ΜΑΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 63, Ιούνης 2012

Για τις κατασταλτικές επιχειρήσεις του ιταλικού Κράτους στις 26 Γενάρη 2012
ενάντια στον Αγώνα για τη Γη και την Ελευθερία

Να ζεις και να ψηλαφείς την ύπαρξη της άγριας χαράς του κοινωνικού πολέμου.
Edoardo Massari

Tα ξημερώματα της 26ης Γενάρη 2012 το ιταλικό κράτος, μέσω της εισαγγελίας του Τορίνο και των αστυνομικών δυνάμεών του, εξαπέλυσε ένα κατασταλτικό πογκρόμ ενάντια στον πολύχρονο, πολύμορφο και ανυποχώρητο κοινωνικό αγώνα που αντιστέκεται στα φαραωνικά έργα για την κατασκευή των τρένων υψηλής ταχύτητας [treni d’ alta velocita (t.a.v)]. Οι κατασταλτικές επιχειρήσεις, με τη συνδρομή των καθεστωτικών μμε, περιελάμβαναν δεκάδες έρευνες σπιτιών και καταλήψεων και 24 εντάλματα σύλληψης συντρόφων και συντροφισσών σε πολλές πόλεις (Τορίνο, Μιλάνο, Ροβερέτο, Πιστόια, Άστι, Ρώμη, Πάντοβα, Παλέρμο, Γένοβα). Οι περισσότερες συλλήψεις πραγματοποιήθηκαν στο Τορίνο ενώ τρεις σύντροφοι παραμένουν ασύλληπτοι. Οι κατηγορίες της «πρόκλησης σωματικών βλαβών, άσκησης βίας και αντίστασης κατά της αρχής» αφορούν τις πολύωρες συγκρούσεις που ξέσπασαν, πριν από 7 μήνες στις 3 Ιούλη στην κοιλάδα της Σούζα, έξω από εργοτάξιο στο Κιομόντε του Τορίνο ανάμεσα σε χιλιάδες διαδηλωτές και τους μπάτσους όλων των κρατικών κατασταλτικών δυνάμεων, οι οποίοι στις 27 Ιούνη είχαν πραγματοποιήσει εισβολή σε κατασκήνωση των διαδηλωτών με συλλήψεις, ξυλοδαρμούς, τραυματισμούς και βασανιστήρια διαδηλωτών. Εκείνες οι μέρες του καλοκαιριού ήταν άλλη μια στιγμή του αγώνα του κινήματος no-tav και σκόπευε στη ματαίωση της έναρξης των έργων κατασκευής της γραμμής Τορίνο-Λυών, ενός έργου υποδομής του κεφαλαίου που περιλαμβάνεται στο σχέδιο μιας συνολικής ευρωπαϊκής «αναβάθμισης» του σιδηροδρομικού δικτύου, αφού τα εμπορεύματα, ακόμα και εν μέσω συστημικής κρίσης, πρέπει να ταξιδεύουν όλο και πιο γρήγορα, όλο και πιο μακριά, τη στιγμή που τα σύνορα της Ευρώπης-φρούριο πρέπει να σφραγίζονται όλο και πιο ερμητικά για τους κολασμένους του καπιταλιστικού κόσμου. Οι αγωνιζόμενες κοινότητες των κατοίκων και οι αλληλέγγυοι γνωρίζουν καλά ότι αυτά τα καπιταλιστικά έργα θα φέρουν την περιβαλλοντική καταστροφή, την υποβάθμιση των ζωών τους, την ερήμωση ολόκληρων περιοχών και γι’ αυτό αντιστέκονται και συγκρούονται με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του κράτους και της εξουσίας των μεγαλοεργολάβων μαφιόζων και των πολιτικών υπαλλήλων τους. Όχι τυχαία, το ίδιο το κίνημα προτάσσει: no tav-no mafia.

Στις Άλπεις και τις κοιλάδες τους, αυτός ο Αγώνας για τη Γη και την Ελευθερία δίνεται αδιάκοπα εδώ και μια εικοσαετία και μετράει τους δικούς του νεκρούς, τον αναρχικό Edoardo Massari και την αναρχική Maria Soledad Rosas που «αυτοκτονήθηκαν» το 1998 όντας κρατούμενοι, όμηροι του ιταλικού κράτους, κατηγορούμενοι για επιθέσεις ενάντια σε εγκαταστάσεις κατασκευής των τρένων υψηλής ταχύτητας, ενάντια στη δολοφονική ανάπτυξη του κεφαλαίου και των κρατών του.

Από τις Άλπεις μέχρι το Κάιρο, από τα εργοστάσια της Κίνας μέχρι τις πετρελαιοπηγές του Καζακστάν, από το Όκλαντ μέχρι το Σαντιάγκο, από τις λονδρέζικες φτωχογειτονιές μέχρι τα παρισινά προάστια, από την Αθήνα μέχρι τη Ρώμη, σε κάθε γωνιά του καπιταλιστικού κόσμου η τάξη του κεφαλαίου και του κράτους, η τάξη της λεηλασίας, της εξαθλίωσης και του θανάτου βασιλεύει αλλά δεν κυβερνάει αναίμακτα. Ο Αγώνας συνεχίζεται και όπως γράφουν και σύντροφοι από τη Ρώμη...«αυτά τα μονοπάτια του βουνού τα διασχίσαμε όλοι και όλες μαζί, αυτά τα συρματοπλέγματα τα περικυκλώσαμε όλοι και όλες μαζί»...

Αλληλεγγύη και Δύναμη σ’ όλους τους συλληφθέντες και διωκόμενους

Αγώνας ενάντια στο Κεφάλαιο και τα Κράτη του

 Σύντροφοι/ισσες από Αθήνα
29/1/12

*