(Αναρχικό Δελτίο, νο 7, Σεπτέμβρης 2000)
Ο
ΥΑΣΙΓΚΤΟΝ, 16-17 ΑΠΡΙΛΗ 2000Ε
να ακόμα βήμα στην κατεύθυνση παγκοσμιοποίησης της αντίστασης ήταν το διεθνές κάλεσμα για συγκέντρωση στα μέσα του Απρίλη στην Ουάσιγκτον, με στόχο να παρεμποδιστεί η διεξαγωγή των συναντήσεων του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.Αυτή τη φορά, έχοντας ως προηγούμενο τα γεγονότα της 30ης Νοέμβρη κατά τη σύνοδο του ΠΟΕ στο Σηάτλ, το κράτος αντιμετώπισε πιο μεθοδικά τις κινητοποιήσεις. Το σύνολο των αστυνομικών υπηρεσιών (αστυνομία πάρκων μέχρι μυστικές υπηρεσίες) χρησιμοποιήθηκε για το στήσιμο μιας γιγάντιας επιχείρησης που περιλάμβανε παρακολουθήσεις τηλεφώνων, internet και ανοιχτών συζητήσεων, την κατοχή του ευρύτερου κέντρου της πόλης όπου θα διεξάγονταν οι συναντήσεις, καθώς και κινήσεις τρομοκρατίας και προληπτικής καταστολής, όπως ήταν η εισβολή στο κεντρικό κτίριο συντονισμού και οργάνωσης των κινητοποιήσεων και η μαζική σύλληψη 600 ανθρώπων σε πορεία ενάντια στις φυλακές και τη θανατική ποινή, μια μέρα πριν τις κεντρικές διαδηλώσεις.
Παρά την κινητοποίηση των μπάτσων, 15.000 με 30.000 άνθρωποι επιχείρησαν στις 16 και τις 17 Απρίλη να εμποδίσουν τη διεξαγωγή αυτών των συναντήσεων, αποκλείοντας βασικές οδικές αρτηρίες που οδηγούσαν σε αυτές. Στο “black block”, που συγκροτήθηκε ύστερα από κάλεσμα αναρχικών και ονομάστηκε Επαναστατικό Αντι-Καπιταλιστικό Mπλοκ, συμμετείχαν περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι.
Το μπλοκ αυτό έδρασε σε συνεργασία με το ευρύτερο πλήθος των διαδηλωτών, διατηρώντας όμως την αυτονομία του και προωθώντας τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά του. μια συγκρουσιακή αντίληψη για τη δράση στους δρόμους, μια συνολική οπτική απέναντι στους σχεδιασμούς και τις επιλογές των αφεντικών, και μια ξεκάθαρη κριτική απέναντι στα μετριοπαθή κομμάτια που διαμαρτύρονται για την αποκρουστική προοπτική της κυριαρχίας αγκιστρωμένα στο επίσης αποκρουστικό παρελθόν της. Ακολουθώντας μια τακτική συνεχούς κίνησης, απέκλεισε κεντρικούς κόμβους, έστησε οδοφράγματα, κατέστρεψε περιπολικά ή άλλα αυτοκίνητα σε στιγμές έντασης και αντιπαράθεσης με την αστυνομία, έσπευσε σε ενίσχυση άλλων διαδηλωτών και συγκρούστηκε με τους μπάτσους ανακτώντας πολλές φορές το χαμένο έδαφος στα μπλόκα.
Οι περίπου 1.350 συλλήψεις που έγιναν και η σκληρή στάση της αστυνομίας απέναντι στους συλληφθέντες αντιμετωπίστηκαν με μια συντονισμένη στάση αλληλεγγύης που κράτησαν πολλοί αγωνιστές αρνούμενοι να δηλώσουν τα στοιχεία τους και να συνεργαστούν με οποιονδήποτε τρόπο, διεκδικώντας ιατρική φροντίδα των τραυματιών,
δικηγόρους και καλύτερες συνθήκες κράτησης για όλους.Mε τα γεγονότα της Ουάσιγκτον έγινε για άλλη μια φορά φανερό πως η δράση των δυνάμεων της σύγκρουσης και της ανατροπής είναι αυτή που κοθορίζει τη δυναμική μιας αντίστασης που εξαπλώνεται σε όλο τον πλανήτη ενάντια στους νέους όρους εκμετάλλευσης και καταπίεσης που επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση της κυριαρχίας.
