MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης, νο 53, Ιούλης 2009

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ…

…Με τη ζωή τους λεηλατημένη από τους πολέμους και την οικονομική αφαίμαξη μεταναστεύουν προς το εσωτερικό του κόσμου που εξαπέλυσε αυτό τον πόλεμο, που επέβαλε τη φτώχεια και την εξαθλίωση...

Πρόσφυγες που δραπετεύουν από το θάνατο και τον συναντούν ξανά στα τείχη της Ευρώπης-Φρούριο, στο πρόσωπο συνοριοφυλάκων και λιμενικών, σε μια πλαστική βάρκα στο Αιγαίο, στις νάρκες του Έβρου, στοιβαγμένοι χωρίς αέρα σε φορτηγά από την Πάτρα για την Ιταλία, σε κελιά αστυνομικών τμημάτων και στις ουρές που σχηματίζουν έξω από το κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη -όπου τον τελευταίο χρόνο έχασαν τη ζωή τους τρεις άνθρωποι μετά από επιθέσεις της αστυνομίας στο συγκεντρωμένο πλήθος- περιμένοντας ατελείωτες ώρες για μια προσωρινή άδεια παραμονής, αφού το πολιτικό άσυλο έχει πρακτικά καταργηθεί. Δραπετεύουν από την εξαθλίωση για να την συναντήσουν ξανά ως "αόρατοι" εργάτες, σε καθεστώς δουλείας, με μεροκάματα πείνας στα γιαπιά και στα φραουλοχώραφα των τσιφλικάδων, όπως στη Μανωλάδα, κάτω από το διαρκές κυνηγητό της αστυνομίας και το φόβο της απέλασης πίσω στο πουθενά που τους μετατρέπει σε νόμιμο θήραμα για τα αφεντικά.

Στο εσωτερικό των καπιταλιστικών μητροπόλεων δέχονται την αγριότερη καταπίεση ταξικά, φυλετικά και σεξιστικά όταν αφορά τις γυναίκες μετανάστριες -με αποκορύφωμα το σύγχρονο δουλεμπόριο γυναικών από συμμορίες μπάτσων και άλλων νταβατζήδων που τις κρατούν κλειδωμένες, χωρίς χαρτιά, σε διαμερίσματα και μπαρ και με τη βία τις εξαναγκάζουν να εκδίδονται.

… Χωρισμένοι με βάση το θεσμισμένο ρατσισμό της κρατικής αντι-μεταναστευτικής πολιτικής σε (προσωρινά) "νόμιμους" και "λαθραίους". Mε τη "νομιμοποίηση" ενός ελάχιστου αριθμού να αποτελεί το μέσο για τον έλεγχο και την υποταγή του συνόλου των μεταναστών, αφού εξασφαλίζει για τα αφεντικά στρατιές εξαθλιωμένου και αναλώσιμου φτηνού εργατικού δυναμικού, ενώ παράλληλα δίνει το άλλοθι για τα πογκρόμ των κατασταλτικών μηχανισμών σε βάρος των "χωρίς χαρτιά".

Οι πρόσφυγες που καταφτάνουν μαζικά από ρημαγμένες χώρες κυρίως της Ασίας, ξεριζωμένοι από τις στρατιωτικές "αντι"τρομοκρατικές επιχειρήσεις της Δύσης και το πλιάτσικο των κοινωνιών και των φυσικών πόρων της περιοχής από τα πλανητικά αφεντικά -με την ενεργό συμμετοχή του ελληνικού κράτους- βαφτίζονται από την κρατική προπαγάνδα πλεονάζοντες πληθυσμοί, και αναγορεύονται σε υπ' αριθμόν ένα απειλή.

Το τελευταίο διάστημα, και κυρίως μετά τον διήμερο ξεσηκωμό Ασιατών μεταναστών στην Αθήνα στα τέλη του Μάη με αφορμή το σκίσιμο του κορανίου κατά τη διάρκεια αστυνομικού ελέγχου, η κρατική επίθεση στους μετανάστες "χωρίς χαρτιά" παίρνει το χαρακτήρα ενός ολοκληρωτικού πολέμου: Εξαπολύονται τα αστυνομικά τάγματα εφόδου της Δημοκρατίας παρέα με παρακρατικές συμμορίες νεοναζιστών και "αγανακτισμένους πολίτες", με τις ευλογίες του πολιτικού συστήματος στο όνομα της "μηδενικής ανοχής" και υπό τις κραυγές της ρατσιστικής-ξενοφοβικής υστερίας των ΜΜΕ. Την αναγγελία δημιουργίας νέων στρατοπέδων συγκέντρωσης στην Αττική και σε άλλες περιοχές της χώρας συνοδεύουν μαζικές αστυνομικές περιπολίες, μπλόκα στους δρόμους και έφοδοι σε χώρους συγκέντρωσης μεταναστών, ξυλοδαρμοί και συλλήψεις στο κέντρο της Αθήνας, όπως και η καθημερινή τρομοκράτηση άστεγων αράβων μεταναστών που έχουν βρει καταφύγιο στο παλιό Εφετείο με τελικό στόχο την εκκένωσή του (εκεί άλλωστε έγινε επίθεση των φασιστοειδών της χρυσής αυγής με την κάλυψη και τη συμμετοχή των ΜΑΤ στις 9/5 μετά από ρατσιστική συγκέντρωση στην Ομόνοια).

