MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 56, Ιούλης 2010
Για την υπόθεση του αναρχικού Άρη Σειρηνίδη
Στις 3 Μάη 2010, κατά τη
διάρκεια εκτεταμένων ελέγχων της αστυνομίας σε μια ευρύτατη περιοχή της Αθήνας,
συλλαμβάνεται για οπλοκατοχή ο αναρχικός Άρης Σειρηνίδης. Αρχικά η αστυνομία σε αγαστή συνεργασία με τα
ΜΜΕ διέρρευσε διάφορα σενάρια περί δήθεν εμπλοκής του Άρη σε μια ληστεία στο Praktiker της οδού Πειραιώς και επιχείρησαν να τον
συνδέσουν με τη σύλληψη ενός άλλου αναρχικού την ίδια μέρα, αυτή του
επικηρυγμένου Σίμου Σεϊσίδη.
Ο Σίμος, προσπαθώντας να
διαφύγει από αστυνομικό έλεγχο, και ενώ δεν απειλούνταν ούτε κινδύνευε κανείς
αστυνομικός, πυροβολήθηκε πισώπλατα.
Μια σφαίρα τον βρήκε στο πόδι προκαλώντας του σοβαρό τραύμα. Παρόλο τον
τραυματισμό του, κατά τη σύλληψή του χτυπήθηκε βάναυσα και όταν οδηγήθηκε στο
νοσοκομείο τέθηκε σε καθεστώς πλήρους απομόνωσης με τους μπάτσους
από πάνω του, ακόμα και μέσα στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Μετά από πολλές
μέρες κράτησης κάτω από απαράδεκτες συνθήκες απομόνωσης, η κατάσταση της υγείας
του επιδεινώθηκε και τελικά στις 28 Μάη
ακρωτηριάσθηκε το πόδι του από το μηρό...
Στις 4 Μάη και χωρίς να αποδεικνύεται οποιοδήποτε
από τα σενάρια της αστυνομίας σε βάρος του, ο Άρης παραπέμπεται
τελικά για απλή οπλοκατοχή και αντίσταση κατά της
αρχής σε βαθμό πλημμελήματος.
Τέσσερις όμως μέρες αργότερα, και ενώ εκδίδεται η
απόφαση απελευθέρωσής του μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης, ο Άρης παραπέμπεται για μια άλλη υπόθεση, μια ξεχασμένη ιστορία,
από πέρσι το καλοκαίρι, όπου κάποιος, φορώντας βερμούδα, σαγιονάρες και
μεξικανικό σομπρέρο, πυροβόλησε εναντίον κλούβας των ΜΑΤ στα Εξάρχεια.
Όπως γράφουν σχετικά οι σύντροφοι/ισσες από την Αντίπνοια: “Οι
ιθύνοντες της αστυνομίας, μην μπορώντας να «δέσουν» τον Άρη αλλιώς, αποφασίζουν
ότι πρόκειται για τον δράστη. Το μοναδικό επιβαρυντικό «στοιχείο» είναι η
ταυτοποίηση δείγματος DNA από το πορτοφόλι του με DNA από χειρουργική μάσκα που βρέθηκε εκείνη τη μέρα στο
δρόμο από τον οποίο διέφυγε ο «μεξικάνος». Και ενώ οι
μπάτσοι στις καταθέσεις τους δίνουν την παραπάνω
περιγραφή για το δράστη, αυτόπτης μάρτυρας κατέθεσε ότι την μάσκα πέταξε στο σημείο
ψηλός άνδρας με πουκάμισο και κλειστά παπούτσια.
Κρίνεται άσκοπο να επεκταθούμε περαιτέρω στο ότι η
δίωξη και η προφυλάκιση του Α. Σειρηνίδη για την εν
λόγω υπόθεση είναι αβάσιμη, χωρίς κανένα στοιχείο και μετά από μια σειρά
δικονομικών παραβάσεων και παρατυπιών. Έτσι κι αλλιώς, τα όσα αφορούν την όραση
της δικαιοσύνης είναι γνωστά εδώ και πολύ καιρό. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για
τις προθέσεις των κρατικών λειτουργών, όπως είναι οι δικαστές και εισαγγελείς,
όταν έχουν να αντιμετωπίσουν τον «εχθρό». Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Άρης
«έπρεπε» να μπει φυλακή για κάθε λόγο.
Η δίωξη και προφυλάκιση του Άρη Σειρηνίδη
είναι πολιτική, παραδειγματική και εκδικητική. Η υπόθεση δεν μπορεί να ειδωθεί αποκομμένη από το χώρο και το χρόνο στον οποίο
διαδραματίζεται. Το κράτος επέλεξε να χρησιμοποιήσει την αμφιβόλου
αποτελεσματική και επιστημονικοφανή μέθοδο ανεύρεσης
στοιχείων μέσω DNA και να βάλει έναν άνθρωπο φυλακή
με το έτσι θέλω. Ποιον άνθρωπο όμως και γιατί; Ο Άρης Σειρηνίδης
δεν είναι κάποιος τυχαίος περαστικός, είναι αναρχικός γνωστός σε όλους για τη
συμμετοχή του στους κοινωνικούς αγώνες. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει στοχοποιηθεί από το κράτος και τα φερέφωνά του λόγω της
δράσης του. Στην παρούσα φάση και εν μέσω τις πιο σκληρής και επιθετικής
πολιτικής εις βάρος της κοινωνίας από τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά με
όχημα την κρίση, αυτά οφείλουν να θωρακίσουν την άμυνά τους απέναντι στις
επερχόμενες αντιστάσεις. Η δημιουργία μιας τέτοιας σκευωρίας εις βάρος ενός
αγωνιστή επιδιώκει από τη μια να εκδικηθεί τον ίδιο για την ως τώρα
«ενοχλητική» δράση του και από την άλλη να παραδειγματίσει όλους όσους
αγωνίζονται.
Αρνούμενες/οι να
εγκλωβιστούμε σε μια επιβαλλόμενη, από την κυριαρχία, αντίληψη περί βεντέτας
μεταξύ αναρχικών και αστυνομίας, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου κράτος και
αφεντικά έχουν εξαπολύσει την πιο βάρβαρη και ωμή επίθεση εις βάρος των από
κάτω, στεκόμαστε στο πλευρό του συντρόφου μας μέσα
από την συνέχιση του αγώνα. Από την πλευρά μας στο πρόσωπο του Άρη βλέπουμε
τους εαυτούς μας. Βλέπουμε τον καθημερινό αγώνα ενάντια σε ό,τι
μας καταπιέζει και μας εκμεταλλεύεται. Τον αγώνα ενάντια στο κράτος και τον
καπιταλισμό. Τον συλλογικό αγώνα για τη γενικευμένη αυτοδιεύθυνση.
Τον αγώνα για την ελευθερία”.
Μ.Σ.
*