|
HOLIDAYS IN PRAGUE στην παγκοσμιοποίηση της εξέγερσης |
||
|
|
Tο τετρασέλιδο "HOLIDAYS IN PRAGUE" για τα γεγονότα που συνέβησαν στην Πράγα κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, κυκλοφόρησε στην Αθήνα τον Οκτώβρη του 2000, σε δύο χιλιάδες αντίτυπα, από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες του ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ |
|
|
Τ Α ΓΕΓΟΝΟΤΑ που συγκλόνισαν την πόλη της Πράγας συνέβησαν στις 26 Σεπτέμβρη 2000. Το σχέδιο της INPEG (Πρωτοβουλία Ενάντια στην Οικονομική Παγκοσμιοποίηση) περιλάμβανε μια μεγάλη συγκέντρωση στην πλατεία Nαμέστι Μίρου στις 9 το πρωί, την ίδια ώρα δηλαδή που ξεκινούσε η συνδιάσκεψη του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, και στη συνέχεια μια διαδήλωση που θα χωριζόταν σε τρία κομμάτια, τα οποία θα προσέγγιζαν από διαφορετικά σημεία το συνεδριακό κέντρο. Τα τρία αυτά μπλοκ ήταν το "μπλε", το "κίτρινο" και το "ροζ", ενώ στο καθένα απ' αυτά, οι διαδηλωτές της εμπροσθοφυλακής κρατούσαν και την αναλόγου χρώματος σημαία. Στο "κίτρινο" προπορεύονταν Ιταλοί αυτόνομοι της ομάδας Ya Basta και ακολουθούσαν άλλες αριστερίστικες ομάδες και οργανώσεις. Το "ροζ" αποτελούνταν από λίγα συνδικάτα και κόμματα καθώς επίσης από ειρηνιστικές και εναλλακτικές ομάδες τύπου reclaim the streets. Στο "μπλε" μπλοκ συμμετείχαν αναρχικοί και αντιεξουσιαστές από πολλές χώρες. Μπροστά ήταν οι Τσέχοι σύντροφοι, οι οποίοι είχαν απευθύνει το κάλεσμα για τη συγκρότηση του Μαυροκόκκινου Επαναστατικού Αντικαπιταλιστικού Μπλοκ στα πλαίσια της "μπλε" πορείας, και ακολουθούσαν αναρχικά μπλοκ από την ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια, τη δυτική Ευρώπη και τέλος οι Γερμανοί αυτόνομοι. Ο αριθμός των συντρόφων του "μπλε" μπλοκ έφθανε τις 3.000, ενώ όλων των διαδηλωτών ήταν περί τις 15.000. Η πορεία είχε απαγορευτεί από την κυβέρνηση, ενώ το κέντρο της πόλης είχε σχεδόν εκκενωθεί από τους κατοίκους του. Σε πολλούς εργαζόμενους της Πράγας είχαν δοθεί άδειες από τις δουλειές τους και τα σχολεία θα παρέμεναν κλειστά έως τις 28 Σεπτέμβρη.Μέχρι τη ζώνη αποκλεισμού του κογκρέσου όπου διεξαγόταν η σύνοδος, η παρουσία της αστυνομίας ήταν σχετικά διακριτική. Στο "μπλε" μπλοκ όλοι πορεύονταν γρήγορα και ανυπόμονα, ενώ ακούγονταν αναρχικά συνθήματα σε πολλές γλώσσες, με κυρίαρχα τα διεθνή Viva-Viva la Revolution και Internationale Solidarita που φώναζαν όλοι μαζί υψώνοντας τις γροθιές τους και χτυπώντας τις σημαίες στο δρόμο. Ταυτόχρονα γράφονταν συνθήματα στους τοίχους ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο και για αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους. Όταν τα τρία μπλοκ έφτασαν μπροστά στις αστυνομικές δυνάμεις που φρουρούσαν τα περάσματα προς το κογκρέσο, έγιναν τα εξής: -Το "ροζ" ακινητοποιήθηκε κι έμεινε άπραγο επιδιδόμενο σε διάφορα happenings. Kάποια στιγμή αποχώρησε έχοντας αρκετούς τραμαυματίες, δεχόμενο επίθεση της αστυνομίας, αφού πρώτα ορισμένοι Τούρκοι κομμουνιστές και νεολαίοι, παρά τις διαμαρτυρίες των υπόλοιπων, εξαπέλυσαν πέτρες στους μπάτσους που έφραζαν το