ΜΑΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 64, Νοέμβρης 2012

 

Ο Δήμος μαζί με την αστυνομία στο Πάρκο της Κύπρου κι απειλές για συλλήψεις
αγωνιζόμενων κατοίκων κι αλληλέγγυων

 

Στο Πάρκο Κύπρου και Πατησίων, Δευτέρα 23 Ιούλη ΄12.

Αρχικά, γύρω στις 7 το πρωί εμφανίσθηκε μια υδροφόρα με δύο υπαλλήλους του Δήμου. Η υδροφόρα δεν μπορούσε να μπει στο Πάρκο και σταμάτησε στο δρόμο. Δύο μέλη της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης τούς ρώτησαν τι ήρθαν να κάνουν και απάντησαν ότι τους έστειλαν να ποτίσουν. Τα μέλη της Συνέλευσης τους έδειξαν ότι όλα τα δέντρα του Πάρκου ήταν ποτισμένα και τους είπαν ότι εκείνο που χρειάζεται το Πάρκο είναι επανασύνδεση του νερού και όχι υποκατάστατα, όπως η εμφάνιση της υδροφόρας για τα μάτια του κόσμου. Στη συνέχεια ήρθαν κι άλλοι υπάλληλοι του Δήμου και προϊστάμενοι που ανακοίνωσαν ότι η υδροφόρα θα μπει με κάθε τρόπο στο Πάρκο γιατί υπάρχει εντολή του αντιδημάρχου και έχει ειδοποιηθεί η αστυνομία για να προχωρήσει ακόμα και σε συλλήψεις. Όντως, ήρθε ένα περιπολικό και ζητήθηκε από τους κατοίκους να απομακρυνθούν και να επιτρέψουν στην υδροφόρα να μπει στο Πάρκο, διαφορετικά θα υπήρχαν συνέπειες…

Οι κάτοικοι, οι οποίοι αυξήθηκαν καθώς άρχισαν να έρχονται κι άλλα μέλη της Συνέλευσης, εξήγησαν ότι: το πάρκο καταστράφηκε από τον Δήμο, ξαναδημιουργήθηκε από τη μακροχρόνια φροντίδα αγωνιζόμενων κατοίκων, ο δήμαρχος έκοψε το νερό με αποτέλεσμα την επαπειλούμενη καταστροφή του πάρκου, οι κάτοικοι διέσωσαν με δικά τους μέσα τα δέντρα και ζητούν την επανασύνδεσή του. Επειδή λοιπόν η επιβεβλημένη ξηρασία στο πάρκο αντιμετωπίζεται έτσι κι αλλιώς από τους κατοίκους, επειδή δεν μπορεί να εμφανίζεται ως σωτήρας του Πάρκου αυτός που έκοψε το νερό και επειδή η αποδοχή της υδροφόρας θα σήμαινε παραίτηση από την απαίτηση της επανασύνδεσης του νερού, η κοροϊδία δεν είναι αποδεκτή.

Το δίλημμα ή αποδοχή της υδροφόρας ή ξηρασία του Πάρκου δεν υφίσταται. Οι κάτοικοι έχουν αντιμετωπίσει επαρκώς την επιβεβλημένη λειψυδρία και ποτίζουν τα δέντρα κανονικά με δικά τους μέσα. Το πραγματικό δίλημμα είναι: ναι ή όχι στην επανασύνδεση του νερού, και η αποδοχή της υδροφόρας σημαίνει αποδοχή της μη επανασύνδεσης.

Κατόπιν της άρνησης των κατοίκων να αποχωρήσουν και να επιτρέψουν στην υδροφόρα να μπει για να ποτίσει τα ήδη ποτισμένα δέντρα, ήρθαν και άλλα ακόμη περιπολικά κι έγιναν νέες προειδοποιήσεις περί συλλήψεων. Οι κάτοικοι εξήγησαν και πάλι τα ίδια, λέγοντας ότι δεν ζητούν τίποτα περισσότερο ή λιγότερο απ΄ ό,τι ισχύει σε όλα τα πάρκα της Αθήνας, δηλαδή τη σύνδεση του νερού, και παρέμειναν στις θέσεις τους. Κάποια στιγμή εμφανίσθηκε εν μέσω αστυνομικών και υπαλλήλων του Δήμου κι ένας αντιδήμαρχος ονόματι Αντωνόπουλος που είχε και το γενικό πρόσταγμα.

