Όλοι μας παρακολουθούμε, ιδιαίτερα το τελευταίο χρονικό διάστημα, την καταστροφή δασών και βουνών από πυρκαγιές (στην Πάρνηθα, το Πήλιο, το Χελμό, τα Πιέρια, το Γράμμο, κ.α.). Μια καταστροφή που δεν είναι βέβαια φυσικό φαινόμενο, αλλά αντίθετα έχει συγκεκριμένους κι αναγνωρίσιμους υπεύθυνους: εκείνους που την υποδαυλίζουν, που επιτρέπουν να συμβαίνει και εκείνους που επωφελούνται από αυτήν, καθώς η καταστροφή αποτελεί προϋπόθεση για την αξιοποίηση των κατεστραμμένων περιοχών με σκοπό την κερδοσκοπία πάνω στη γη, την εμπορευματοποίηση αγαθών και πόρων της φύσης, και τον έλεγχο της κοινωνίας.

Μέρος αυτής της τραγωδίας που αριθμεί περισσότερα από 1.000.000 στρέμματα καμένα, ακόμα και χαμένες ανθρώπινες ζωές, και ανοίγει το δρόμο σε μια άλλη καταστροφή, αυτή των αντικοινωνικών σχεδιασμών της ανάπτυξης, είναι το ολοκαύτωμα της Πάρνηθας, η απανθράκωση απειράριθμων δέντρων του αρχέγονου δάσους και πλήθους από τα πλάσματα που φιλοξενεί: ελάφια, αλεπούδες, ζαρκάδια, σκίουρους καθώς και άλλα άγρια ζώα.

Πρόκειται για έναν Δρυμό που από χρόνια καταστρέφεται και λεηλατείται με την παρουσία του Καζίνο, στρατιωτικών βάσεων, πάρκου κεραιών και ενός οδικού δικτύου που οδηγεί σε αυτές τις εγκαταστάσεις, καθώς και με την οικιστική δόμηση στις παρυφές του (όπως στην “Ιπποκράτειο Πολιτεία” και τους Θρακομακεδόνες) που ακόμα κι αν νομιμοποιείται από τις υπηρεσίες του κράτους είναι αυθαίρετη ως προς τη μοναδική και ξεχωριστή φύση της Πάρνηθας, η οποία υποτίθεται ότι προστατεύεται.

Σήμερα, το Καζίνο ανήκει κατά 51% στην κρατική Εταιρία Τουριστικής Ανάπτυξης και κατά 49% σε ιδιώτες: το 70% στην Regency Entertainment (στην οποία ανήκει το Hyatt Regency και το Regency Casino της Θεσσαλονίκης) η οποία είναι πλήρως ελεγχόμενη από την πολυεθνική BC Partners, και το 30% στην Ελληνική Τεχνοδομική, ιδιοκτησίας Μπόμπολα.

Στην ιστοσελίδα της (www.regency.gr), η εταιρία Regency ωμά και προκλητικά αποκαλύπτει τις φιλοδοξίες της: "…με την ολοκλήρωση του προγράμματος πλήρους ανακαίνισης του συγκροτήματος, προβλεπόμενης συνολικής δαπάνης 140.000.000 ευρώ, το Μον Παρνές προβλέπεται να μετεξελιχθεί σε ένα ολοκληρωμένο συγκρότημα αναψυχής που θα αλλάξει τον τουριστικό και ψυχαγωγικό χάρτη της Αθήνας".

Εκείνο που θέλουν στο μέλλον είναι όταν θα λέμε Πάρνηθα να εννοούμε Μον Παρνές!

Μάλιστα, λίγες μέρες πριν την καταστροφική πυρκαγιά, στις 20 Ιούνη, είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα της κυβέρνησης η οριστική απόφαση του υπουργού πολιτισμού Γ. Βουλγαράκη για τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση των εγκαταστάσεων του Καζίνο μέσα στον πυρήνα του Δρυμού - ζώνη όπου υποτίθεται παρέχεται απόλυτη προστασία των οικοσυστημάτων.

