MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ,
Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 55, Απρίλης 2010
Για
το θάνατο της κρατούμενης Μαρίας Αντωνίου στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ
Η αναγγελία του θανάτου μιας τοξικομανούς κρατούμενης στις ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ
ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ήρθε να υπενθυμίσει ένα διαρκές έγκλημα που διαπράττεται σε
βάρος των τοξικομανών κρατουμένων, αφού οι τοξικομανείς αντιμετωπίζονται σαν
εγκληματίες κι όχι σαν ασθενείς που χρήζουν περίθαλψης και θεραπείας.
Σήμερα 5 Δεκεμβρίου 2009, παραμονές της μεγάλης εξέγερσης που ακολούθησε τη
δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, βρέθηκε νεκρή η 29χρονη Μαρία Αντωνίου
και σε κωματώδη κατάσταση τρεις άλλες κρατούμενες τοξικομανείς στις Γυναικείες
Φυλακές Κορυδαλλού.
Μετά απ' το θάνατο της αγωνίστριας κρατούμενης Κατερίνας Γκουλιώνη, τίποτα δεν
έχει αλλάξει στις φυλακές.
Η ίδια ιστορία, υπενθυμίζουμε, είχε συμβεί και το 2003. Τότε είχε πεθάνει στις
γυναικείες φυλακές η Άννα Πετρίδη και είχαν βρεθεί σε κωματώδη κατάσταση δύο
άλλες κρατούμενες.
Μπορούμε λοιπόν να μιλάμε για προαναγγελθέντες θανάτους τοξικομανών
κρατουμένων.
Φτάνει πια. Ως πότε οι άνθρωποι θα είναι τα εργαλεία πλουτισμού των κρατούντων;
Γιατί ξέρουμε πολύ καλά πως απ' το εμπόριο ναρκωτικών και μέσα στις φυλακές ζει
και το δικαστικό κύκλωμα και το κύκλωμα των φυλακών, γι' αυτό και βολεύει οι
τοξικομανείς να φυλακίζονται αντί να θεραπεύονται.
5
Δεκεμβρίου 2009
Κείμενο των δικηγόρων της Μ. Αντωνίου
Μια νέα γυναίκα 30 ετών, τοξικοεξαρτημένη και
προφυλακισμένη για συνέργεια σε ληστεία του αμύθητου χρηματικού ποσού των 20
ευρώ, προστέθηκε στα θύματα του σωφρονιστικού συστήματος την Παρασκευή
4/12/2009, την ώρα που ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου συστήνει στους
δικαστικούς λειτουργούς την επιβολή του μέτρου της προσωρινής κράτησης με
σύνεση και μέτρο, και ο υπουργός Δικαιοσύνης επισκέπτεται ο ίδιος τις φυλακές,
θέτοντας ως προτεραιότητα της νέας πολιτικής ηγεσίας τη βελτίωση των όρων
διαβίωσης στις φυλακές και την αντιμετώπιση των τοξικοεξαρτημένων ως ασθενών
που χρήζουν θεραπείας και όχι τιμωρίας.
Η Μαρία Αντωνίου ήταν εξαρτημένη χρήστρια
ναρκωτικών ουσιών. Συνελήφθη για πρώτη φορά στη ζωή της στις 13/6/09,
ξημερώματα, στην Ομόνοια και παραπέμφθηκε στον ανακριτή για το αδίκημα της
ληστείας.
Προηγήθηκε η αναγνώρισή της από το φερόμενο ως
θύμα, που κατέθεσε ότι στις 05.15 π.μ. στο Πεδίον του Άρεως, έξω από τον
Πανελλήνιο, η Μαρία είχε βοηθήσει τρίτο πρόσωπο, που, σύμφωνα με το θύμα,
διέφυγε τη σύλληψη, να του αφαιρέσει το χρηματικό ποσόν των 20 ευρώ.
Παραστάθηκε στην ανάκριση σε άθλια κατάσταση λόγω προηγούμενης χρήσης
ναρκωτικών ουσιών και χωρίς υπεράσπιση, γιατί ήταν άπορη. Αρνήθηκε την
κατηγορία, ζήτησε τη διενέργεια ιατροδικαστικής πραγματογνωμοσύνης, που δεν
έγινε ποτέ, και προφυλακίστηκε με τη σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα.
Στις 12/12/2009 θα συμπλήρωνε έξι μήνες στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών
Κορυδαλλού, οπότε θα κρινόταν η παράταση της προσωρινής της κράτησης από το
Συμβούλιο Εφετών Αθηνών.
Στις 4/12/2009, μια εβδομάδα πριν από τη συμπλήρωση
του εξαμήνου, βρέθηκε νεκρή στο κελί της, στην υπόγεια πτέρυγα, όπου κρατούνται
οι εξαρτημένες κρατούμενες. Παράλληλα, οι δύο συγκρατούμενές της στο ίδιο κελί
μεταφέρθηκαν λιπόθυμες, σχεδόν σε κωματώδη κατάσταση, στο νοσοκομείο
κρατουμένων Κορυδαλλού. Σύμφωνα με την πρώτη ιατρική γνωμάτευση από τη φυλακή,
ο θάνατος της Μαρίας οφείλετο σε πνιγμό, λόγω της κατάποσης κομματιού κρέπας,
που στάθηκε στο λαιμό της. Οι συγκρατούμενές της κατέθεσαν ότι είχαν όλες μαζί
κάνει χρήση ναρκωτικών πριν από το θάνατό της. Σύμφωνα με το πόρισμα της
νεκροψίας, ο θάνατός της αποδόθηκε σε αναρρόφηση, ενώ κανένα κομμάτι τροφής δεν
βρέθηκε στο λαιμό της. Εκκρεμεί η διενέργεια τοξικολογικής εξέτασης, για να
διαπιστωθεί η προηγούμενη χρήση ναρκωτικών ουσιών, που μπορεί να εξηγήσει τη
θανατηφόρα αναρρόφηση, η οποία δεν δικαιολογείται διαφορετικά, σε τόσο νεαρή
ηλικία.
Η Μαρία Αντωνίου δεν πέθανε από παθολογικά
αίτια. Καταδικάστηκε, με τη σύμφωνη γνώμη ολόκληρης της συντεταγμένης
πολιτείας, στην ποινή του θανάτου γιατί κάποιος την κατηγόρησε ότι βοήθησε να
του κλέψουν 20 ευρώ. Η δημοκρατική πολιτεία, που προτάσσει την αξία του
ανθρώπου ως θεμελιώδη αρχή της, στέρησε από την εξαρτημένη Μαρία το δικαίωμα
της θεραπείας, από την κατηγορούμενη Μαρία το δικαίωμα της υπεράσπισης και τελικά
της στέρησε το δικαίωμα στη ζωή. Η φωνή της Μαρίας δεν θα έβγαινε ποτέ από το
υπόγειο της φυλακής, βγήκε όμως η σιωπή του θανάτου της και είναι εκκωφαντική
και αβάσταχτη για όλους μας.
Το παρόν κείμενο είναι μια ελάχιστη συμβολή
στη «δημόσια ανοιχτή διαβούλευση για τη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου
Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με σκοπό τη λήψη άμεσων
μέτρων για την αποσυμφόρηση των φυλακών και τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης
στα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας».
Κατερίνα
Ιατροπούλου, Μαρίνα Δαλιάνη
13 Δεκεμβρίου 2009
από το περιοδικό
ΑΠΟ-ΔΡΑΣΗ
http://apo-drash.blogspot.com
*