ΜΑΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 63, Ιούνης 2012

Η Κόκκινη Κρονστάνδη, φόβος και τρόμος κάθε αντεπανάστασης

Αυτή είναι η “πολιτική διαθήκη” της Κομμούνας της Κρονστάνδης, άρθρο που δημοσίευσε στις 8 Μάρτη 1921 η “Ιζβέστια”, εφημερίδα των εξεγερμένων, (πηγή μετάφρασης: athens.indymedia) λίγο πριν από την επίθεση του Κόκκινου Στρατού των Λένιν και Τρότσκι, και την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης:

Γιατί αγωνιζόμαστε

Κάνοντας την Επανάσταση του Οκτώβρη, η εργατική τάξη είχε ελπίσει ότι θα πετύχει τη χειραφέτησή της. Μα το αποτέλεσμα ήταν να χάσουν οι άνθρωποι την προσωπικότητά τους και να γίνουν πιο σκλάβοι από πρώτα.

Η εξουσία της αστυνομικής μοναρχίας πέρασε στα χέρια των σφετεριστών μπολσεβίκων. Αυτοί, αντί να αφήσουν ελεύθερο τον λαό, του επιφύλαξαν τον τρόμο των φυλακών της Τσέκα, που οι μέθοδοί της είναι πολύ πιο φρικτές απ’ τις μεθόδους της τσαρικής χωροφυλακής.

Έχοντας αγωνιστεί κι έχοντας υποφέρει χρόνια ολόκληρα, ο εργαζόμενος της Σοβιετικής Ρωσίας δεν κέρδισε για αντάλλαγμα τίποτ’ άλλο εξόν από αυθαίρετες διαταγές. Οι "κοζάκοι" της Τσέκα τον τρύπησαν με τις ξιφολόγχες τους και τον χτύπησαν με τις σφαίρες τους. Η μπολσεβίκικη εξουσία αντικατέστησε το ένδοξο σύμβολο των εργαζομένων -το σφυροδρέπανο- με ένα άλλο σύμβολο: την ξιφολόγχη και το σιδερένιο κιγκλίδωμα της φυλακής, πράγμα που επέτρεψε στη νέα γραφειοκρατία, στους κομισάριους και στους μπολσεβίκους υπάλληλους να εξασφαλίσουν για λογαριασμό τους μια ήσυχη και άνετη ζωή.

Όμως, το ποταπότερο και το εγκληματικότερο απ’ όλα είναι η πνευματική σκλαβιά που εγκαθίδρυσαν οι μπολσεβίκοι: άρχισαν να κατευθύνουν ακόμα και τη σκέψη, ακόμα και τις ηθικές αξίες των εργαζομένων, αναγκάζοντας τον καθένα να σκέφτεται μόνο σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις.

Με τη βοήθεια των κρατικοποιημένων συνδικάτων, αλυσόδεσαν τον εργάτη στη μηχανή του και μετέτρεψαν την εργασία σε μια νέα σκλαβιά, αντί να την κάνουν ευχάριστη.

Όταν οι αγρότες άρχισαν να διαμαρτύρονται κι έφτασαν ως τις αυθόρμητες εξεγέρσεις, όταν οι εργάτες αναγκάστηκαν να απεργήσουν εξαιτίας των συνθηκών της ζωής τους, οι μπολσεβίκοι απάντησαν με μαζικές εκτελέσεις και με μια αγριότητα που θα τη ζήλευαν οι τσαρικοί στρατηγοί.

Οι μπολσεβίκοι χύνοντας το αίμα των μαρτύρων και σταθεροποιώντας έτσι την κυριαρχία τους, απαρνήθηκαν τη Ρωσία των εργαζομένων, απαρνήθηκαν την πρώτη χώρα που σήκωσε την κόκκινη σημαία της χειραφέτησης της εργασίας. Οι μπολσεβίκοι πνίγουν μέσα σε μια θάλασσα αίματος όλες τις μεγάλες και ωραίες υποσχέσεις και δυνατότητες της προλεταριακής Επανάστασης.

Γινόταν όλο και πιο φανερό, κι έχει γίνει ολοφάνερο τώρα πια, ότι οι μπολσεβίκοι, άσχετα απ’ τα όσα λένε και δηλώνουν, δεν το έχουν σκοπό τους να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Τα συμφέροντα της εργατικής τάξης τούς είναι ξένα. Από την ώρα που κατάκτησαν την εξουσία, το μόνο που τους νοιάζει είναι να μην την χάσουν. Για να την κρατήσουν, είναι έτοιμοι να καταφύγουν σε όλα τα μέσα: στη συκοφαντία, στη βία, στην απάτη, στη δολοφονία, στα αντίποινα εναντίον των οικογενειών των εξεγερμένων.

