MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 57, Σεπτέμβρης 2010

ΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΠΑΡΚΟ ΚΥΠΡΟΥ & ΠΑΤΗΣΙΩΝ
ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ
ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ!

Μετά την ισοπέδωση του πάρκου Κύπρου και Πατησίων και την κοπή των δέντρων του στις 26 Γενάρη 2009 από συνεργεία του Δήμου Αθηναίων συνοδευόμενα από τα ΜΑΤ, καθώς και τις συγκρούσεις που ξέσπασαν όταν εκατοντάδες άνθρωποι αντιστάθηκαν στην καταστροφή, ο χώρος του ρημαγμένου από τις μπουλντόζες πάρκου έγινε χώρος κοινωνικού αγώνα. Ενός αγώνα που όχι μόνο απέτρεψε την οικοδόμηση του ιδιωτικού γκαράζ που προβλέπουν τα σχέδια του Δήμου Αθηναίων, αλλά που έθεσε ως στόχο τη δημιουργία ενός ελεύθερου χώρου στη γειτονιά και την πόλη. Επιλέγοντας να δράσουμε αυτοοργανωμένα και αδιαμεσολάβητα, περίοικοι και αλληλέγγυοι, δεν απευθυνθήκαμε στις αρχές, αλλά φυτέψαμε οι ίδιοι δεκάδες νέα δέντρα στο πάρκο, ανακαινίσαμε την παιδική χαρά του, αναλάβαμε συλλογικά την απαιτητική φροντίδα του. Διοργανώσαμε εκδηλώσεις, προβολές και συζητήσεις για θέματα περιβάλλοντος και ευρύτερου κοινωνικού χαρακτήρα, με την επιθυμία να γίνει το αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο τόπος συνάντησης χωρίς κοινωνικούς ή εθνικούς αποκλεισμούς, και μια ακόμα εστία αντίστασης ενάντια στη λεηλασία της φύσης και της κοινωνικής ζωής από την οικονομική και πολιτική εξουσία. Αντιμετωπίσαμε κι αντιμετωπίζουμε όσο καλύτερα μπορούμε, στα πλαίσια του κοινωνικού αγώνα, προβλήματα που εμφανίστηκαν στο πάρκο και τα οποία είναι συμπτώματα της γενικευμένης οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης. Και δημιουργήσαμε σε αυτό το χώρο τη Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων, για να απαντήσουμε συλλογικά και με αξιοπρέπεια στη νέα σαρωτική επίθεση που δέχεται η κοινωνία μέσα στην παγκόσμια κρίση του πολιτικοοικονομικού συστήματος, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από το «μνημόνιο συνεργασίας», με ΔΝΤ και ΕΕ, με αβάσταχτες συνέπειες για εργαζόμενους και ανέργους.

Όλο αυτό το διάστημα απέναντι στο αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο βρέθηκε ο Δήμος Αθηναίων, με τον δήμαρχο Ν. Κακλαμάνη να επιμένει στα σχέδια τσιμεντοποίησης του χώρου, και με τις υπηρεσίες του να επιχειρούν να σκοτώσουν και τα νέα δέντρα, κόβοντας συνεχώς το νερό, κυρίως την καλοκαιρινή περίοδο. Απέναντί του βρέθηκε επίσης το ακροδεξιό κόμμα ΛΑΟΣ που με αντικοινωνικές και ξενοφοβικές κορώνες ζητά να εκδιωχθούν από το πάρκο οι άνθρωποι που το φροντίζουν και να αναλάβει ο Δήμος τη λειτουργία του. Δυστυχώς, το ίδιο αίτημα εκφράζουν ανοιχτά σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και η δημοτική του παράταξη, καλώντας να παραδοθεί το πάρκο στον Ομέρ Πριόνη!

Στα τέλη Ιούλη, το διοικητικό εφετείο Αθηνών ανακοίνωσε την απόφασή του να ακυρωθεί οριστικά η άδεια οικοδόμησης του γκαράζ στο πάρκο της Κύπρου. Μια απόφαση που οφείλεται κατά βάση στο γεγονός ότι εκατοντάδες άνθρωποι υπερασπίστηκαν αυτό το χώρο και δεν τον άφησαν βορά στα νύχια του Δήμου και των μεγαλοεργολάβων. Ταυτόχρονα με αυτή την απόφαση, θέλοντας να υποκαταστήσουν όλους όσοι αγωνίστηκαν για το πάρκο και εξακολουθούν να αγωνίζονται εδώ, η «Ανοιχτή Πόλη» και ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσαν ανακοινώσεις με τις οποίες καλούν το Δήμο "να αναλάβει υπεύθυνα τη φροντίδα και ενίσχυση αυτού του χώρου πρασίνου". Καλούν δηλαδή να παραλάβει το πάρκο ο Ν. Κακλαμάνης, ο ίδιος που το κατέστρεψε κι έστειλε τα ΜΑΤ και τους μπράβους του απέναντι στον αγώνα μας!