Παράλληλα προωθούνται σχέδια "εκκαθάρισης" ολόκληρων περιοχών από μετανάστες στα πρότυπα ενός σύγχρονου Απαρτχάιντ, με βασικό "πείραμα" τα ρατσιστικά πογκρόμ στην πλατεία του αγίου Παντελεήμονα από την αστυνομία σε συνεργασία με μια φασιστο-"επιτροπή κατοίκων". Η συγκεκριμένη δράκα 30-40 "αγανακτισμένων πολιτών"-καταστηματαρχών και παρακρατικών πριμοδοτείται απροκάλυπτα από τις αρχές και τα ΜΜΕ, και λανσάρεται ως "τοπική κοινωνία", για να αποκτήσει η κρατική καταστολή το προσωπείο της κοινωνικής απαίτησης.

Οι πρώτες φασιστοσυνάξεις στη συγκεκριμένη πλατεία επιχειρήθηκαν τον περασμένο Νοέμβρη και το Γενάρη, σε συνεργασία με δυνάμεις των ΜΑΤ οι οποίες επιτέθηκαν σε αντιεξουσιαστές και μετανάστες που πραγματοποίησαν αντιρατσιστικές συγκεντρώσεις. Στις 20 Μάη, σε μία από τις καθημερινές επιχειρήσεις-σκούπα στην γειτονιά, αστυνομικός σκίζει το κοράνι που κρατάει ένας από τους μετανάστες. Την επόμενη μέρα, δεκάδες Ασιάτες ξεκινούν πορεία από την πλατεία και κατευθύνονται προς το αστυνομικό τμήμα της Κυψέλης, όπου ξεσπούν συμπλοκές. Και στις 22 Μάη εκατοντάδες συγκεντρώνονται στην Ομόνοια, διαδηλώνουν προς τη Βουλή, συγκρούονται με τις αστυνομικές δυνάμεις. Ακολουθεί κτηνώδης επίθεση της αστυνομίας και δεκάδες συλλήψεις. Από εκείνο το βράδυ επιβάλλεται αστυνομική κατοχή στην περιοχή του αγίου Παντελεήμονα και εκδιώκονται οριστικά οι μετανάστες θαμώνες της πλατείας, ενώ φασίστες πυρπολούν διαμέρισμα που χρησιμοποιούταν ως χώρος προσευχής μουσουλμάνων. Από την επίθεση κινδύνεψαν να καούν ζωντανοί πέντε άνθρωποι. Εμπρησμός σημειώνεται και στο υπόγειο της εκκλησίας όπου φιλοξενούνταν μετανάστες και αποθηκεύονταν τρόφιμα και ρούχα για τους άστεγους.

Αποθρασυμμένοι από τη συμμετοχή τους στο κατασταλτικό πογκρόμ των επίσημων μηχανισμών, "αγανακτισμένοι πολίτες" τρομοκρατούν ανθρώπους της γειτονιάς που αντιδρούν στις ρατσιστικές επιθέσεις και τοποθετούν λουκέτο στην παιδική χαρά της πλατείας, για να μην παίζουν τα παιδιά των μεταναστών! Στις 28 Μάη, αναρχικοί, αντιεξουσιαστές και αντιφασίστες σπάνε το λουκέτο και ανοίγουν την παιδική χαρά. Σε παρόμοια παρέμβαση, στις 9 Ιούνη, δυνάμεις των ΜΑΤ και της ομάδας Δέλτα επιτίθενται στους συντρόφους που έχουν ανοίξει και πάλι την παιδική χαρά και παραμένουν στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα. Ξεσπούν σφοδρές συμπλοκές μέχρι την ΑΣΟΕΕ, ενώ πραγματοποιούνται και πέντε συλλήψεις.

