MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 56, Ιούλης 2010

ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ: Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΥΝΤΡΙΒΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

“Τα σημάδια του πολέμου στον ορίζοντα είναι ολοφάνερα. Ο πόλεμος, όπως και ο φόβος, έχουν την ίδια οσμή. Και τώρα, αρχίζει να αποπνέει τη δυσωδία του στη γη μας”. Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μάρκος, Δεκέμβρης ‘07

Αν τα σημάδια του πολέμου ήταν εμφανή το Δεκέμβριο του 2007, οι επιθέσεις των τελευταίων μηνών δείχνουν πως ο πόλεμος ξεσπά αδιάκοπα σε καθημερινή βάση. Βίαιες εκκενώσεις κοινοτήτων και εκτοπισμοί, ένοπλες επιθέσεις από το στρατό, την αστυνομία και τις παραστρατιωτικές οργανώσεις, δολοφονίες, εμπρησμοί και καταστροφές σπιτιών και καλλιεργειών, συλλήψεις και βιασμοί είναι κάποια από τα σημάδια του. Το μήνυμα είναι σαφές: όποιος αντιστέκεται, εξοντώνεται. Ενορχηστρωτές αυτού του βρώμικου πολέμου είναι η πολιτική και οικονομική εξουσία -κυβερνήσεις όλων των βαθμίδων (πολιτειακή και ομοσπονδιακή) και όλων των πολιτικών αποχρώσεων (από το δεξιό κόμμα εθνικής δράσης ως τα αριστερά κόμματα, της δημοκρατικής επανάστασης και της εργασίας)-, μεξικανοί μεγαλοεπιχειρηματίες και πολυεθνικές. Το Σχέδιο Πουέμπλα-Παναμάς, το οποίο σε συνδυασμό με το Σχέδιο Κολομβία έχει ως στόχο το στρατιωτικό και οικονομικό έλεγχο της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και το μεγάλο κεφάλαιο, αφού “πάγωσε” για ένα μεγάλο διάστημα, επανέρχεται ανανεωμένο στο προσκήνιο, ως “Πρόγραμμα Μεσοαμέρικα”.

Ο βασικός εμπνευστής αυτού του σχεδίου, οι ΗΠΑ, έχει ήδη επενδύσει πολλά κεφάλαια στο στρατιωτικό εξοπλισμό του στρατηγικού του εταίρου, το Μεξικό (πάντοτε με το πρόσχημα του πολέμου ενάντια στα καρτέλ των ναρκωτικών). Κομβικό παράγοντα για την επιτυχία του αποτελεί το νότιο Μεξικό. Εξ ου, τα οικοτουριστικά προγράμματα, η δημιουργία μεγάλων αυτοκινητόδρομων, η εκμετάλλευση του υπεδάφους και των φυσικού πλούτου της Τσιάπας, ο “εκσυγχρονισμός” της γεωργίας (βλέπε εισαγωγή μεταλλαγμένων σπόρων), η δημιουργία 6 νέων ζωνών που προορίζονται για τα μακιλαδόρας (εργοστάσια συναρμολόγησης τα κέρδη των οποίων εξασφαλίζονται από τη χρησιμοποίηση φτηνού εργατικού δυναμικού), η πλήρης στρατιωτική κυριαρχία, η προσπάθεια για την καταστολή και εξόντωση κάθε μορφής αντίστασης, καθώς και την ανακοπή του μεταναστευτικού ρεύματος προς τις ΗΠΑ. Παράλληλα, προωθούνται προγράμματα “οικονομικής στήριξης” των φτωχών ιθαγενών κοινοτήτων, με την προϋπόθεση βέβαια ότι θα εγκαταλείψουν το δικαίωμά τους στην κοινοτική γη (εχίδο) και θα λάβουν τίτλους ατομικής ιδιοκτησίας με δικαίωμα πώλησης και δημιουργίας νέων “χωριών-προτύπων”, τα οποία βέβαια θα λειτουργούν και ως βάσεις υποστήριξης του στρατού, καθώς βρίσκονται σε στρατηγικά σημεία. Η χούντα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης του Κόμματος Εθνικής Δράσης, με τη συνενοχή όλων των κομμάτων του κοινοβουλίου, μετατρέπουν την περιοχή σε στρατιωτικοποιημένη ζώνη.

