MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 60, Ιούλης 2011

 Πάρνηθα, διήμερο οδοιπορικό αντίστασης, 2 - 3 Ιούλη 2011

Όπως είχε γραφτεί στην εισήγηση για την Πάρνηθα στη διήμερη εκδήλωση που έγινε στο Πολυτεχνείο στις 20 - 21 Οκτώβρη 2007:

«Το ολοκαύτωμα της Πάρνηθας στις 28 Ιούνη 2007 ήταν μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία του πολέμου που διαδραματίζεται με πλήθος καταστροφών σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων, κι αποτέλεσε αφορμή μιας ευρύτερης κοινωνικής αφύπνισης και κινητοποίησης μέσα στην οποία προέκυψε και η δημιουργία της Ανοιχτής Συνέλευσης από το Λόφο του Στρέφη για την προώθηση της αλληλεγγύης και τη ριζοσπαστικοποίηση των αντιστάσεων.

Το σκεπτικό και η ιδιαιτερότητα (εκείνης) της Συνέλευσης σε σχέση με άλλες κινήσεις ήταν ότι εξαρχής θεώρησε αυτή την καταστροφή ως την κορυφή του παγόβουνου, μια στιγμή αποκάλυψης της γενικευμένης λεηλασίας και καταστροφής της φύσης, την όποια περιγράφουμε συνήθως ως περιβαλλοντική κρίση, η οποία έχει την αιτία της όχι σε τυχόν παραλείψεις ή παρεκτροπές του όλου πολιτικοοικονομικού συστήματος αλλά στην ίδια του τη φύση: εχθρική, επιθετική και καταστροφική προς το φυσικό περιβάλλον. Κάτι που συμβαίνει άλλωστε σε παγκόσμια διάσταση με τρομακτικές συνέπειες πάνω στη φύση σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Οι πυρκαγιές και η αποψίλωση των δασών, οι κλιματικές αλλαγές και το φαινόμενο του «θερμοκηπίου» λόγω της εκπομπής βιομηχανικών ρύπων, το λιώσιμο των πολικών πάγων και των αλπικών παγετώνων, τα ακραία φαινόμενα ξηρασίας ή πλημμυρών σε εκτεταμένες περιοχές του πλανήτη καθώς επίσης η συρρίκνωση της βιοποικιλότητας και η ραγδαία εξαφάνιση πλήθους ζωικών ειδών, δεν είναι παρά μέρη μόνο της ευρύτερης οριακής περιβαλλοντικής κρίσης η οποία με τη σειρά της αποκαλύπτει τις τρομακτικές συνέπειες που έχει πάνω στον φυσικό κόσμο η βαθιά κρίση και σήψη του χρεοκοπημένου πολιτικοοικονομικού συστήματος μέσα στο οποίο ζούμε.

Η κάθε επιμέρους καταστροφή στο περιβάλλον δεν είναι παρά απόρροια της καταστροφικής σχέσης συνολικά του ανθρώπου με τη φύση, που με τη σειρά της είναι απόρροια της καταστροφικής σχέσης του ανθρώπου με τον ίδιο του τον εαυτό, η οποία συνίσταται στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική οργάνωση της κυριαρχίας και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».

Σήμερα, κι ενώ η κρίση και σήψη του πολιτικοοικονομικού συστήματος βρίσκεται πλέον στα χείλη όλων, αποκαλυπτόμενη και οξυνόμενη όλο και περισσότερο, με τρομακτικές συνέπειες πάνω στο κοινωνικό όσο και το φυσικό περιβάλλον, εκείνη η συλλογική προσπάθεια που ξεκίνησε τέσσερα χρόνια πριν, δίνοντας πλήθος ριζοσπαστικών κινητοποιήσεων, παρεμβάσεων και δράσεων αντίστασης από την Πάρνηθα μέχρι τον Αχελώο, συνεχίζεται με νέες κινήσεις οι οποίες, παράλληλα με τους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες που ξεσπούν μέσα στις πόλεις, αναδεικνύουν και κρατούν ανοιχτά τα μέτωπα αγώνα για την προάσπιση του φυσικού περιβάλλοντος, της γης και της ελευθερίας από τις επιθέσεις των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών. Επιθέσεις που θα ενταθούν ακόμα περισσότερο στο άμεσο μέλλον, όπως προοιωνίζονται οι πρόσφατοι νόμοι στρατηγικής σημασίας (ο λεγόμενος «εφαρμοστικός» κι ο νόμος για το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα 2012-15») σε βάρος όχι μόνον της κοινωνίας αλλά και του φυσικού περιβάλλοντος που παραδίδονται βορά στους καταστροφικούς σχεδιασμούς κράτους και κεφάλαιου.