Ν
έες μεγάλες κινητοποιήσεις έγιναν, στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου, κατά τη διάρκεια του 39ου συνέδριου των Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Οι μπάτσοι με την καθοδήγηση του μαύρου δημάρχου επέδειξαν μεγάλη επιθετικότητα κατά των χιλιάδων διαδηλωτών, μεταξύ τους πολλοί αναρχικοί και μαύροι ακτιβιστές, που συνέρευσαν στην πόλη. Στη διάρκεια των αντιπαραθέσεων και των συγκρούσεων στους δρόμους της πόλης συνελλήφθησαν περίπου 400 άτομα.Δ
ιαδηλώσεις, συγκρούσεις και συλλήψεις έγιναν και στο Λος Άντζελες, στις 16-17 Αυγούστου, κατά τη διάρκεια του συνέδριου του Δημοκρατικού Κόμματος.(Ακολουθεί ένα κείμενο συμβουλιακών κομμουνιστών από συλλογικότητες που συμμετείχαν στη συγκρότηση του Επαναστατικού Αντι-Καπιταλιστικού Mπλοκ. Παρόλο που οι απόψεις του κειμένου δεν υιοθετούνται στο σύνολό τους από τους συντρόφους του Δελτίου. το δημοσιεύουμε για την ανάδειξη των ζητημάτων που τίθενται στις ΗΠΑ στα πλαίσια της αντίστασης ενάντια στην Παγκοσμιοποίηση, καθώς και των θέσεων των αγωνιστών εκεί.)
*
Η Αυξημένη Ενότητα είναι Ενα από τα Σημάδια της Αλλαγής στην Παλλίροια -
Πρόσφατα ένας αριθμός αναρχικών ομάδων κυκλοφόρησε ένα κάλεσμα για ένα Επαναστατικό Αντι-Καπιταλιστικό Μπλοκ στις επερχόμενες διαδηλώσεις της 16ης Απρίλη ενάντια στο ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον. Οι ακτιβιστές αυτοί, χωρίς να περιορίζονται στη διοργάνωση ενός αναρχικού μαύρου μπλοκ, απευθύνθηκαν σε αυτόνομους, “αντικρατιστές ελευθεριακούς μαρξιστές”, αναρχοσυνδικαλιστές, και συμβουλιακούς κομμουνιστές για να σχηματίσουν ένα μέτωπο, οργανωμένο χωριστά αλλά που να δρα από κοινού, ως ένας επαναστατικός και αντι-καπιταλιστικός πόλος αναφοράς, μέσα στο ευρύτερο κίνημα ενάντια στην “παγκοσμιοποίηση”. Από την πολιτική πλευρά των συμβουλιακών κομμουνιστών, οι εκδόσεις Collective Action Notes, Red & Black Notes, και The Bad Days Will End υποστηρίζουν αυτό το κάλεσμα που εκδόθηκε από τους αναρχικούς φίλους μας. Δεν λειτουργούμε ως αντιπρόσωποι οργανώσεων, και ακόμα λιγότερο ως “αρχηγοί” κάθε είδους, αλλά μάλλον ως άτομα που αντιπροσωπεύουν εκδόσεις περιορισμένης κυκλοφορίας.
Οι ενέργειες της 16ης Απρίλη προετοιμάζονται πάνω στην ορμή των διαδηλώσεων του περασμένου χρόνου ενάντια στον ΠΟΕ στο Σηάτλ. Με την αναπτυσσόμενη αντίσταση στην “παγκοσμιοποίηση” και τους παγκόσμιους οικονομικούς θεσμούς όπως ο ΠΟΕ, το ΔΝΤ, και η Παγκόσμια Τράπεζα, μερικοί κηρύσσουν την εμφάνιση ενός “νέου κινήματος” και ενός “νέου αντικαπιταλισμού”. Βέβαια, αυτές οι διαμαρτυρίες καταδεικνύουν πως η παγκοσμιοποίηση δεν είναι η αδιαμφισβήτητη δύναμη που τα καπιταλιστικά αφεντικά και οι γραφειοκράτες ιασχυρίζονται. Αλλά ο “νέος αντικαπιταλισμός
” που εμφανίστηκε στο Σηάτλ ήταν ένα μίγμα που περιλάμβανε μεγάλο μέρος του παλιού ρεφορμισμού, όπως τη γραφειοκρατεία των σωματείων AFL-CIO, τη Λέσχη Sierra, την Εθνική Συντεχνία Δικηγόρων, τον Ralph Nader και τους ομοίους του, και διάφορες “Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις”. Αυτά τα στοιχεία αντιλαμβάνονται το κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση απλά ως ένα μέσο για να ασκούν πίεση στο καπιταλιστικό κράτος ώστε να περιορίσει ή να επιδιορθώσει τους παγκόσμιους οικονομικούς οργανισμούς ή για να αντικαταστήσει το “ελεύθερο εμπόριο” με