Aρχική σελίδα

Φωτογραφίες από το Ναύπλιο

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ-ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Αναφορικά με το μαύρο μπλοκ στο Ναύπλιο στις 24 Γενάρη 2003 (και τη ρεφορμιστική εκδοχή της "μηδενικής ανοχής"…)

Ως χώρος συνάντησης των συντρόφων που στο μεταξύ κατέφθαναν μεμονωμένα στο Ναύπλιο είχε οριστεί το Κλειστό Γυμναστήριο της πόλης. Ένας χώρος συνάντησης των διαδηλωτών που παραχωρήθηκε από το Δήμο -με το αζημίωτο από πολιτικής άποψης- στο νεοϊδρυθέν Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ (έναν ρεφορμιστικό εσμό με κύριο συντελεστή τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ). Αν και διακριτική και επιβεβλημένη λόγω βροχής η παρουσία των συντρόφων στο χώρο αυτό ήταν αρκετή για να προκαλέσει μια σειρά από μίζερες και σπασμωδικές αντιδράσεις διαφόρων παραγόντων του ρεφορμισμού -όπως η γελοία απαίτηση να πάψει το κάπνισμα, σε έναν χώρο όπου κατά τα άλλα ήταν προγραμματισμένη μια συναυλία… (μη καπνιστών;!). Αντιδράσεις που κορυφώθηκαν με την δια τηλεβόα πρόσκληση-πρόκληση να αποχωρήσουν οι αναρχικοί που βρίσκονταν εκεί γιατί ο χώρος αυτός παραχωρήθηκε στο Φόρουμ, κι αφού οι αναρχικοί όχι μόνο δεν συμμετέχουν στο Φόρουμ αλλά επιπλέον το αντιπαλεύουν θα έπρεπε να αποχωρήσουν από το γυμναστήριο. Η πρόκληση αυτή, πρωτοφανής ακόμα και στα χρονικά των κατά τόπους Φόρουμ (όπως εκείνου στην Γένοβα), δεν είναι καθόλου παράξενη για τα σημερινά δεδομένα της ελληνικής εκδοχής παρά μόνο για όσους από αφέλεια, υποχρέωση ή υστεροβουλία συντηρούν και διαχέουν αυταπάτες ειδικά μάλιστα γι αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι του Φόρουμ που ανέλαβε να πρωτοστατήσει στην εκδίωξη των αναρχικών από το Κλειστό Γυμναστήριο, το Δίκτυο.

Και καθόλου τυχαία ήταν το Δίκτυο που ανέλαβε αυτό το ρόλο γιατί είναι αυτή ακριβώς η ομάδα που χρεώνεται έναντι των άλλων του Φόρουμ, έναντι των στυλοβατών του Φόρουμ (όπως της "Ελευθεροτυπίας"), κι έναντι των συνομιλητών του Φόρουμ στο Ναύπλιο (του ΠΑΜΕ, του Δήμου αλλά και της αστυνομίας) μια αμφιλεγόμενη σχέση με τους αναρχικούς/αντιεξουσιαστές που αποτελούσαν τον αστάθμητο κι ανεξέλεγκτο παράγοντα που επαπειλούσε τόσο το πανηγύρι της επίσημης συνόδου στην πόλη όσο και το πανηγύρι που ετοίμαζαν οι πολυποίκιλοι ρεφορμιστές σε αρμονική συνεργασία με τις τοπικές αρχές και την αστυνομία. Και για όσους θέλουν να πάνε λίγο πιο πίσω για να κατανοήσουν αυτή την κλιμάκωση της φοβίας που τους διακατέχει αλλά και της κακοήθειας που τους χαρακτηρίζει έναντι των αναρχικών δεν χρειάζεται να πάνε πολύ μακριά ανατρέχοντας στην μακρά κι εν πολλοίς αμαρτωλή ιστορία αυτής της αμφιλεγόμενης σχέσης (όπως τότε που για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα απαξίωναν με τη μαφιόζικη λέξη "ομερτά" τη σιωπή και την αξιοπρέπεια έναντι της αστυνομίας). Αρκεί να θυμηθεί μόλις πρόσφατα τον πανικό που τους προκάλεσε η μεγαλειώδης πορεία του αναρχικού μπλοκ που βρισκόταν πίσω από το δικό τους, στην διαδήλωση ενάντια στην κρατική τρομοκρατία της 1^ης Οκτώβρη 2002 στην Αθήνα. Μια πορεία που θορύβησε αρκούντως όχι μόνο το καθεστώς, αλλά και τις διάφορες παραφυάδες του όπως και το Δίκτυο που εμφανίστηκε σε θέση δημόσια απολογούμενου έναντι του καθεστώτος και τιμητή των "κακών" αναρχικών.

