MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 57, Σεπτέμβρης 2010

Για την Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα στον Αχελώο
ενάντια στην “πράσινη” ανάπτυξη, τα φράγματα και την εκτροπή

Πραγματοποιήθηκαν και φέτος στη Μεσοχώρα Τρικάλων από τις 4 έως τις 10 Αυγούστου οι παρεμβάσεις της Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα ενάντια στην καταστροφή και λεηλασία του ποταμού Αχελώου καθώς επίσης και τον κατακλυσμό και αφανισμό του χωριού. Τη φετινή κινητοποίηση καλούσαν το Aυτοδιαχειριζόμενο στέκι στο Aγρίνιο, σύντροφοι/ισσες από την Άρτα, σύντροφοι/ισσες από τα Τρίκαλα, το Βόλο, τη Λάρισα και την Καρδίτσα, σύντροφοι/ισσες από την Πάτρα, και η Πρωτοβουλία αγώνα από το λόφο του Στρέφη για τη Γη και την Ελευθερία (Aθήνα).

Ήταν η τέταρτη φορά στη σειρά που έγινε μια τέτοια συνάντηση αγώνα δίπλα στο ποτάμι που κινδυνεύει με καταστροφή, έχοντας πίσω της τόσο τη συνάντηση και την αυτόνομη παρέμβαση συντρόφων/ισσων από διάφορες πόλεις που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις στη Μεσοχώρα τον Αύγουστο του 2007, και από εκεί και έπειτα τα συνεχή αυτόνομα καλέσματα για παρεμβάσεις και εκδηλώσεις τα καλοκαίρια του 2008 και 2009, όσο και ένα πλήθος εκδόσεων, εκδηλώσεων, προβολών, συγκεντρώσεων και πορειών σε πολλές πόλεις όλα αυτά τα χρόνια.

Μια συνάντηση αυτόνομη όσον αφορά το πολιτικό πλαίσιο και τα χαρακτηριστικά της, αλλά και κριτικά αλληλέγγυα με όλους όσοι αγωνίζονται με τα δικά τους χαρακτηριστικά για την προάσπιση του ποταμού και τη σωτηρία της Μεσοχώρας, δεδομένου ότι, παρά την απόφαση του ΣτΕ για προσωρινή παύση όλων των έργων που σχετίζονται με την εκτροπή, η πολιτική εξουσία δεν σταμάτησε στιγμή να μεθοδεύει την ολοκλήρωσή τους, ενδύοντάς τα μάλιστα με το νέο ιδεολόγημά της περί «πράσινης» ανάπτυξης.

Αναφερόμενοι ιδιαίτερα στο διάστημα που μεσολάβησε από την περσινή συνάντηση αγώνα στη Μεσοχώρα, συνεχείς ήταν και πάλι οι πρωτοβουλίες πολλών συντρόφων σε διάφορες πόλεις, με εκδηλώσεις, παρεμβάσεις, συγκεντρώσεις και πορείες, και μπορούμε να πούμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά ότι ο αγώνας για την προάσπιση του Αχελώου από τα φράγματα και τη σχεδιαζόμενη εκτροπή του πήρε ένα ευρύτερο πολιτικό χαρακτήρα και ξεπέρασε κατά πολύ ένα στενό τοπικό, περιβαλλοντικό πλαίσιο.

Αμέσως μετά την εβδομαδιαία αυτόνομη συνάντηση τον Αύγουστο του 2009 στη Μεσοχώρα, πραγματοποιήθηκαν από την Πρωτοβουλία Αγώνα του Στρέφη τρεις εκδηλώσεις αντιπληροφόρησης για τον Αχελώο στην Αθήνα, στο Πάρκο Κύπρου και Πατησίων (23 Αυγούστου), στο Πάρκο της Ναυαρίνου (18 Σεπτέμβρη) και στην Κατάληψη του κτήματος Πραπόπουλου (25 Σεπτέμβρη).

