ΜΑΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 63, Ιούνης 2012

Εξήντα συλλήψεις και εννέα αναρχικοί κρατούμενοι για τα γεγονότα της Πρωτομαγιάς στην Κωνσταντινούπολη

Η επιστολή που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο istanbul.indymedia.org στις 26 Μάη και μιλά για την κατασταλτική επιχείρηση εναντίον διαφόρων τάσεων του αναρχικού κινήματος στην Κων/πολη μετά την παρουσία ισχυρού αναρχικού μπλοκ και τα συγκρουσιακά γεγονότα που ξέσπασαν στην πορεία της Πρωτομαγιάς. Συγκεκριμένα, στις 14 και τις 15 Μάη δυνάμεις της αντιτρομοκρατικής πραγματοποίησαν 60 συλλήψεις αφού εισέβαλαν μαζικά σε σπίτια συντρόφων και στους εξής πολιτικούς χώρους, στέκια και γραφεία: Paylasma ve Dayanisma Dernegi - PAYDA (Ένωση Αλληλεγγύης), Devrimci Anarsist Faaliyet - DAF (Επαναστατική Αναρχική Κίνηση) και στο Καφέ της Κολεκτίβας 26Α. Την επιστολή υπογράφουν οι 9 σύντροφοι που οδηγήθηκαν τελικά στη φυλακή κατηγορούμενοι για τρομοκρατία. Η μετάφραση έγινε από τα αγγλικά.
                                                                                                                                                                                                                                                                                            (solidari@s)

Ανοιχτή επιστολή των 9 αναρχικών κρατούμενων στην Τουρκία

Όπως είναι γνωστό, υπήρξαν κάποιες επιθέσεις σε τράπεζες και επιχειρήσεις στην περιοχή Mecidiyekoy-Sisli από αναρχικούς που συμμετείχαν στο Αναρχικό μπλοκ της Πρωτομαγιάς του 2012. Εμείς που γράφουμε αυτή την επιστολή είμαστε 9 από τους 60 που συνελήφθησαν με κατηγορίες της αστυνομίας. Είμαστε 9 αναρχικοί κρατούμενοι που βρισκόμαστε έγκλειστοι στη φυλακή τύπου-Τ Metris ύστερα από απόφαση του 9ου Κακουργιοδικείου.

Οι περισσότεροι από εμάς συλληφθήκαμε από δυνάμεις της αντιτρομοκρατικής στις 5 τα ξημερώματα της 14ης Μάη, και άλλοι την επόμενη μέρα. Οι υπολογιστές, τα τηλέφωνα, φορητοί εξωτερικοί δίσκοι και βιβλία μας, όπως και πολλά άλλα προσωπικά αντικείμενα, κατασχέθηκαν από την αστυνομία που εισέβαλε στα σπίτια μας σε μονάδες αποτελούμενες από 10-20 άτομα. Η κατηγορία που μας αποδόθηκε από την αστυνομία ήταν «φθορά δημόσιας περιουσίας εκ μέρους τρομοκρατικής οργάνωσης». Έτσι, άτομα που έχουν λίγο έως πολύ διαφορετικές οπτικές σε σχέση με τις αναρχικές ιδέες και που, επίσης, ειδώθηκαν για πρώτη φορά όταν βρέθηκαν υπό κράτηση κατηγορούνται για σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης, ενώ κάποιοι εκβιάζονταν από την αστυνομία να «ομολογήσουν» κατά τη διάρκεια της ανάκρισης ότι είναι ηγέτες αυτής της οργάνωσης. Παρόλο που η έννοια της ηγεσίας βρίσκεται σε πλήρη αντίφαση με την ιδέα της αναρχίας και ως εκ τούτου είναι αδύνατον να υφίσταται, αυτή είναι η κατηγορία που αποδίδεται από την αστυνομία, πράγμα που αποτελεί κωμικοτραγική αφροσύνη. Επιπλέον, η κατηγορία ότι οι συλληφθέντες είναι «μέλη της ίδιας τρομοκρατικής οργάνωσης» κάνει τα πράγματα ακόμα πιο κωμικά. Οι άνθρωποι που κατηγορούνται από την αστυνομία ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης δεν είχαν στα σπίτια τους ούτε όπλα ούτε πυρομαχικά. Ωστόσο, τα βιβλία τους – βιβλία που μπορούν να βρεθούν σε κάθε βιβλιοπωλείο, όπως, για παράδειγμα, βιβλία του Κροπότκιν – θεωρήθηκαν από την αστυνομική ανάκριση έγγραφα της οργάνωσης. Διάφορα άρθρα που είχαν διαβάσει οι συλληφθέντες ή βίντεο που είχαν δει και μοιραστεί, τα οποία είναι αναρτημένα σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, προσκομίστηκαν από την αστυνομία στο δικαστήριο ως ενοχοποιητικά στοιχεία.

