ΜΑΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 64, Νοέμβρης 2012

ΕΞΑΡΧΕΙΑ: ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ

Φανταστείτε μία κοινωνία στα όριά της, μία κοινωνία με μάζες ανέργων στα όρια της εξαθλίωσης, με λίγους και εκλεκτούς επιχειρηματίες που ψαρεύουν μέσα από αυτό τον πολτό των ανέργων φτηνό εργατικό δυναμικό, άμεσα ανακυκλώσιμο, άμεσα διαθέσιμο προς κάθε βάρβαρη εκμετάλλευση. Μία κοινωνία όπου φαινόμενα σαν αυτά της Μανωλάδας καθολικοποιούνται (μετανάστης εργάτης γης σύρθηκε από αυτοκίνητο επειδή διεκδίκησε τα δεδουλευμένα του). Φανταστείτε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να διαστρέφουν συστηματικά τα γεγονότα, να σπρώχνουν τη μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης. Τη μια οι φοιτητές είναι αλήτες, την άλλη οι δημόσιοι υπάλληλοι συλλήβδην αντιπαραγωγικοί που παίρνουν όλοι μίζες, οι μετανάστες μαχαιροβγάλτες και ταυτοχρόνως οι αγωνιζόμενοι υπάλληλοι του Δήμου στην καθαριότητα εχθροί της κοινωνικής συνοχής. Και όλα αυτά τη στιγμή που το κράτος πρόνοιας εξαφανίζεται, το δικαίωμα στην υγεία θα είναι για λίγους και οι υπόλοιποι θα παρακαλάμε να μην αρρωστήσουμε. Μα πώς θα μπορούσε μια τέτοια εξουσία να διατηρηθεί;

Ο τρόπος είναι απλός και γνωστός, εμφύλιοι, φυλετικοί και κάθε φύσεως διαχωρισμοί στα μύρια πρόσωπα της εργασίας και της ανεργίας που να υποκρύπτουν τη λυσσαλέα επίθεση της κυριαρχίας σε ό,τι κατακτήθηκε με αγώνες, σε ό,τι παραχωρήθηκε από μεριά τους μία εποχή που το προλεταριάτο ήταν απρόβλεπτο, αφυπνισμένο και σε εγρήγορση. Αυτό που λέμε δηλαδή είναι ότι ρατσισμοί, σεξισμοί και πάσης φύσεως φασιστικές συμπεριφορές, είτε μιλάμε για τα οργανωμένα πογκρόμ κατά εξαθλιωμένων μεταναστών είτε για οργανωμένες μαφίες που λειτουργούν με στυγνή ιεραρχική συμπεριφορά και λυμαίνονται τους δημόσιους χώρους, επιβάλλοντας τη σιωπή της ομερτά, είτε για σεξιστικές συμπεριφορές που στοχεύουν στην υποβάθμιση του γυναικείου σώματος, είναι προϊόντα μίας ενδοταξικής σύγκρουσης των από κάτω που το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να παράγουν αυτοματισμούς που εξασφαλίζουν την κοινωνική συναίνεση.

Αυτό το φαινόμενο είναι που ονομάζουμε κοινωνικό κανιβαλισμό και εκφράζεται με φασιστικά πογκρόμ, με ληστείες σε αδύναμα άτομα φτωχών λαϊκών στρωμάτων , με νταραβερτζήδες που λιντσάρουν αντιπάλους τους στο όνομα της προστασίας των γειτονιών, με μαφιόζους να εξουσιάζουν κοινόχρηστους χώρους, με περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης και σεξιστικές συμπεριφορές. Και αυτά τα περιστατικά, παρέα με τον κανιβαλιστικό κυρίαρχο λόγο, είναι που θεωρούμε υπεύθυνα για την εμπέδωση του φόβου ο οποίος λειτουργεί διασπαστικά ως προς κάθε διεργασία σχηματισμού κοινωνικού ιστού. Τα θεωρούμε στην τελική ένα άνευ όρων αιματοκύλισμα των από κάτω μεταξύ τους. Ταυτοχρόνως όμως είναι υπεύθυνα για το σπρώξιμο ενός μαζικού ανερμάτιστου υποκειμένου στο να αγκαλιάσει τον κάθε δικτατορίσκο που θα του υποσχεθεί τάξη και ασφάλεια.

Εμείς δεν είμαστε με την τάξη και την ασφάλεια, αλλά ταυτόχρονα δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραδώσουμε τις γειτονιές μας στη βαρβαρότητα. Πιστεύοντας ακράδαντα ότι ο δημόσιος χώρος πρέπει να είναι και να μείνει ένας τόπος πολιτικών ζυμώσεων, διαρκούς αμφισβήτησης καθώς και έμπρακτων μορφών αλληλεγγύης των από κάτω, που διαρκώς όλο και θα εξαθλιώνονται, είμαστε αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε στη σιωπή και την αποξένωση να μας καταπιεί. Είμαστε αποφασισμένοι να συγκρουστούμε με τα συμφέροντα εκείνα που σπρώχνουν την πρέζα στην καρδιά των Εξαρχείων και να οδηγηθούμε στην ανασύσταση του κοινωνικού ιστού, που για εμάς σημαίνει κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά παντοπωλεία και ομάδες λαϊκής αυτοάμυνας πέρα από κάθε λογική ανάθεσης.

Άλλωστε, τα Εξάρχεια είναι η γειτονιά μας, είτε είμαστε άτομα που δραστηριοποιούνται πολιτικά, είτε είμαστε θαμώνες, είτε κάτοικοι. Και είναι μία γειτονιά με πλούσια ιστορία. Από τη δεκαετία του ‘80, μέσα σε αυτή την περικυκλωμένη από μπάτσους περιοχή, αναπτύσσονται ελευθεριακά εγχειρήματα που πραγματεύονται την ισότητα, την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση με απτούς υλικούς όρους, είτε πρόκειται για καταλήψεις, είτε για κοινωνικά κέντρα, είτε για αυτοοργανωμένους χώρους. Ο δημόσιος χώρος λοιπόν για εμάς αποκτά ζωτική σημασία γιατί μέσα σε αυτόν αναπτύσσονται οι μικρές καθημερινές αντιστάσεις που ευελπιστούν να γίνουν τα κύτταρα μίας νέας μορφής κοινωνικής οργάνωσης. Για αυτό, δεν είμαστε διατεθειμένοι να τον παραδώσουμε, είτε σε μαφίες, είτε σε φασίστες, είτε στους μπάτσους.

Καθώς σκοπεύουμε σε ανοικτές προς την κοινωνία δράσεις, καλούμε από τις 13 Σεπτέμβρη και κάθε απόγευμα στη Στουρνάρη να υπερασπιστούμε τον πολιτικό χαρακτήρα της περιοχής που πέθανε ο Μιχάλης Καλτεζάς και που τείνει πλέον να γίνει η νέα πιάτσα πρέζας στην Αττική. Καθώς και σε μία σειρά εκδηλώσεων και δράσεων στην πλατεία και άλλους δημόσιους χώρους των Εξαρχείων για τη δημιουργία δομών αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης που θα μας επιτρέπουν να μπορούμε να επιβιώνουμε με αξιοπρέπεια μακριά και ενάντια στη βαρβαρότητα του συστήματος.

ΜΑΦΙΑ, ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ

Κάτοικοι, συλλογικότητες, κοινωνικά εγχειρήματα των Εξαρχείων

*