Στις 10 και 11 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή στην Αθήνα (ΕΜΠ), διήμερο εκδηλώσεων της ΑΣΑ ενάντια στην καταστροφή του Αχελώου και ενάντια στην κρατική-καπιταλιστική επίθεση στο φυσικό περιβάλλον, τους ελεύθερους χώρους και την κοινωνία, με προβολές, συζητήσεις και έκθεση φωτογραφικού και έντυπου υλικού.

Στις 12 Οκτώβρη έγινε στα Προπύλαια, με συμμετοχή δεκάδων συντρόφων, παρέμβαση αντιπληροφόρησης για τα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου, με αφορμή την εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας της συνταγματικότητας του νόμου 3734/09 για την αναγκαστική απαλλοτρίωση της Μεσοχώρας.

Την ίδια μέρα έγινε προβολή βίντεο για τον Αχελώο στην Κατάληψη Ματσάγγου στο Βόλο.

Στις 5 Νοέμβρη έγινε προβολή βίντεο για τον Αχελώο στη Λάρισα από τον Ιό Κοινωνικής Αταξίας.

Στις 8 Νοέμβρη έγινε προβολή και εκδήλωση για τον Αχελώο στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αγρίνιου.

Στις 11 Νοέμβρη, ημέρα εκδίκασης στα δικαστήρια Τρικάλων της υπόθεσης των αποζημιώσεων για την αναγκαστική απαλλοτρίωση της Μεσοχώρας, πραγματοποιήθηκε στην πόλη συγκέντρωση περίπου 80 συντρόφων/ισσών. Η συγκέντρωση είχε καλεστεί από την ΑΣΑ (ομάδες και σύντροφοι από Αθήνα, Αγρίνιο, Άρτα και Τρίκαλα) και την Αναρχική Συνέλευση Κεντρικής Ελλάδας (ομάδες και σύντροφοι από Λάρισα, Βόλο, Καρδίτσα, Λαμία και Τρίκαλα). Στη συγκέντρωση συμμετείχαν επίσης σύντροφοι/ισσες κι από άλλες πόλεις, όπως τα Γιάννενα και η Θεσσαλονίκη. Η συγκέντρωση έγινε στην κεντρική πλατεία “Ρήγας Φεραίος” των Τρικάλων απ’ όπου ξεκίνησε διαδήλωση στους δρόμους της πόλης. Μετά τη διαδήλωση έγινε παρέμβαση αντιπληροφόρησης και ακολούθησε συνέλευση στο ΤΕΙ της πόλης.

Εκδήλωση με προβολή ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου έγινε και στη Μυτιλήνη στις 14 Δεκέμβρη.

Στις 24 Γενάρη 2010 έγινε στην Αθήνα εκδήλωση ενάντια στην «πράσινη» ανάπτυξη, με ενημέρωση για τους σχεδιασμούς του κράτους σχετικά με τη λειτουργία του φράγματος της Μεσοχώρας και την εκτροπή του Αχελώου, και συζήτηση για την συνέχιση του αγώνα.

Την επομένη, 25 Γενάρη, ημέρα εκδίκασης στο ΣτΕ της υπόθεσης απαλλοτρίωσης της Μεσοχώρας, έγινε παρέμβαση αντιπληροφόρησης στα Προπύλαια.

Στις 27 Γενάρη έγινε προβολή ταινίας κι εκδήλωση στην Κατάληψη Πραπόπουλου ενάντια στην «πράσινη» ανάπτυξη που απειλεί να αφανίσει τη φύση και τα χωριά στη Νότια Πίνδο.

Ενημερωτικές εκδηλώσεις με προβολές βίντεο και συζητήσεις για την αντίσταση στα νέα φράγματα και την επιχειρούμενη εκτροπή του Αχελώου πραγματοποιήθηκαν με συμμετοχή αρκετού κόσμου στην Πάτρα στις 20 Φλεβάρη και στα Γιάννενα στις 21 Φλεβάρη.