Κι αυτή η ιταμή πρόκληση του Δικτύου έναντι των αναρχικών στο Ναύπλιο δεν ήταν απλώς μια δήλωση νομιμοφροσύνης μιας χρήσεως (ενός συνήθως παλινδρομικού κι ανερμάτιστου χώρου) έναντι των πολιτικών συνεταίρων του στο Φόρουμ (δηλ του Συνασπισμού), του ΠΑΜΕ, των τοπικών αρχών και της αστυνομίας ενόψει της συνόδου στο Ναύπλιο, αλλ' ήταν μια μακράς πνοής δήλωση νομιμοφροσύνης του τύπου “απεταξάμην τον σατανά”, ενόψει όλων των επερχόμενων κρίσιμων συνόδων της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ καθώς και της κορυφαίας σημασίας για το καθεστώς δίκης των κατηγορούμενων για συμμετοχή στην 17^η Νοέμβρη. Ενόψει αυτών ο κορυφαίος παράγων του Δικτύου καλώντας με τηλεβόα (διά το επίσημον του πράγματος) όσους είναι αναρχικοί να σηκωθούν και να φύγουν έκανε την δήλωσή του, και διαμέσου του τηλεβόα του στα αυτιά των συντρόφων έφθασε ο απόηχος της φωνής του κράτους. Θα πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι αυτή η πρόκληση-απαγόρευση της παρουσίας όσων κάτω από ένα ιδιότυπο ιδιώνυμο αναγνωρίζονται από τους αριστερούς ως αναρχικοί ή θεωρούν τους εαυτούς τους ως τέτοιους στο χώρο που παραχωρήθηκε στο Φόρουμ για να κάνει συναυλία δεν θα παραμείνει μόνο σε αυτό το γελοίο επίπεδο. Αν ήταν δυνατόν θα συνοδευόταν, και αν τυχόν το επιτρέψουν οι συσχετισμοί δύναμης στο δρόμο θα συνοδευτεί, με απόπειρες απώθησης κι εκδίωξης των αναρχικών από τις διαδηλώσεις (για να αποφευχθούν κατά το δυνατόν καταστάσεις όπως εκείνη της 1^ης Οκτώβρη 2002 ή για να πάμε ακόμα πιο πριν όπως εκείνη την βραδιά της επίσκεψης του Κλίντον στην Αθήνα στις 19 Νοέμβρη 1999). Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι την ιταμή πρόκληση του Δικτύου ακολούθησαν μερικές μόνο εκδηλώσεις έκπληξης και απαξίας και μια διάχυτη περιφρονητική σιωπή. Αρκετοί από τους συντρόφους που είχαν μόλις ολοκληρώσει την πορεία τους στο Ναύπλιο με την Αντιεξουσιαστική Κίνηση Salonica 2003 και είχαν καταφύγει στο γυμναστήριο λόγω βροχής αποχώρησαν, άλλοι που μόλις είχαν φθάσει στην πόλη (και συνέχιζαν συνεχώς να καταφθάνουν) εκτιμώντας ως απρόσφορο να συζητήσουν τα καθέκαστα υπό βροχή παρέμειναν επί τόπου όσο τους χρειαζόταν. Αδιαφορώντας τελικά για όσα είχαν προηγηθεί από μέρους των αριστερών κι αποφεύγοντας μια ανούσια διαπιστωλογία του οργανωτικού προβλήματος οι σύντροφοι επικεντρώθηκαν στην ουσία, εκτιμώντας την όλη κατάσταση και τις άμεσες δυνατότητες μιας παρέμβασης στην πολλαπλά κατεχόμενη πόλη. Κατόπιν αποχώρησαν και αυτοί. Σε κάθε περίπτωση πάντως και προκειμένου να διασφαλίσουν ότι δεν θα εμφανιστούν πάλι αναρχικοί στο κλειστό γυμναστήριο οι αριστεροί εκκένωσαν το χώρο κι αποχώρησαν κι ίδιοι παραδίδοντας μέχρι το βράδυ τα κλειδιά σε έναν φύλακα! Ποιος από τους υπόλοιπους αριστερούς, τις δημοτικές ή αστυνομικές αρχές θα μπορούσε να τους κατηγορήσει ότι έστω και εν αγνοία τους επέτρεψαν την είσοδο σε κάποιον τυχόν αναρχικό που παρείσφρησε εκεί για να μην βρέχεται ή για να πάει στην τουαλέτα όταν αυτοί οι ίδιοι προκειμένου να αποφύγουν κάτι τέτοιο αυτοαποκλείστηκαν από το χώρο υπομένοντας στο ύπαιθρο τη βροχή και τις σωματικές τους ανάγκες; Τι άλλο θα έπρεπε να κάνουν λοιπόν;

Πλατσουρίζοντας στα νερά της βροχής φθάνουμε στην εξέδρα με την μικροφωνική του Φόρουμ. Μπροστά στην εξέδρα ένα μεγάλο πανώ: "Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ: Πόρτο Αλέγκρε, Φλωρεντία, Ναύπλιο". Το Σηάτλ, η Πράγα, η Γένοβα απουσιάζουν από τις αναφορές τους για ευνόητους λόγους (και καλώς απουσιάζουν). Κάποιος καλεί από τα μεγάφωνα τον κόσμο να ανέβει στην πλατεία όπου βρίσκεται η εξέδρα γιατί τώρα πρέπει να εκκενωθεί και ο δρόμος μπροστά από το κλειδωμένο κλειστό γυμναστήριο... Σύμφωνα με μια συμφωνία από εκεί θα περάσει ο κόσμος του ΠΑΜΕ πηγαίνοντας για την δική του συγκέντρωσή στην Πλατεία Δημαρχείου. Κάποιοι από τον κόσμο που βρίσκεται στο δρόμο πειθαρχούν στην έκκληση. Αυτοί που παραμένουν στο δρόμο σουλατσάροντας στα πηγαδάκια είναι οι “γνωστοί-άγνωστοι” που διαρκώς πληθαίνουν. Μερικοί από τους διαδηλωτές του Φόρουμ δεν χάνουν την ευκαιρία να τους τραβήξουν μια αναμνηστική φωτογραφία. Ανάμεσά τους περνούν και μερικές ομάδες κνιτών πηγαίνοντας για τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Το ζήτημα που απασχολεί όλη την ημέρα -όπως και τις προηγούμενες άλλωστε- είναι οι ατελεύτητες διαβουλεύσεις κορυφής για το συντονισμό του συνονθυλεύματος ΚΚΕδων, ΣΥΝασπισμένων και λοιπών αριστερών που βρίσκονται στο Ναύπλιο. Μέχρι και την υστάτη απ’ ότι φαίνεται δεν μπορούν να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία ενώ ακανθώδες παραμένει ανάμεσά τους καθώς και στις συνομιλίες τους με τις αρχές το ζήτημα της σημαντικής παρουσίας αναρχικών στην πόλη πράγμα που θα μπορούσε δυνητικά να ανατρέψει κάθε σχεδιασμό και να οδηγήσει σε απώλεια ελέγχου της κατάστασης. Είναι προφανές πως κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί για λογαριασμό τους και να προδιαγράψει την πορεία τους. Στο μεταξύ οι του Φόρουμ σκοτώνουν την ώρα τους στην πλατεία, περιμένοντας το αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων με το ΠΑΜΕ και λοξοκοιτώντας προς τα αριστερά τους τούς αναρχικούς που συγκεντρώνονται στο δρόμο. Λίγο μακρύτερα ένα άλλο κομμάτι αναρχικών κάτω από το πανώ της αντιεξουσιαστικής κίνησης Salonica 2003. Κάποια στιγμή ένας από την εξέδρα προειδοποιεί από τα μεγάφωνα ότι της πορείας θα προηγηθεί το πανώ του Φόρουμ... Η πορεία θα ξεκινήσει μία ώρα μετά αφού έφυγαν οι αναρχικοί και θα πάρει την αντίθετη κατεύθυνση από αυτούς, μακριά από το κέντρο της πόλης και τις ζώνες απαγόρευσης της αστυνομίας που προστατεύουν τους υπουργούς της ΕΕ.