Το καθεστώς τρόμου, σιωπής και συναίνεσης που θέλει να επιβάλει το κράτος με τη βία των σωμάτων ασφαλείας και των λακέδων τους, όπως και με τις συνεχείς απειλητικές δηλώσεις ότι όποιος σταθεί εμπόδιο στο κυνήγι των κολασμένων θα βρεθεί στο στόχαστρο -αναφέροντας επιλεκτικά τον αντιεξουσιαστικό χώρο και καταλήψεις στέγης- δεν καταφέρνουν να απομονώσουν τους μετανάστες. Στις 7 Ιούλη, περίπου 3.000 άνθρωποι, ανάμεσά τους αρκετοί μετανάστες, ανταποκρίνονται στο κάλεσμα αναρχικών, αντιεξουσιαστών και αλληλέγγυων για διαδήλωση από την πλατεία Ομόνοιας. Περιφρονώντας τους εκβιασμούς της Δημοκρατίας και μακριά από τον ανώδυνο αντιρατσισμό της Αριστεράς που αποστασιοποιείται από τη γειτονιά-πείραμα του σύγχρονου Απαρτχάιντ, μια δυναμική πορεία ξεκινά προς την πλατεία Αττικής μέσω του αγ. Παντελεήμονα. Εκεί, μαζί με την αστυνομία έχουν συγκεντρωθεί "αγανακτισμένοι πολίτες", οι οποίοι, βγαίνοντας μέσα από τις γραμμές των ΜΑΤ ρίχνουν βόμβες μολότοφ στο πλήθος της διαδήλωσης λίγα μέτρα πριν την πλατεία. Οι διαδηλωτές αποκρούουν δυναμικά τους φασίστες και τότε δέχονται συντονισμένη επίθεση της αστυνομίας με χημικά και γκλομπς. Η εξόφθαλμη συνεργασία κράτους και παρακράτους πνίγεται στη σιωπή των ΜΜΕ. Και το βράδυ της 9ης Ιούλη επιβραβεύεται δημόσια από τον υφυπουργό Δ. Τάξης Μαρκογιαννάκη που επισκέπτεται την πλατεία αγ. Παντελεήμονα και συνομιλεί με τους "αγανακτισμένους πολίτες". Λίγα λεπτά αργότερα, η παρακείμενη κατάληψη Βίλα Αμαλίας δέχεται -αποτυχημένη- επίθεση με μολότοφ από ομάδα φασιστών που ξεκίνησαν από τον αγ. Παντελεήμονα, και, αφού αποκρούστηκαν από συντρόφους και συντρόφισσες, επέστρεψαν ξανά εκεί, στην προστασία των ΜΑΤ.

Το τελευταίο επεισόδιο της κρατικής κτηνωδίας σε βάρος των μεταναστών εκτυλίσσεται στην Πάτρα στις 12 Ιούλη, όταν διμοιρίες των ΜΑΤ εισβάλουν στον προσφυγικό καταυλισμό, συλλαμβάνουν τους Αφγανούς, κυρίως, πρόσφυγες που διέμεναν εκεί, διαχωρίζουν τα παιδιά από τους γονείς τους, και στη συνέχεια τα παραπήγματά τους ισοπεδώνονται και πυρπολούνται.

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ…

Η επίθεση του κράτους στους μετανάστες "χωρίς χαρτιά" είναι κομμάτι της ευρύτερης ευρωπαϊκής αντι-μεταναστευτικής πολιτικής για τη "διαχείριση" των απόκληρων πληθυσμών μέσα σε συνθήκες γενικευμένης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Ταυτόχρονα αποτελεί μία από τις αιχμές της εσωτερικής αντι-εξεγερτικής εκστρατείας που εξαπολύει το ελληνικό κράτος μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, όπου χιλιάδες ντόπιοι και μετανάστες συναντηθήκαμε στα οδοφράγματα ενάντια στους κοινούς μας δυνάστες. Μιας εκστρατείας που μάταια προσπαθεί να ξεριζώσει το πνεύμα της αντίστασης, της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης που έχει διαχυθεί στην κοινωνία προετοιμάζοντας τις εξεγέρσεις που έρχονται. Μιας εκστρατείας η οποία επιχειρεί να επιβάλει τη επιστροφή στην "τάξη και την ασφάλεια" της υποταγής, με την ενίσχυση των έμμισθων δολοφόνων της αστυνομίας, την ψήφιση ιδιώνυμων, τη στοχοποίηση πολιτικών-κοινωνικών χώρων αγώνα και αντιεξουσιαστικών καταλήψεων, την επιστράτευση παρακρατικών συμμοριών. Μιας εκστρατείας που πάνω στην εξοντωτική αντιμετώπιση των μεταναστών “χωρίς χαρτιά” επενδύει τη νομιμοποίηση της καταστολής και σφυρηλατεί τον κοινωνικό εκφασισμό: τη δαιμονοποίηση των πιο φτωχών, των "ξένων", και τη συσπείρωση των ντόπιων γύρω από τις δολοφονικές συμμορίες του κράτους και των αφεντικών.

Το σύγχρονο Απαρτχάιντ που χτίζει η Δημοκρατία για τους μετανάστες "χωρίς χαρτιά" - και μάλιστα τη στιγμή που κάποιοι από αυτούς τόλμησαν να σηκώσουν το κεφάλι για να αποτινάξουν τις καθημερινές ταπεινώσεις- είναι επίθεση στα πιο αδύναμα ταξικά μας αδέρφια και πάνω σε εμάς τους ίδιους και τις ίδιες. Πάνω σε όλους τους προλετάριους για τους οποίους τα αφεντικά επιφυλάσσουν ολοένα αποπνικτικότερες συνθήκες εκμετάλλευσης και καταπίεσης διδάσκοντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό, τη συντριβή του ιεραρχικά "κατώτερου" με αντάλλαγμα την επιβίωση, πάνω σε όλους τους εξεγειρόμενους ανθρώπους, πάνω σε όλους όσοι αγωνίζονται για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας. Και όλους εμάς, θα μας βρουν μπροστά τους!

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΗ, ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΥΣ

αναρχική συλλογικότητα "κύκλος της φωτιάς"

*