Η ουσιαστική εγκατάλειψη από το κράτος του Δρυμού και γενικότερα του βουνού της Πάρνηθας στην καταστροφική πυρκαγιά της 28ης Ιούνη (προκειμένου να μη γίνει μπλακ άουτ στην Αθήνα και για να σταλούν τα πυροσβεστικά αεροπλάνα στο Σχηματάρι ώστε να μην κινδυνέψουν από τη φωτιά εργοστάσια στη βιομηχανική ζώνη), ταυτόχρονα με τη θριαμβολογία του υπουργού δημόσιας τάξης Β. Πολύδωρα για τη διάσωση του Καζίνο - κάτι που είδαμε και προσωπικά καθότι μερικοί από εμάς ήμασταν εθελοντές στην κατάσβεση της φωτιάς παρόλο που η αστυνομία προσπάθησε να μας εμποδίσει - ήταν φυσικό να μας εξοργίσει όπως και μεγάλο μέρος της κοινωνίας.

Εξοργιστική ήταν επίσης η προκλητική δήλωση του προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της Regency Εntertainment AE Στ. Θεοδωρίδη (σε ολοσέλιδη πληρωμένη καταχώρηση στον τύπο στις 22/7/07) ότι "…το συγκρότημα του Μον Παρνές συνυπάρχει αρμονικά με τον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας" δηλαδή ότι είναι αρμονική η συνύπαρξη της βιομηχανίας του τζόγου και των ορεινών οικοσυστημάτων!

Εξ'άλλου αυτό που επιχειρείται στην πραγματικότητα, μετά την καταστροφική πυρκαγιά, δεν είναι η αναγέννηση της φύσης. Όπως είναι απόλυτα ασύμβατη η συνύπαρξη της βιομηχανίας του τζόγου με το παρθένο δάσος, είναι παράλογη και η υπαγωγή της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος στο Υπουργείο Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων. Είναι πλήρης άλλωστε η εχθρότητα της χωροταξίας του καπιταλισμού απέναντι στη φύση και οι σχεδιασμοί του ΥΠΕΧΩΔΕ δεν αποσκοπούν παρά στην εκμετάλλευση της καταστροφικής πυρκαγιάς για τον έλεγχο και την πλήρη ενσωμάτωση του ορεινού συγκροτήματος της Πάρνηθας στην καπιταλιστική οικονομία της αθηναϊκής μητρόπολης.

Η πυρκαγιά της 28ης Ιούνη στην Πάρνηθα προλείανε το έδαφος σήμερα για τις μπουλντόζες της ανάπτυξης αύριο, και ο Γ. Σουφλιάς -ο ολετήρας της φύσης πλήθους περιοχών της χώρας, όπως της ορεινής κοιλάδας του Άνω Αχελώου με την εκτροπή του μεγάλου ποταμού την οποία χαρακτήρισε “μέγα περιβαλλοντικό έργο”- δήλωσε (τρίβοντας πιθανώς τα χέρια του): “Πάμε τώρα να οργανώσουμε τον εθνικό Δρυμό όπως πρέπει”, εννοώντας νέα αναπτυξιακά έργα για την “αξιοποίηση” του βουνού. Μην ξεχνάμε ότι είναι αυτός που στις 15/6/07, λίγες μέρες πριν το ολοκαύτωμα της Πάρνηθας, είχε δηλώσει στη Βουλή: “Η βάση "άπαξ δάσος, πάντα δάσος" είναι αυτή που δημιούργησε όλα αυτά τα προβλήματα”!

Αυτοί οι λόγοι ήταν που μας εξόργισαν και μας ώθησαν να προχωρήσουμε στην παρέμβαση της 29ης Ιούλη 2007 ενάντια στο Καζίνο, που προκλητικά εξακολουθεί να λειτουργεί σήμερα μέσα στον απανθρακωμένο Δρυμό. Αναγνωρίζοντας πως η παρουσία του είναι ασύμβατη και πλήρως ανταγωνιστική με το Δρυμό και πως η απομάκρυνση και η αποτροπή της επέκτασής του είναι επιτακτική και επιβεβλημένη. Γι’ αυτό και η επίθεση με μπογιές ήταν μια συμβολική, δίκαιη και θετική ενέργεια που αποσκοπεί να συμβάλει στην αφύπνιση μιας ανάλογης κοινωνικής συνείδησης.

Την ίδια μέρα που ανεβήκαμε στο βουνό δημοσιεύτηκε και η προκλητική δήλωση του επιφανούς τζιτζιφιόγκου της άρχουσας τάξης Άρη Σπηλιωτόπουλου, βουλευτή της ΝΔ, περί δήθεν ευθύνης των αναρχικών για τους εμπρησμούς ("Τα δάση καίγονται από άναρχες ομάδες ανταρτών πόλης") προκειμένου να αμαυρώσουν την εικόνα της κυβέρνησης! Αν γνωρίζαμε αυτή τη δήλωση θα μπορούσε να προστεθεί στους λόγους που ήδη είχαμε για να δράσουμε άμεσα, ως ακραιφνείς φίλοι των δέντρων και των ζώων του δάσους.

Και επειδή ως φίλοι του δάσους και του βουνού της Πάρνηθας δεν θα μπορούσαμε να αρκεστούμε στις διαμαρτυρίες μέσα στην πόλη, ανεβήκαμε στον τόπο του εγκλήματος, εκεί που κάηκε ο Δρυμός και υψώνεται το τερατούργημα του Καζίνο ανάμεσα σε χιλιάδες καμένα δέντρα.

Έτσι, το πρωί της Κυριακής 29 Ιούλη πραγματοποιήσαμε παρέμβαση έξω από τo Regency Casino στην Πάρνηθα υψώνοντας πανό που έγραφε "ΕΞΩ ΤΟ ΚΑΖΙΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ" και φωνάζοντας συνθήματα όπως: "Η οργή δεν σβήνει - Καζίνο δεν θα μείνει”, “Ή Καζίνο ή Δρυμός - τις ρουλέτες σας και μπρος”, ενώ οι σεκιουριτάδες το έβαλαν στα πόδια τρέχοντας μέσα στο Καζίνο από όπου αφού αντιλήφθηκαν ότι δεν κινδυνεύουν παρακολουθούσαν αποσβολωμένοι.

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης έγινε ρίψη κόκκινης μπογιάς (που συμβόλιζε το αίμα των αναρίθμητων ζώων που χάθηκαν στη μεγάλη πυρκαγιά), στην πρόσοψη και την είσοδο του κτιρίου και αναγραφή συνθημάτων ενάντια στη λειτουργία του Καζίνο μέσα στο Δρυμό.

Κατόπιν, μετά την παρέμβαση και τη συμβολική επίθεση στο Ναό του τζόγου και αφού διασχίσαμε καταρχήν τις καμένες περιοχές, συνεχίσαμε την πορεία μας ελισσόμενοι μέσα από μονοπάτια στις δασωμένες πλαγιές και τις ρεματιές του αγαπημένου μας βουνού, ενώ από πάνω υπερίπταντο αναζητώντας μας χωρίς αποτέλεσμα δυο ελικόπτερα της αστυνομίας και γύρω μας πηγαινοέρχονταν πλήθος αστυνομικών δυνάμεων με κλούβες, τζιπ και μοτοσικλέτες - ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΕΚΑΜ, συνοριοφύλακες, Ζητάδες, Άμεση Δράση και ασφαλίτες. Γνωρίζουμε ότι το ίδιο το αρχηγείο της ΕΛΑΣ ανέβηκε στο βουνό και έξω από το καταφύγιο στο Μπάφι όπου εγκαταστάθηκε συντόνιζε την όλη επιχείρηση ζητώντας επίμονα τη σύλληψη όλων αυτών που "τόλμησαν να επιτεθούν στο Καζίνο"!

Μια συμβολική επίθεση με μπογιές απαντήθηκε στη βάση της "μηδενικής ανοχής" απέναντι στον "εσωτερικό εχθρό" με πρωτοφανή κινητοποίηση δυνάμεων στο βουνό, μπροστά στην οποία ωχριούσε η κινητοποίηση για την αντιμετώπιση της μεγάλης πυρκαγιάς που κατέκαψε το μεγαλύτερο μέρος του Δρυμού της Πάρνηθας. Αυτή η γιγάντια και πολύωρη κατασταλτική επιχείρηση που ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη, δεδομένου ότι το ίδιο το Καζίνο δεν αποτόλμησε να κάνει μήνυση, έγινε γιατί αυτή η χωρίς προηγούμενο ενέργεια πάνω στο βουνό άνοιξε καινούργια μονοπάτια αντίστασης με μεγάλες προοπτικές, αφού δεν είναι μόνο το Καζίνο της Πάρνηθας αλλά πλήθος καταστροφικών έργων κι εγκαταστάσεων που αναπτύσσονται και προγραμματίζονται πάνω στα βουνά.

Αφού πρώτα άφησε μια φωτιά που ξεκίνησε από σπινθήρες σε πυλώνα της ΔΕΗ να κατακάψει το βουνό σταματώντας τη μόνο μπροστά στο ελικοδρόμιο του Καζίνο, ο κρατικός μηχανισμός έρχεται τώρα, για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα, να το ξαναπροστατέψει, αυτή τη φορά απέναντι σε μια εκδήλωση της κοινωνικής οργής.

Η υποδειγματική στόχευση, η αβίαστη κοινωνική απήχηση της συγκεκριμένης ενέργειας στο Καζίνο και τα καινοτόμα αγωνιστικά χαρακτηριστικά της θορύβησαν σε τέτοιο βαθμό τον κρατικό μηχανισμό ώστε να καταδιώξει χωρίς φειδώ μέσων και δισταγμούς τους αγωνιστές με σκοπό τη σύλληψή όσων το δυνατόν περισσότερων από αυτούς προκειμένου να τρομοκρατήσει και να παραδειγματίσει όχι μόνο όσους συμμετείχαν στην ενέργεια ενάντια στο Μον Παρνές, αλλά και όλους εκείνους που εξοργίζονται και ξεσηκώνονται καθημερινά όλο και περισσότεροι ενάντια στα καταστροφικά σχέδια που απεργάζονται για τη φύση και τον άνθρωπο το κράτος και ο καπιταλισμός.

Να σημειωθεί εδώ ότι αυτή η ενέργεια ενάντια στο Καζίνο έγινε κατανοητή από το κράτος ως προϊόν και συνέχεια της πορείας αντίστασης που πραγματοποιήθηκε δυο μέρες πριν, στις 27 Ιούλη, την οποία είχε καλέσει η "Ανοιχτή Συνέλευση από το Λόφο του Στρέφη". Η πορεία εκείνη με τα καινοτόμα επίσης αγωνιστικά χαρακτηριστικά κινήθηκε για πολλά χιλιόμετρα από τις παρυφές της πόλης προς το βουνό, τον τόπο του εγκλήματος, και απέκλεισε την πρόσβαση στο Καζίνο για αρκετές ώρες προκαλώντας την μήνη των επιχειρηματιών του τζόγου, των κρατικών προστατών τους και των κατασταλτικών μηχανισμών.

Η αναζήτησή μας ωστόσο, παρά τα άφθονα μέσα και τις δυνάμεις της αστυνομίας, εξελισσόταν άκαρπη καθώς κινούμασταν με άνεση για έξι ώρες πάνω στο βουνό και τελεσφόρησε μόνο χάρη στη μαρτυρία ενός ηλικιωμένου πεζοπόρου που μας συνάντησε τυχαία και κατέδωσε στους μπάτσους τη θέση μας καθώς και χάρη σε μια ατυχή, ανακριβή πληροφορία που λάβαμε και η οποία μας κράτησε στην περιοχή που είχε εντοπιστεί. Τότε, η όλη αστυνομική επιχείρηση μπόρεσε να επικεντρωθεί με εναέρια μέσα και επίγειες δυνάμεις μπάτσων και χαφιέδων στην περιοχή που κινούμασταν δημιουργώντας κλοιό γύρω μας πριν απομακρυνθούμε εγκαίρως.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε για το μέτρο της επιτυχίας τους πως το γεγονός ότι παρά την πρωτοφανή αστυνομική κινητοποίηση μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων, αρκετοί των οποίων ανεκπαίδευτοι ορειβατικά, κινούνταν αθέατη στα εναπομείναντα δάση της Πάρνηθας κάνοντας συχνές στάσεις για καφέ, φαγητό και αναψυχή, και χρειάστηκε μετά από 6 ώρες (λυσσαλέας καταδίωξης γι’ αυτούς, περίπατου για μας) η ρουφιανιά ενός τυχαίου περαστικού για να εντοπιστεί και να εγκλωβιστεί λίγα μέτρα πριν την έξοδο του μονοπατιού στους Θρακομακεδόνες, κάθε άλλο παρά δικαιώνει την εικόνα που θέλησαν να επιδείξουν.

Μετά τον εγκλωβισμό και τη σύλληψη των πρώτων συντρόφων στις παρυφές του βουνού προς τους Θρακομακεδόνες, πολλοί μπόρεσαν να περάσουν μέσα από τον κλοιό και να καταφύγουν σε γειτονικές περιοχές. Η αστυνομική επιχείρηση συμπληρώθηκε με τη συνδρομή του χαφιέ δημάρχου Θρακομακεδόνων Θ. Οικονόμου και οικοπεδοφάγων/ιδιοκτητών νεόκτιστων πολυτελών επαύλεων μέσα στο καταπατημένο δάσος, οι οποίοι κατέδωσαν στην αστυνομία όσους από τους συντρόφους μας μπόρεσαν να εντοπίσουν.

Κάποιοι επίσης από όσους διέφυγαν και από τους μπάτσους και από τους ρουφιάνους σταμάτησαν, και σε μια εκδήλωση αυταπάρνησης γύρισαν πίσω μη μπορώντας να αφήσουν αυτούς που είχαν ήδη συλληφθεί.

Είκοσι εφτά συνολικά από εμάς, αναρχικοί, αντιεξουσιαστές, κομμουνιστές και αγωνιστές της φύσης βρέθηκαν τελικά αιχμάλωτοι στα χέρια της αστυνομίας.

Οι περισσότεροι από αυτούς, ιδιαίτερα όσοι συνελήφθησαν πάνω στο βουνό, δέχτηκαν επίθεση από τα ΜΑΤ αφού πρώτα είχαν δεθεί πισθάγκωνα και βρίσκονταν πεσμένοι στο έδαφος. Οι άντρες των ΜΑΤ εφόρμησαν επάνω στους ακινητοποιημένους συλληφθέντες ως αγέλη αφηνιασμένων σκύλων, χτυπώντας τους βάναυσα, βρίζοντάς τους και απειλώντας τους ότι θα πεθάνουν. Οι σύντροφοι απάντησαν φωνάζοντας ασταμάτητα συνθήματα και οι μπάτσοι αντιλήφθηκαν ότι θα ήταν αδύνατον να τρομοκρατήσουν και να σπάσουν το ηθικό των συλληφθέντων, έστω και στο ελάχιστο.

Τα χτυπήματα, οι απειλές και οι βρισιές, η διήμερη κράτηση στη ΓΑΔΑ και η απαγγελία γελοίων κατηγοριών δεν στάθηκαν ικανά να λυγίσουν τους συλληφθέντες, να φιμώσουν το λόγο για την επιτακτική απομάκρυνση του Καζίνο από την Πάρνηθα, και για το δίκαιο συνολικά του αντικρατικού - αντικαπιταλιστικού αγώνα, ούτε να συνθλίψουν την αλληλεγγύη τους η οποία γιγαντώθηκε αποκρούοντας αποτελεσματικά κάθε απόπειρα εκφοβισμού και τρομοκράτησης και ανατρέποντας κάθε σχεδιασμό των μπάτσων κατά τη διάρκεια της κράτησης.

Όσο για τις κατηγορίες περί διατάραξης κοινής ειρήνης και διακεκριμένες φθορές από μέρους μας, είναι γελοίες καθόσον αυτά που συντελούνται πάνω στην Πάρνηθα, όπου απανθρακώθηκαν 56.000 στρέμματα δασικών εκτάσεων (από τα οποία 20.500 στρ. ελατοδάσους) και προγραμματίζονται μεγάλα αναπτυξιακά έργα, συνιστούν εγκλήματα και κακουργήματα του κράτους και του κεφάλαιου επάνω στη φύση και την κοινωνία.

Με όπλα το αγωνιστικό πνεύμα, τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη τους, οι συλληφθέντες αντιστάθηκαν στους εκβιασμούς και τις απειλές που δέχτηκαν στην Ασφάλεια, αντεπιτεθήκαν βίαια μέσα στη ΓΑΔΑ στην επίθεση που επιχείρησαν εναντίον τους διμοιρία ΥΜΕΤ και διμοιρία ΜΑΤ (που τους είχε χτυπήσει στο βουνό) μπροστά στην επίμονη απαίτησή τους για μεταφορά των τραυματισμένων σε νοσοκομείο -η οποία τελικά έγινε μετά από τις συμπλοκές-, αντιμετώπισαν τις άθλιες συνθήκες κράτησης και την απόπειρα διαχωρισμού σε κελιά -η οποία δεν πέρασε καθώς οι συλληφθέντες απαίτησαν ανυποχώρητα να βρίσκονται όλοι μαζί άνδρες και γυναίκες σε μια πτέρυγα με ανοιχτά κελιά- παραμένοντας μέχρι τέλους ενωμένοι, αντιτάσσοντας στην καταστολή τη μαχητικότητα της αξιοπρέπειας.

Το ίδιο μαχητικό πνεύμα διαπνέει και τις συγκεντρώσεις αλληλεγγύης που πραγματοποιούνται ξεκινώντας από το πρώτο κιόλας βράδυ της σύλληψης όταν δεκάδες αλληλέγγυοι συγκεντρώνονται έξω από το κτίριο της ΓΑΔΑ, και κατά τη διάρκεια της μεταφοράς των 27 στον εισαγγελέα την επομένη, 30 Ιούλη, όπου μετά την ανακοίνωση της παράτασης της κράτησής τους ξεσπούν συμπλοκές ανάμεσα στους συγκεντρωμένους και τα ΜΑΤ μέσα και έξω από το χώρο των δικαστηρίων. Μετά τις συμπλοκές συνελήφθη ένας αγωνιστής ο οποίος διακηρύσσοντας με σθένος την αλληλεγγύη του στους 27 και τη συμβολική επίθεση στο Καζίνο για την οποία διώκονται, καταδικάστηκε τελικά σε 5 μήνες φυλάκισης με αναστολή.

Στις 31 Ιούλη απειλήθηκαν και νέες συμπλοκές στα δικαστήρια όταν η εισαγγελέας πρότεινε παράταση της κράτησης των 27 μέχρι την δίκη τους την επομένη, αλλά τελικά εν μέσω της δήλωσης άρνησης των 27 να επιστρέψουν στη ΓΑΔΑ και συνθημάτων αλληλεγγύης από τους συγκεντρωμένους αποφασίσθηκε η απελευθέρωσή τους.

Αυτή τη στιγμή το βουνό της Πάρνηθας είναι υπό καθεστώς αστυνομικής κατοχής και ασφυκτικού κρατικού ελέγχου, με πρόσχημα την προστασία του αλλά ουσιαστικά για την αποτροπή και την καταστολή κάθε εκδήλωσης κοινωνικής αντίστασης στη συνεχιζόμενη καταστροφή και λεηλασία του μέσω της ανάπτυξης.

Ο αγώνας ενάντια στην καταστροφή της φύσης, σήμερα πιο πολύ από ποτέ, θεωρούμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη απέναντι στην αναπτυξιακή λαίλαπα, και με αυτή την έννοια κάθε πρόταση αντίστασης είναι θεμιτή.

Θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις, μέσα στις πόλεις και πάνω στα βουνά, ενάντια στη λεηλασία και την καταστροφή της Πάρνηθας αλλά και ευρύτερα του φυσικού περιβάλλοντος μαζί με όλους όσοι μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες.