταπίεσης συνοδεύεται από την επίταση των συνθηκών ελέγχου και καταστολής, με το δόγμα της “ασφάλειας” να αποκτά καίριο ρόλο στην θωράκιση του κόσμου του κράτους και των αφεντικών. Οι κάμερες στους δρόμους, η παρακολούθηση των διαδηλώσεων, τα στρατιωτικοποιημένα σώματα ασφάλειας, οι διώξεις και φυλακίσεις αγωνιστών, η άγρια αστυνομική βία σε περιόδους έντονων κοινωνικών αναταραχών -όπως αυτές του προηγούμενου χρόνου με αφορμή την αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης-, η συνεχής ιδεολογική και κατασταλτική επίθεση όπως και η στοχοποίηση πολιτικών χώρων της ριζοσπαστικής κοινωνικής αντίστασης, αποτελούν μέρος της επιχείρησης για την εξουδετέρωση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων και την τρομοκράτηση ολόκληρης της κοινωνίας.

11 Φλεβάρη ‘08
Αναρχική Συλλογικότητα ‘Κύκλος της Φωτιάς’