ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΜΑΠΟΥΤΣΕ ΣΤΗ ΧΙΛΗ
Στις 10 Οκτώβρη 2007, μια ομάδα πολιτικών κρατούμενων Μαπούτσε ξεκίνησε απεργία πείνας μέσα από τις χιλιανές φυλακές, απαιτώντας την άμεση απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατούμενων Μαπούτσε και την αποστρατικοποίηση των κλεμμένων από το χιλιανό κράτος εδαφών τους.
Με την πολυήμερη απεργία πείνας τους, οι κρατούμενοι κατάφεραν να αναδείξουν τον συνεχή αγώνα των Μαπούτσε για την υπεράσπιση και την ανάκτηση των εδαφών τους, που λεηλατούνται από το κράτος, τις εταιρείες και μεγαλογαιοκτήμονες, και τη σθεναρή αντίστασή τους στην καταστολή που υφίστανται οι κοινότητές τους, πολιορκημένες από δυνάμεις των καραμπινιέρων που συχνά εισβάλλουν, παρενοχλούν και συλλαμβάνουν ακτιβιστές Μαπούτσε, πολλοί από τους οποίους είναι "καταζητούμενοι" από τις χιλιανές αρχές. Επιπλέον, η απεργία πείνας ξεσήκωσε ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης, τόσο στη Χιλή -όπου το κράτος προσπάθησε να καταπνίξει με την αστυνομική βία πλήθος κινητοποιήσεων, ιδιαίτερα στα εδάφη των Μαπούτσε- όσο και σε πολλές ακόμα χώρες.
Μετά από 67 ημέρες, τρεις κρατούμενοι σταμάτησαν την απεργία πείνας, αντιμετωπίζοντας σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τους, ενώ στις 81 μέρες σταμάτησε, για τους ίδιους λόγους, και ο Hector Llaitul, ηγέτης του συντονιστικού "Arauco Malleco". Σε γράμμα που στέλνει από τη φυλακή, γράφει: "Ο λαός μας έκανε γνωστό σε όλους πως το χιλιανό κράτος είναι φασιστικό και τρομοκρατικό και μπροστά σ΄ αυτό το μόνο που μας απομένει είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα. (…) Όλος ο κόσμος να μάθει ότι στη Χιλή υπάρχουν
πολιτικοί κρατούμενοι Μαπούτσε που βασανίζονται στις φυλακές, (…) ότι το χιλιανό κράτος προωθεί και εξοπλίζει παραστρατιωτικές ομάδες που σχετίζονται με τη φασιστική δεξιά της Χιλής, με τους γαιοκτήμονες και με τους δασικούς επιχειρηματίες."Εκείνη που συνεχίζει την απεργία πείνας και μετά από αυτό το κρίσιμο σημείο, είναι η Patricia Troncoso Robles, καταδικασμένη σε 10ετή κάθειρξη με βάση τον "αντι"τρομοκρατικό νόμο (μια κληρονομιά της εποχής του Πινοσέτ που το σημερινό δημοκρατικό καθεστώς χρησιμοποιεί για την ποινική εξόντωση Μαπούτσε και άλλων αγωνιστών) για εμπρησμούς στη δασική εταιρία Mininco που είχαν σημειωθεί το 2001.
Όσο η Robles συνεχίζει την απεργία πείνας, ο αγώνας αλληλεγγύης φουντώνει. Στις 3 Γενάρη, ομάδα Μαπούτσε ακτιβιστών καταλαμβάνει ένα αγρόκτημα κοντά στην κοινότητα Vilcun της Αραουκανίας (σε κλεμμένα εδάφη των Μαπούτσε). Με πρόσχημα ότι κατά τη διάρκεια της κατάληψης γίνονται δολιοφθορές, δυνάμεις της αστυνομίας, οι οποίες φρουρούν το αγρόκτημα καθώς έχει καταληφθεί αρκετές φορές στο
παρελθόν, εισβάλλουν πυροβολώντας κατά των ιθαγενών. Από τα πυρά πέφτει νεκρός ο 20χρονος Μαπούτσε Matias Catrileo Quezada. Αμέσως ξεσπούν συγκρούσεις καθώς οι ιθαγενείς αρνούνται να παραδώσουν τον νεκρό σύντροφό τους στις αρχές. Η είδηση της δολοφονίας ξεσηκώνει ταραχές σε όλη τη Χιλή. Στο Τεμούκο, ιθαγενείς αποκλείουν δρόμους, καθώς και μία στρατιωτική βάση στην επαρχία της Αραουκανίας, προχωρώντας σε σαμποτάζ αεροπλάνων και ελικοπτέρων. Σημειώνονται επίσης εμπρησμοί φορτηγών που ανήκουν σε δασικές εταιρείες. Στο Σαντιάγο, διαδηλωτές συγκεντρώνονται μπροστά στην προεδρική κατοικία. Η αστυνομία επιτίθεται στη διαδήλωση και ξεσπούν συμπλοκές, με ρίψεις μολότοφ κατά των αστυνομικών, ενώ γίνονται αρκετές συλλήψεις. Τις επόμενες ημέρες ακολουθούν βίαιες επιδρομές δυνάμεων των καραμπινιέρων σε κοινότητες Μαπούτσε, κοντά στον τόπο της δολοφονίας του Matias.Στην Αργεντινή, το Περού, τη Γαλλία, την Αγγλία, τη Σουηδία, τις ΗΠΑ, το Βέλγιο, την Ελλάδα κ.α. πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις έξω από πρεσβείες της Χιλής, αλλά και καταλήψεις και δυναμικές δράσεις αλληλεγγύης, όπως η καταστροφή αυτοκινήτου της χιλιανής πρεσβείας στην Αθήνα, σε ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα των Μαπούτσε.
Στις 21 Γενάρη, στο νοσοκομείο του Chillan, όπου νοσηλεύεται η Patricia Troncoso, οι γιατροί, με τη βοήθεια αστυνομικών, δένουν την απεργό πείνας στο κρεβάτι της και την υποβάλουν στο βασανιστήριο της αναγκαστικής σίτισης, χορηγώντας της ηρεμιστικά για να καταβάλουν την αντίστασή της. Τις επόμενες μέρες στη Χιλή σημειώνεται πλήθος εμπρηστικών επιθέσεων σε τράπεζες και άλλες εταιρείες που εκμεταλλεύονται τη γη των Μαπούτσε, ενώ φεμινιστικές ομάδες προχωρούν σε συνεχείς διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Patricia. Η ίδια τελικά θα σταματήσει την απεργία πείνας μετά από 110 ημέρες, στις 28 Γενάρη, έχοντας λάβει τη διαβεβαίωση ότι θα ικανοποιηθούν τα αιτήματά της για βελτίωση των συνθηκών κράτησης. Στις αρχές Μάρτη, ξεκίνησε νέα απεργία πείνας, καταγγέλλοντας την αθέτηση αυτών των εξαγγελιών.
Σήμερα, μετά από 250 χρόνια αντίστασης στην ισπανική κατάκτηση, και 200 περίπου χρόνια αντίστασης στο χιλιανό κράτος, ζουν στη Χιλή ένα εκατομμύριο ιθαγενείς Μαπούτσε. Και ο αγώνας τους συνεχίζεται…
solidaria
Πηγές: Athens imc, infoshop.org, Znet και η μπροσούρα "Οι Ινδιάνοι Mapuche στη Χιλή και την Αργεντινή", Εναλλακτικές Εκδόσεις Νότιος Άνεμος.
***
Μήνυμα αλληλεγγύης που στάλθηκε στις 9/1/08 σε διάφορα email των αρχών της Χιλής (προεδρία της δημοκρατίας, υπουργείο δικαιοσύνης κ.λπ) και στην πρεσβεία της στην Ελλάδα, ενώ δημοσιεύθηκε σε διεθνείς αναρχικές ιστοσελίδες, στο santiago.inc και αλλού:
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ MAPUCHE ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗΣ PATRICIA TRONCOSO ROBLES ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ - ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ MAPUCHE
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
Ο αγωνιστής Mapuche Matias Catrileo Quezada, 20 ετών, που δολοφονήθηκε στις 3 Γενάρη από καραμπινιέρους στο Vilcun της Αραουκανίας θα ζει για πάντα στις καρδιές μας. Για όλους τους συντρόφους που έπεσαν, ούτε μια στιγμή σιωπής, αλλά μια ζωή αγώνα!
Ο αγώνας των ιθαγενών Mapuche για τη γη και την ελευθερία, ενάντια στην τρομοκρατία του χιλιανού κράτους και των γαιοκτημόνων, είναι κομμάτι του αγώνα των ιθαγενών λαών, αλλά και όλων των καταπιεσμένων ανθρώπων, των φτωχών και των αποκλεισμένων, από τις παραγκουπόλεις του νότου ως τα γκέτο των καπιταλιστικών μητροπόλεων, των νεολαίων φοιτητών και μαθητών, των μεταναστών, των άνεργων, και των εργαζόμενων που αντιστέκονται, σε όλη τη γη, απέναντι στην Εξουσία που σκορπά το θάνατο, τον εγκλεισμό, τα βασανιστήρια, τις διώξεις, την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Ο αγώνας των Mapuche είναι και δικός μας αγώνας.
Ενώνουμε τις φωνές μας με αυτές των φυλακισμένων Mapuche, με τις φωνές όλων αυτών που ζητούν την άμεση απελευθέρωση της Patricia Troncoso Robles και όλων των πολιτικών κρατούμενων Mapuche, με τη φωνή όσων διαδηλώνουν και στήνουν οδοφράγματα στους δρόμους της Χιλής, όσων βρίσκονται αντιμέτωποι με τις κατασταλτικές δυνάμεις στα εδάφη των Mapuche.
Από την Αθήνα ως τη Χιλή, Η εξεγερμένη αξιοπρέπεια και ο αγώνας για ελευθερία θα νικήσουν!
MARICHIWEW!
Αναρχικοί αλληλέγγυοι στον αγώνα των Mapuche,
*