Αυτός απευθυνόταν στους κατοίκους με αυταρχισμό, αλαζονεία και εριστικότητα, νομίζοντας ότι μιλάει σε υφισταμένους του που θα τον φοβηθούν. Όταν κατάλαβε ότι το ύφος και οι απειλές του δεν περνάνε, και μη μπορώντας να απαντήσει στις ερωτήσεις και τις αιτιάσεις των κατοίκων, κατέφυγε σε ασύστολα ψεύδη. Στην ερώτηση αν έχει σκοπό ο Δήμος να συνδέσει το νερό στο Πάρκο ή όχι, άρχισε τις υπεκφυγές και τα ψέματα. Ότι θέλει λέει να συνδέσει το νερό και το έχει ζητήσει από την ΕΥΔΑΠ, η οποία όμως αρνείται να το κάνει. Και γιατί η ΕΥΔΑΠ αρνείται στον Δήμο να συνδέσει το νερό στο Πάρκο; Γιατί κάποιοι, λέει ο Αντωνόπουλος, έκλεψαν το ρολόι και υπάρχει κι ένα απλήρωτο χρέος του Δήμου στην ΕΥΔΑΠ. Και γιατί ο Δήμος δεν κάνει όπως σε όλα τα υπόλοιπα πάρκα διακανονισμό των χρεών του για να βάλει η ΕΥΔΑΠ καινούργιο ρολόι; Γιατί -εδώ ο αντιδήμαρχος τα έχει χάσει τελείως- το ρολόι ...το έκλεψαν οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι (“εσείς το κλέψατε το ρολόι” ξεστόμισε κάποια στιγμή ο γελοίος) και το χρέος του Δήμου οφείλεται στην υπερκατανάλωση νερού από τους κατοίκους, αυτούς που έφτιαξαν και φροντίζουν το Πάρκο.

Σε αυτό το σημείο ο ψεύτης και συκοφάντης αντιδήμαρχος, μην αντέχοντας την κατάρρευση κάθε επίφασης σοβαρότητάς του, τη διάλυση της «επιχειρηματολογίας» του, τη χλεύη και τα γέλια των κατοίκων, κατέφυγε στους αστυνομικούς για να συνεννοηθεί μαζί τους.

Ειδικά για τα ψέματα και τις συκοφαντίες αυτού του ανεκδιήγητου τύπου, πρέπει να ειπωθούν τα εξής: Τα συνεργεία του Δήμου, στις 26 Γενάρη 2009, δεν έκοψαν μόνο τα δέντρα του Πάρκου, κατέστρεψαν επίσης και τα δίκτυα ηλεκτροδότησης και ύδρευσής του, ξηλώνοντας σωληνώσεις και καλωδιώσεις. Όταν οι κάτοικοι, με δικά τους έξοδα και εργασίες, αποκατέστησαν τα δίκτυα και τα ξανασυνέδεσαν δεν υπήρχε κανένα ρολόι της ΕΥΔΑΠ και δεν είχαν και κανένα λόγο να το αφαιρέσουν. Και εκείνο το οποίο εξακολουθούν πάντα να ζητούν είναι την επανασύνδεση του νερού όπως ήταν πριν την καταστροφή του πάρκου. Όσο για το χρέος του Δήμου προς την ΕΥΔΑΠ, αυτό αφορά την περίοδο πριν τις 26 Γενάρη 2009 και την καταστροφή του Πάρκου! Άρα δεν σχετίζεται κατά κανένα τρόπο με την περίοδο που ξαναδημιουργήθηκε το κατεστραμμένο πάρκο από το μηδέν. Και ήταν γελοιωδέστατος ο αντιδήμαρχος όταν, απευθυνόμενος σε αυτούς που με τον προσωπικό τους κόπο και τα δικά τους έξοδα ξαναδημιουργήθηκε και συντηρείται ένα πάρκο, ισχυριζόταν ότι το καταγεγραμμένο χρέος του Δήμου στο ρολόι της ΕΥΔΑΠ πριν τις 26 Γενάρη είναι δικό τους!

