MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 55, Απρίλης 2010

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ "ΠΡΑΣΙΝΗ" ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ
Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΑΧΕΛΩΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

H εκτροπή του ποταμού Αχελώου αποτελεί στις μέρες μας το μεγαλύτερο κατασκευαστικό έργο σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και της κοινωνίας που προωθείται από το κράτος για:

- Την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων κατασκευαστικών εταιριών που καταστρέφουν (με σειρά μεγάλων φραγμάτων και σηράγγων) και λεηλατούν (με εκτεταμένες αμμοληψίες και αποψιλώσεις) τον ποταμό και τα βουνά αποκομίζοντας αμύθητα κέρδη.

- Τη συγκεντροποίηση και εμπορευματοποίηση του νερού για τον έλεγχο και τη χειραγώγηση των κοινωνικών αναγκών ενέργειας, άρδευσης και ύδρευσης.

- Τη συντήρηση του υδροβόρου βιομηχανικού μοντέλου αγροτικής εκμετάλλευσης που έχει ήδη εξαντλήσει και μολύνει τη γη και τους πόρους της Θεσσαλίας.

- Το βάθεμα της ταξικής ανισότητας του αγροτικού πληθυσμού της Θεσσαλίας προς όφελος των τσιφλικάδων του κάμπου.

Η εκτροπή του Αχελώου, όπως επίσης και η αυτοτελής λειτουργία του Υ/Η φράγματος της Μεσοχώρας και του υπό κατασκευή φράγματος της Συκιάς για την παραγωγή "πράσινης" ενέργειας, θα επιφέρει επιπλέον ανυπολόγιστες καταστροφές στα οικοσυστήματα του ποταμού, από τις νότιες πλαγιές τις Πίνδου μέχρι το δέλτα των εκβολών του στο Ιόνιο πέλαγος, και θα αφανίσει ολόκληρα χωριά, όπως τη Μεσοχώρα και παραποτάμιους οικισμούς, καταποντίζοντάς τα στη λάσπη των τεχνητών ταμιευτήρων των Υ/Η φραγμάτων.

Σήμερα οι διαδικασίες αποπεράτωσης των έργων της εκτροπής του Αχελώου συνεχίζονται παρά την ανορθολογικότητα του έργου, τις καταστρεπτικές συνέπειες που επιφέρει στο φυσικό περιβάλλον και την κοινωνία, και παρά το πλήθος των κοινωνικών αντιδράσεων που έχουν εκδηλωθεί. Καθώς επίσης παρά το γεγονός ότι εκκρεμούν δικαστικές αποφάσεις που αφορούν τους περιβαλλοντικούς όρους του έργου και τους όρους εκκένωσης του χωριού της Μεσοχώρας και μετεγκατάστασης των κατοίκων της. (Να σημειωθεί ότι στις 10 Φλεβάρη του 2010 εκδόθηκε από το Σ.τ.Ε. άλλη μια απόφαση προσωρινής αναστολής των εργασιών αποπεράτωσης των έργων της εκτροπής, καθώς επίσης και των εργασιών αποψίλωσης των περιοχών που πρόκειται να κατακλυστούν με την επικείμενη λειτουργία του Υ/Η φράγματος Μεσοχώρας. Σύμφωνα με το Σ.τ.Ε. η συνέχιση των εργασιών θα έχει ανεπανόρθωτες καταστρεπτικές συνέπειες στα οικοσυστήματα, στο υδατικό δυναμικό και τις παραποτάμιες κοινότητες του Αχελώου, ενώ δεν έχει εκδοθεί ακόμα τελική απόφαση από την ολομέλεια του Σ.τ.Ε. σχετικά με την αίτηση ακύρωσης -που κατατέθηκε από περιβαλλοντικές οργανώσεις τον Σεπτέμβριο του 2006- των άρθρων 9 και 13 του νόμου 3481/2006. Δηλαδή του νόμου που είχε καταθέσει ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Σουφλιάς και είχε ψηφιστεί από τη βουλή το 2006, με βάση τον οποίο παρακάμφθηκαν προηγούμενες αρνητικές αποφάσεις του Σ.τ.Ε. και συνεχίστηκαν οι εργασίες.