Τώρα κυριαρχεί ο άνεμος από τα πάνω…

Σε στρατιωτικό επίπεδο, το σχέδιο έχουν αναλάβει να εφαρμόσουν ο στρατός και τα σώματα ασφαλείας, που βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία με τις παραστρατιωτικές οργανώσεις οι οποίες δρουν στην Τσιάπας. Μπορεί τα ονόματα αυτών των οργανώσεων να έχουν αλλάξει αυτά τα 16 χρόνια, ωστόσο, οι στόχοι τους (πόλεμος ενάντια στο αντάρτικο), η δομή, οι χρηματοδότες, οι εκπαιδευτές και οι αρχηγοί τους (πρώην και νυν βουλευτές κομμάτων, διοικητές του στρατού και της αστυνομίας) παραμένουν ίδιοι. Η κυβέρνηση του αριστερού Σαμπίνες, προκειμένου να κάνει πιο αποτελεσματική τη δράση τους, έχει προχωρήσει στην πώληση ανακτημένων από τους Ζαπατίστας περιοχών σε μέλη αυτών των οργανώσεων, παραχωρώντας τους ταυτόχρονα το δικαίωμα οικονομικής εκμετάλλευσης. Οι περιοχές που επιλέγονται έχουν έντονο τουριστικό ενδιαφέρον και άρα μπορούν να αποφέρουν μεγάλη κέρδη. Στο πλαίσιο αυτό, μόνο τους πρώτους μήνες του 2010, οι ζαπατιστικές κοινότητες και τα χωριά που συμμετέχουν στην Άλλη Καμπάνια έχουν υποστεί πλήθος από επιθέσεις.

- Στις 20 Ιανουαρίου 2010, μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης OPDDIC καταλαμβάνουν με τα όπλα περιοχή που ανήκει στη ζαπατιστική κοινότητα Μπολόν Αχάβ, η οποία βρίσκεται στο στόχαστρο κυβέρνησης και παραστρατιωτικών από το 2007. Στις 6 Φεβρουαρίου, οι βάσεις στήριξης του EZLN προχωρούν σε ανακατάληψη. Από τις συγκρούσεις τραυματίζονται αρκετοί σύντροφοι Ζαπατίστας (μεταξύ των οποίων και ένας ανήλικος), αλλά και 28 παραστρατιωτικοί (ο ένας θανάσιμα), ενώ παράλληλα εγκλωβίζονται από τους Ζαπατίστας 5 από αυτούς, οι οποίοι και παραδίδονται λίγο αργότερα στους αξιωματούχους της κυβέρνησης. Επιθέσεις δέχονται επίσης γειτονικές κοινότητες που συμμετέχουν στην Άλλη Καμπάνια, όπως το Σαν Σεμπαστιάν Μπατσαχόν.

- Στις 22 Ιανουαρίου, δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας, σε συνεργασία με αξιωματούχους της πολιτειακής και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης προχωρούν στη βίαιη εκκένωση της περιοχής Λαγούνα Σαν Πέδρο, στο Μόντες Ασούλες.

- Στις 28 Φεβρουαρίου, μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης “Στρατός του Θεού”, η οποία διατηρεί στενές σχέσεις με την κυβέρνηση και ευθύνεται για τη δολοφονία του Αουρέλιο Ντίας Ερνάντες τον Ιούλιο του 2009, εξαπολύουν διπλή ένοπλη επίθεση εναντίον κατοίκων του εχίδο Μιτσιτόν, το οποίο πρωτοστατεί εδώ και μήνες στον αγώνα ενάντια στην κατασκευή μεγάλου αυτοκινητόδρομου που θα ενώνει τις μεγάλες τουριστικές πόλεις Σαν Κριστόμπαλ δε λας Κάσας και Παλένκε. Οι παραστρατιωτικοί απαγάγουν και βασανίζουν άγρια κατοίκους, τους οποίους επιχειρούν να απελευθερώσουν σύντροφοί τους. Από τις συγκρούσεις τραυματίζονται μεταξύ άλλων και 3 παραστρατιωτικοί, ενώ άλλοι εγκλωβίζονται. Η σύγκρουση λήγει με την ανταλλαγή των ομήρων, ενώ στην περιοχή καταφθάνουν μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις.

