MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 54, Νοέμβρης 2009

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΙΣ 2/11/09

Για όσους δεν θέλουν να έχουν αυταπάτες, δεν κλείνουν τα μάτια επιλεκτικά και δεν σιωπούν συνένοχα απέναντι σε όσα συμβαίνουν και όσα εξυφαίνονται γύρω μας. Για όσους δεν επιλέγουν να ξεχνούν κανέναν κοινωνικοπολιτικό χώρο ή αγωνιστή που βρέθηκε και εξακολουθεί να βρίσκεται πάντα αντιμέτωπος με την κρατική καταστολή, τους εμπρησμούς και τις επιθέσεις των παρακρατικών φονιάδων.

Οι εστίες της συλλογικής και αυτοοργανωμένης κοινωνικοπολιτικής αντίστασης όπως οι καταλήψεις δεν έπαψαν ποτέ να στοχοποιούνται και να αντιμετωπίζουν το φάσμα των κρατικών καθώς και παρακρατικών επιχειρήσεων που αποσκοπούν στην αποκοινωνικοποίηση, την τρομοκράτηση, την απομόνωση και την καταστροφή τους.

Η Κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37, ένας αυτοοργανωμένος κοινωνικοπολιτικός χώρος με ιστορία συλλογικής ζωής, κοινωνικής αντίστασης κι αλληλεγγύης 22 χρόνων, βρέθηκε σήμερα ξανά στο στόχαστρο παρακρατικών φασιστοειδών που θέλησαν να πυρπολήσουν το κτήριο και να κάψουν ανθρώπους.

Στις 4:30 τα ξημερώματα της 2ας Νοέμβρη 2009, το κατειλημμένο κτήριο δέχτηκε εμπρηστική επίθεση με μολότοφ που εκτοξεύτηκαν σε διάφορα σημεία του προκαλώντας εστίες φωτιάς. Εστίες οι οποίες σβήστηκαν εγκαίρως από τους καταληψίες προτού επεκταθούν. Τα φασιστοειδή αποχώρησαν πανικόβλητα αφήνοντας πίσω τους μια σακούλα με μολότοφ και εμφανή ίχνη αυτοπυρπόλυσης απέναντι από την κατάληψη. Ήταν μια ακόμη επίθεση από τις πολλές που έχει δεχτεί η Λέλας Καραγιάννη 37 στη μακρά ιστορία της και η πιο πρόσφατη από ένα πλήθος επιθέσεων που εκδηλώθηκαν την τελευταία περίοδο ενάντια σε πολλές καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενους κοινωνικούς χώρους στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις.

Μια περίοδο που σημαδεύτηκε επίσης από συνεχή πογκρόμ και επιθέσεις κατά μεταναστών, όπως αυτή στο κέντρο της Αθήνας και πιο συγκεκριμένα στην περίπτωση της πλατείας του Αγ. Παντελεήμονα όπου οι αστυνομικές "επιχειρήσεις σκούπα", οι ξυλοδαρμοί, οι συλλήψεις και τα βασανιστήρια προσφύγων και μεταναστών χωρίς χαρτιά εξελίσσονταν με τη δυναμική συνδρομή ρατσιστών και χουντικών νοικοκυραίων και την επικουρική δράση παρακρατικών νεοναζί και φασιστοειδών.

Μετά από αυτή την τελευταία περίοδο όπου οι μάσκες είχαν πέσει για τα καλά και οι παρακρατικοί φασίστες επιτίθονταν απροσχημάτιστα μαζί με τις αστυνομικές δυνάμεις και προστατευόμενοι ανοιχτά από αυτές, χτυπώντας με μαχαίρια και μολότοφ μετανάστες, νεολαίους, διαδηλωτές κι αγωνιζόμενους ανθρώπους, με τη νέα κυβερνητική εναλλαγή επιχειρείται σήμερα μια άλλη, διακριτικότερη διαχείριση του επικουρικού φαινομένου των παρακρατικών συμμοριών. Τα προσωπεία και τα προσχήματα επιστρέφουν μέσα από τον δημοκρατικό εξωραϊσμό της επίσημης κατασταλτικής πολιτικής με τη συνδρομή και τη συνεργασία της θεσμικής αντιρατσιστικής αντιπολίτευσης, απωθώντας αλλά και συγκαλύπτοντας στο χώρο του "κάνουμε πως δεν βλέπουμε" τη δράση των φασιστοειδών όταν αφορά στοχοποιημένους χώρους. Τα παρακρατικά καθάρματα θα συνεχίσουν να κάνουν τη βρώμικη δουλειά τους παράλληλα με εκείνη των επίσημων κατασταλτικών δυνάμεων του κράτους που εστιάζουν ξεκάθαρα στον "εσωτερικό εχθρό", όσο το δυνατόν όμως πιο αόρατα για να μην επιβαρύνουν την ωραία εικόνα της νέας εκδημοκρατισμένης αντιεξεγερτικής κατασταλτικής πολιτικής του Χρυσοχοΐδη, υπουργού Προ.Πο., και των πρόθυμων προοδευτικών συνομιλητών του.

