ΜΑΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης, νο 69 & 70, Ιούλης 2015

Θέατρο του παραλόγου στο εφετείο των καταδικασμένων ΜΑΤατζήδων για τα γεγονότα στην Πάρνηθα το 2007

Προσδιορισμένη για τις 4/6/14 ήταν η δίκη σε δεύτερο βαθμό των δύο αστυνομικών που πρωτόδικα καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 2,5 χρόνων και ενός χρόνου αντίστοιχα για βαριές και απλές σωματικές βλάβες σε βάρος συλληφθέντων διαδηλωτών μετά από συμβολική διαμαρτυρία στο Καζίνο της Πάρνηθας πριν από 7 χρόνια.

Η διαδικασία ξεκίνησε με τοποθετήσεις και επανατοποθετήσεις των συνηγόρων τους επί διαφόρων ζητημάτων που τους απασχολούν, μεταξύ των οποίων και η παράσταση της συνηγόρου πολιτικής αγωγής εκ μέρους των «φερόμενων ως παθόντων», όπως είπαν, κατά οργάνων του κράτους! Κατά τη γνώμη τους λοιπόν δεν θα έπρεπε να υπάρχει πολιτική αγωγή και κατά συνέπεια δεν θα έπρεπε να παρίσταται η συνήγορος των τότε συλληφθέντων. Για την παρουσία των ίδιων των «φερόμενων ως παθόντων» δεν εξέφρασαν αντίρρηση ακόμα. Επιπλέον εξέθεσαν διάφορους ισχυρισμούς και υποθέσεις περί πιθανών τραυματισμών των τότε συλληφθέντων από τυχαίες «πτώσεις» τους (γιατί όχι και αυτοτραυματισμού τους;) οι οποίοι κατηγόρησαν στη συνέχεια αδίκως τους αστυνομικούς των ΜΑΤ!

Δηλαδή ενώ μέχρι τώρα όλοι γνωρίζαμε για σκευωρίες αστυνομικών προκειμένου να ενοχοποιηθούν αγωνιζόμενοι άνθρωποι, μετά την πρωτόδικη καταδίκη των Ματατζήδων για την κακοποίηση των συλληφθέντων αγωνιστών στην Πάρνηθα, οι συνήγοροί τους είναι έτοιμοι να διακοινώσουν παγκοίνως την κρυμμένη αλήθεια: οι διαδηλωτές είναι που σκευωρούν κατά των αστυνομικών προκειμένου να τους ενοχοποιήσουν για ανύπαρκτες κακοποιήσεις και τραυματισμούς!

Κατόπιν, οι συνήγοροι υπεράσπισης προχώρησαν με τον κάπως ηττοπαθή ισχυρισμό τους ότι, ακόμα και στην περίπτωση που γινόταν δεκτό στο δικαστήριο ότι οι τραυματισμοί των συλληφθέντων όντως προκλήθηκαν από τους αστυνομικούς, «κάτι γρατζουνιές ήταν μόνο, όχι και κακούργημα»! Και συμπλήρωσαν, επικίνδυνα κοντά σε μια πλήρη παραδοχή ενοχής, λέγοντας ότι με την πάροδο των χρόνων, και τις συνεχείς αναβολές της δίκης, τις οποίες ζητούσαν οι ίδιοι, τα αδικήματα για τα οποία δικάζονται οι πελάτες τους έχουνε πια παραγραφεί!

Και εν τέλει φθάσαμε στο αποκορύφωμα της παράστασης όπου χωρίς υπερβολές επρόκειτο για θέατρο που παραλόγου. Από εδώ το πήγαν, από εκεί το έφεραν, οι συνήγοροι των μπάτσων ζήτησαν και πάλι αναβολή της δίκης γιατί θεωρούσαν πως τώρα ήταν απαραίτητη η εξέταση ως μάρτυρα του ιατροδικαστή που συνέταξε την έκθεση για τους τραυματισμούς των συλληφθέντων. Η πολιτική αγωγή υπενθύμισε ότι είχε θέσει αυτό το ζήτημα εξαρχής και πως το δικαστήριο είχε κρίνει ότι η ιατροδικαστική έκθεση ήταν πλήρης και σαφής. Η υπεράσπιση όμως επέμενε, χωρίς να εξηγεί τι άλλαξε σε σχέση με την ιατροδικαστική έκθεση, ότι η δίκη έπρεπε να αναβληθεί (και όχι να διακοπεί) για να κληθεί ο ιατροδικαστής!