- Στις 3 Μαρτίου, το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης της Γκαρούτσα καταγγέλλει την απόφαση της παραστρατιωτικής οργάνωσης OPDDIC να εκτοπίσει τις βάσεις στήριξης της κοινότητας Σάντο Ντομίνγκο. Σύμφωνα με το κείμενο της απόφασης, δίνεται διορία στους Ζαπατίστας να εγκαταλείψουν την περιοχή έως τις 20 Μαρτίου, διαφορετικά θα προβούν σε επίθεση, ενώ, όπως λένε, “είναι οπλισμένοι ακόμα και με βόμβες”.

- Στις 8 Μαρτίου, παραστρατιωτικοί του εχίδο Πένια Λιμονάρ κόβουν το ρεύμα και το νερό σε βάσεις στήριξης του EZLN, καταστρέφουν και κλέβουν υλικά υποδομών.

- Στις 15 Μαρτίου, περίπου 200 ένοπλα μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης OPDDIC, ανάμεσά τους και οι δολοφόνοι δύο μελών των αυτόνομων αρχών που παραμένουν ατιμώρητοι από το 2002 και είχαν καταφύγει στο Πένια Λιμονάρ, καταφθάνουν στην κοινότητα Αμαϊτίκ και απειλούν με εκτοπισμό συντρόφους Ζαπατίστας, θέλοντας να εγκαταστήσουν εκεί τους δολοφόνους.

- Στις 23 Μαρτίου, μέλη της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας Ερευνών συλλαμβάνουν και κακοποιούν κάτοικο-μέλος της Άλλης Καμπάνιας στην κοινότητα Μιτσιτόν, κατηγορώντας τον για παράνομη διακίνηση ανθρώπων. Η κοινοτική συνέλευση αποκλείει τον κεντρικό δρόμο και κρατά ομήρους 5 αξιωματούχους της κυβέρνησης, επιτυγχάνοντας την απελευθέρωσή του.

- Στις 24 Μαρτίου, μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης OPDDIC απαγάγουν, βασανίζουν και απειλούν να σκοτώσουν δύο γυναίκες-μέλη της Άλλης Καμπάνιας στο εχίδο Χοτολά. Μαζί τους απαγάγουν και δύο παιδιά, τα οποία καταφέρνουν να διαφύγουν, ενώ εξαναγκάζουν άλλους 18 κατοίκους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.

Σημαντικό ρόλο σε αυτή τη διαρκή κατάσταση πολέμου διαδραματίζουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όλων των πολιτικών τάσεων, από τις εφημερίδες της δεξιάς και της κεντροδεξιάς του PAN και του PRI, ως τις αριστερές και υποτιθέμενες φιλοζαπατιστικές, όπως η “Λα Χορνάδα”. Το Νοέμβριο του 2009, η εφημερίδα δημοσίευσε άρθρο που αναπαρήγαγε πληροφορία προερχόμενη απευθείας από τα κυβερνητικά γραφεία, περί δήθεν συμφωνίας μεταξύ των Συμβουλίων Καλής Διακυβέρνησης με την κυβέρνηση της Τσιάπας, προκειμένου να αναγνωριστούν θεσμικά οι αυτόνομες αρχές των Ζαπατίστας. Τα 5 Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης, με ανακοινώσεις τους, διέψευσαν το γεγονός και κατήγγειλαν όχι μόνο τις επιδιώξεις τις κυβέρνησης, αλλά και το ρόλο των μμε που λειτουργούν ως εκπρόσωποι της εξουσίας: “Σύντροφοι και συντρόφισσες του Μεξικού και του κόσμου, σας λέμε να μην πιστεύετε τα ψέματα των τριών εξουσιών του καπιταλιστικού συστήματος στο Μεξικό. Εμείς οι Ζαπατίστας είμαστε εδώ. Εδώ θα βρισκόμαστε και θα φτάσουμε ως το τέλος”.