Μας θυμίζουν ότι μέλη αυτής της παράταξης, αφού δεν κατάφεραν να χειραγωγήσουν τον αγώνα στο πάρκο ώστε να τον διαμεσολαβήσουν στα ΜΜΕ και να τον υποκαταστήσουν σε ένα θεσμικό πεδίο, διάλεξαν να τον λασπολογούν μέσα από τα ΜΜΕ. Να τους θυμίσουμε, για μια ακόμα φορά, σήμερα που επιλέγουν να συναινέσουν, όπως και το ΛΑΟΣ, στην καταστολή του αγώνα από τον Κακλαμάνη, ότι κανένας πολιτικός φορέας δεν μπορεί να παρουσιάζει σαν κτήμα του τους κοινωνικούς αγώνες και να αποφασίζει μέσα από τα γραφεία του τη λήξη ή την παράδοσή τους! Δεν μπορούν να παρουσιάζονται ως εκπρόσωποι του αγώνα για την υπεράσπιση του πάρκου εκείνοι που ούτε με το ίδιο το πάρκο έχουν σχέση πια, εδώ και πάρα πολύ καιρό, ούτε με τον κοινωνικό αγώνα σε αυτό αφού δεν σέβονται τις προσπάθειες των ανθρώπων να αυτοοργανώνονται και να δρουν οριζόντια και αμεσοδημοκρατικά. Και φυσικά δεν έχουν κανένα δικαίωμα να εκμεταλλεύονται αυτό το συλλογικό αγώνα για την προσωπική αυτοπροβολή τους ή για κομματικούς-ψηφοθηρικούς λόγους ενόψει των επερχόμενων δημοτικών εκλογών.

Το αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο δεν παραδίδεται:

- Γιατί ο Δήμος είναι ταυτισμένος με την καταστροφή του, με τα αλυσοπρίονα, τις μπουλντόζες και τα ΜΑΤ.

- Γιατί στην πραγματικότητα δεν έχει παραιτηθεί από την κατασκευή γκαράζ και τίποτα δεν αποκλείει να επανέλθει με νέα σχέδια.

- Γιατί, ακόμα και αν επέστρεφε, στο όνομα της «ανάπλασης» του πάρκου που κατέστρεψε, γνωρίζουμε καλά από πλήθος άλλων δημόσιων χώρων στην πόλη, ότι αυτό δεν σημαίνει παρά χώρους αποστειρωμένους κι αποξενωμένους, σχεδιασμένους να εξυπηρετούν την κατανάλωση, πεδία ελέγχου κι αστυνομικών πογκρόμ.

- Γιατί το πάρκο της Κύπρου είναι όλα αυτά τα κάθε είδους δέντρα που φύτεψαν οι ίδιοι οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι, είναι η ανακαινισμένη παιδική χαρά και τα παγκάκια που έφτιαξαν ή έφεραν από αλλού, διαμορφώνοντας έναν πράσινο χώρο ανοιχτό σε όλους, μικρούς και μεγάλους, είναι οι εκδηλώσεις και οι συνελεύσεις που φιλοξενεί, είναι η αντιπληροφόρηση και τα πανό με τα συνθήματά τους, είναι ο πολυεθνικός – πολυφυλετικός χαρακτήρας του. Το πάρκο είναι ένας ζωντανός χώρος κοινωνικής συνεύρεσης και αγώνα, και δεν θα αφήσουμε αυτός ο χαρακτήρας του να ξεριζωθεί στο όνομα κανενός «καλλωπισμού» ή «ευπρεπισμού» του από τον Πριόνη.

- Γιατί μαζί με την ανάγκη για πράσινο, στο πάρκο εκφράστηκε και κάτι βαθύτερο: Η επιθυμία αλλά και η δυνατότητα της κοινωνικής αλληλεγγύης και αντίστασης «από τα κάτω» χωρίς «ειδικούς» και διαμεσολαβητές. Και σήμερα στις συνθήκες της άγριας καπιταλιστικής επίθεσης βλέπουμε ότι τέτοιες προσπάθειες είναι όλο και πιο αναγκαίες κι επίκαιρες γι’ αυτό και πληθαίνουν μέσα στην πόλη. Αυτό είναι που ενοχλεί το Δήμο, τα κόμματα, τους φορείς εξουσίας. Ότι δεν μπορούν ούτε να σταματήσουν, ούτε να εκφράσουν και να ελέγξουν τους συλλογικούς αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση της φύσης και του ανθρώπου, τους αγώνες για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας. Το αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο της Κύπρου είναι κομμάτι αυτών των αγώνων. ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ!

ΕΞΩ Ο ΔΗΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΚΟ!

Αυτοοργάνωση – αλληλεγγύη – αντίσταση παντού!

Συνέλευση αντίστασης και αλληλεγγύης
Κυψέλης / Πατησίων

Τετάρτη 28 Ιούλη 2010

*