δρόμο. -Το "κίτρινο", σταμάτησε στη γέφυρα Νούσλε. Οι Ιταλοί αυτόνομοι του Ya Basta είχαν δηλώσει ότι αυτοί, και μόνον αυτοί, θα συγκρούονταν με την αστυνομία, σώμα με σώμα και αποκλειστικά με το δικό τους χαρακτηριστικό εξοπλισμό (ασπίδες, σαμπρέλες κλπ), πράγμα που όντως συνέβη και κράτησε περίπου δύο ώρες με ορισμένους εκατέρωθεν τραυματισμούς. Ύστερα και από αυτό οι Ya Basta ανακοίνωσαν στους υπόλοιπους αριστεριστές, που παρακολουθούσαν αμέτοχοι με ανέξοδο ενθουσιασμό, την αποχώρηση τους για να μη χάσουν ...το τρένο της επιστροφής! Αποχωρώντας συμπαρέσυραν φυσικά και όλους τους υπόλοιπους που από μόνοι τους δεν ήξεραν φαίνεται τι να κάνουν. -Αντίθετα, το "μπλε" μπλοκ των αναρχικών, μόλις αντίκρισε τις πρώτες παρατεταγμένες διμοιρίες, στη συμβολή των οδών Λουμίροβα και Kρόκοβα εφόρμησε σύσσωμο καταπάνω τους με ξύλα, πέτρες και βόμβες μολότοφ, φωνάζοντας ...No Pasaran! Στην πρώτη αυτή επίθεση, οι σύντροφοι παρέσυραν τα κιγκλιδώματα των μπάτσων και κατάφεραν να τους αποσπάσουν μερικά γκλόμπς, κράνη και ασπίδες. Εκείνοι άρχισαν να απαντούν με κροτίδες, καπνογόνα και μια αντλία νερού, για να συγκρατήσουν τις αλλεπάλληλες εφόδους που δέχονταν. Μια ομάδα αναρχικών ανέβηκε στο λόφο που χώριζε την πορεία από το κογκρέσο, και από ύψος πια εκτόξευε πέτρες και μολότοφ στα τσέχικα ΜΑΤ που βρίσκονταν κάτω στο δρόμο. Οι μπάτσοι, αιφνιδιασμένοι, προσπαθούσαν να ανασυνταχθούν και να σβήσουν ορισμένους συναδέλφους τους, ενώ επιπλέον διμοιρίες έσπευδαν να τους ενισχύσουν, αφού ο κόσμος της πορείας είχε πια εξαπλωθεί, καταλαμβάνοντας το δρόμο, το ύψωμα και ένα διπλανό πάρκο. Σύντομα όλη η περιοχή πνίγηκε στα δακρυγόνα, τα περισσότερα όμως από τα οποία ο αέρας τα γύριζε προς το κτήριο του κογκρέσου. Μέσα στους καπνούς διακρινόταν η "Ultra Infernal Noise Brigade", μια μπάντα αναρχικών από το Σηάτλ που δεν σταμάτησε λεπτό να χτυπά τα τύμπανα δίνοντας ρυθμό στη σύγκρουση. Πολλοί ξήλωναν τον πλακόστρωτο δρόμο και κουβαλούσαν πέτρες μπροστά, ενώ άλλοι μετέφεραν τους τραυματίες από τις πέτρες και τα δακρυγόνα πίσω όπου υπήρχαν γιατροί. Μετά από τρεις περίπου ώρες συγκρούσεων σ' εκείνο το σημείο, πολλές ομάδες των αναρχικών αποφάσισαν να αποχωρήσουν αναζητώντας άλλες διαδρομές προς το συνεδριακό κέντρο. Παράλληλα, έμεινε ένα τελευταίο τμήμα συντρόφων του "μπλε" μπλοκ, που σε ένα πρόχειρο οδόφραγμα προσπαθούσε να καθυστερήσει την επέλαση της αστυνομίας. Σπάστηκε ένα περιπολικό και ο οδηγός του ξυλοκοπήθηκε. Τελικά, μαζί με τις διμοιρίες κινήθηκαν και δύο αύρες που διέλυσαν το οδόφραγμα, επιτρέποντας στους μπάτσους να επιτεθούν κυνηγώντας τον κόσμο μέσα στο πάρκο και κάνοντας συλλήψεις. Ένα μέρος του "μπλε" μπλοκ ανασυντάχθηκε 500 μέτρα πιο κάτω, στήνοντας νέα οδοφράγματα κοντά στις σιδηροδρομικές γραμμές. Από ένα τρένο που περνούσε, κάποιοι Τσέχοι χαιρετούσαν με υψωμένες γροθιές σε μια σπάνια στιγμή εγκαρδιότητας ανάμεσα σε ντόπιους και διαδηλωτές.