Η ώρα είναι γύρω στις 6 το απόγευμα και έχει σκοτεινιάσει. Οι αναρχικοί σηκώνουν το πανώ τους “Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΪΝΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ - ΖΩΗ ΟΧΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ” κι υψώνουν δεκάδες μαύρες και κόκκινες σημαίες. Με το σύνθημα “Η αλληλεγγύη όπλο των λαών - πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών” ξεκινούν την πορεία μόνοι τους όπως έχουν προαποφασίσει. Ο χώρος δονείται από τα συνθήματα εκατοντάδων συντρόφων που προχωρούν προς την πόλη ακολουθώντας την οδό Νέας Κίου όπου από ώρα έχουν τοποθετηθεί δύο διμοιρίες ΜΑΤ. Περί τους 100 συντρόφους με το Πανώ της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Salonica 2003 παραμένουν στη θέση τους περιμένοντας να ακολουθήσουν την πορεία του Φόρουμ. Καθώς τις πλησιάζει η πορεία των αναρχικών οι διμοιρίες των ΜΑΤ τρέχοντας αλλάζουν θέσεις αφήνοντας το δρόμο ανοιχτό. Η πορεία στρίβει στην οδό Μπουμπουλίνας παίρνοντας κατεύθυνση προς το λιμάνι και τη ζώνη της απαγόρευσης. Παρόλη τη βροχή εκατοντάδες πολίτες βγαίνουν στα πεζοδρόμια και παρακολουθούν στο πλάι της πορείας. Πολλοί ντόπιοι νεολαίοι αφήνουν τα πεζοδρόμια κι εισέρχονται στην πορεία που έφθασε να αριθμεί πάνω από 800 άτομα. Καθώς η διαδήλωση διατρέχει την οδό Μπουμπουλίνας οι τοίχοι γεμίζουν με αναρχικά συνθήματα από σπρέυ κι ο χώρος δονείται από συνθήματα. Πολύ γρήγορα στο κατόπιν της διαδήλωσης προστίθεται και τρίτη διμοιρία ΜΑΤ ενώ άλλες διμοιρίες είναι παραταγμένες στα στενά παράλληλα με την πορεία της. Ολόκληρο άλλωστε το Ναύπλιο κι ιδιαίτερα τα δαιδαλώδη στενά της παλιάς πόλης κάτω από την Ακροναυπλία είναι κατειλημμένο από 2,5 χιλιάδες μπάτσους, χωρισμένους σε μικρές και μεγάλες ομάδες τοποθετημένες, σε κάθε γωνία, η μία κοντά στην άλλη. Πλησιάζοντας στην πλατεία του Παλιού Δημαρχείου, τελευταίο σταθμό πριν την ζώνη απαγόρευσης της αστυνομίας, η παρουσία των ΜΑΤ γίνεται εντονότερη. Στην πλατεία και το δρόμο είναι συγκεντρωμένοι μερικές εκατοντάδες μέλη της αριστερίστικης Πρωτοβουλίας Αγώνα 2003 (ΝΑΡ, ΕΑΑΚ, ΕΕΚ κ.ά). Σε μικρή απόσταση υπάρχουν κλούβες της αστυνομίας που κλείνουν το δρόμο και παραταγμένες διμοιρίες ΜΑΤ και ΥΜΕΤ καθώς και ασφαλίτες. Με την άφιξη των αναρχικής πορείας οι αριστεριστές σχηματίζουν ανθρώπινες αλυσίδες απαγορεύοντας την πρόσβαση στην πλατεία (η οποία είναι σχεδόν άδεια) αφήνοντας όμως δρόμο για να περάσουν νέες δυνάμεις των ΜΑΤ που σπεύδουν γύρω από τους αναρχικούς. Τρέχοντας τα ΜΑΤ παίρνουν θέσεις ολόγυρα στην αναρχική πορεία ενώ οι αλυσίδες των αριστεριστών παρεμποδίζουν τους αναρχικούς να ανέβουν στην πλατεία. Βρίζοντας και φωνάζοντας πολλοί από τους συντρόφους σπρώχνουν τις αλυσίδες για να τις απωθήσουν, απειλώντας να τις διαλύσουν χρησιμοποιώντας τις σημαίες τους. Χάρη στην παρέμβαση αρκετών δόθηκε ο χρόνος στις ανθρώπινες αλυσίδες να οπισθοχωρήσουν και να αυτοδιαλυθούν μόνες τους χωρίς να χρειαστεί να ασκηθεί περιττή βία από τους συντρόφους που βρέθηκαν εγκλωβισμένοι ανάμεσα στις γραμμές των ΜΑΤ και τις αλυσίδες των αριστεριστών. Βρισκόμενοι πλάι στην απαγορευμένη ζώνη αλλά κυκλωμένοι ουσιαστικά από παντού οι σύντροφοι εκτίμησαν ότι προς το παρόν τουλάχιστον δεν ήταν πρόσφορη η συνέχεια της κίνησης προς τα μπρος, σε μια απόπειρα να σπάσει η απαγόρευση, αλλ΄ ούτε και η επιστροφή και παρέμειναν απλωμένοι στην πλατεία και στον παραλιακό δρόμο εν αναμονή εξελίξεων.