Και σαν να μην έφθανε η γελοιοποίησή του με αυτά που ισχυριζόταν, άρχισε κάποια στιγμή να φωνάζει από μακριά καθώς απομακρυνόταν ότι ο Δήμος έσωσε το Πάρκο από την ξηρασία! Η αλήθεια βέβαια, γνωστή τοις πάσι, είναι ότι το μόνο που οφείλεται στο Δήμο είναι η ξηρασία, καθώς το αδιάλειπτο πότισμα του Πάρκου γινόταν και γίνεται, όπως εδώ και πολλά χρόνια, από τους ίδιους του κατοίκους. Και μόνο όταν έγινε δημοσίως ρεζίλι ο Δήμος για το κόψιμο του νερού, όχι μόνο στην περιοχή του Πάρκου αλλά και σε όλη την Αθήνα, τότε έστειλε την υδροφόρα για να παραστήσει τον σωτήρα του Πάρκου και για να αποφύγει το αυτονόητο, που αποτελεί και αίτημα πολλών συνελεύσεων γειτονιάς της πόλης: την άμεση επανασύνδεση του νερού.

Είναι χαρακτηριστικό πάντως ότι ο αντιδήμαρχος επικαλούνταν την ομόφωνη συναίνεση των δημοτικών παρατάξεων (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) στο ζήτημα του νερού στο Πάρκο, δηλαδή τη μη-επανασύνδεση της παροχής, ενώ οι ακόλουθοί του έλεγαν ότι θα κάνουν «ανάπλαση» του χώρου, θα βάλουν χλοοτάπητα και άλλα τέτοια. Στην ερώτηση τι ακριβώς εννοούν με την «ανάπλαση», γιατί ξηλώνουν τα όργανα της παιδικής χαράς και για ποιους χλοοτάπητες μιλάνε αυτοί που έχουν κόψει εδώ κι ένα χρόνο το νερό στο Πάρκο, δεν είχαν να δώσουν καμιά απάντηση.

Τελικά, αφού είδε ο αντιδήμαρχος ότι όχι μόνο δεν τρομάζει τους αγωνιζόμενους κατοίκους αλλά τους διασκεδάζει κιόλας με την κατάσταση τρικυμίας εν κρανίω στην οποία είχε περιπέσει, αποφάσισε να αποχωρήσει μαζί με την υδροφόρα, τα συνεργεία του Δήμου και τις αστυνομικές δυνάμεις, χωρίς να πραγματοποιήσει την απειλή των διώξεων, μιας και εκείνη τη στιγμή θα έπρεπε να συλληφθούν τουλάχιστον 12 κάτοικοι κι αλληλέγγυοι, ενώ έρχονταν διαρκώς και άλλοι. Και ποιους θα συνελάμβαναν, αυτούς που ξαναδημιούργησαν και φροντίζουν το Πάρκο τριάμισι χρόνια;

Η υδροφόρα αποχώρησε κι άρχισε στη συνέχεια να περιφέρεται με τις ώρες στους δρόμους της περιοχής, κάνοντας μάταιους κύκλους γύρω από το πάρκο. Και το γεγονός είναι ότι, εκτός από την αναμφισβήτητη ηθική νίκη τους, οι αγωνιζόμενοι του πάρκου επέτυχαν και μια σημαντική πολιτική νίκη απέναντι στον Καμίνη και όλους τους παρατρεχάμενους του που νόμιζαν ότι με τις απειλές, τον εκφοβισμό, τους εκβιασμούς, τα ψέματα και την εξαπάτηση μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν.

Κι αυτή η νίκη στο πάρκο δεν αλλάζει με τίποτα…

Για να καταλάβει κανείς αφενός τις υποκριτικές επιδόσεις και την κοροϊδία του Δήμου και αφετέρου την επικουρική στάση του ΣΥΡΙΖΑ, να θυμίσουμε ότι σε παρέμβαση που έγινε πέρσι στο Διαμερισματικό Συμβούλιο αμέσως μετά τη διακοπή του νερού (στις 17/8/11) η πρόεδρός του Χρ. Βασιλείου διαβεβαίωσε ότι το νερό θα επανασυνδεθεί το πολύ εντός εικοσαημέρου μετά από διακανονισμό με την ΕΥΔΑΠ. Λίγες όμως μέρες μετά, τα συνεργεία του Δήμου έριξαν τσιμέντο πάνω από την κομμένη σύνδεση ενώ ξήλωσαν σωλήνες και βρύσες των κατοίκων μέσα στο Πάρκο.