Ουσιαστικά, το "μπλε" μπλοκ είχε πια διαλυθεί σε πολλές επιμέρους ομάδες. Η μια απ' αυτές κράτησε τα οδοφράγματα για δύο ακόμα ώρες, αντιμετωπίζοντας με πέτρες τις διμοιρίες και τις αύρες. Άλλες διάσπαρτες ομάδες αναρχικών εντόπιζαν αυτοκίνητα με σύνεδρους που εγκατέλειπαν το κογκρέσο και τα έσπαγαν. Μερικοί σύντροφοι άνοιξαν τις πόρτες μιας λιμουζίνας και τραβώντας τους σύνεδρους από τις γραβάτες τούς πέταξαν στο δρόμο. Ένα άλλο πολυτελές αμάξι, που είχε εγκαταλειφθεί εσπευσμένα, καιγόταν κάτω από μια γέφυρα. Τα περιπολικά άλλαζαν κατεύθυνση και φεύγαν ολοταχώς, αφήνοντας τους σύνεδρους στην τύχη τους. Ο αριθμός των κατεστραμμένων αυτοκινήτων που εξυπηρετούσαν τα μέλη του ΔΝΤ παρέμεινε άγνωστος, αλλά εκτιμάται ότι ήταν πολλά. Αναφέρθηκαν επίσης αρκετοί τραυματισμοί συνέδρων, σε μια πόλη που στους τοίχους της έβλεπες παντού το σύνθημα Eat the Rich! . Μια μεγάλη ομάδα συντρόφων από διάφορες χώρες, η οποία είχε αποκοπεί από το "μπλε" μπλοκ, κατάφερε να βρει έναν ελεύθερο δρόμο προς το κογκρέσο, αξιοποιώντας το γεγονός ότι αρκετές διμοιρίες είχαν μετακινηθεί στη γύρω περιοχή. Εκεί ενώθηκε με άλλους συντρόφους που έφευγαν από τα οδοφράγματα και όλοι μαζί, 150 άτομα περίπου, αφού καταδίωξαν τους λιγοστούς αστυνομικούς που φρουρούσαν εκείνο το σημείο, κατέλαβαν αιφνιδιαστικά το προαύλιο του κογκρέσου. Βρισκόμενοι σε απόσταση αναπνοής από έντρομους σύνεδρους, πετροβόλησαν το γυάλινο κτήριο, καθώς επίσης τα παρακείμενα αυτοκίνητα των συνέδρων, των διπλωματικών αποστολών και των ειδησεογραφικών δικτύων, όπως του CNN. Στην αντεπίθεση των ΜΑΤ συνελήφθησαν δύο διαδηλωτές, από τους οποίους ο ένας έπεσε αναίσθητος από τα χτυπήματα που δέχθηκε. Δημοσιογράφοι που βρίσκονταν μέσα στο κογκρέσο ανέφεραν ότι πολλοί σύνεδροι βρίσκονταν σε κατάσταση υστερίας για αρκετές ώρες αργότερα. Ο αριθμός των τραυματισμένων αστυνομικών έφθανε τους 60, ενώ τη νύχτα οι πληροφορίες των δημοσιογράφων τους ανέβαζαν σε 100.Τ ο απόγευμα, 1.000 περίπου διαδηλωτές από το "μπλε", το "κίτρινο" και το "ροζ" μπλοκ συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Βεντσεσλάς όπου βρίσκεται η Όπερα, με σκοπό να παρεμποδίσουν μια συναυλία που θα γινόταν προς τιμή των συνέδρων. Η συναυλία φυσικά ποτέ δεν έγινε και οι σύνεδροι δεν εμφανίστηκαν. Μόλις νύχτωσε, έφτασε με πορεία ένα τμήμα του "μπλε" μπλοκ, αποτελούμενο από τους συντρόφους που είχαν εισβάλει στο προαύλιο του κογκρέσου και από άλλες ομάδες διαδηλωτών με τις οποίες είχαν ενωθεί στο δρόμο. Αφού είχαν διασχίσει πριν ένα μεγάλο μέρος της πόλης, σπάζοντας και τρεις τράπεζες, μπήκαν στην πλατεία ανεμίζοντας τη μπλε σημαία και χτυπώντας τα τύμπανα. Εκεί ενώθηκαν και με άλλες ομάδες του "μπλε" μπλοκ που περίμεναν και επιτέθηκαν μαζί στα καταστήματα McDonald's και Kentucky Fried Chicken. Αμέσως, ισχυρές δυνάμεις τις αστυνομίας άρχισαν να κινούνται προς την πλατεία. Οι αναρχικοί που είχαν κατέβει στο δρόμο αντιστέκονταν πετώντας πέτρες, ενώ οι αριστερίστικες οργανώσεις έσπευδαν να εγκαταλείψουν την "εμπόλεμη ζώνη" όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Οι μπάτσοι επιτέθηκαν μαζικά και συντονισμένα με δακρυγόνα και γκλομπς, διαλύοντας τις τελευταίες ομάδες του "μπλε" μπλοκ, που υποχωρώντας έσπασαν τα τζάμια μιας