MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 54, Νοέμβρης 2009

Κάλεσμα της Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα σε διήμερο εκδηλώσεων
(10 & 11 Οκτώβρη στην Αθήνα)

Κάλεσμα της “Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα” σε διήμερο εκδηλώσεων (10 & 11 Οκτώβρη στην Αθήνα)
ενημέρωσης σχετικά με το φαραωνικό έργο σειράς φραγμάτων στον Αχελώο, την επικείμενη εκτροπή του, τον αγώνα ενάντια στην καταστροφή και λεηλασία του ποταμού και συζήτηση για την προοπτική του, καθώς και για τη συνάντηση των αντιστάσεων που ξεσπούν ενάντια στην καταστροφή, την εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων σε ένα πλήθος σημείων όπου εκδηλώνεται η κρατική – καπιταλιστική επιθετικότητα.

Σε συγκέντρωση ενάντια στην καταστροφή και λεηλασία του ποταμού Αχελώου, στις 12 Οκτώβρη στην Αθήνα, τη μέρα που εκδικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας η συνταγματικότητα του νόμου (3734/09) που αφορά την αναγκαστική απαλλοτρίωση του χωριού της Μεσοχώρας Τρικάλων.

Η γενικευμένη λεηλασία και καταστροφή της φύσης, την όποια περιγράφουμε συνήθως ως περιβαλλοντική κρίση, έχει την αιτία της όχι σε τυχόν παραλείψεις ή παρεκτροπές του όλου πολιτικοοικονομικού συστήματος, αλλά στην ίδια του τη φύση, εχθρική, επιθετική και καταστροφική προς το φυσικό περιβάλλον. Κάτι που συμβαίνει άλλωστε σε παγκόσμια διάσταση με τρομακτικές συνέπειες πάνω στη φύση σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Οι πυρκαγιές και η αποψίλωση των δασών, οι κλιματικές αλλαγές και το φαινόμενο του "θερμοκηπίου", το λιώσιμο των πολικών πάγων και των αλπικών παγετώνων, τα ακραία φαινόμενα ξηρασίας ή πλημμυρών σε εκτεταμένες περιοχές του πλανήτη καθώς επίσης η συρρίκνωση της βιοποικιλότητας και η ραγδαία εξαφάνιση πλήθους ζωικών ειδών, δεν είναι παρά μέρη μόνο της ευρύτερης οριακής περιβαλλοντικής κρίσης η οποία με τη σειρά της αποκαλύπτει τις τρομακτικές συνέπειες που έχει πάνω στο φυσικό κόσμο η κλιμακούμενη επιθετικότητα του εξουσιαστικού και εκμεταλλευτικού πολιτικοοικονομικού συστήματος μέσα στο οποίο ζούμε. Και δεν είναι μόνο οι πυρκαγιές που αφανίζουν το φυσικό περιβάλλον κι ολόκληρες κοινότητες ανθρώπων - πυρκαγιές που φέτος στον ελλαδικό χώρο κατέκαψαν τα εναπομείναντα δάση της Β.Α. Αττικής, από το Γραμματικό μέχρι και τις ανατολικές πλαγιές της Πεντέλης, τα δάση της ορεινής Καρυστίας καθώς και πλήθος άλλων περιοχών, ενώ είναι νωπές ακόμα οι μνήμες του ολοκαυτώματος της Πάρνηθας το 2007 και αυτού της Πελοποννήσου και της Εύβοιας που πήρε εφιαλτικές διαστάσεις αφήνοντας πίσω εκατομμύρια στρέμματα καμένης γης, απειράριθμα νεκρά ζώα, εκατοντάδες κατεστραμμένα χωριά, μια εκατόμβη νεκρών και χιλιάδες ξεριζωμένους. Είναι επίσης ένα πλήθος από μικρά και μεγάλα κατασκευαστικά έργα που αφανίζουν το περιβάλλον στο όνομα της ανάπτυξης με σκοπό την κερδοφορία του κεφαλαίου και τον έλεγχο της κοινωνίας. Από τις πλατείες και τα πάρκα στις γειτονιές που γίνονται τσιμέντο με σκοπό την εμπορευματοποίησή τους και τον κοινωνικό έλεγχο -όπως επιχειρείται στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων, στο Πεδίον του Άρεως, στον πευκώνα Αγίων Αναργύρων, στο πάρκο “Τρίτση”, στην πλατεία Σκουφά στην Άρτα, στην παλιά λαχαναγορά, την πλατεία Δημάδη, το άλσος Αγίου Χριστοφόρου και την πλατεία Δημοκρατίας στο Αγρίνιο, αλλά και σε πλήθος άλλα σημεία στις πόλεις-, ως τις τεράστιες καταστροφές που συντελούνται σε ποτάμια, θάλασσες, δάση και βουνά με γιγαντιαία φράγματα όπως στον Άραχθο και τον Αχελώο, με πετρελαϊκές εγκαταστάσεις και εντατική εκμετάλλευση όπως στον Αμβρακικό κόλπο, με τη μετατροπή ολόκληρων ποταμών σε αποχετευτικό σύστημα βιομηχανικών λυμάτων όπως συμβαίνει στον Ασωπό, με αυτοκινητόδρομους όπως είναι η περιφερειακή του Υμηττού, η Εγνατία και η Ιόνια οδός, με την κατασκευή ΧΥΤΑ που μολύνουν το υπέδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα, όπως στη Λευκίμμη, το Γραμματικό κ.α., με αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα όπως σχεδιάζεται να κατασκευαστούν στη Νάξο και τον Άη Στράτη, με νέα μεγάλα λιμάνια όπως στο Τυμπάκι στην Κρήτη, με τουριστικές αποικίες και καζίνο όπως το Μον Παρνές στην Πάρνηθα, με ορυχεία και μεταλλεία όπως στη Γκιώνα και την Β.Α. Χαλκιδική, με βιομηχανικές ζώνες όπως η Τεχνόπολις που σχεδιάζεται στους ανατολικούς πρόποδες της Πάρνηθας, κ.ά.