Η πυρκαγιά των εξεγέρσεων φωτίζει εδώ κι εκεί τη χώρα που αγωνίζεται εναντίον της βίας και της καταπίεσης. Οι εργατικές απεργίες πολλαπλασιάζονται.
Μα οι χαφιέδες των μπολσεβίκων αγρυπνούν: Παίρνουν όλα τα μέτρα για να παρεμποδίσουν και να πνίξουν την αναπόφευκτη τρίτη Επανάσταση.

Όμως, παρ’ όλα τους τα μέτρα, η Επανάσταση, που λέμε, ξέσπασε. Πραγματοποιήθηκε απ’ τους ίδιους τους εργαζόμενους. Οι μπολσεβίκοι στρατηγοί το βλέπουν πεντακάθαρα πως ο λαός ξεσηκώθηκε, γιατί δεν του μένει πια αμφιβολία πως έχει να κάνει με προδότες των ιδανικών της Επανάστασης. Επειδή φοβούνται για το τομάρι τους κι επειδή ξέρουν πως δεν θα μπορέσουν να κρυφτούν πουθενά για να γλυτώσουν απ’ την οργή των εργαζομένων, οι μπολσεβίκοι πασχίζουν να τρομοκρατήσουν τους εξεγερμένους, με τη βοήθεια των "κοζάκων" τους, με τις φυλακές, με τις εκτελέσεις.

Κάτω απ’ το ζυγό της μπολσεβίκικης δικτατορίας, η ίδια η ζωή κατάντησε χειρότερη απ’ το θάνατο.

Ο ξεσηκωμένος εργαζόμενος λαός κατάλαβε πως στον αγώνα εναντίον των μπολσεβίκων κι εναντίον της νέας σκλαβιάς, δεν επιτρέπεται να σταματήσει στα μισά του δρόμου. Πρέπει να προχωρήσει ως το τέλος. Οι μπολσεβίκοι υποκρίνονται πως είναι τάχα έτοιμοι να προβούν σε παραχωρήσεις. Καταργούν τα μπλόκα στην επαρχία της Πετρούπολης. Δίνουν 10 εκατομμύρια χρυσά ρούβλια για να αγοράσουν προϊόντα απ’ το εξωτερικό. Μα μη γελιέστε: πίσω απ’ αυτό το δόλωμα κρύβεται το σιδερένιο χέρι του αφέντη, του δικτάτορα. Του αφέντη, που θα σας βάλει να πληρώσετε ακριβά αυτές τις παραχωρήσεις, μόλις ησυχάσουν τα πράγματα.

Όχι, δεν είναι δυνατόν να σταματήσουμε στα μισά του δρόμου. Πρέπει να νικήσουμε ή να πεθάνουμε.

Η Κόκκινη Κρονστάνδη, ο φόβος και ο τρόμος κάθε αντεπανάστασης, δεξιάς ή αριστεράς, δίνει το παράδειγμα.

Εδώ πραγματοποιήθηκε το νέο μεγάλο βήμα της Επανάστασης. Εδώ υψώθηκε η σημαία της ανταρσίας, εναντίον της τυραννίας των τριών τελευταίων ετών, εναντίον της καταπίεσης της μπολσεβίκικης απολυταρχίας, που στάθηκε πολύ χειρότερη από τους τρεις αιώνες του μοναρχικού ζυγού.

Εδώ στην Κρονστάνδη, τοποθετήθηκε ο θεμέλιος λίθος της τρίτης Επανάστασης, που θα σπάσει τις τελευταίες αλυσίδες του εργαζόμενου και θα του ανοίξει τον νέο πλατύ δρόμο της σοσιαλιστικής ανοικοδόμησης.

Αυτή η νέα Επανάσταση θα αφυπνίσει τις εργαζόμενες μάζες σε Ανατολή και Δύση. Γιατί θα δώσει το παράδειγμα μιας νέας σοσιαλιστικής ανοικοδόμησης, που δεν θα έχει καμία σχέση με την "ανοικοδόμηση" των μπολσεβίκων, που γίνεται με γραφειοκρατικές μεθόδους και με κυβερνητικά διατάγματα. Οι εργαζόμενες μάζες απ’ την άλλη μεριά των συνόρων μας θα πεισθούν τότε από τα ίδια τα πράγματα και θα καταλάβουν ότι όλα όσα έγιναν ως τα τώρα στη χώρα μας στο όνομα των εργατών και τον αγροτών δεν ήταν σοσιαλισμός.

Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση έγινε χωρίς να πέσει τουφεκιά, χωρίς να χυθεί ούτε μια σταγόνα αίμα. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν ανάγκη από αίμα. Δεν θα το χύσουν, παρά μόνο σε περίπτωση νόμιμης άμυνας. Παρ’ όλες τις εξοργιστικές πράξεις των μπολσεβίκων, εμείς θα αυτοκυριαρχηθούμε, ώστε να τους απομονώσουμε απλώς από την κοινωνική ζωή, για να μην μπορούν να βάλουν εμπόδια στην επαναστατική δουλειά με την κακόπιστη προπαγάνδα τους.

Οι εργάτες και οι αγρότες βαδίζουν κιόλας μπροστά, προχωρούν ακάθεκτα, αφήνοντας πίσω τους τη Συντακτική Συνέλευση με το αστικό της καθεστώς, αφήνοντας πίσω τους την μπολσεβίκικη δικτατορία με την Τσέκα της και τον κρατικό της καπιταλισμό, που σφίγγει τη θηλιά γύρω απ’ το λαιμό των εργαζομένων και απειλεί να τους στραγγαλίσει. Η αλλαγή που συντελέστηκε δίνει επιτέλους τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να εκλέξουν ελεύθερα τα δικά τους Σοβιέτ, που θα λειτουργήσουν απαλλαγμένα από κάθε κομματική πίεση.

Η αλλαγή αυτή θα τους επιτρέψει επίσης να αναδιοργανώσουν τα κρατικοποιημένα συνδικάτα μετατρέποντάς τα σε ελεύθερες ομοσπονδίες εργατών, αγροτών και εργατών του πνεύματος.

Ο αστυνομικός μηχανισμός της μπολσεβίκικης απολυταρχίας έχει επιτέλους διαλυθεί.

Την ίδια μέρα, η Προσωρινή Επαναστατική Επιτροπή έστειλε ραδιογράφημα στο διεθνές προλεταριάτο, το οποίο δημοσιεύτηκε στην Ιζβέστια:

Σε όλους... Σε όλους... Σε όλους

Σύντροφοι προλετάριοι όλου του κόσμου. Οι μπολσεβίκοι ανακοίνωσαν ότι το κίνημά μας υπέρ της πραγματικής εξουσίας των Σοβιέτ είναι μια ανταρσία. Μα οι στασιαστές είναι αυτοί και όχι εμείς.

Οι εργαζόμενες μάζες ζήτησαν την επανεκλογή των σοβιέτ, επειδή οι προηγούμενες εκλογές ήταν νόθες. Μα η μπολσεβίκικη κυβέρνηση, με επικεφαλής τον εγκληματία Τρότσκι, για να διατηρήσει την απόλυτη εξουσία της, αποφάσισε να συντρίψει με κάθε διαθέσιμο μέσο τη θέληση του εργαζόμενου λαού, τουφεκίζοντας τους εργάτες και βασανίζοντας τις οικογένειές τους.

Οι μπολσεβίκοι διέδωσαν τη φήμη ότι οι αρχηγοί μας είναι αντιδραστικοί στρατηγοί, πληρωμένα όργανα της Φινλανδίας. Είπαν πως η Φινλανδία μας έστειλε τάχα βοήθεια.

Μπροστά στη συνείδηση του παγκόσμιου προλεταριάτου, βεβαιώνουμε: Δεν μας διοικεί κανένας τσαρικός στρατηγός, δεν έγιναν ποτέ και δεν μπορούν ποτέ να γίνουν κανενός είδους διαπραγματεύσεις με τη Φινλανδία για μια ενδεχόμενη στρατιωτική βοήθεια ή έστω και για μια αποστολή τροφίμων.

Έχουμε αρκετό πολεμικό υλικό για να αντιμετωπίσουμε τους μπολσεβίκους.
Μα αν η μάχη παραταθεί, θα βρεθούμε στην ανάγκη να ζητήσουμε βοήθεια απ’ το εξωτερικό για να ταΐσουμε τους ήρωές μας, τα παιδιά μας και τον άμαχο πληθυσμό. Οι μπολσεβίκοι πασχίζουν να κρύψουν την αδυναμία τους, λέγοντας πως μας δίνουν τάχα καιρό να σκεφτούμε. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι σε θέση να συγκεντρώσουν αρκετές δυνάμεις για να συντρίψουν την τρίτη επανάσταση των εργαζομένων. Οι μπολσεβίκοι μας χτύπησαν πρώτοι και πρώτοι αυτοί έχυσαν ανθρώπινο αίμα. Αγωνιζόμαστε για μια δίκαιη υπόθεση κι αυτοί μας έβαλαν στο σημάδι. Η φρουρά της Κρονστάνδης και ο πληθυσμός της ξέρουν τώρα τι καπνό φουμάρουν οι μπολσεβίκοι και είναι έτοιμοι να αγωνιστούν μέχρι θανάτου.

Γεια σας αδέλφια.

*