Αρχική σελίδα

τους απόκληρους του εξουσιαστικού-καπιταλιστικού κόσμου

Από τις 30 Μάη έως την 1 Ιούνη πραγματοποιείται στην Αθήνα διεθνής σύνοδος 32 κρατών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και περιφερειακών της χωρών, την οποία συνδιοργανώνουν το Υπουργείο Εσωτερικών και το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής (Ι.ΜΕ.ΠΟ.). Πρόκειται για μια ακόμα σύνοδο που έχει ως στόχο την από κοινού στρατηγική και επιχειρησιακή συνεργασία των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με γειτονικά κράτη τα οποία αποτελούν περάσματα μεταναστών στο εσωτερικό της Ευρώπης-Φρούριο, για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο και την διαχείρισή τους.

Η πολιτική των ευρωπαϊκών κρατών για την μετανάστευση, -με τις επιμέρους διαφοροποιήσεις της-, συντηρεί και αναπαράγει την “παράνομη” μετανάστευση -που αποτελεί και το μεγαλύτερο μέρος της-, ικανοποιώντας τις ανάγκες της ευέλικτης αγοράς σε φτηνό-προσωρινό εργατικό δυναμικό. Οι μετανάστες -και κυρίως οι “χωρίς χαρτιά”- στο εσωτερικό του Δυτικού κόσμου αποτελούν ουσιαστικά μια στρατιά ανέργων, εξαναγκασμένοι να κερδίσουν την επιβίωση τους μέσα στις ασφυκτικές συνθήκες ομηρίας που επιβάλλουν τα αφεντικά.

Ως προϋπόθεση για την διατήρηση αυτού του καθεστώτος δουλείας, αλλά και για την αποτροπή οποιασδήποτε απειλής αντιπροσωπεύουν για τους κυρίαρχους, στο βαθμό που δεν είναι ελέγξιμοι τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, το κράτος συστηματοποιεί τον έλεγχο και εντείνει την καταστολή απέναντί τους. Θωρακίζει θεσμικά και ιδεολογικά τις αναπτυγμένες δημοκρατίες και αναβαθμίζει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς στις συνοριακές γραμμές και στην ενδοχώρα για τον έλεγχο, την αναχαίτιση και την βίαιη απώθηση των μεγάλων μεταναστευτικών ρευμάτων.

Σε αυτή τη κατεύθυνση τα ευρωπαϊκά κράτη συγκλίνουν σε μια ενιαία κατασταλτική στρατηγική δομώντας την Ευρώπη-Φρούριο, που υλικά μεταφράζεται σε: στρατιωτικές ζώνες κατά μήκος των υδάτινων και χερσαίων συνόρων της Ε.Ε., στρατόπεδα συγκέντρωσης και τμήματα μεταγωγών στα κυριότερα σημεία εισόδου μεταναστών, ουσιαστική κατάργηση του πολιτικού ασύλου και της ιδιότητας του πρόσφυγα, αντιμεταναστευτικούς νόμους, καταστολή στο εσωτερικό της ΕΕ που εκδηλώνεται με άγριο και συστηματικό τρόπο σε βάρος των μεταναστών και προσφύγων “χωρίς χαρτιά”, και μαζικές απελάσεις πίσω στο πουθενά.

Για μας ως αναρχικούς η αλληλεγγύη στους μετανάστες και τους αγώνες τους νοηματοδοτείται ως μια σχέση μεταξύ των καταπιεσμένων, που στοχεύει να διαλύσει τις συνθήκες της συναίνεσης και να σπάσει τα τείχη της σιωπής και της εξατομίκευσης που προσπαθούν να υψώσουν οι κυρίαρχοι ανάμεσα στους προλετάριους. Είναι ένας αγώνας ενάντια στους κοινούς μας εχθρούς, το κράτος και το κεφάλαιο, στις κατασταλτικές στρατηγικές των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών και στην πολιτική της “ενσωμάτωσης” που ισχυροποιεί το σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης επιδιώκοντας την “εξίσωση” ντόπιων και μεταναστών προλετάριων μέσα στις σύγχρονες συνθήκες σκλαβιάς αυτού του συστήματος.

Κάτω από συνθήκες μυστικότητας - με μια σύντομη ανακοίνωση από το γραφείο τύπου της αστυνομίας και το υπουργείο δημόσιας τάξης, την τελευταία στιγμή- ξεκίνησε στις 30 Μάη στο ξενοδοχείο President στην Αθήνα η διήμερη διεθνής συνάντηση "για την καταπολέμηση του trafficking", στα πλαίσια του "Σχεδίου ΙΛΑΕΙΡΑ". Όπως ανακοινώνεται, στη συνάντηση θα συμμετέχουν εκπρόσωποι κρατών-μελών της Ε.Ε., χωρών της ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων, της Ρωσίας και της Τουρκίας, ενώ ως παρατηρητές θα βρίσκονται διπλωμάτες των πρεσβειών των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Συμμετέχουν επίσης αξιωματούχοι των διεθνών σωμάτων καταστολής Ιnterpol, Europol και Frontex - το ειδικό ευρωπαϊκό σώμα "προστασίας των συνόρων" και δίωξης μεταναστών- καθώς και αξιωματούχοι του Eurojust. Από ελληνικής πλευράς, συμμετέχουν εκπρόσωποι του υπ. Δημόσιας τάξης ενώ θα παραστεί ο Β. Πολύδωρας καθώς και ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. Α. Δημοσχάκης.