το “δίκαιο εμπόριο”. Αυτή η ρεφορμιστική προοπτική φέρνει μαζί της έναν αποκρουστικό εθνικιστικό προστατευτισμό, ενώ αυτό που χρειάζεται είναι η ανάπτυξη μια πλήρους διεθνούς αλληλεγγύης. Εντάσεις ανάμεσα σε μερικούς από τους ρεφορμιστές και τους ριζοσπάστες ήρθαν στην επιφάνεια στο Σηάτλ, όπου οι “φρουροί της ειρήνης” πρόθυμα έδρασαν ως συμπλήρωμα του κράτους και των βάναυσων μπάτσων του προσπαθώντας να κρατήσουν “στη γραμμή” τους ριζοσπάστες. Όσο προετοιμάζεται το κίνημα για τις 16 Απρίλη στην Ουάσιγκτον, τόσο υπάρχει η ανάγκη για πολιτικό ξεκαθάρισμα.Για ένα ολόκληρο πλήθος ζητημάτων, το κάλεσμα για ένα Επαναστατικό Αντι-Καπιταλιστικό Μπλοκ παίρνει το δρόμο του ταξικού αγώνα αντί αυτού της μεταρρύθμισης. Το κάλεσμα διακηρρύσει ότι είναι απαράδεκτο το ρεφορμιστικό μήνυμα “δίκαιο εμπόριο, όχι ελεύθερο εμπόριο” και για “περιορισμούς” και “διορθώσεις” των παγκόσμιων οικονομικών καπιταλιστικών θεσμών. Απορρίπτει τη στενότητα των “μονοθεματικών” μορφών οργάνωσης και επιλογών αντί μιας συνολικής επαναστατικής κριτικής στον καπιταλισμό. Αποκηρύσσει τον προστατευτισμό και τον εθνικισμό που μολύνει μεγάλο μέρος του κινήματος ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, προπαγανδίζοντας αντίθετα την κατάργηση των εθνών. Αρνείται τη συμμετοχή στο κίνημα των επονομαζόμενων “φρουρών της ειρήνης” και επιμένει στο δικαίωμα των ομάδων και των ατόμων να οργανώνονται και να δρουν αυτόνομα μέσα στο ευρύτερο κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση. Όλα αυτά τα πράγματα δεν είναι απλώς αυτά που υποστηρίζουμε, είναι απαραίτητα
.Το κάλεσμα των αναρχικών για ένα Επαναστατικό Αντι-Καπιταλιστικό Μπλοκ δεν έχει στόχο να διασπάσει το κίνημα. Είναι ένα κάλεσμα για να δυναμώσει και να συσπειρώσει έναν πολιτικό πόλο αναφοράς μέσα στο κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, ο οποίος προωθεί την αντίληψη ότι για να είσαι ενάντια στην παγκοσμιοποίηση πρέπει να είσαι ενάντια στον καπιταλισμό, το κράτος και το έθνος. Αυτή η εναντίωση απαιτεί μια προλεταριακή προοπτική: Να είναι για την εργατική τάξη και για την επαναστατική αυτοοργάνωσή της μέσα
από τα εργατικά συμβούλια.Δεν πρόκειται για την τετριμμένη “παλιά αριστερή” αντίληψη ή το λενινιστικό δόγμα σύμφωνα με το οποίο μόνο το εργοστασιακό προλεταριάτο, οργανωμένο στα σωματεία, επιτρέπεται να είναι το “πραγματικό” υποκείμενο στην ιστορία. Η ίδια η παγκοσμιοποίηση έχει σημάνει την αποβιομηχανοποίηση για μεγάλα τμήματα των εργαζομένων στις ΗΠΑ. Την ίδια στιγμή ο σύγχρονος καπιταλισμός έχει μετατρέψει όλη την κοινωνία σε ένα “κοινωνικό εργοστάσιο” στο οποίο είμαστε όλοι εργάτες. Όπως γράφτηκε πρόσφατα στο κύριο άρθρο του βρετανικού περιοδικού Aufheben για τις διαδηλώσεις της 18ης Ιούνη του ‘99 στο Λονδίνο, “αν πολεμάμε το κεφάλαιο τότε πρέπει να ορίσουμε τους εαυτούς μας ως το προλεταριάτο”. Μέσα από αυτή την συνένωση της εργατικής τάξης και της ύπαρξής της, σφηρυλατούμε τις βάσεις μιας γνήσιας διεθνούς ενότητας, που μια μέρα θα θέσει τις βάσεις για την κατάργηση του καπιταλισμού, της μισθωτής σκλαβιάς, και της ίδιας της εργασίας. Έχοντας αυτή την προοπτική κατά νου, υποστηρίζουμε το κάλεσμα για ένα
Επαναστατικό Αντι-Καπιταλιστικό Μπλοκ.Curtis Price / Collective Action Notes
Neil Fettes / Red & Black Notes
Ed Caldwell / The Bad Days Will End