Όπως είχαν γράψει τότε οι αγωνιζόμενοι στο Πάρκο, «η διακοπή του νερού δεν μπορεί να ειδωθεί σαν μια ενέργεια που στοχεύει απλά και μόνο στην ξηρασία του Πάρκου αλλά αποτελεί ξεκάθαρα μια κατασταλτική μεθόδευση που επιχειρεί να κάμψει την ίδια την αντίσταση των αγωνιζόμενων ανθρώπων και να μας αναγκάσει εκβιαστικά να εγκαταλείψουμε τον συγκεκριμένο χώρο αγώνα».

Δυστυχώς όμως για τον Καμίνη, που υπολόγιζε ότι με τη διακοπή του νερού θα λυγίσει τον αγώνα, διαψεύστηκε. Οι αγωνιζόμενοι στο Πάρκο όχι μόνο δεν υπέκυψαν αλλά ενέτειναν την προσπάθειά τους και οργανώθηκαν κατάλληλα ώστε να αντιμετωπίσουν την επιβεβλημένη ξηρασία με δικά τους μέσα ύδρευσης.

Από τότε που ο Δήμος έκοψε το νερό και η πρόεδρος του Διαμερισματικού υποσχόταν την επανασύνδεσή του περάσανε όχι είκοσι μέρες αλλά 11 μήνες και πλέον, και το νερό δεν επανασυνδέθηκε ποτέ. Το πάρκο όμως άντεξε και σώθηκε χάρη στη Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης. Ο Δήμος, αντιμετωπίζοντας γενικευμένη αποδοκιμασία και δημόσια κατακραυγή για τη διακοπή του νερού, και βλέποντας ότι οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι όχι μόνο δεν τα παράτησαν αλλά έχουν πλατιά υποστήριξη και ποτίζουν κανονικά το πάρκο, έσπευσε να αλλάξει τακτική. Έβγαλε εσπευσμένα ανακοίνωση ότι κόπτεται δήθεν για τα δέντρα που φυτεύτηκαν από τους αγωνιζόμενους κατοίκους περισσότερο από τους ίδιους και αποφάσισε να στείλει υδροφόρα για να παραστήσει ότι κάτι κάνει και ότι αυτός θα σώσει το Πάρκο!

Σε όλη αυτή την προσπάθεια, ο Καμίνης και η παρέα του βρήκαν πολύτιμους αρωγούς σχεδόν όλες τις υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις, συμπεριλαμβανομένης κι αυτής του ΣΥΡΙΖΑ (Ανοιχτή Πόλη) η οποία, παριστάνοντας την ανήξερη για τα συμβαίνοντα, όχι μόνο δεν κατάφερε επί έναν χρόνο να πει μια κουβέντα για τη διακοπή του νερού στο πάρκο, αλλά προσυπογράφει κανονικότατα όλες τις σχετικές αποφάσεις του Καμίνη. Έχει όμως κι αυτή τους δικούς της λογαριασμούς με τον ακηδευμόνευτο, αυτοοργανωμένο αγώνα στο πάρκο από την εποχή που απέτυχε οικτρά να τον καπελώσει και να τον ξεπουλήσει.

Να υπογραμμιστεί ότι η προσυπογραφή της δημοτικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ στην απόφαση του Καμίνη και της παρέας του να στείλουν υδροφόρα σημαίνει ξεκάθαρα αποδοχή της μη επανασύνδεσης του νερού στο Πάρκο. Και να τονιστεί ότι όσοι παρακαλάνε για υδροφόρα αντί να απαιτούν την άμεση επανασύνδεση του νερού στο πάρκο είναι κολαούζοι και γλείφτες του Καμίνη.

Κι όταν λέμε κολαούζοι και γλείφτες του Καμίνη, εννοούμε αυτού που είναι ο κατεξοχήν εκφραστής και εφαρμοστής στο δημοτικό επίπεδο των νεοφιλελεύθερων κι αντικοινωνικών πολιτικών τόσο των προηγούμενων κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου όσο και της τωρινής κυβέρνησης Σαμαρά. Ή μήπως όταν έχει να κάνει ειδικά με το Πάρκο της Κύπρου και την καταστολή του αγώνα εκεί ο Καμίνης μεταμορφώνεται ξαφνικά για τον ΣΥΡΙΖΑ σε έναν καλό δήμαρχο και παύει να είναι μνημονιακός και πειθήνιο όργανο της τρόικας (ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ);

από την ιστοσελίδα PatisionStreet,
25 Ιουλίου 2012

 

*