Επίσης, η συμμετοχή συλληφθέντων σε νόμιμη οργάνωση που ασχολείται με την απελευθέρωση των ζώων, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την οικολογία, προβάλλεται από την αστυνομία ως ενοχοποιητικό στοιχείο. Όλων των ειδών οι ψυχολογικές πιέσεις ασκήθηκαν πάνω σε ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονταν υπό κράτηση για τέσσερις ημέρες χωρίς να τους επιτραπεί να δουν κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο, χωρίς να τους επιτρέπεται να τηλεφωνήσουν ακόμα και στον δικηγόρο τους. Ένας από τους φίλους μας που ανήκει στην LGBT κοινότητα έγινε αποδέκτης σχολίων μίσους. Όλοι εκβιάζονταν να «ομολογήσουν» την δήθεν ύπαρξη τρομοκρατικής οργάνωσης και να δώσουν πλαστές καταθέσεις σε βάρος άλλων ατόμων. Δύο άτομα, που εκφοβίστηκαν με την απειλή της κάθειρξης 15-20 ετών για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, έκαναν ψευδείς δηλώσεις σε βάρος ανθρώπων που ποτέ δεν είχαν γνωρίσει. Κάτω από την πίεση της αστυνομίας, κατηγόρησαν ως ηγέτες της οργάνωσης και ως αυτουργούς των επιθέσεων άλλα άτομα, για τα οποία η αστυνομία δεν είχε κανένα στοιχείο, ούτε κάποια απόδειξη ότι υπήρξε ποτέ μεταξύ τους οποιαδήποτε τηλεφωνική, διαδικτυακή ή άλλη επικοινωνία. Οι περισσότεροι φίλοι μας συνελήφθησαν εξαιτίας του γεγονότος ότι έχουν παρόμοια ρούχα, τσάντες, παπούτσια, ζώνες – όπως και εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι – με αυτά που φορούν τα άτομα που είναι καταγεγραμμένα σε βίντεο από τις επιθέσεις. Βέβαια, αυτά τα ανύπαρκτα και παράλογα αποδεικτικά στοιχεία δεν στοιχειοθετούν την ύπαρξη τρομοκρατικής οργάνωσης. Με βάση αυτά όμως κατηγορηθήκαμε για καταστροφή δημόσιας περιουσίας.

Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε πως ως αναρχικοί που απορρίπτουμε κάθε νόμο και κάθε εξουσία και θεωρούμε κάθε κράτος δολοφονικό, δεν ενδιαφερόμαστε για το αν το κράτος μας αποκαλεί ή όχι τρομοκράτες. Δεν μας νοιάζει τι μας θεωρεί το κράτος που οργάνωσε τη μαζική δολοφονία δεκάδων ανθρώπων στο (κουρδικό χωριό) Roboski, που σκότωσε τον εντεκάχρονο Ugur Kaymaz με 13 σφαίρες, χωρίς να υπάρξει ποτέ τιμωρία. Το ίδιο κράτος που το 1977 δολοφόνησε 34 ανθρώπους, χωρίς ποτέ να συλληφθεί κανείς, δεν έχει κανένα πρόβλημα να συλλαμβάνει σήμερα 60 άτομα και να οδηγεί 9 στη φυλακή για 3-5 σπασμένες βιτρίνες τραπεζών.