Σε κάποιο σημείο κι ενώ ακόμα δεν είχε εμφανιστεί (ούτε και εμφανίστηκε ποτέ) η "τετραμερής" περιφρούρηση που μας έταξαν εμπρός μας, το αριστερίστικο μπλοκ που προηγούνταν και το αναρχικό που ακολουθούσε βρέθηκαν μπροστά από εκείνο της Πρωτοβουλίας-Γένοβα 2001 που κατέβαινε καθυστερημένο στον παραλιακό δρόμο από ένα στενό της παλιάς πόλης. Προς στιγμή οι μπάτσοι έχασαν την άμεση επαφή με την πίσω αλυσίδα των αναρχικών αλλά όπως αναμενόταν τα ΜΑΤ προσπέρασαν και αυτά το μπλοκ της Πρωτοβουλίας το οποίο όπως συνηθίζει άλλωστε άφησε ευγενικά χώρο και η επαφή αποκαταστάθηκε… Έτσι το χακί πλήθος των ΜΑΤατζήδων που ακολουθούσαν πιέζοντας απειλητικά τους αναρχικούς αποτέλεσε ένα ακόμη ξεχωριστό μπλοκ της “κοινής πορείας” που έκλεινε με τη Γένοβα 2001!

Τελειώνοντας να σημειώσουμε για την ιστορία και προκαταβολικώς για όσα προοιωνίζονται ότι με την ολοκλήρωση και το τέλος της πορείας των αναρχικών μπροστά στο κλειστό γυμναστήριο ανεφάνησαν αίφνης νέα προβλήματα. Όταν οι αναρχικοί πήγαν να εισέλθουν στο γυμναστήριο όπου ήδη είχε αρχίσει η προγραμματισμένη συναυλία ανακάλυψαν ότι οι αριστεροί του Φόρουμ τους περίμεναν και ετσιθελικά, σε μια νέα επίδειξη προκλητικότητας τους απαγόρευαν ουσιαστικά την είσοδο. Ο προθάλαμος του γυμναστηρίου ήταν ασφυκτικά γεμάτος με διάφορους αριστερούς του Φόρουμ που πρακτικά εμπόδιζαν τους αναρχικούς να προχωρήσουν ενώ στην είσοδο του γυμναστήριου είχε σχηματισθεί ένα ανθρώπινο τείχος. Οι προφάσεις και τα προσχήματα που προέβαλαν αυτοί οι αριστεροί σεκιουριτάδες για να δικαιολογήσουν την αχαρακτήριστη απαγόρευση εισόδου των αναρχικών σε μια συναυλία ανοιχτή σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο δείχνει και το μέγεθος της γελοιότητάς τους. Μεταξύ άλλων ισχυρίζονταν ότι δεν θα άφηναν κανέναν να περάσει γιατί ένας σύντροφος αρνούνταν -και καλά έκανε- να παραδώσει ή να αφήσει τη σημαία που κρατούσε! Το όλο σκηνικό που έστησαν οι αριστεροί σαν συνέχεια των μεσημεριανών προκλήσεων τους αποσκοπούσε στο να ταπεινώσει τους συντρόφους και να τους υποχρεώσει να φύγουν σαν ανεπιθύμητοι επιστρέφοντας στους δρόμους. Πολύ κουρασμένοι και μουσκεμένοι οι σύντροφοι τελικά αγανάκτησαν και σπρώχνοντας τους