Στο πλαίσιο αυτών των κινήσεων, και παράλληλα με τους αγώνες που εξελίσσονται στους δρόμους της Αθήνας, πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο 2 - 3 Ιούλη, από την Πρωτοβουλία Αγώνα για τη Γη και την Ελευθερία, διήμερο οδοιπορικό αντίστασης στην Πάρνηθα με τη συμμετοχή αρκετών φίλων του βουνού και του δάσους. Για να θυμίσει ότι η καταστροφή και λεηλασία της Πάρνηθας συνεχίζεται, να ανανεώσει τον αγώνα αντίστασης, να σπάσει τη σιωπή μπροστά στο πλήθος των εγκληματικών δραστηριοτήτων και των σχεδιασμών της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας πάνω στο βουνό.

Στο κάλεσμά της για το διήμερο οδοιπορικό αντίστασης η Πρωτοβουλία Αγώνα ανέφερε:

«Το ολοκαύτωμα της 27ης Ιούνη 2007 ήταν μια ακόμη στιγμή της μακρόχρονης και συνεχιζόμενης καταστροφής της Πάρνηθας από ένα πλήθος εγκληματικών δραστηριοτήτων και σχεδιασμών της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας (όπως η λειτουργία και η επέκταση του Καζίνο, η κατάληψη των κορφών από βάσεις και κεραίες, η επέκταση οικισμών και οικοδομικών συνεταιρισμών μέσα στα δάση, η εκποίηση δημόσιων δασικών εκτάσεων, ο σχεδιασμός εγκατάστασης στο βουνό της βιομηχανικής «Τεχνόπολης» και ανεμογεννητριών, η προοπτική μετατροπής του δρυμού σε περιαστικό πάρκο της Αθήνας με διάφορες εμπορικές χρήσεις).

Η αγάπη για το βουνό δεν έχει ημερομηνία λήξης και ο αγώνας για την προάσπιση της γης και της ελευθερίας δεν έχει τέλος. Δεν ξεχνάμε την καταστροφή και τη λεηλασία της Πάρνηθας που γίνονται στο όνομα της ανάπτυξης και της αξιοποίησής της από το κράτος και το κεφάλαιο. Δεν εξαπατούμαστε από επιχειρηματίες, Τράπεζες και ΜΜΕ, που χειραγωγούν και εκμεταλλεύονται το ενδιαφέρον των ανθρώπων για την προστασία της φύσης, και δεν εκχωρούμε τίποτα και σε κανέναν σπόνσορα και δήθεν προστάτη του βουνού.

Μετά τις πορείες στο βουνό και τους αποκλεισμούς στο Καζίνο, τις παρεμβάσεις και τις κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων για την προώθηση της αντίστασης, τη γνωριμία με το βουνό, την αντιπληροφόρηση και την κοινωνική αφύπνιση συνεχίζουμε… Τέσσερα χρόνια μετά τη μεγάλη πυρκαγιά, ανεβαίνουμε, μικροί και μεγάλοι, μαζί στην Πάρνηθα».

Κατά τη διάρκεια του διήμερου έγινε ανάρτηση πανό και αναγραφή συνθημάτων στο δρόμο που οδηγεί στο εσωτερικό του βουνού, περιήγηση στις καμένες αλλά και τις διασωθείσες τοποθεσίες γύρω από το παλιό ξενοδοχείο “Ξενία” που έχει παραχωρηθεί από το 2003 στο Καζίνο Μον Παρνές για ανακατασκευή και επαναλειτουργία, ενημέρωση για τις βαθιές πληγές της Πάρνηθας από την μακροχρόνια λεηλασία της από κρατικά και ιδιωτικά συμφέροντα, προβολή της ταινίας «No Cry Wolf» καθώς και πεζοπορική διάσχιση, από ένα μέρος των συμμετεχόντων, περιμετρικά του κεντρικού ορεινού όγκου.

Σε όλη την διάρκεια της εκδήλωσης υπήρχε διαρκής παρουσία και κίνηση της αστυνομίας πάνω στο βουνό και μόνιμη φρούρηση στο δρόμο που οδηγεί στο Καζίνο.

Ο αγώνας ενάντια στην λεηλασία και την καταστροφή του βουνού συνεχίζεται…

Ακραιφνείς φίλοι του βουνού και του δάσους

*