αντιπροσωπείας της Mercedes. Στην ίδια περιοχή χτυπήθηκε επίσης και ένα πούλμαν που μετέφερε σύνεδρους σε επίσημο δείπνο. Η κυκλοφορία στην πόλη είχε διακοπεί και γενικά επικρατούσε το Χάος. Σε αυτό το σημείο της νύχτας όμως, μετά τα γεγονότα στην Βεντσεσλάς, η αστυνομία ανασυντάχθηκε και η στρατηγική της άλλαξε. Από την άκαρπη, εκ των πραγμάτων, προσπάθειά της να αποφύγει τις ταραχές και από τον αρχικό της αιφνιδιασμό εξαιτίας της ανεξέλεγκτης δράσης των αναρχικών διαδηλωτών, πέρασε στην άγρια καταστολή και την τρομοκρατία. Είχε γίνει πια ορατό ότι η κατάσταση στο κέντρο της πόλη ήταν εκτός ελέγχου και δεν θα εκτονωνόταν, καθώς οι αναρχικοί δεν εγκατέλειπαν τους δρόμους. Εξάλλου απέμεναν άλλες δύο μέρες για το συνέδριο και οι σύνεδροι είχαν κλειστεί ήδη στα ξενοδοχεία τους, πολλά από τα οποία πολιορκούνταν επίσης από διάφορες ομάδες ακτιβιστών. Πάνω από την Όπερα οι δρόμοι γέμισαν από κλούβες που κατέφθαναν από παντού με τις σειρήνες να ουρλιάζουν. Το ελικόπτερο που πετούσε από το πρωί πάνω από την πόλη, έριχνε τους προβολείς του στους σκοτεινούς δρόμους για να εντοπίζεται ο κόσμος που διαλυόταν σε μικρές ομάδς. Εμφανίστηκε επιπλέον ένα άλλο είδος μπάτσων, κάτι σαν Robocops με κουκούλες... Μέχρι αργά το βράδυ γίνονταν μαζικές συλλήψεις. Στις γωνίες των δρόμων μαζί με τους ασφαλίτες παραμόνευαν και φασίστες.Την επόμενη μέρα, 27 Σεπτέμβρη, επικρατούσε η ατμόσφαιρα κρατικής τρομοκρατίας και αντεκδίκησης που κλιμακώθηκε την προηγούμενη νύχτα. Παντού υπήρχαν κουκουλοφόροι μπάτσοι. Νωρίς τα ξημερώματα ακτιβιστές είχαν επιτεθεί στο ξενοδοχείο Ηilton, την ώρα που θα έβγαιναν οι σύνεδροι. Από την πλατεία Namesti Miru ξεκίνησε μια πορεία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες. Η αστυνομία την περικύκλωσε αμέσως και εγκλώβισε τους διαδηλωτές για ώρες στο ίδιο σημείο. Οι πληροφορίες για τους εκατοντάδες συλληφθέντες ήταν ελάχιστες. Ακόμη και οι δικηγόροι δεν μπορούσαν να μάθουν πόσοι ακριβώς ήταν και πού κρατούνταν. Ένα παλιό εργοστάσιο που χρησιμοποιούνταν για τη συνεύρεση των διαδηλωτών εκκενώθηκε και πολλοί από αυτούς που βρίσκονταν μέσα συνελήφθησαν. Δεν υπήρχε πια κανένας χώρος, είτε για ενημέρωση είτε για να ξεκινήσουν πρωτοβουλίες αντίστασης. Στην Πράγα υπήρχε ουσιαστικά ένα καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης. Εξακολουθούσε να ισχύει η απαγόρευση κάθε πορείας ή συγκέντρωσης, μόνο που τώρα εφαρμοζόταν αποτελεσματικά... Σ τις 28 Σεπτέμβρη ανακοινώθηκε ότι η συνδιάσκεψη του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας ματαιώθηκε μετά την πρώτη μέρα των ταραχών, κυρίως γιατί οι σύνεδροι δεν είχαν καμία όρεξη να κυκλοφορήσουν στην πόλη. Το πρωί, 200 άτομα πραγματοποίησαν συγκέντρωση ενάντια στην καταστολή έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών. Περίπου 30 συνελήφθησαν. Κάποιοι που προσπάθησαν να φτάσουν στη συγκέντρωση ακινητοποιήθηκαν από μπάτσους που τους βιντεοσκόπησαν και τους πήραν τα στοιχεία. Τελικά όλη η συγκέντρωση αποκλείστηκε για αρκετή ώρα.