Δύο από τους συλληφθέντες φίλους μας δεν μπόρεσαν να δώσουν τις πτυχιακές τους εξετάσεις, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουν την πιθανότητα να διενεργηθεί έρευνα από το πανεπιστήμιο, η οποία να καταλήξει στην προσωρινή ή οριστική αποβολή τους. Ένας άλλος φίλος προετοιμάζεται για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο πανεπιστήμιο, και είναι σαφές ότι δεν μπορεί να διαβάσει επαρκώς μέσα στη φυλακή. Άλλος αδυνατεί να συνεχίσει το μεταπτυχιακό του. Μάθαμε ότι τρεις φίλοι μας απολύθηκαν μετά τη σύλληψή τους.

Από τη στιγμή που τεθήκαμε υπό κράτηση βιώσαμε το νομικό σύστημα, το οποίο πάντα παινεύεται ως σπουδαίο από το κράτος. Στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα εργαλείο πίεσης και κανονικοποίησης. Έννοιες όπως η δικαιοσύνη υφίστανται μόνο στη θεωρία. Θέλουμε να απελευθερωθούμε τώρα. Αλλά, εξηγούμαστε: ούτε ζητάμε από κανέναν ούτε παρακαλάμε κανέναν. Ξέρουμε ότι βρισκόμαστε στη φυλακή μόνο για τις πολιτικές μας ιδέες. Γι’ αυτό το λόγο, δεν μετανιώνουμε για οτιδήποτε κάναμε ή δεν κάναμε. Ο λόγος που γράφουμε αυτό το γράμμα είναι για να πούμε την αλήθεια ώστε να την γνωρίζει ο κόσμος, να μάθει τι συμβαίνει.

Ξέρουμε ότι ο σκοπός εκείνων που μας συνέλαβαν δεν είναι μόνο να μας τρομοκρατήσουν για τη συμμετοχή σε κάποια δράση. Θέλουν να μας μετατρέψουν σε φοβισμένα όντα που δεν θα αντιστέκονται για τα δικαιώματά τους. Αυτό όμως που δεν ξέρουν είναι ότι οι φυλακές του αηδιαστικού πολιτισμού τους δεν θα καταφέρουν να καταστείλουν τις ιδέες μας. Νιώθουμε πιο δυνατοί από ποτέ.

Βλέπουμε όλους τους αναρχικούς ανά τον κόσμο ως συντρόφους και στέλνουμε τους χαιρετισμούς, την αγάπη μας και την αλληλεγγύη μας σε όλους τους εξεγερμένους της γης που έχουν τη φλόγα της ελευθερίας στην καρδιά, στην Αθήνα, το Αμέντ, την Τσιάπας, τη Γάζα, το Τορόντο ή το Σιάτλ. Να ξέρετε ότι δεν είστε μόνοι και ότι υπάρχουν κι εδώ άνθρωποι που αγωνίζονται. Ευχαριστούμε για την αλληλεγγύη και τις κινήσεις συμπαράστασης. Θα ήταν αδύνατον να περιγράψουμε τα συναισθήματά μας για τους συντρόφους μας εδώ, (στην Τουρκία) που μας υποστηρίζουν και οργανώνουν δράσεις, όπως και σε άλλα μέρη του κόσμου – αυτές οι σελίδες δεν χωράνε το ευχαριστώ μας. Ξέρουμε ότι είμαστε μαζί και δεν νιώθουμε μόνοι ούτε στιγμή. Στέλνουμε τις ευχές μας για ημέρες εξέγερσης και αλληλεγγύης.

Beyhan Cagri Tuzcuoglu
Burak Ercan
Deniz
EmirhanYavuz
Murat Gumuskaya
Oguz Topal
Sinan Gumus
Unal Can Tuzuner
Yenal Yagci

*