Αυτών που σήμερα διοργανώνουν αντιρατσιστικές συναυλίες υπό την αιγίδα του δημοκράτη με πυγμή Χρυσοχοΐδη και την αχρείαστη προστασία (από μια δράκα παρακρατικών χαφιέδων) της "μεταμελημένης" αστυνομίας του, αλλά όλη την προηγούμενη περίοδο κοιτούσαν ανήμποροι, σιωπηλοί κι απόμακροι τα συμβαίνοντα στον Αγ. Παντελεήμονα. Όπως στις 9 Ιούνη όταν 150 αναρχικοί και αντιεξουσιαστές πραγματοποιούσαν παρέμβαση στην πλατεία και άνοιγμα της παιδικής χαράς αντιμετωπίζοντας την επίθεση "αγανακτισμένων πολιτών" και της αστυνομίας, με αποτέλεσμα τραυματισμούς και τη σύλληψη 5 αγωνιστών που δικάζονται στις 9 Νοέμβρη, όπως στις 7 Ιουλίου όταν πορεία 2.500 αναρχικών, αντιεξουσιαστών, μεταναστών και αλληλέγγυων δεχόταν τη συντονισμένη επίθεση φασιστοειδών και ΜΑΤ κατά τη διέλευσή της από τον Αγ. Παντελεήμονα, όπως επίσης στις 9 Ιούλη που δεχόταν παρακρατική επίθεση με μολότοφ η κατάληψη Villa Amalias αμέσως μετά την ενθαρρυντική επίσκεψη του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης Μαρκογιαννάκη στους "αγανακτισμένους" της αστυνομοκρατούμενης πλατείας. Αγ. Παντελεήμονα.

Ό,τι και να σχεδιάζουν όμως τα επιτελεία της κρατικής καταστολής, αξιοποιώντας αναλόγως των περιστάσεων και των αναγκών τους πότε τις θεσμικές και πότε τις εξωθεσμικές εφεδρείες τους, οι κοινωνικοί αγώνες για την ελευθερία δεν ανακόπτονται, δεν ενσωματώνονται, δεν υποτάσσονται. Και σε ό,τι μας αφορά ξέρουμε πως βρισκόμενοι πάντα στο πλευρό των καταπιεζόμενων κι αγωνιζόμενων ανθρώπων δεν είμαστε ποτέ μόνοι και πως η αλληλεγγύη τους μάς συνοδεύει σε κάθε μας βήμα. Ξέρουμε επίσης να αναγνωρίζουμε όχι μόνο τους πραγματικούς αλληλέγγυους αλλά και τους εχθρούς της κατάληψης, από τους οποίους τα συγκεκριμένα φασιστοειδή δεν είναι παρά τα τελευταία κατακάθια των αθλίων που της επιτίθενται, εμφανιζόμενα κατόπιν της συστηματικής στοχοποίησης του εγχειρήματος από τους κρατικούς διωκτικούς μηχανισμούς μέσω κατευθυνόμενων δημοσιευμάτων στα ΜΜΕ καθώς και της προσπάθειας κατασυκοφάντησής του στην οποία επιδίδονται ταυτόχρονα μερικοί μικρόνοες παρατρεχάμενοι της καταστολής.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!

Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37

ΥΓ. Την επομένη, στις 3/11/09 τα ξημερώματα, έγινε εμπρηστική επίθεση και στην κατάληψη Villa Amalias.

*