Ανάμεσά τους κορυφαία είναι η περίπτωση του ποταμού Αχελώου, που πηγάζει από τις οροσειρές της Πίνδου και εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος, ο οποίος, φυλακισμένος από τα φράγματα της ΔΕΗ και παραδομένος στο πλιάτσικο των εργολάβων (με εκτεταμένες αμμοληψίες στις κοίτες του και αποψίλωση των παρόχθιων δασών του), δέχεται το έσχατο χτύπημα με την επιχειρούμενη εκτροπή του. Ένα φαραωνικό έργο για το οποίο οι πολιτικοί εκπρόσωποι της κυριαρχίας επικαλούνται τη συντήρηση του υδροβόρου βιομηχανικού μοντέλου αγροτικής εκμετάλλευσης που έχει ήδη εξαντλήσει τον Πηνειό, τη γη και τους πόρους της Θεσσαλίας.

Η επαπειλούμενη στις μέρες μας οριστική καταστροφή του ποταμού μέσω του τεράστιου κατασκευαστικού έργου νέων φραγμάτων, Υ/Η εργοστασίων, τεχνητών ταμιευτήρων και σηράγγων στην περιοχή του άνω ρου του -η οποία είχε μείνει ανέγγιχτη- και η εκτροπή του από τη φυσική λεκάνη απορροής του προς τη Θεσσαλία θα επιφέρει ανυπολόγιστες καταστροφές τόσο στις ορεινές κοιλάδες, τα φυσικά οικοσυστήματα και τους ανθρώπινους οικισμούς του, καταποντίζοντάς τα στη λάσπη, όσο και στο ευάλωτο δέλτα των εκβολών του στο Ιόνιο όπου σχηματίζονται μοναδικοί υδροβιότοποι. Να σημειώσουμε ότι ολόκληρο το χωριό της Μεσοχώρας Τρικάλων προβλέπεται να απαλλοτριωθεί αναγκαστικά από τη ΔΕΗ και να εκκενωθεί, ενώ μεγάλο μέρος του, όπως και άλλοι παραποτάμιοι οικισμοί, θα κατακλυσθούν από τα νερά του τεχνητού ταμιευτήρα.

Οι κάτοικοι της Μεσοχώρας εδώ και δυο δεκαετίες αγωνίζονται κατά του αφανισμού της. Xαρακτηριστικό είναι ότι στις 30 Μάη του 1990 κατέλαβαν το εργοτάξιο του φράγματος της ΔΕΗ και ήρθαν αντιμέτωποι με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Η αρχή για την επέκταση της αντίστασης στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου, πέρα από τα στενά όρια του αγώνα που εστιάζεται εδώ και χρόνια στη Μεσοχώρα, έγινε το Σεπτέμβρη του 2006 με πρωτοβουλία της “Θεσσαλικής Κίνησης για τη γη και την ελευθερία”, μετά την ανακίνηση του ζητήματος από τον Σουφλιά, υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, που πέρασε σχετικό νόμο στη βουλή. Ήταν μια σημαντική πρωτοβουλία της “Κίνησης” με εκδηλώσεις στη Θεσσαλία όπου και επικεντρώνει η κρατική προπαγάνδα για τη δήθεν αναγκαιότητα της εκτροπής του Αχελώου. Μια πρωτοβουλία που άνοιξε το δρόμο για την ευρύτερη γνωριμία με το ζήτημα. Μια περαιτέρω επέκταση του αγώνα έγινε με επίκεντρο αυτή τη φορά το Αγρίνιο –στην Αιτωλοακαρνανία που θίγεται πολλαπλά από τα νέα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου- και τη συγκρότηση της “Πανελλαδικής κίνησης ενάντια στην εκτροπή” η οποία κάλεσε τριήμερο κάμπινγκ στη Μεσοχώρα και πορεία στο φράγμα τον Αύγουστο του 2007.

Η Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα συντρόφων και συντροφισσών από την Αθήνα, την Άρτα και το Αγρίνιο δημιουργήθηκε μετά τη συνάντηση αρκετών αγωνιστών για την προάσπιση της φύσης, τον Αύγουστο του 2007 στη Μεσοχώρα Τρικάλων στις κινητοποιήσεις ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου. Τα επόμενα δυο χρόνια πραγματοποιήθηκαν συντονισμένες καμπάνιες αντιπληροφόρησης στην Άρτα, το Αγρίνιο και την Αθήνα με εκδηλώσεις, προβολές, συγκεντρώσεις, συναυλίες καθώς και αυτόνομη παρουσία στην πορεία που έγινε το Νοέμβρη του 2007 στο Σ.τ.Ε. στην Αθήνα. Τον Αύγουστο του ΄08 και τον Αύγουστο του΄09, ύστερα από κοινό κάλεσμα για αυτόνομη συνάντηση και παρεμβάσεις στις κινητοποιήσεις στη Μεσοχώρα και τη συνάντησή μας με πολλούς και πολλές ακόμα, πραγματοποιήσαμε τόσο κινήσεις γνωριμίας με το ποτάμιο και ορεινό οικοσύστημα της περιοχής με κατασκήνωση στις όχθες του ποταμού και αναβάσεις στα γύρω βουνά όσο και μια σειρά από πρωτοβουλίες αγώνα. Όπως παρεμβάσεις στο χωριό της Μεσοχώρας, κινήσεις άμεσης δράσης, παρουσία με αυτόνομο μπλοκ στην πορεία στο φράγμα το ΄08 και πορεία στους δρόμους του χωριού. Επίσης πραγματοποιήθηκε εκδήλωση – βιντεοπροβολή στην πλατεία του χωριού τον Αύγουστο του ΄09 και συγκρότηση αυτόνομου μπλοκ στην πορεία στο φράγμα που προχώρησε επιπλέον σε αποκλεισμό του δρόμου που περνάει από την στέψη του. Το μπλοκ της Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα παρέμεινε και μετά την αποχώρηση των υπόλοιπων μπλοκ της πορείας και δέχτηκε επίθεση με γκλομπ και δακρυγόνα από πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις που ήταν παρατεταγμένες απέναντι από τους συγκεντρωμένους, στην οποία ανταπάντησε δυναμικά.