σεκιουριτάδες, αφού έπεσαν και μερικές ψιλές, άνοιξαν το δρόμο και μπήκαν στο γυμναστήριο όπου ο υπόλοιπος κόσμος διασκέδαζε αμέριμνος με τους Active Member. Πίσω από τους συντρόφους το πλήθος των σεκιουριτάδων ανασυντάχθηκε εμποδίζοντας την είσοδο στους επόμενους αναρχικούς οι οποίοι έκπληκτοι με τη σειρά τους αντιμετώπισαν το ίδιο φαινόμενο. Κι αφού ο "σημαιοφόρος" αναρχικός είχε ήδη εισέλθει, στους συντρόφους που έρχονταν μετά προέβαλαν τον ψευδή ισχυρισμό ότι δεν χωράνε να μπούνε γιατί ο χώρος έχει γεμίσει! Ακολούθησαν νέοι διαπληκτισμοί και κατόπιν συνεχών ωθήσεων και απωθήσεων, από μέσα και από έξω, το τείχος των σεκιουριτάδων τελικά διαλύθηκε αφήνοντας την είσοδο του χώρου ανοιχτή καθώς εξαιτίας της στάσης τους επαπειλούνταν πλέον γενικευμένη συμπλοκή.

Τα παραπάνω έχουν τη σημασία τους γιατί είναι προφανές ότι θα υπάρξει συνέχεια και καλά θα κάνουν οι σύντροφοι να γνωρίζουν ότι η προκλητική στάση των αριστερο/αριστεριστών στο Νάυπλιο δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο επεισόδιο ή προϊόν παρεξηγήσεων αλλά την εφαρμογή από μέρους τους και στο βαθμό που μπορούν, μιας εκδοχής του δόγματος της "μηδενικής ανοχής" με την οποία αντιμετωπίζει και το ίδιο το κράτος τους αναρχικούς. Μετά την Πανωλεθρία που υπέστη στους δρόμους η πασιφιστική και ρεφορμιστική στρατηγική του Φόρουμ στην Γένοβα, το τέλος των ψευδαισθήσεων και την αποκάλυψη του ρόλου του ως αριστερό δεκανίκι του κράτους, οι θιασώτες του νεότευκτου εγχώριου Φόρουμ δείχνουν τα δόντια τους καθώς δεν είναι διατεθιμένοι να επιτρέψουν να συμβεί το ίδιο και στη Θεσσαλονίκη τον Ιούνη του 2003.

Σε κάθε περίπτωση να αναφέρουμε ότι η Αντιεξουσιαστική Κίνηση Salonica 2003 αφού την περίοδο που προηγήθηκε έκανε μια πλατιά καμπάνια αντιπληροφόρησης ενάντια στην ευρωπαϊκή σύνοδο του Ναυπλίου, είχε μια ευάριθμη αλλά διακριτή πολιτική παρουσία στην πόλη και το μεσημέρι της 24^ης Γενάρη πραγματοποίησε μόνη της μια πορεία μέχρι τα όρια της απαγορευμένης από την αστυνομία ζώνης. Φθάνοντας στο βροχερό Ναύπλιο αντικρύσαμε στην παραλιακή λεωφόρο γύρω στους 250 αναρχικούς/αντιεξουσιαστές που συμμετείχαν στην πορεία να επιστρέφουν από τη ζώνη ακολουθούμενοι από δύο διμοιρίες των ΜΑΤ.