Επιπλέον, με την αλλαγή διαχείρισης της πολιτικής εξουσίας από τον Οκτώβριο του 2009, (με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση) σηματοδοτείται μια αλλαγή της επικοινωνιακής τακτικής προώθησης του έργου, επιχειρώντας την πρόκληση σύγχυσης περί των συνεπειών και της αναγκαιότητάς του, και τον αποπροσανατολισμό των κοινωνικών αντιδράσεων. Συγκεκριμένα το κράτος, δια μέσου του εκπροσώπου της κυβέρνησης και των αρμόδιων υπουργών ανάπτυξης, χωροταξίας και δημοσίων έργων καθώς και του νεοσύστατου υπουργείου περιβάλλοντος, εμφανίζεται να εκφράζει το ενδεχόμενο επανεξέτασης του έργου της εκτροπής, λόγω της λειτουργικότητάς του στο υφιστάμενο μοντέλο αγροτικής παραγωγής του θεσσαλικού κάμπου με τη μονοκαλλιέργεια του βαμβακιού. Παράλληλα εκφράζει την εμπιστοσύνη του στις -αρνητικές- αποφάσεις του Σ.τ.Ε καθώς και στους περιβαλλοντικούς όρους έτσι όπως τίθενται σε ευρωπαϊκό επίπεδο -δηλαδή τη μη έγκριση έργων μεταφοράς υδάτων από μια υδρολογική λεκάνη σε μια άλλη- και συγχρόνως εκφράζει την πολιτική βούληση και δέσμευση για την ολοκλήρωση των έργων και την εκτροπή του ποταμού προς τη Θεσσαλία το συντομότερο δυνατό. Πρόκειται για μια πολιτική χειραγώγησης των κοινωνικών αντιστάσεων, που επί της ουσίας προωθεί την επέλαση της καπιταλιστικής ανάπτυξης και τη λεηλασία των φυσικών πόρων, ενώ συγχρόνως επιχειρεί να εμφανισθεί ως περιβαλλοντική και κοινωνική. Σε αυτή την πολιτική εντάσσεται και ο διαχωρισμός τού, αποπερατωμένου σήμερα, φαραωνικού φράγματος της Μεσοχώρας από το συνολικό έργο της εκτροπής του Αχελώου και η προπαγάνδα περί "πράσινης" ενέργειας που έχει εξαπολύσει το υπουργείο περιβάλλοντος, ώστε να μπει άμεσα σε λειτουργία ως "πράσινο" Υ/Η έργο το επόμενο διάστημα.

Εδώ να σημειώσουμε ότι το ενδεχόμενο επανεξέτασης της εκτροπής του Αχελώου, έτσι όπως εκφράζεται από την υπουργό περιβάλλοντος αλλά και προεκλογικά από τον σημερινό πρωθυπουργό, αφορούν το -έτσι κι αλλιώς όπως ομολογείται από τους ίδιους- χρεοκοπημένο μοντέλο αγροτικής ανάπτυξης του θεσσαλικού κάμπου που συντηρείται αποκλειστικά μέσω επιδοτήσεων της ΕΕ και του ελληνικού κράτους. Η εξυπηρέτηση των κρατικών - καπιταλιστικών συμφερόντων απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό αυτού του αγροτικού μοντέλου και την ενδεχόμενη αντικατάσταση των καλλιεργειών με επικερδέστερες, όπως είναι τα ενεργειακά φυτά. Έτσι, η εκτροπή του Αχελώου αποτελεί για το κράτος ένα εργαλείο για την επιβολή του αγροτικού μοντέλου στη Θεσσαλία είτε διατηρώντας πρόσκαιρα τις υδροβόρες καλλιέργειες βαμβακιού είτε αντικαθιστώντας τες στο μέλλον με άλλες επίσης υδροβόρες. Σε κάθε περίπτωση όμως, στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης συγκεντροποίησης των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, του εντατικότερου ελέγχου της παραγωγής, της συρρίκνωσης του αγροτικού πληθυσμού και του βαθέματος της ταξικής ανισότητας, αφού το νερό του Αχελώου θα αποτελεί ένα εμπορεύσιμο είδος για τον αγροτικό πληθυσμό του κάμπου, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού ανταγωνισμού και της ταξικής διάρθρωσής του.