Αργότερα την ίδια μέρα έγινε γνωστό ότι οι συλληφθέντες διαδηλωτές, 859 άτομα από διάφορες εθνικότητες, βασανίζονταν απάνθρωπα μέσα στους χώρους κράτησής τους. Ένα αποκαλυπτικό γεγονός για το τι συνέβαινε, ήταν ότι μια κοπέλα από την Αυστρία, η Σύλβια Γιολάντα Μαχόβα, κρατούμενη από τις 26 Σεπτεμβρίου, πήδηξε από τον 2ο όροφο του αστυνομικού τμήματος όπου βασανιζόταν από τους μπάτσους. Οι πληροφορίες έλεγαν ότι η κοπέλα αντιστεκόταν και προσπαθούσε να αποσπάσει τα διακριτικά στοιχεία των αστυνομικών που την ανέκριναν, γι' αυτό και της επιφυλάχθηκε ιδιαίτερη μεταχείριση. Κάποιοι άρχισαν να απελευθερώνονται σταδιακά χωρίς να είναι γνωστά τα κριτήρια με τα οποία οι υπόλοιποι συνέχιζαν να κρατούνται. Αναφέρθηκε η παρέμβαση των πρεσβειών κι ορισμένων κομμάτων στην τσεχική κυβέρνηση. Αρκετοί κρατούμενοι οδηγούνταν μέχρι τα σύνορα της Τσεχίας και απελαύνονταν σε γειτονικές χώρες. Ενώ για όλους τους συλληφθέντες μια ομάδα δικηγόρων προσπαθούσε να συνεννοηθεί με τις πρεσβείες, υπήρχε και ένας αριθμός Βάσκων κρατούμενων για τους οποίους η κατάσταση ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, αφού δεν είχε υπάρξει καμιά επικοινωνία μαζί τους. Τελικά, οι Βάσκοι και οι υπόλοιποι συλληφθέντες από την Ισπανία αφέθηκαν όλοι μαζί ελεύθεροι, αμέσως μετά την κατάληψη του τσέχικου προξενείου στη Βαρκελώνη από αναρχικούς.Έξω, η πόλη ήταν πια κατεχόμενη από τον αστυνομικό στρατό. Έγινε εισβολή σε μια κατάληψη στέγης και σ' ένα youth hostel. Πρέπει να σημειώσουμε ότι και τις ημέρες πριν την 26η Σεπτέμβρη, οι μπάτσοι έκαναν διαρκείς ελέγχους στους δρόμους και ζητούσαν τα διαβατήρια. Κατέγραφαν τα ονόματα και έτσι έφτιαξαν τεράστιες "μαύρες λίστες" ακτιβιστών από διάφορες χώρες. Στην Πράγα δεν υπήρχαν πια πολλές δυνατότητες αντίστασης από τους εναπομείναντες διαδηλωτές. Είχαν όμως ήδη ξεκινήσει ενέργειες αλληλεγγύης σε άλλες χώρες. Εκτός από την κατάληψη στη Βαρκελώνη, έγιναν συγκεντρώσεις έξω από τσέχικες πρεσβείες στο Βερολίνο, το Λονδίνο, τη Στοκχόλμη, τις Βρυξέλλες και τη Βιέννη, ενώ στη Βέρνη καταλήφθηκε το τσέχικο προξενείο και στην Αθήνα τα γραφεία της Διεθνούς Αμνηστίας. Τις επόμενες μέρες καταλήφθηκαν τα γραφεία των τσέχικων αερογραμμών στο Άμστερνταμ, όπου οι καταληψίες συνελήφθησαν από την αστυνομία, ενώ στη Γενεύη, δώδεκα ακτιβιστές εισέβαλαν στα γραφεία του ΔΝΤ, ζητώντας την απελευθέρωση των κρατούμενων της Πράγας. Σύμφωνα με μια ανακοίνωση των δικηγόρων, η οποία δημοσιεύτηκε στις 2 Οκτώβρη, στη φυλακή του Pankrac εξακολουθούν να βρίσκονται 20 άτομα, έξι γυναίκες και δεκατέσσερις άντρες που αντιμετωπίζουν βαριές κατηγορίες και προέρχονται από τη Γερμανία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, την Πολωνία, τις ΗΠΑ, την Ουκρανία, τη Δανία, την Ισπανία και την Αυστρία. Ανάμεσα στους κρατούμενους βρίσκεται πιθανότατα και ένας Τσέχος, γεγονός που το τσέχικο κράτος το αρνείται. Στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται ότι οι κρατούμενοι προφυλακίστηκαν μέχρι τη δίκη τους, και εκτιμάται ότι αυτό το διάστημα θα είναι τρίμηνο, εκτός αν οριστούν χρηματικές εγγυήσεις. * * * * * * * Σ ΤΙΣ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, τους δρόμους της Πράγας τους πήρε και τους σήκωσε -στην κυριολεξία- η ΑΝΑΡΧΙΑ. Κι αυτό συνέβη τελικά χάρη στη βούληση, τη συντροφικότητα και τον ενθουσιασμό του "μπλε" μπλοκ, που έδωσε ουσιαστικά και το στίγμα της όλης κινητοποίησης. Και αυτό παρά το αμφίβολης σκοπιμότητας σχέδιο της INPEG, το οποίο χώριζε τους διαδηλωτές σε τρεις τάσεις, αφήνοντας την καθεμία να τα βγάλει πέρα μόνη της.