Σε αυτό το σημείο παρεμβαίνει απροσδόκητα ένας από τους δικηγόρους που βρίσκονται στα έδρανα για άλλες υποθέσεις του πινακίου και ενημερώνει τους παράγοντες της δίκης ότι ο συγκεκριμένος ιατροδικαστής που ζητείται ως μάρτυρας δεν βρίσκεται πλέον εν ζωή! Ο συνήγορος υπεράσπισης συγκλονίζεται μαθαίνοντας ότι απεβίωσε ο ιατροδικαστής και ρωτάει πότε συνέβη αυτό διότι δεν το γνώριζε! Ένας άλλος από τους δικηγόρους που παρευρίσκονται στην αίθουσα τον ενημερώνει ότι ο εν λόγω ιατροδικαστής απεβίωσε προ τεσσάρων χρόνων αλλά ο συνήγορος υπεράσπισης των μπάτσων, παρότι συγκλονισμένος από την αιφνίδια για αυτόν είδηση, δηλώνει ότι δεν μπορεί να πιστέψει πως απεβίωσε ο ιατροδικαστής και επιμένει στο αίτημά του να κλητευθεί ως βασικός μάρτυρας!

Με τα πολλά το δικαστήριο διέκοψε, συσκέφθηκε και παρά τη γνωστοποίηση της αποδημίας του ιατροδικαστή έκανε δεκτό το αίτημα της υπεράσπισης και ανέβαλε την εκδίκαση της υπόθεσης ώστε να τον κλητεύσει ως μάρτυρα. Η κλήτευση του φερόμενου στο δικαστήριο ως θανόντα θα γίνει στην οδό Αναπαύσεως 10 όπου βρίσκεται η έδρα της ιατροδικαστικής υπηρεσίας και στην περίπτωση που πιθανότατα δεν μπορέσει να έρθει ο ίδιος λόγω του θανάτου του τότε θα ζητηθεί η κλήτευση κάποιου συναδέλφου του…

Αξιοσημείωτη στην όλη τροπή της δίκης προς άλλες σφαίρες και διαστάσεις, πέραν της γνωστής πεζής πραγματικότητας, ήταν και η συμβολή ενός ευγενέστατου και γλυκύτατου με όλους εισαγγελέα, ο οποίος είχε μόνο καλά λόγια να πει ένθεν και ένθεν και διείδε στην ατμόσφαιρα, όπως τόνισε, μια μυσταγωγία, ίσως γιατί δεν πρόσεξε από κάτω το δυσοίωνο ακροατήριο που έβριθε από τις στραβωμένες μούρες των Ματατζήδων, των ίδιων που αφηνιασμένοι έβριζαν χυδαία και χτυπούσαν βάναυσα τους συλληφθέντες στην Πάρνηθα.

«Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά σήμερα είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα!» που έλεγε κι ένας εμπνευσμένος καλλιτέχνης του παλιού ελληνικού κινηματογράφου…

Δεκτικός σε όλα και επιθυμώντας μια δίκαιη δίκη ο κ. εισαγγελέας, fair trial όπως το έθεσε, για τα μπουμπούκια των ΜΑΤ που κάθονταν μαραμένα στο εδώλιο του κατηγορουμένου, δεν θα μπορούσε βέβαια να διαφωνήσει με το αίτημα της υπεράσπισης, έστω κι αν ήταν κάπως παράδοξο, να κλητευθεί ως μάρτυρας ο φερόμενος ως αποθανών ιατροδικαστής!

Ο σουρεαλισμός θα νικήσει…

Το προφανές για όποιον δεν υπερίπταται σε φανταστικούς κόσμους και στο χώρο της μεταφυσικής είναι πως «δίκαιη δίκη» για τους μπάτσους είναι η μη-δίκη. Για αυτό και προκειμένου να αναβάλλεται διαρκώς μέχρι της Δευτέρας Παρουσίας και της Τελικής Κρίσεως καλούνται ως μάρτυρες ακόμη και οι αποδημήσαντες εις Κύριον!

