MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 61, Νοέμβρης 2011

Ο ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΣΚΟΤΩΝΕΙ - ΞΑΝΑ - ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΕΡΟ

 ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΡΙΖΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!

 26 Γενάρη 2009: Συνεργεία του Δήμου, συνοδευόμενα από τα ΜΑΤ, ισοπεδώνουν το πάρκο Κύπρου και Πατησίων, το οποίο έχει παραχωρηθεί προς εκμετάλλευση από τις δημοτικές αρχές σε ιδιωτική εταιρεία που θα κατασκεύαζε πάρκινγκ. Η καταστροφή είναι ολοκληρωτική. Κόβονται και ξεριζώνονται 45 δέντρα, ανάμεσά τους 12 αιωνόβια πεύκα, ξηλώνεται η παιδική χαρά, τα παγκάκια και το δίκτυο υδροδότησης. Μετά από ώρες συγκρούσεων διαδηλωτών με την αστυνομία πάνω στην Πατησίων, τα συνεργεία αποχωρούν, αφήνοντας πίσω τους τεμαχισμένους κορμούς και τη γη ξεκοιλιασμένη.

2009 - 2011: Ξεσπά ένας αυτοοργανωμένος κοινωνικός αγώνας που καταφέρνει να αποτρέψει την κατασκευή γκαράζ. Με τις διαδηλώσεις των πρώτων ημερών στην περιοχή και στο κεντρικό δημαρχείο, τις συγκεντρώσεις και τις εκδηλώσεις αντίστασης πάνω στο πάρκο, τις περιφρουρήσεις που αποτρέπουν τις εργασίες τσιμεντοποίησης, μέχρι τη συλλογική εργασία για την αναδιαμόρφωση του χώρου, το πάρκο της Κύπρου μετατρέπεται σε σύμβολο των αγώνων για την υπεράσπιση και τη διεκδίκηση δημόσιων, πράσινων χώρων, και γίνεται έμπνευση για πολλούς άλλους αγώνες που ακολούθησαν σε πάρκα και πλατείες στην Αθήνα και άλλες πόλεις.

Μέσα σε αυτά τα δυόμιση χρόνια, κάτοικοι της περιοχής και αλληλέγγυοι φύτεψαν περισσότερα από 150 νέα δέντρα, θάμνους και λουλούδια, τα οποία επιβίωσαν μέσα στο τσιμεντένιο δάσος των πολυκατοικιών της Κυψέλης χάρη στην αδιάλειπτη φροντίδα των αγωνιζόμενων, που ανέλαβαν το πότισμα, το σκάλισμα, ακόμα και την καθαριότητα του χώρου. Παράλληλα, αποκατέστησαν την υδροδότηση, επισκεύασαν και ξαναέφτιαξαν την παιδική χαρά αγοράζοντας με δικά τους έξοδα νέα όργανα, κατασκεύασαν ή μετέφεραν παγκάκια που τοποθετήθηκαν στο χώρο. Δεκάδες άνθρωποι, προσφέροντας ανιδιοτελώς χρόνο και εργασία, αγωνίστηκαν μέσα σε αντίξοες συνθήκες για να δημιουργήσουν πάνω στη ρημαγμένη γη που άφησε πίσω του ο Δήμος Αθηναίων έναν ελεύθερο πράσινο χώρο για μικρούς και μεγάλους, χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς, όπου φιλοξενούνται εκδηλώσεις, προβολές, συνελεύσεις, οργανώνονται παραστάσεις, συναυλίες, θεατρικό παιχνίδι για παιδιά, κ.α.

Επιπλέον, το καλοκαίρι του 2010 δημιουργείται στο πάρκο η Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων, με στόχο τον συλλογικό αγώνα για ευρύτερα ζητήματα μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον της οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής κρίσης. Στο πάρκο συνεχίζονται οι εκδηλώσεις και οι συζητήσεις, οργανώνονται χαριστικά - ανταλλακτικά παζάρια παιχνιδιών και συλλογική κουζίνα, ενώ η συνέλευση συμμετέχει σε απεργιακές διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις ενάντια στην αύξηση των εισιτηρίων στα μέσα μεταφοράς, το κλείσιμο των νοσοκομείων της περιοχής κ.α.