Οι οδομαχίες γύρω από το κογκρέσο και στο κέντρο της πόλης ξεπέρασαν κατά πολύ τη συμβολική καταγγελία του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Ο αγώνας για την επίτευξη του στόχου που είχε προπαγανδιστεί ως κοινή επιδίωξη για όλα τα μπλοκ, δηλαδή να εμποδιστεί η Σύνοδος των αφεντικών, ήταν τελικά το ελάχιστο όσων συνέβησαν. Πολλοί ακόμα κι αυτό το στόχο τον εγκατέλειψαν, όπως αναμενόταν αμαχητί, όταν αποχώρησαν από τους δρόμους καταπίνοντας τις κούφιες ρητορείες τους περί δήθεν επανάληψης του "Σηάτλ", όντας συνεπείς με τη συνθηκολογημένη πολιτική τους ύπαρξη, ενώ για τους αναρχικούς η Σύνοδος ήταν ο καταρχήν στόχος που αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης για μια ευρύτερη αναμέτρηση. Αυτό που πρόταξαν οι αναρχικοί με το λόγο και τη δράση τους ήταν το πέρασμα από την διαμαρτυρία στην αντεπίθεση ενάντια στον καπιταλιστικό-εξουσιαστικό κόσμο. Με αυτή την πεποίθηση διαδήλωσαν κι επέλασαν προς το κογκρέσο, τους μπάτσους που το φρουρούσαν, τους συνέδρους και τα πολυτελή αυτοκίνητά τους, τις αντιπροσωπείες των πολυεθνικών στο κέντρο της πόλης. Από τα μαυροκόκκινα μπλοκ η μάχη ενάντια στο ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα ειδώθηκε σαν μέρος του παγκόσμιου κοινωνικού-ταξικού πολέμου και όχι σαν όριο του, σε αντίθεση με τις πολιτικές συμβιβασμού των κομμάτων, των συντεχνιών και των μη-κυβερνητικών οργανώσεων που βλέπουν αυτούς τους μηχανισμούς ως εργαλεία που θέλουν επιδιορθώσεις και τις συνόδους τους ως μια ευκαιρία άσκησης πίεσης και αμοιβαίων παραχωρήσεων. Γι' αυτό και οι φορείς αυτής της πολιτικής έχουν κάθε λόγο να γκρινιάζουν: όντως, καμία συναλλαγή δεν επιτεύχθηκε και τα ρήγματα βάθυναν. Οι αποστάσεις που χώριζαν τα οδοφράγματα από τη φιέστα των καπιταλιστών δηλώνουν ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο στρατοπέδων, των αφεντικών και των λακέδων τους από τη μια και των εξεγερμένων προλετάριων από την άλλη, είναι και θα είναι ασυμφιλίωτες. Όλοι ξέρουν ότι αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το κράτος αντεπιτέθηκε με τέτοια σφοδρότητα. Γιατί στους δρόμους καταργήθηκαν οι προφάσεις της δημοκρατίας που τους "χωράει" όλους, διαμαρτυρόμενους διαδηλωτές και καπιταλιστές. Γιατί τα αφεντικά εκτέθηκαν και η εικόνα ότι ελέγχουν και χειραγωγούν τα πάντα κατέρρευσε. Όχι επειδή δεν έχουν τη δυνατότητα να ελέγξουν τελικά μια πόλη, καταλαμβάνοντάς την στρατιωτικά. Αυτό εξάλλου συνέβη. Αλλά επειδή δεν μπόρεσαν να ελέγξουν τις διαθέσεις όλων των διαδηλωτών, να τους ενσταλάξουν το φόβο και να τους αποθαρρύνουν από το να επιτεθούν. Και αυτό το σθένος, η αλληλεγγύη και η ηθική υπεροχή των αναρχικών που επιτέθηκαν σύσσωμοι