πλησιάζει ο άνεμος από τα κάτω, έρχεται θύελλα…

“Οι κακές κυβερνήσεις των δήμων, της πολιτείας και της ομοσπονδίας, και το αφεντικό τους, ο νεοφιλελευθερισμός, πιστεύουν πως είναι ισχυροί λόγω του χρήματος. Σκοντάφτουν όμως πάνω σε εμάς, τους άντρες και τις γυναίκες Ζαπατίστας, που έχουμε τη δύναμη της αξιοπρέπειας, την οποία έχουν όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο και η οποία δεν ξεπουλιέται, δεν παραδίδεται και δεν ενδίδει, αλλά φτάνει τον αγώνα μέχρι το τέλος”.

Οι Ζαπατίστας, παρά τον πόλεμο δίχως τέλος που δέχονται, δεν παραδίνονται. Απαντούν με το δυνάμωμα της αυτονομίας τους και την αποφασιστικότητά τους να ζήσουν όπως εκείνοι επιλέγουν, με άμεση δημοκρατία και ελευθερία, σε έναν κόσμο όπου το “εμείς” των από κάτω χτίζει εδώ και τώρα, και όχι σε ένα μακρινό μέλλον, αυτόν τον άλλο κόσμο, παλεύοντας ενάντια στο σύστημα, το κράτος και την εξουσία.

Στη διάρκεια 16 χρόνων, 4 ομοσπονδιακές κυβερνήσεις και 6 πολιτειακές έχουν δαπανήσει δισεκατομμύρια πέσος, στην προσπάθειά τους να ανακόψουν ή να εξοντώσουν το ζαπατισμό. Μάταια όμως. Οι Ζαπατίστας συνεχίζουν την αυτόνομη και αξιοπρεπή ζωή τους και ενισχύουν τις αυτόνομες δομές της καθημερινότητάς τους. Δίνουν προτεραιότητα στην άλλη εκπαίδευση, την άλλη υγεία, την άλλη παραγωγή, την άλλη δικαιοσύνη, την άλλη επικοινωνία και οργανώνουν σχολεία, κέντρα υγείας, νοσοκομεία, συνεταιρισμούς, κέντρα διανομής προϊόντων, λαϊκά μαγειρεία, κοινοτικά ραδιόφωνα, συγκροτήματα μουσικής, χορού και θεάτρου.

Η οικοδόμηση της αυτονομίας, η πιο χειροπιαστή και σημαντική κατάκτηση των Ζαπατίστας, προβάλλει σ’ ολόκληρο τον κόσμο μία από τις πιο ουσιαστικές και ζωογόνες εμπειρίες αυτοδιαχείρισης του παγκόσμιου ανταγωνιστικού κινήματος: τη δυνατότητα ανάπτυξης αυτοοργανωμένων κοινωνικών σχέσεων, τη δημιουργική ικανότητα της αντίστασης.

Ως κομμάτι του παγκόσμιου πολυεπίπεδου κοινωνικού πολέμου ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης, κυριαρχίας και καθοδήγησης, την αποσύνθεση του ανθρώπινου, την πολιτική και οικονομική εξουσία, τους ιεραρχικούς θεσμούς και τους μιντιακούς μηχανισμούς ελέγχου και καταστολής, συμβαδίζουμε και εμείς με τον αγώνα των Ζαπατίστας για μια ζωή με ελευθερία, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια και αυτοθέσμιση.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΕΣ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ

αλληλέγγυες/οι από τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό, ελευθεριακό χώρο, συντρόφισσες/οι

Πορεία αλληλεγγύης στις εξεγερμένες κοινότητες των Ζαπατίστας στο Μεξικό και ενάντια στην καταστολή που δέχονται έγινε το Σάββατο 17/4/2010 στο κέντρο της Αθήνας. Οι 200 περίπου σύντροφοι/ισσες διαδήλωσαν από τα Προπύλαια μέχρι το Κολωνάκι στο μεξικανικό προξενείο και μετά μέχρι τα Eξάρχεια.

*