17 Αυγούστου 2011: Ο Καμίνης συνεχίζει το καταστροφικό έργο του Κακλαμάνη! Ο Δήμος Αθηναίων και η ΕΥΔΑΠ κόβουν το νερό στο πάρκο, καταδικάζοντάς το στην ξηρασία και το θάνατο. Μέσα στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, τα δέντρα αρχίζουν να πεθαίνουν. Αυτή τη στιγμή διασώζονται με πολύ κόπο, αφού μέλη της συνέλευσης, αλληλέγγυοι και γείτονες εξακολουθούν να τα ποτίζουν, κουβαλώντας από τα σπίτια τους (!) τεράστιες ποσότητες από μπιτόνια με νερό για να καλύψουν τις ανάγκες δέντρων όπως είναι τα πλατάνια και τα οπωροφόρα που απειλούνται άμεσα με αφανισμό. Δέντρων που, σύμφωνα με την αρρωστημένη, εξουσιαστική λογική του Δήμου, είναι "παράνομα", αφού ανθίζουν χωρίς την έγκριση των τεχνοκρατών του και χωρίς μελέτες των αρμόδιων υπηρεσιών, χωρίς να εξυπηρετούν τα συνήθη σχέδια εμπορευματοποίησης και ελέγχου των δημόσιων χώρων ή να προσφέρουν ντεκόρ σε φυλλάδια προεκλογικών εκστρατειών. Δέντρων που αναπτύσσονται σε πείσμα των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων λεηλασίας, χάρη στην αγάπη και τη φροντίδα αγωνιζόμενων ανθρώπων, συμβολίζοντας έτσι και την ανάπτυξη της αυτοοργάνωσης και της αντίστασης "από τα κάτω", χωρίς διαμεσολαβητές, παράγοντες και "ειδικούς".

Απέναντι στην απαίτηση να επανασυνδεθεί το νερό, η οποία εκφράστηκε στη συγκέντρωση που έγινε στο πάρκο της Κύπρου στις 28 Αυγούστου και στην παρέμβαση 80 και περισσοτέρων αγωνιστών από τη συνέλευση της Κυψέλης και άλλες συνελεύσεις γειτονιάς, από συλλογικότητες, στέκια και καταλήψεις της ευρύτερης περιοχής στο συμβούλιο του 6ου Διαμερίσματος του Δήμου Αθηναίων στις 7 Σεπτέμβρη, οι δημοτικοί άρχοντες επιμένουν στην εξαπάτηση και την καταστροφή. Έτσι, ενώ η πρόεδρος του συμβουλίου, που ανήκει στη δημοτική παράταξη του Καμίνη, διαβεβαίωνε τους συγκεντρωμένους που διέκοψαν τη συνεδρίαση ότι το νερό θα επανασυνδεθεί, λίγες μέρες αργότερα συνεργεία του Δήμου ήρθαν ξανά στο πάρκο και ξήλωσαν ένα περίπτερο αντιπληροφόρησης, βρύσες και σωλήνες, ακόμα και ένα ξύλινο σπιτάκι για τις γάτες.

Το μήνυμα που θέλουν να στείλουν είναι σαφές: Ότι εφόσον το πάρκο παραμένει ένας ζωντανός χώρος αγώνα, πρέπει να καταστραφεί. Τα δέντρα να ξεραθούν, οι άνθρωποι να αποξενωθούν από αυτόν, να εκδιωχθούν οι αγωνιζόμενοι που όλο αυτό το διάστημα το υπερασπίζονται απέναντι στην καταστολή, τη γκετοποίηση, την προσπάθεια να μετατραπεί με τη βοήθεια της αστυνομίας σε πιάτσα ναρκωτικών.