Απέναντι στους σχεδιασμούς των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για τα ιδεολογήματα της "πράσινης" ενέργειας και "πράσινης" ανάπτυξης που έρχονται να εξωραΐσουν τη συνεχιζόμενη και εντεινόμενη καταστροφή και λεηλασία της φύσης.

Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για τις επικοινωνιακές πολιτικές διγλωσσίας και σύγχυσης που χρησιμοποιεί η εξουσία. Γιατί θα είναι καταστρεπτικές οι συνέπειες, όχι μόνο από την εκτροπή του ποταμού, αλλά και από αυτήν καθαυτήν την εμφανιζόμενη σήμερα ως αυτοτελή λειτουργία του φράγματος της Μεσοχώρας (και στο μέλλον του φράγματος της Συκιάς), ως ένα Υ/Η έργο παραγωγής "πράσινης" ενέργειας, αφού ο τεχνητός ταμιευτήρας που θα σχηματιστεί θα πνίξει το μεγαλύτερο μέρος της χαράδρας του Αχελώου στα βουνά της Νότιας Πίνδου. Μια περιοχή που μέχρι σήμερα είχε παραμείνει σε μεγάλο βαθμό ανέγγιχτη αλλά που αυτή τη στιγμή, ενόψει της επικείμενης καταστροφής της, υφίσταται εκτεταμένη αποψίλωση των παραποτάμιων δασών της. Πρόκειται δηλαδή, σε κάθε περίπτωση, για μια γιγαντιαία καταστροφή που έρχεται να συμπληρώσει αυτήν που έχει υποστεί ήδη ο Αχελώος και οι περιοχές που διαρρέει, από τη δεκαετία του ΄60 με τη δημιουργία τριών μεγάλων Υ/Η φραγμάτων στην περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας.

Δεν τρέφουμε επίσης αυταπάτες εξωραϊσμού του κρατικού - καπιταλιστικού συστήματος οργάνωσης της κοινωνίας και εμπιστοσύνης στους θεσμούς, που οδηγούν πολλές φορές σε γελοία και αποπροσανατολιστικά αιτήματα, όπως την ίδρυση υπουργείου περιβάλλοντος -για τη δήθεν υπεράσπιση του φυσικού κόσμου από την κερδοφορία του κεφαλαίου!- που ζητούνταν από διάφορες οργανώσεις την περίοδο πριν την ανάληψη της κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ.

Ο αγώνας για την προάσπιση του Αχελώου ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του, σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή, πρέπει να δυναμώσει στους δρόμους, να πλατιάσει κοινωνικά, να ριζοσπαστικοποιηθεί και να αγκαλιάσει όλες τις επιμέρους αντιστάσεις που ορθώνονται σε διάφορα σημεία όπου εκδηλώνεται η κρατική - καπιταλιστική επιθετικότητα, στήνοντας ένα ανάχωμα απέναντι στην επέλαση της ανάπτυξης, σε μια κεντρικής σημασίας επιλογή της εξουσίας, όπως είναι αυτή των φραγμάτων και της εκτροπής του ποταμού Αχελώου.

Πρωτοβουλία Αγώνα από το λόφο του Στρέφη για τη ΓΗ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,
18 Μάρτη 2010

*