Αυτά τα τρία χρόνια παρέμβασης και δράσης στις πόλεις που δραστηριοποιούμαστε και παρουσίας, συνάντησης και ζύμωσης στην περιοχή της Μεσοχώρας, στα πλαίσια μιας ανοιχτής, αντι-ιεραρχικής και αυτοοργανωμένης συλλογικής διαδικασίας δικτύωσης και συντονισμού, αποτέλεσαν μια σειρά από ευκαιρίες αγώνα:

- Για την κοινωνική ανάδειξη του ζητήματος της καταστροφής που συντελείται στον Αχελώο από το κράτος, τη ΔΕΗ και τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, ως μια κεντρική επιλογή της εξουσίας για την εκμετάλλευση και τον έλεγχο του νερού, των φυσικών πόρων, της ενέργειας, της αγροτικής παραγωγής και της κοινωνίας.

- Για τη συνάντηση αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων αγώνα και αγωνιστών και την σύνδεση επιμέρους μετώπων αντίστασης ενάντια στην επέλαση της ανάπτυξης στο φυσικό περιβάλλον και τους ελεύθερους χώρους, στην κατεύθυνση της όξυνσης του αγώνα κόντρα σε λογικές εξωραϊσμού του κρατικοκαπιταλιστικού συστήματος και πέρα από αντιλήψεις ενός ακίνδυνου για την εξουσία περιβαλλοντισμού όπως εκφράζεται από κόμματα και Μ.Κ.Ο.

- Για τη σύνδεση με τον αγώνα της τοπικής κοινωνίας (όπως αυτόν των κατοίκων της Μεσοχώρας,) για την ριζοσπαστικοποίηση και τη διεύρυνσή του στο κοινωνικό πεδίο απέναντι σε λογικές εναπόθεσής του σε θεσμούς, «ειδικούς» και διαμεσολαβητές, που απονευρώνουν και εκτονώνουν την αγωνιστική διάθεση όσων αντιστέκονται.

Έτσι φέτος σε συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο χωριό της Μεσοχώρας αμέσως μετά την πορεία της 9ης Αυγούστου στο φράγμα - την επίθεση των ΜΑΤ στο μπλοκ της “Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα” και τη δυναμική απάντηση των συντρόφων/ισσών - και στην οποία συμμετείχαν πολλοί αγωνιστές από την Αθήνα, το Αγρίνιο, την Άρτα, τα Τρίκαλα, το Βόλο και αλλού, συζητήθηκε μεταξύ άλλων η δυνατότητα και η προοπτική περαιτέρω διεύρυνσης του αγώνα ενάντια στην καταστροφή του ποταμού Αχελώου. Εκεί λοιπόν αποφασίστηκε το κάλεσμα και η αυτόνομη συμμετοχή στην πορεία την οποία καλούν τοπικοί φορείς της Μεσοχώρας και οικολογικές οργανώσεις, τη Δευτέρα 12 Οκτώβρη στο Σ.τ.Ε. όπου εξετάζεται η συνταγματικότητα του νόμου (3734/09) που αφορά την αναγκαστική απαλλοτρίωση του χωριού της Μεσοχώρας. Επίσης αποφασίστηκε ως συνέχεια της κίνησής μας η διοργάνωση ενός διημέρου εκδηλώσεων στην Αθήνα στις 10 και 11 Οκτώβρη. Στόχος μας είναι τόσο η συνέχιση της αντιπληροφόρησης και η ενημέρωση γύρω από ένα από τα κορυφαία αναπτυξιακά έργα όπως είναι η εκτροπή του Αχελώου όσο και η συνάντηση και επικοινωνία με πρωτοβουλίες αντίστασης και αγωνιστές που δραστηριοποιούνται σε διάφορα μέτωπα που ανοίγει η συνεχώς εντεινόμενη επιθετικότητα κράτους και κεφαλαίου απέναντι στο φυσικό περιβάλλον και τους ελεύθερους χώρους.

Η πρώτη μέρα (Σάββατο 10/10) θα θέλαμε να είναι αφιερωμένη στον ποταμό Αχελώο.

Για την οικολογική και κοινωνική σημασία του ποτάμιου αυτού οικοσυστήματος και για τις καταστροφές που έχει δεχτεί ήδη από τη δεκαετία του ΄60 (φράγματα, εντατικές καλλιέργειες, εγκιβωτισμός της κοίτης του, αυθαίρετη δόμηση, μόλυνση) και αυτές που συντελούνται σήμερα με την κατασκευή γιγαντιαίων έργων (μεγάλα φράγματα, σήραγγα εκτροπής, αμμοληψίες, εκτεταμένη υλοτόμηση) για την εκτροπή του ποταμού προς τη Θεσσαλία απειλώντας με οριστική καταστροφή το μεγαλύτερο μέρος του. Επίσης να μιλήσουμε για τον αγώνα που έχει αναπτυχθεί ενάντια στη λεηλασία του ποταμού και τα μεγάλα έργα για την εκτροπή του και να αναζητήσουμε συλλογικούς και δυναμικούς τρόπους για τη συνέχιση, διεύρυνση και όξυνσή του.

Για τη δεύτερη μέρα (Κυριακή 11/10) η σκέψη μας είναι να περιλαμβάνει ενημερώσεις από αγώνες για την προάσπιση του φυσικού κόσμου (Πάρνηθα, Υμηττός, Γκιώνα, Αμβρακικός...) και των ελεύθερων χώρων στις πόλεις (πάρκο Κύπρου και Πατησίων, Πεδίον του Άρεως, πάρκο Ναυαρίνου, αυτοδιαχειριζόμενος αγρός στο πάρκο Τρίτση, πλατεία Σκουφά στην Άρτα, παλιά λαχαναγορά, πλατεία Δημάδη, άλσος Αγίου Χριστοφόρου, πλατεία Δημοκρατίας στο Αγρίνιο…).

Επίσης να μοιραστούμε εμπειρίες από διαδρομές αγώνα και στιγμές σύγκρουσης με τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά, που στήνουν αναχώματα στα σχέδια για ολοκληρωτικό έλεγχο της κοινωνίας και κάθε πιθαμής γης. Να αναζητήσουμε δυνατότητες επικοινωνίας και συντονισμού ενδυναμώνοντας τις σχέσεις αλληλεγγύης των κοινωνικών αντιστάσεων. Σε αυτό το πλαίσιο καλούμε όσες συλλογικότητες, τοπικές πρωτοβουλίες, καταλήψεις, αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και συντρόφους/ισσες συμμετέχουν σε τέτοιους αγώνες να έρθουν και να αναλάβουν εκείνοι μια ενημέρωση και παρουσίαση του ζητήματος με το οποίο ασχολούνται, ενώ θα βοηθούσε και η παρουσίαση οπτικοακουστικού και έντυπου υλικού.

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι (Αγρίνιο),
Ανοιχτή Συνέλευση (Άρτα),
Σύντροφοι από Τρίκαλα,
Πρωτοβουλία αγώνα από το λόφο του Στρέφη για τη Γη και την Ελευθερία

*