Εξάλλου από τα σχέδια καταστροφής του πάρκου ο Δήμος Αθηναίων δεν παραιτήθηκε ποτέ. Επί Κακλαμάνη, το νερό είχε διακοπεί άλλες δύο φορές μετά τις 26 Γενάρη του 2009, ενώ ο ίδιος ο πρώην δήμαρχος δεν εγκατέλειψε ποτέ την προσπάθεια κατασκευής γκαράζ. Μια προσπάθεια που πρέπει να θυμίσουμε ότι βασίζεται σε απόφαση του δημοτικού συμβουλίου το 2004, με τη συναίνεση όχι μόνο των δημοτικών παρατάξεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του Συνασπισμού.

Σήμερα, ο Καμίνης, πρόσωπο που επίσημα υποστηρίχθηκε από το κυβερνών κόμμα, τους Οικολόγους Πράσινους και τη Δημοκρατική Αριστερά, έχοντας εξασφαλίσει τη συναίνεση της θεσμικής αριστεράς που τον βοήθησε να εκλεγεί, γίνεται, όσον αφορά τους δημόσιους χώρους, ο εκφραστής της ευρύτερης κατασταλτικής πολιτικής που στοχεύει στην εξουδετέρωση των κοινωνικών αντιστάσεων. Πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η βίαιη εκκένωση της πλατείας Συντάγματος το καλοκαίρι, που συνοδεύτηκε από τις απειλές του δημάρχου για κάθε αυτοοργανωμένη κινητοποίηση, συνέλευση και εκδήλωση αντίστασης σε πάρκα και πλατείες.

Όσον αφορά το πάρκο της Κύπρου, οι ακροδεξιοί βουλευτές του ΛΑΟΣ καλούν το Δήμο να καταστείλει βίαια τον αγώνα, ενώ κατά την παρέμβασή μας στο διαμερισματικό συμβούλιο η εκπρόσωπος του κόμματος χαρακτήρισε το χώρο "ιδιωτικό οικόπεδο".

Εκτός από τους ακροδεξιούς, το έδαφος στον Καμίνη έχει προλειάνει και η εκστρατεία απαξίωσης του συγκεκριμένου αγώνα από κομματικούς παραγοντίσκους του ΣΥΡΙΖΑ και της δημοτικής του παράταξης, οι οποίοι, όταν απέτυχαν να καπελώσουν και να εκμεταλλευτούν εκλογικά τον αγώνα, επιδόθηκαν σε συκοφαντικά για τους αγωνιζόμενους δημοσιεύματα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, και άρχισαν να καλούν το Δήμο να αναλάβει το πάρκο σε βάρος των προσπαθειών αυτοδιαχείρισής του.

Δεν έχουμε λοιπόν αυταπάτες για τις επιδιώξεις του Δήμου Αθηναίων απέναντι στο πάρκο της Κύπρου και τον κοινωνικό αγώνα που αναπτύχθηκε για την υπεράσπισή του. Απέναντί μας βρίσκονται οι λογικές που βλέπουν τους δημόσιους χώρους ως τσιφλίκι των τοπικών αρχόντων, ως πηγές κέρδους, ως πεδία αστυνομικών και ρατσιστικών πογκρόμ, ή εκείνες οι λογικές που βλέπουν τους κοινωνικούς αγώνες ως ευκαιρίες χειραγώγησης και κομματικής εκμετάλλευσης. Και δίπλα μας βρίσκονται όλοι όσοι αγωνίζονται αυτοοργανωμένα, συλλογικά και αλληλέγγυα για τη διεκδίκηση όχι μόνο πράσινων χώρων αλλά και συνολικά της ζωής μας, απέναντι στην εκμετάλλευση, τη φτώχεια, το ρατσισμό, τη λεηλασία της φύσης και των δημόσιων χώρων.

ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΣΙΦΛΙΚΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ -
ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΧΩΡΟΣ

ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ!

Συνέλευση αντίστασης και αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων
 Σεπτέμβρης 2011

*