ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ “ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ”
Από τα τέλη Ιούλη, η κατάληψη “Ευαγγελισμού” στο Ηράκλειο Κρήτης αντιμετωπίζει άμεσα την απειλή της εκκένωσης, ύστερα από πρωτοβουλία του πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης Γ. Παλλήκαρη. Συγκεκριμένα, στις 22/7 ο ίδιος -ο οποίος έχει υπεξαιρέσει τεράστια χρηματικά ποσά του πανεπιστημίου, όπως αποκαλύφθηκε λίγες μέρες αργότερα- με τη συνοδεία του αντιπρύτανη, εκπροσώπου των δημοτικών αρχών, του εισαγγελέα και του αστυνομικού διευθυντή Ηρακλείου, “επισκέφτηκε” την κατάληψη και έδωσε διορία 15 ημερών για την εκκένωση του κτιρίου. Στόχος τους, να παραδοθεί ένας ακόμα χώρος στην επέλαση της καπιταλιστικής ανάπλασης και της εμπορευματοποίησης, και να κατασταλεί ένα ζωντανό εγχείρημα αντίστασης στο κέντρο της πόλης. Επιπλέον
, επιδιώκοντας τη συναίνεση και τη σιωπή μπροστά στην καταστολή, και μπροστά στην εφαρμογή της άρσης του πανεπιστημιακού ασύλου, επέλεξαν το διάστημα του καλοκαιριού, όπου μεγάλο μέρος των φοιτητών απουσιάζει από το Ηράκλειο, ενώ ξεκίνησε και μια εκστρατεία συκοφάντησης του “Ευαγγελισμού” μέσα από τοπικά ΜΜΕ, ώστε να δοθεί η εικόνα της κοινωνικής νομιμοποίησης στην επιχειρούμενη εκκένωση της κατάληψης.Όμως τα σχέδιά τους για μια ανώδυνη κατασταλτική επιχείρηση προσέκρουσαν στην άμεση κινητοποίηση των καταληψιών του “Ευαγγελισμού” και δεκάδων ακόμα καταληψιών, αντιεξουσιαστών και άλλων αλληλέγγυων από διαφορετικές πόλεις.
Από την πρώτη στιγμή, οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες του “Ευαγγελισμού” δήλωσαν πως η κατάληψη “ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΕΤΑΙ και ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ”, αρνούμενοι να εγκαταλείψουν μπροστά στην απειλή μιας αστυνομικής εισβολής έναν χώρο συλλογικής ζωής και δράσης. Έναν χώρο που, αφού παρέμενε εγκαταλελειμμένος για μία 20ετία, καταλήφθηκε το 2002 από ομάδα νέων, φοιτητών, εργαζόμενων και μαθητών, και μετατράπηκε σε χώρο πολιτικής και πολιτιστικής έκφρασης, με έντονη συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες τα 6 χρόνια της λειτουργίας του. Έτσι, προχώρησαν σε μια σειρά κινήσεων αντιπληροφόρησης, με καταλήψεις σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, συγκεντρώσεις, πορείες, παρεμβάσεις και συμβολικές καταλήψεις. Η αποφασιστικότητα των συντρόφων να υπερασπιστούν το χώρο τους, πυροδότησε την εξάπλωση των κινήσεων αλληλεγγύης, όπως συνέβη με τις ταυτόχρονες καταλήψεις των Πρυτανειών των Πανεπιστημίων Ηρακλείου, Αθήνας, Βόλου και Ιωαννίνων την 1η Αυγούστου. Ενώ στις 9 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο πανελλαδική πορεία αλληλεγγύης στην κατάληψη του “Ευαγγελισμού”, με τη συμμετοχή 250 περίπου συντρόφων-ισσών.
Μπροστά σε μία σχεδιαζόμενη αστυνομική επιχείρηση σε βάρος της κατάληψης -αφού δύο εβδομάδες μετά την παράδοση του τελεσιγράφου και εν μέσω των συνεχών κινητοποιήσεων ο πρύτανης έδωσε συνέντευξη τύπου ανακοινώνοντας πως στο εξής την ευθύνη φέρει ο εισαγγελέας- η κατάληψη του “Ευαγγελισμού” δεν είναι μόνη!
Η καταστολή, η οποία αυτή τη στιγμή θέτει στο στόχαστρο τον “Ευαγγελισμό”, δεν αφορά αποκλειστικά τη συγκεκριμένη κατάληψη, αλλά αποτελεί κεντρική επιλογή του κράτους και των αφεντικών για το βάθεμα της εκμετάλλευσης, τη λεηλασία και την εμπορευματοποίηση κάθε σπιθαμής ελεύθερου χώρου, καθώς και για την απομόνωση, την περιθωριοποίηση και την κατάπνιξη των ριζοσπαστικών συλλογικών αντιστάσεων.
Η αλληλεγγύη στην κατάληψη του “Ευαγγελισμού” είναι αναπόσπαστο κομμάτι της επιλογής μας να δημιουργούμε αυτοοργανωμένους χώρους, καταλήψεις και στέκια, που συλλογικοποιούν την αντίσταση σ’ αυτή την πραγματικότητα, είναι κομμάτι των ευρύτερων κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Είναι υπόθεση που μας αφορά όλους!
Η στοχοποίηση του “Ευαγγελισμού” έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά κατασταλτικών και παρακρατικών επιθέσεων που δέχονται, με ιδιαίτερη ένταση το τελευταίο διάστημα, οι κατειλημμένοι/αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι ως ορατά σημεία αναφοράς του ευρύτερου αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, αλλά και ως -ολοένα αυξανόμενα σε αριθμό και δυναμική- εγχειρήματα που με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους προωθούν σε καθημερινή βάση την αλληλεγγύη κόντρα στην εξατομίκευση, την αυτοοργάνωση κόντρα στη διαμεσολάβηση, και την αντίσταση κόντρα στην παραίτηση και την υποταγή. Μέσα στα τελευταία δύο χρόνια έχουν εκκενωθεί οι καταλήψεις Santa Βarbara και Μυλλέρου&Γερμανικού στην Αθήνα, και ΙΚΑ στη Λάρισα -οι οποίες κατεδαφίστηκαν- όπως και η κατάληψη Θεοτοκοπούλου στην Αθήνα. Έχουν σημειωθεί δολοφονικές και εμπρηστικές επιθέσεις από παρακρατικές
φασιστικές συμμορίες εναντίον των καταλήψεων Λ. Καραγιάννη 37, Πραποπούλου, και πρόσφατα πάλι εναντίον της Villa Amalias, όπως και εναντίον αυτοδιαχειριζόμενων χώρων και στεκιών γειτονιάς (Θερσίτης, ΠΡΩΚΑΤ, Λέσχη Υπογείως στην Καλλιδρομίου, Αντίπνοια) ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη κατασταλτικές μεθοδεύσεις εναντίον αρκετών ακόμα καταλήψεων.Από την κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37, ένα χώρο που αντιμετωπίζει επίσης το φάσμα της καταστολής, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους καταληψίες του “Ευαγγελισμού” και στεκόμαστε στο πλάι τους, για την υπεράσπιση του συγκεκριμένου, όπως και κάθε άλλου, κοινωνικού χώρου αντίστασης, για την εξάπλωση τέτοιων εγχειρημάτων που σαμποτάρουν μέσα στην κοινωνία τα θεμέλια της εξουσίας, για την ανατροπή του κόσμου της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ!
18 Αυγούστου ‘08,
*