στους μπάτσους και τους σύνεδρους, που αντιστάθηκαν για ώρες στα οδοφράγματα απέναντι στις αύρες και τις αντλίες, που χτύπησαν συγκεκριμένους και επιλεγμένους στόχους του κεφάλαιου στην Πράγα και διαδήλωναν όλη μέρα στην πόλη συνθήματα για την Ελευθερία και την Κοινωνική Επανάσταση, ας είναι και η απάντηση στους κουτοπόνηρους πολιτικάντηδες που επιχείρησαν ακόμη μια φορά να μιλήσουν για "πληρωμένους προβοκάτορες" και "ανθρώπους της αστυνομίας". Θα υπενθυμίσουμε ότι η εξέγερση είναι πάντα δίκαιη και δεν απολογείται στο σύστημα των αξιών και των κανόνων του υπάρχοντος εξουσιαστικού καθεστώτος, ούτε σ' αυτούς που συνομιλούν μαζί του. [Ανάμεσα τους και η ανεκδιήγητη, και σχεδόν ανύπαρκτη INPEG, για τις καταδικαστικές της δηλώσεις απέναντι στα γεγονότα της 26ης Σεπτέμβρη]. Εμείς πάντως τους το είχαμε ήδη πει: "Την κρίσιμη στιγμή δεν θα φοβηθούμε κανέναν τους. Η Πράγα θα γίνει μαύρη και κόκκινη..." Η δική μας συνειδητή και αέναη κίνηση προς την κοινωνική απελευθέρωση, δεν προωθείται μέσα από τη χειραγώγηση και το ρεφορμισμό αλλά μέσα από την δράση ενάντια στα σύμβολα, τις δομές και τους πραιτωριανούς της τυραννίας. Τέλος, κόντρα στις λογικές που ενοχοποιούν την εξέγερση μπροστά στα αντίποινα του κράτους, και κόντρα στη θυματοποίηση των συλληφθέντων αγωνιστών της Πράγας, ξέρουμε ότι το πνεύμα της εξέγερσης ήταν που κράτησε τον κόσμο όρθιο, ζωντανό και δραστήριο, ακόμα και όταν οι συνθήκες έγιναν πραγματικά δύσκολες, σχεδόν ανυπέρβλητες. Ξέρουμε ότι το κράτος αποκάλυψε για άλλη μια φορά την τρομοκρατική του φύση επειδή δέχτηκε μια πραγματική επίθεση, με νόημα, αξίες, και ελπίδα για τους αντιστεκόμενους σε όλο τον κόσμο . Και είμαστε σίγουροι ότι αυτό το εξεγερσιακό πνεύμα που ακτινοβόλο έλαμψε την νύχτα της 19ης Νοέμβρη 1999 στην Αθήνα, στις 30 Νοέμβρη στο Σηάτλ, και στις 26 Σεπτέμβρη 2000 στην Πράγα θα μεταδοθεί και θα ανάψει κι αλλού...Μια ομάδα συντρόφων και συντροφισσών από το ελληνικό αναρχικό μπλοκ ΥΓ.1: Να σημειώσουμε ότι στη "μπλε" πορεία υπήρξε και συμμετοχή ενός μπλοκ με δεκάδες αναρχικούς και αναρχικές από την Ελλάδα που αξιοποίησαν προηγούμενες εμπειρίες και συνεισφορές και έδρασαν μαζί με συντρόφους απ' όλο τον κόσμο, σαμποτάροντας τα σχέδια των κρατιστών και των καπιταλιστών. Στην πορεία φώναζαν συνθήματα και κρατούσαν πανώ που έγραφαν "Global Resistance against Capital and State", "Freedom to Pol itical Prisoners Maziotis - Seisidis- Lesperoglou" και "The greek state murders social fighters and immigrants - We don't forget the Anarchist C.Marinos". Αυτό το τελευταίο υποδήλωνε ότι ορισμένοι τύποι που βαρύνονται με την απαξιωμένη στάση τους στη δολοφονία του Χ. Μαρίνου, τον Ιούλιο του 1996, ήσαν ανεπιθύμητοι στο μπλοκ και φυσικά κρατήθηκαν μακριά.ΥΓ.2: Σε ό,τι αφορά τους γραφειοκράτες από τις ελληνικές αντιπροσωπείες συνδικάτων, κομμάτων και οργανώσεων της αριστεράς και της προόδου, καθώς και τους δημοσιογράφους που τους ακολουθούσαν για να τους προβάλλουν, θα πρέπει να αποκαλύψουμε ότι προφανώς πήγαν για να φωτογραφηθούν σε κάποια ήσυχα σημεία της πόλης, όπου τίποτα δεν συνέβαινε, τουλάχιστον όχι με δική τους πρωτοβουλία. Αν εξαρτιόταν άλλωστε από αυτούς το μόνο που θα γινόταν στην Πράγα θα ήταν μια περιφορά κομματικών πανώ. Σε κάθε περίπτωση πάντως, όντας πολύ απασχολημένοι οι αναρχικοί δεν είχαν τον καιρό να ασχοληθούν και μαζί τους... |