Στις 3 Μάρτη έγινε στα Τρίκαλα συγκέντρωση συντρόφων από πολλές πόλεις, ενάντια στην εκτροπή και τα φράγματα του Αχελώου. Η συγκέντρωση είχε καλεστεί από την ΑΣΑ και τη Συνέλευση αναρχικών/αντιεξουσιαστών Κεντρικής Ελλάδας την ημέρα εκδίκασης της υπόθεσης των αποζημιώσεων για την απαλλοτρίωση της Μεσοχώρας. Η παρέμβαση πραγματοποιήθηκε στην κεντρική πλατεία κι ακολούθησε συνέλευση στο ΤΕΙ Τρικάλων.

Στις 19 και 20 Μάρτη πραγματοποιήθηκαν στη Λάρισα με τη συμμετοχή δεκάδων αγωνιστών και αγωνιστριών εκδήλωση στην Ιατρική σχολή καθώς επίσης συγκέντρωση και πορεία στους δρόμους της πόλης.

Στις 30 Απρίλη, μετά από κάλεσμα της Συνέλευσης αναρχικών-αντιεξουσιαστών Κεντρικής Ελλάδας, πραγματοποιήθηκε στην Καρδίτσα με τη συμμετοχή αγωνισών από Βόλο, Λάρισα, Τρίκαλα και Αθήνα, συγκέντρωση αλληλεγγύης σε συντρόφους που δικάζονταν με την κατηγορία της «αφισορύπανσης» κι ακολούθησε πορεία στο κέντρο της πόλης. Το απόγευμα έγινε βιντεοπροβολή για τον Αχελώο στο αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό στέκι και ακολούθησε παρέμβαση αντιπληροφόρησης στην πλατεία Ελευθερίας.

Στις 11 Ιούνη πραγματοποιήθηκε στο Αγρίνιο εκδήλωση ενάντια στην “πράσινη” ανάπτυξη, τα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου, με προβολή βίντεο και συναυλία στην πλατεία Δημάδη, και την επομένη πραγματοποιήθηκε παρέμβαση αντιπληροφόρησης στην πλατεία Δημοκρατίας.

Στις 10 Ιούλη έγινε προβολή για τον Αχελώο στο Πάρκο Κύπρου και Πατησίων, και την επομένη έγινε συνέλευση στο λόφο του Στρέφη όπου σύντροφοι και συντρόφισσες από αρκετές πόλεις προσδιόρισαν τις ημερομηνίες και τις παρεμβάσεις της φετινής Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα στη Μεσοχώρα.

Όλη αυτή η παρακαταθήκη αγώνα, η γνωριμία πλήθους αγωνιστών με το ζήτημα και η βιωματική εμπειρία πολλών από την επαφή τους με τα φαραωνικά έργα στον Αχελώο, το περιεχόμενο του αγώνα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή (που εντοπίζει ως κύριο υπαίτιο για την ευρύτερη εκμετάλλευση της φύσης και της κοινωνίας το κράτος και το κεφάλαιο), η εμπιστοσύνη στις διαδικασίες της αυτοοργάνωσης και στον κοινωνικό και κινηματικό χαρακτήρα του αγώνα έξω από τους θεσμούς, αλλά και η συνεπής και αλληλέγγυα στάση στους κατοίκους της Μεσοχώρας που αγωνίζονται για τη σωτηρία του χωριού τους αποτέλεσαν τους οδηγούς για τις απαντήσεις στα καινούργια ζητήματα που βάζει κάθε φορά η ζωή και ο αγώνας.

Ένα τέτοιο ζήτημα που ζητούσε την απάντησή του αποτελούσε η αναστολή των έργων της εκτροπής από το ΣτΕ, ο εφησυχασμός που μπορούσε να επιφέρει καθώς και οι καλλιεργούμενες αυταπάτες για τη σωτηρία του φυσικού κόσμου με τη δημιουργία υπουργείου Περιβάλλοντος.

- Οι θεσμοί όμως δεν αποτελούν παρά κομμάτι του συστήματος και αργά ή γρήγορα παρακάμπτονται (όπως έχει γίνει αρκετές φορές στην περίπτωση του Αχελώου με τις αποφάσεις του ΣτΕ) ή συντάσσονται με την κεντρική επιλογή του κράτους και του κεφάλαιου.

- Η καταστροφή του ποταμού συνεχίζεται με συμπληρωματικές ή δευτερεύουσες εργασίες στο φράγμα της Μεσοχώρας και στο υπό κατασκευή της Συκιάς. Ενώ στα παραποτάμια δάση που έχουν δεχτεί την αποψίλωση τα πριόνια δουλεύουν μέχρι σήμερα για να τεμαχιστούν οι κορμοί, και οι παράνομες αμμοληψίες δεν σταμάτησαν ποτέ. Αυτή είναι η μοίρα ενός τόπου στον οποίο έχουν σταματήσει τα έργα, μέχρι να ξαναρχίσουν, και θεωρείται ξεγραμμένος.

- Ο λόγος της κεντρικής εξουσίας, παρότι στοχεύει σήμερα με αμφισημίες να προκαλέσει σύγχυση για τους σκοπούς τού κράτους και του κεφάλαιου, σε βάθος χρόνου είναι ξεκάθαρος. Η οριστική καταστροφή του άνω ρου του Αχελώου έχει εξαγγελθεί από την υπουργό περιβάλλοντος T. Μπιρμπίλη με την προαναγγελία της λειτουργίας του φράγματος της Μεσοχώρας.

Και είναι εμφανής η προσπάθεια αποφυγής των απορριπτικών αποφάσεων του ΣτΕ με τεχνάσματα: τα φράγματα εμφανίζονται σαν αυτοτελή έργα, ξέχωρα της εκτροπής, και βαφτίζονται «πράσινα» ώστε να λειτουργήσουν κανονικά. Όσο για την εκτροπή, ο υπουργός Υποδομών Ρέππας προωθεί την πάγια θέση του κράτους για την ολοκλήρωση των έργων, δηλώνοντας πως «η κυβέρνηση θα αγωνιστεί για τη δικαστική απεμπλοκή του ζητήματος», ενώ έκανε λόγο και για «κεκτημένο δρομολογημένων έργων»!

Ένα δεύτερο ζήτημα που ζητούσε την απάντησή του, αποτελούσε η απουσία οποιασδήποτε κινητοποίησης στη Μεσοχώρα και η καλλιέργεια κλίματος εφησυχασμού, σύγχυσης και παθητικότητας από εκείνους ακριβώς τους παράγοντες που διεκδικούσαν να αναλάβουν εργολαβικά τον αγώνα.

- Για αυτό το ζήτημα εύστοχη ήταν η σχετική αναφορά της ΑΣΑ στο κείμενο καλέσματος στη Μεσοχώρα: «Και εδώ αναδύεται η συνεισφορά των κινημάτων και η σημασία του κοινωνικού αγώνα για την προάσπιση της φύσης. Μην προσδοκώντας τίποτε ουσιαστικό από τους θεσμικούς διαμεσολαβητές-χειραγωγούς, οργανώνουμε από τα κάτω τις αντιστάσεις μας και στήνουμε αναχώματα στην επέλαση κράτους και κεφάλαιου, με σκοπό να πυκνώσουν οι δεσμοί αλληλεγγύης και συντροφικότητας των αγωνιζόμενων και να συντεθούν οι αρχές και οι θέσεις τους στην κατεύθυνση μιας συνολικότερης επιλογής ρήξης με την εξουσία και τις αντικοινωνικές επιταγές της.

Παρά το γεγονός ότι οι τοπικές πρωτοβουλίες είναι ουσιαστικές για τη δυναμική και την εξέλιξη του αγώνα, η απουσία ή η υποχώρησή τους δεν σημαίνουν και το σταμάτημα του αγώνα, ιδίως όταν αυτός δεν αφορά ένα στενά τοπικό περιβαλλοντικό ζήτημα, αλλά ένα κεντρικό πολιτικό ζήτημα».

- Τα έργα εκτροπής αποτελούν ένα τεράστιο πολιτικό ζήτημα που ξεπερνά τον στενό τοπικό, οικολογικό, περιβαλλοντικό χαρακτήρα. Και ο αγώνας που διεξάγεται οφείλει να μην εγκλωβίζεται σε τοπικά όρια, να ανοίγεται κοινωνικά και να βαθαίνει την κριτική του, παρόλα αυτά οφείλει να μην απουσιάζει από τα σημεία όπου εκδηλώνεται η καταστροφή, και από εκεί όπου υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται ή έχουν τη διάθεση να το κάνουν.

Η εμπειρία της φετινής αυτόνομης συνάντησης αγώνα απέδειξε πως και περιθώρια ριζοσπαστικοποίησης των τοπικών κοινωνιών υπάρχουν και πως όσοι αγωνίζονται δεν έχουν ανάγκη από διαμεσολαβητές και παραγοντισμούς αλλά από διαρκή βήματα στην κατεύθυνση της αυτοοργάνωσης.

Όσοι σύντροφοι/ισσες είχαν την τύχη για πρώτη φορά να βρεθούν εκεί και όσοι με λαχτάρα ξαναπήγαμε απολαύσαμε τον παράδεισο του ποταμού Αχελώου και της φύσης που απλώνεται γύρω του, βαθύναμε την αντίληψή μας για την καταστροφικότητα του κράτους και του κεφάλαιου, γνωρίσαμε, ζυμωθήκαμε και αγωνιστήκαμε μαζί με πολλούς ακόμα, και επιστρέφοντας στους τόπους μας έχουμε όλο το χρόνο αλλά και κάθε λόγο με το μέρος μας να οργανώσουμε συντονισμένα τις επόμενες κινήσεις μας, να βρεθούμε ακόμα περισσότεροι από διαφορετικούς αγώνες και να οργανώσουμε τις απαντήσεις μας σε κάθε σημείο που το κράτος και το κεφάλαιο επιτίθενται λεηλατώντας και καταστρέφοντας το φυσικό κόσμο, την κοινωνία και τα δημόσια αγαθά.

Ο αγώνας ενάντια στην «πράσινη» ανάπτυξη, τα φράγματα και την εκτροπή συνεχίζεται, διευρύνεται και βαθαίνει και δεν έχει άλλο δρόμο πέρα από το να συνεχίσει σταθερά σε αυτή την κατεύθυνση.

Η φετινή αυτόνομη συνάντηση αγώνα ξεκίνησε στις 3 και 4 Αυγούστου, με την κατασκήνωση των συντρόφων/ισσών στις όχθες του ποταμού και την παρέμβαση με αναγραφή συνθημάτων πάνω στο φράγμα της Μεσοχώρας, ενώ στην είσοδο του χωριού τοποθετήθηκαν ταμπλό με φωτογραφίες, όπως και έντυπο υλικό, από τον αγώνα ενάντια τα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου και άλλους αγώνες ενάντια στη λεηλασία και την καταστροφή της φύσης. Κάθε βράδυ πραγματοποιούνταν ανοιχτή συνέλευση δίπλα στο ποτάμι η οποία και αποφάσιζε για τις επόμενες κινήσεις της Συνάντησης.

Την επόμενη μέρα, 5 Αυγούστου το πρωί, μια ομάδα συντρόφων/ισσών «επισκέφτηκε» το εργοτάξιο για την κατασκευή του δεύτερου γιγαντιαίου φράγματος στον άνω ρου του Αχελώου, στην περιοχή της Συκιάς από όπου ξεκινάει και η σήραγγα εκτροπής προς τη Θεσσαλία. Μια κατασκευή που έχει ως συνέπεια μια φοβερή καταστροφή στα γύρω βουνά και στην κοίτη του ποταμού. Παρότι οι εργασίες για την αποπεράτωση του φράγματος έχουν σταματήσει από τον Φλεβάρη του 2010 μετά την απόφαση του ΣτΕ για προσωρινή αναστολή όλων των έργων που αφορούν την εκτροπή, στο χώρο υπάρχουν συνεργεία συντήρησης των έργων. Κατά την “επίσκεψη” στο φράγμα της Συκιάς γράφτηκαν συνθήματα με μπογιά σε πολλά σημεία της περιοχής.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας έγινε στην κεντρική πλατεία της Μεσοχώρας παρέμβαση αντιπληροφόρησης με μικροφωνική και προβολή βίντεο για τον Αχελώο και τον αγώνα για την προάσπιση του χωριού και του ποταμού. Την εκδήλωση παρακολούθησαν και αρκετοί Μεσοχωρίτες, μικροί και μεγάλοι.

Την Παρασκευή 6 Αυγούστου το πρωί, μια ομάδα συντρόφων/ισσών κατέβηκε τον ποταμό κατά μήκος του από τη γέφυρα Αλεξίου μέχρι τη Μεσοχώρα, περίπου 10 χλμ, θέλοντας να διαπιστώσει από κοντά την έκταση της καταστροφής που έχουν υποστεί τα παραποτάμια δάση. Στην ίδια διαδρομή την οποία είχαν διανύσει πέρυσι οι σύντροφοι είχαν εντοπίσει και είχαν καταγγείλει συνεργεία γενικής αποψίλωσης των δασών του Αχελώου σε μήκος 1 χλμ νοτιότερα της γέφυρας και σε κάποια απόσταση βορειότερα, προς τις πηγές του ποταμού.

Φέτος, διαπιστώθηκε ότι η αποψίλωση των παραποτάμιων δασών έχει προχωρήσει σε μήκος περί τα 5 χλμ, φτάνοντας κοντά στον οικισμό της Αγίας Τριάδας.

Οι εργασίες αποψίλωσης έχουν σταματήσει από το Μάρτη περίπου, αλλά συνεχίζεται μέχρι σήμερα η φόρτωση και η μεταφορά των χιλιάδων κομμένων και τεμαχισμένων δέντρων. Η εικόνα της καταστροφής είναι απίστευτη και τραγική. Τα παραποτάμια δάση του Αχελώου διασώζονται όπως ήταν σε απόσταση μέχρι και 5 χλμ. από το χωριό της Μεσοχώρας.

Όμως σε πάρα πολλά σημεία της κοίτης του Αχελώου συνεχίζονται εκτεταμένες αμμοληψίες, ακόμα και δίπλα στο χωριό της Μεσοχώρας, με ευθύνη όχι μόνο όσων κερδοσκοπούν λεηλατώντας και καταστρέφοντας τον ποταμό αλλά και όσων το ανέχονται αδιαμαρτύρητα.

Το Σάββατο 7 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε παρέμβαση με μικροφωνική στην κεντρική πλατεία του χωριού και ακολούθησε hip-hop live με τους Ρropaganda, με τη συμμετοχή αρκετού κόσμου.

Την Κυριακή 8 Αυγούστου το πρωί, ύστερα από προσυγκέντρωση στο χωριό, πραγματοποιήθηκε πορεία στη στέψη του γιγαντιαίου φράγματος, που απέχει 4 χλμ από τη Μεσοχώρα, και συγκέντρωση περίπου 100 αγωνιστών/αγωνιστριών από διάφορες πόλεις της χώρας, καθώς και κατοίκων της Μεσοχώρας. Στο φράγμα υπήρχε πολύ ισχυρή δύναμη της αστυνομίας με διμοιρίες ΜΑΤ και ασφαλίτες. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης υπήρχε μικροφωνική, μοιράζονταν κείμενα σε διερχόμενους οδηγούς στο δρόμο Άρτας-Τρικάλων και γράφτηκε ένα ακόμα μεγάλο σύνθημα πάνω στην επιφάνεια του φράγματος.

Η συνάντηση αγώνα συνεχίστηκε στις 9 και 10 Αυγούστου με περιηγήσεις στον ποταμό και την ευρύτερη περιοχή της νότιας Πίνδου, και ολοκληρώθηκε με την αναχώρηση των περισσότερων από όσους συμμετείχαν στις εκδηλώσεις. Ένα μέρος των συντρόφων παρέμεινε και τις επόμενες μέρες στο χωριό όπου θα πραγματοποιούνταν ένα τριήμερο εκδηλώσεων από την τοπική οργάνωση “Αχελώου Ρούς”, το οποίο όμως ήταν στενά πολιτιστικό, χωρίς να αναφέρεται στην επαπειλούμενη καταστροφή του ποταμού.

Ολοκληρώνοντας την αναφορά στην φετινή Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα στη Μεσοχώρα, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στο γεγονός ότι αυτή ήταν και η μόνη αγωνιστική παρουσία στο χωριό, μιας και απουσίασε κάθε άλλη. Παρά τα μεγάλα λόγια και τις δηλώσεις ορισμένων για την ανάδειξη της Μεσοχώρας ως επίκεντρου του αγώνα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου, φέτος έλαμψαν δια της απουσίας τους. Πράγμα σε μεγάλο βαθμό αναμενόμενο, δεδομένου ότι εκεί κατέληξαν λανθασμένες θέσεις, στάσεις και τακτικές που ακολουθήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια από την Πανελλαδική Κίνηση ενάντια στην Εκτροπή: αποπολιτικοποιώντας τον αγώνα και ζητώντας ως “σωτήρια” για τον Αχελώο την ίδρυση υπουργείου Περιβάλλοντος (που έγινε με τα ακριβώς αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα), επιδιώκοντας την εκδίωξη κι απώθηση από τη Μεσοχώρα ως “ανεπιθύμητων” των αγωνιστών που ήταν εκτός των γραμμών της, αποσιωπώντας γεγονότα του αγώνα όπως η επίθεση της αστυνομίας και οι συγκρούσεις με διαδηλωτές στο φράγμα το 2009, αποκρύβοντας την οριακή απομαζικοποίηση των κινητοποιήσεών της με εξωπραγματικές υπερβολές για την έκταση και την απήχησή τους, και με αστείες θριαμβολογίες για τη δημιουργία εντυπώσεων.

Τελικά η Κίνηση έγινε άφαντη από τη Μεσοχώρα και το “επίκεντρο” που συνιστούσε το χωριό για τον ευρύτερο αγώνα κατά των φραγμάτων και της εκτροπής του ποταμού επιχειρήθηκε ξεκάθαρα να καταστεί αόρατο, πράγμα που ευτυχώς δεν έγινε χάρη στην πολιτική παρουσία, τις εκδηλώσεις και τις παρεμβάσεις της ΑΣΑ.

Να προσθέσουμε τέλος ότι οι φετινές εκδηλώσεις στη Μεσοχώρα ως συνέχεια των συναντήσεων πολλών αγωνιστών εκεί τα προηγούμενα χρόνια, καθώς και των κινητοποιήσεων που προηγήθηκαν σε Τρίκαλα, Λάρισα, Αγρίνιο και άλλες πόλεις, οδηγούν σαφέστατα στην συνέχιση του αγώνα μας κατά των φραγμάτων και της εκτροπής. Και τονίζοντας τη σύνδεση του αγώνα μας για έναν ελεύθερο ρου του Αχελώου με μια συνολικότερη ανταγωνιστική στάση απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο, να συνδεθούμε παράλληλα και σε άλλα πολιτικά και κοινωνικά μέτωπα αγώνα, πράγμα που σε αρκετές περιπτώσεις συμβαίνει ήδη...

Λύκοι του Αχελώου

*