Τέλος πάντων, μιλώντας για την υπόθεση, να θυμίσουμε ότι πρόκειται για μια σπάνια αν όχι τη μοναδική περίπτωση όπου όχι μόνο εντοπίστηκαν και διώχτηκαν αστυνομικοί για κακοποίηση συλληφθέντων διαδηλωτών αλλά και καταδικάστηκαν, σε πρώτο βαθμό τουλάχιστον. Το σύνηθες είναι ότι όλοι σχεδόν οι αστυνομικοί αυτουργοί κακοποιήσεων, βασανισμών, τραυματισμών ακόμα και δολοφονιών διαδηλωτών ή άλλων ανθρώπων που βρέθηκαν στα χέρια τους, είτε δεν εντοπίζονται είτε δεν διώκονται για διάφορους λόγους, και στην περίπτωση που ορισμένοι οδηγούνται στα δικαστήρια, όπως στην υπόθεση της «ζαρντινιέρας» στη Θεσσαλονίκη ή της βίαιης εισβολής στο Στέκι Μεταναστών στα Εξάρχεια, απαλλάσσονται.

Όσον αφορά την περίπτωση των συλληφθέντων αγωνιστών στην Πάρνηθα στις 29 Ιούλη 2007, υπήρξε από την πρώτη στιγμή επιμονή στον εντοπισμό των αυτουργών για την κακοποίηση και τους τραυματισμούς τους, μεταξύ των οποίων κι ένα επικίνδυνο κάταγμα από αμβλύ όργανο στην σπονδυλική στήλη μιας συντρόφισσας. Τελικά εντοπίστηκαν ονομαστικά και κατηγορήθηκαν τέσσερις από τους βασανιστές των ΜΑΤ στην Πάρνηθα, οι οποίοι μετά από εισαγγελική έρευνα και κατ’ αντιπαράσταση εξέτασή τους με τους μηνυτές διώχτηκαν αυτεπάγγελτα και οδηγήθηκαν στα δικαστήρια όπου κατόπιν συνεχών αναβολών οι δύο απαλλάχτηκαν λόγω παραγραφής των αδικημάτων τους ενώ οι άλλοι δύο, προς δυσάρεστη έκπληξη κι απογοήτευση των ομοίων τους, καταδικάστηκαν.

Εννοείται πως και μόνον η δίωξη των Ματατζήδων για την κακοποίηση των συλληφθέντων στην Πάρνηθα – πόσο μάλλον η καταδίκη δύο εξ αυτών – ξεσήκωσε τη μήνι των υπολοίπων που έχουν συνηθίσει αλλιώς με την ασυλία και την ατιμωρησία που απολαμβάνουν για τα εγκλήματά τους σε βάρος διαδηλωτών, απεργών, νεολαίων, κρατούμενων, μεταναστών… Ενώ αυτοί που κατάγγειλαν τους συγκεκριμένους μπάτσους για το ηρωικό κατόρθωμά τους να χτυπούν αγεληδόν δεμένους και ακινητοποιημένους ανθρώπους δέχτηκαν πιέσεις και απειλές για το τι θα πάθουν εξαιτίας της στάσης τους αλλά και καλοπιάσματα ώστε να την αναθεωρήσουν.

Με αυτά και με αυτά έφθασε η υπόθεση μετά από 7 χρόνια στο Εφετείο όπου η υπεράσπιση των βασανιστών αστυνομικών, στερημένη κάθε ίχνους αλήθειας στο λόγο της, κατέφυγε σε μια ακόμη θεατρική παράσταση για τη δημιουργία εντυπώσεων και την αποφυγή τελικά της δίκης, αποκορυφώνοντας με το αίτημα κλήτευσης ως μάρτυρα ενός ανθρώπου που δεν βρίσκεται εν ζωή, πράγμα που ακόμα κι αν υποθέσει κανείς ότι δεν το γνώριζε ήδη το πληροφορήθηκε ωστόσο όπως και όλοι στο δικαστήριο.

Η λογικά απρόβλεπτη πια συνέχεια της υπόθεσης στο επόμενο επεισόδιο της υπερρεαλιστικής αστυνομικής σειράς: Τα ΜΑΤ είναι αθώα, οι διαδηλωτές τραυματίζονται μόνοι τους!       

5 Ιουνίου 2014, P/S

*