|
Τ ρεις μέρες από τα εξεγερσιακά γεγονότα στους δρόμους της Πράγας και με βάση τις απανωτές πληροφορίες για εκατοντάδες συλλήψεις καθώς και βασανισμούς των συλληφθέντων, 15 σύντροφοι και συντρόφισσες, ανάμεσά τους και ορισμένοι που μόλις είχαν επιστρέψει από την Τσεχία, εισέβαλαν στα γραφεία της Διεθνούς Αμνηστίας στην Αθήνα, όπου ανάρτησαν πανώ και έστειλαν fax με το παρακάτω μήνυμα στην προεδρία, τα υπουργεία εσωτερικών, εξωτερικών της Τσεχίας καθώς και την πρεσβεία της στην Ελλάδα. (Το μήνυμα έλαβαν και οι αναρχικοί σύντροφοι στην Πράγα).29 September 2000, from the occupied office of Amnesty International in Athens, |
|
Α πό το ρεπορτάζ της εφημερίδας ¨Έθνος¨, στις 28 Σεπτέμβρη, από την Πράγα...Όλη την προχθεσινή νύχτα, άλλωστε, όπως όλη την ημέρα χθές η τσέχικη αστυνομία προχωρούσε σε αθρόες συλλήψεις όσων δεν είχαν διαβατήρια, ή απλώς και όσων φαίνονταν από την περιβολή τους ως ύποπτοι! Την προχθεσινή νύχτα, μάλιστα, διεξαγόταν ένας πραγματικός κλεφτοπόλεμος διαδηλωτών και αστυνομίας στο κέντρο της Πράγας, με σπάσιμο βιτρινών καταστημάτων και τραπεζών (πρωταγωνιστές και εδώ οι Έλληνες αναρχικοί) και με δακρυγόνα, κυνηγητό, ξυλοδαρμούς και συλλήψεις από τα τσεχικά ΜΑΤ. Συγκρούσεις έξω από το Συνεδριακό Κέντρο όπου διεξαγόταν η Σύνοδος του ΔΝΤ, είχαμε και χθες, σε μικρότερη όμως έκταση. Τα τσέχικα ΜΜΕ προβάλλουν σε σημαντικό βαθμό τις βιαιότητες, ενώ η κρατική τηλεόραση χαρακτήρισε τη χθεσινή μέρα ως την ¨πιο ταραχώδη και βίαιη από το Νοέμβριο του 1989¨. Η συντηρητική εφημερίδα Lidone Novini παραθέτει σύντομο απολογισμό της προχθεσινής ημέρας σε αριθμούς: 12.000 διαδηλωτές, 11.000 αστυνομικοί, 60 τραυματισμένοι αστυνομικοί, 20 τραυματισμένοι διαδηλωτές, ένας εκ των οποίων σοβαρά (οι διαδηλωτές ήταν πολλοί περισσότεροι, δεν πήγαιναν όμως στα νοσοκομεία από το φόβο της σύλληψης), τουλάχιστον δύο σύνεδροι τραυματίες, δεκάδες συλληφθέντες, καταστροφές σε τρεις τράπεζες, τέσσερα McDonalds και KFC, καθώς και στην αντιπροσωπεία της Mercedes.Η επίσης συντηρητική MF Dnes τιτλοφορεί το κεντρικό της ρεπορτάζ ¨Πόλεμος ξέσπασε στους δρόμους της Πράγας¨, ενώ στην πρώτη σελίδα δημοσιεύει, επίσης, ξεχωριστό ρεπορτάζ υπό τον τίτλο ¨Οι Σύνεδροι φυγαδεύτηκαν από το Συνεδριακό Κέντρο με το μετρό¨. Στο ρεπορτάζ περιγράφεται ο όχι και τόσο άψογα οργανωμένος τρόπος εξόδου των συνέδρων από το Κέντρο, αλλά και η ατμόσφαιρα που επικράτησε. Επισημαίνει μάλιστα με έμφαση πως οι σύνεδροι ενδιαφέρονταν περισσότερο γι αυτά που συνέβαιναν έξω και λιγότερο γι αυτά που εξετάζονταν εντός. Η κεντροαριστερή και φιλοκυβερνητική Prdvo τονίζει πως οι ριζοσπάστες διαδηλωτές μετέτρεψαν τη διαμαρτυρία σε καθαρή βία και πως η Πράγα έζησε τις μεγαλύτερες οδομαχίες της τελευταίας τριακονταετίας. [Σημ: υπονοεί την εισβολή του Σοβιετικού Στρατού το 1968] |