Και μόνο από τον κατάλογο όσων συμμετέχουν σε αυτή τη συνάντηση - κρατικών αξιωματούχων και εκπροσώπων αστυνομικών σωμάτων καταστολής και δίωξης μεταναστών, εκείνων δηλαδή που είναι οι κατεξοχήν υπεύθυνοι για το δουλεμπόριο μεταναστριών, όπως και ευρύτερα για την εντατική εκμετάλλευση, τους θανάτους, τα βασανιστήρια και τις ταπεινώσεις που υφίστανται οι μετανάστες στα σύνορα, τα μπουντρούμια και τις πόλεις της Ευρώπης-Φρούριο, αλλά και συνολικά υπεύθυνοι για την επιβολή σε ολοκληρη την κοινωνία της κρατικής τρομοκρατίας και της καπιταλιστικής αγριότητας, ενός καθεστώτος που δολοφονεί την ελευθερία και την αξιοπρέπεια και βασίζεται στη διάχυση του εθνικισμού, του ρατσισμού, του σεξισμού και κάθε μορφής εξουσίας, ενός συστήματος που θεμελιώνεται πάνω στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο - καταλαβαίνει κανείς πως ο τίτλος που δίνεται στη συνάντηση ("για την καταπολέμηση του trafficking") αποτελεί κάτι παραπάνω από ειρωνεία και πρόκληση.

Στην πραγματικότητα, αντικείμενο αυτών των θεσμών και μηχανισμών είναι η περαιτέρω οργάνωση και εφαρμογή των πολιτικών αποτροπής, ελέγχου και (κατασταλτικής ή κερδοσκοπικής) "διαχείρισης" της μετανάστευσης, οι οποίες αποτελούν τη βάση για την καταναγκαστική πορνεία. Γι'αυτό το σύγχρονο δουλεμπόριο χιλιάδων γυναικών που αδυνατώντας να επιβιώσουν στον τόπο προέλευσής τους εξαιτίας της φτώχειας και της εξαθλίωσης που σπέρνει η καπιταλιστική λεηλασία, και αναζητώντας μια θέση στον "ευρωπαϊκό παράδεισο", καταλήγουν στα χέρια μεσαζόντων και νταβατζήδων που τους υπόσχονται εργασία. Μεταφέρονται συνήθως διασχίζοντας τα σύνορα “λαθραία” χωρίς καθόλου χαρτιά ή με τα χαρτιά τους παρακρατημένα από τους διακινητές. Βρίσκονται άμεσα εξαρτημένες, εφόσον υποχρεούνται να ξεπληρώσουν το σωματέμπορα για τη μεταφορά τους, ζώντας πάντα με την απειλή απέλασης. Στη συνέχεια κρατούνται σε "αόρατες" φυλακές, όπου οι ξυλοδαρμοί, οι βιασμοί, τα βασανιστήρια, οι εθισμοί στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ με σκοπό την πλήρη καθυπόταξή τους αποτελούν καθημερινή πραγματικότητα.

Χαρακτηριστική περίπτωση -μια από τις χιλιάδες "αόρατες" ιστορίες, ενδεικτικές για την άμεση συμμετοχή αστυνομικών στο trafficking και τη συγκάλυψη που παρέχεται από τη δικαστική εξουσία- είναι αυτή της Όλγας Μπ. από την Ουκρανία που φτάνει στην Ελλάδα το 1998 πιστεύοντας πως θα εργαστεί ως χορεύτρια σε νυχτερινό κέντρο. Εκεί την υποχρεώνουν να κάνει σεξ με τους “πελάτες”. Εκείνη αρνείται. Τότε ο σωματέμπορος καταφεύγει για την "συμμόρφωσή" της στο μπάτσο Νικόλαο Μπρικόλια, ο οποίος τη βιάζει. Εκείνη δραπετεύει από το νταβατζή της και αργότερα συλλαμβάνεται επειδή δεν έχει χαρτιά. Καταγγέλει το περιστατικό. Η δίκη που ακολουθεί αποτελεί για εκείνη έναν ακόμα βιασμό και καταλήγει στην αθώωση του Μπρικόλια. Στα μονόστηλα των εφημερίδων, μπορεί ακόμα να εντοπιστεί η ιστορία μιας 29χρονης Βουλγάρας, η οποία όταν κατέφυγε στην αστυνομία για να καταγγείλει το μαστροπό της, στην Ιαλυσό της Ρόδου, βιάστηκε από τρεις επί έξι συνεχόμενες μέρες στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος.