Ίσως δεν το θυμούνται πολλοί, αλλά η εκλογή του Νικολά Σαρκοζί ως νέου προέδρου στη Γαλλία, την Κυριακή 6 Μαΐου 2007, ξεκίνησε με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, οδοφράγματα και εμπρησμούς αυτοκινήτων από εξαγριωμένους νεολαίους στο Παρίσι και σε μια σειρά γαλλικές πόλεις, και κυρίως στα προάστιά τους.

Ένα εκλογικό κέντρο δέχθηκε επίθεση και δεκάδες αυτοκίνητα πυρπολήθηκαν σε ορισμένα διαμερίσματα στο Παρίσι, ενώ επεισόδια έντασης και διαμαρτυρίας υπήρξαν και στα βόρεια λαϊκά προάστια της πόλης. Την ίδια νύχτα, κι ενώ περίπου 30 χιλιάδες υποστηρικτές του Σαρκοζί πανηγύριζαν στην Πλας ντε λα Κονκόρντ του Παρισιού, εκατοντάδες άλλοι διαδήλωναν εναντίον του στην πλατεία της Βαστίλλης όπου κάλεσαν συγκέντρωση οργανώσεις μεταναστών χωρίς χαρτιά καθώς επίσης αναρχικές και ακροαριστερές οργανώσεις. Η συγκέντρωση διαλύθηκε μετά από επίθεση της αστυνομίας με δακρυγόνα.

Συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, συγκρούσεις και εμπρησμοί έγιναν εκτός από το Παρίσι στο Στρασβούργο, τη Λυόν, τη Λιλ, τη Ναντ, την Τουλούζη, το Νανσί, το Μετς, το Μπορντό, τη Μασσαλία, το Μαντ-Λα-Ζολί και αλλού. Η αστυνομία και η χωροφυλακή πραγματοποίησαν συνολικά 270 συλλήψεις.

Στο επίκεντρο των ξεσπασμάτων και των εντάσεων βρισκόταν κυρίως η γκετοποιημένη νεολαία, προερχόμενη από διάφορες εθνικές ομάδες μεταναστών αλλά και από ντόπιους προλετάριους, που είχε αντιμετωπίσει τον Σαρκοζί ως υπουργό Εσωτερικών όταν κήρυσσε το στρατιωτικό νόμο κι έστελνε τις οπλισμένες ορδές της αστυνομίας για να καταστείλει την εξέγερση των νεολαίων στα προάστια το Νοέμβρη του 2005 μετά το κυνηγητό-δολοφονία δυο παιδιών μεταναστών.

Η γενικευμένη τότε εξέγερση των νεολαίων στα προάστια καταστάλθηκε με κάθε τρόπο και φάνηκε να καταλαγιάζει χάρη στην καταστολή, και ο Σαρκοζί εκλέχθηκε πρόεδρος εκφράζοντας μια σκληρή γραμμή ιδεολογικής και κατασταλτικής επίθεσης για την επιβολή της τάξης και του νόμου πάνω στους φτωχούς, τους απόκληρους και τους κολασμένους της γαλλικής κοινωνίας.

Οι διαδηλώσεις και τα επεισόδια με τα οποία ξεκίνησε η προεδρική θητεία του Σαρκοζί ήταν ο προάγγελος όσων προοιωνίζονται να ακολουθήσουν, καθώς η εκλογή του σηματοδοτεί την όξυνση της κοινωνικής και ταξικής επίθεσης του κράτους και του κεφάλαιου στη Γαλλία.

Νέα βίαια επεισόδια ξέσπασαν και πήραν τη μορφή εξέγερσης στα βόρεια προάστια του Παρισιού την Κυριακή 25 Νοέμβρη ‘07. Τα επεισόδια ξεκίνησαν στο προάστιο Βιγιέ ντε Μπελ, περίπου 20 χλμ. βόρεια του Παρισιού, και επεκτάθηκαν στο γειτονικό Γκουσενβίλ και άλλα τέσσερα προάστια μετά το θάνατο δυο έφηβων 15 και 16 χρόνων που σκοτώθηκαν από ένα περιπολικό της αστυνομίας που συγκρούστηκε με το μοτοποδήλατο που επέβαιναν.

Η αστυνομία προσπάθησε να υποβαθμίσει το γεγονός αποδίδοντάς το σε δυστύχημα με υπεύθυνους τα δυο παιδιά που έχασαν τη ζωή τους. Σύμφωνα όμως με τον πατέρα του ενός νεαρού, οι αστυνομικοί, που συχνά παρενοχλούν τους νέους των φτωχών γειτονιών, τον είχαν σταματήσει και στο παρελθόν και τον είχαν απειλήσει ότι την επόμενη φορά που θα τον βρουν με αυτό το μηχανάκι θα τον συντρίψουν.

Οι δυο αστυνομικοί μετά τη θανάσιμη σύγκρουση προσπάθησαν να διαφύγουν, αλλά εγκλωβίστηκαν και χτυπήθηκαν από οργισμένους νέους με αποτέλεσμα να τραυματιστούν σοβαρά.

Τέσσερα οχήματα της αστυνομίας που έσπευσαν αμέσως στην περιοχή δέχθηκαν κι αυτά επίθεση από τους νεαρούς και έφυγαν.

Οι συγκρούσεις που ακολούθησαν ανάμεσα στους νεολαίους και την αστυνομία “σημαδεύτηκαν από πρωτοφανή βία και πήραν χαρακτήρα ανταρτοπόλεμου. Οι αστυνομικοί δέχτηκαν για πρώτη φορά ένοπλη επίθεση με πυρά από κυνηγετικά όπλα”. Οι νεολαίοι πυροβόλησαν και έριξαν βόμβες μολότοφ κατά του αστυνομικού σταθμού της περιοχής τον οποίο πυρπόλησαν, ενώ κατέστρεψαν και λεηλάτησαν εμπορικά καταστήματα.

Σύμφωνα με την αστυνομία, πάνω από 120 αστυνομικοί τραυματίστηκαν τις δύο πρώτες νύχτες των επεισοδίων, ενώ το Νοέμβρη του 2005 είχαν απολογισμό 200 τραυματίες σε δύο εβδομάδες συγκρούσεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι αστυνομικοί επλήγησαν από σφαίρες, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά στη Γαλλία. Τέσσερις νοσηλεύτηκαν με βαριά τραύματα.

Ο Σαρκοζί που εκλέχτηκε πρόεδρος χάρη στην αδίστακτη καταστολή της εξέγερσης στα προάστια το 2005, επιστρέφοντας από την επίσκεψή του στην Κίνα, επισκέφθηκε τους τραυματισμένους αστυνομικούς στο νοσοκομείο: “Αυτοί που πυροβόλησαν εναντίον αστυνομικών θα προσαχθούν στο κακουργιοδικείο..” δήλωσε και συγκάλεσε σύνοδο της Επιτροπής Ασφάλειας όπου αποφασίστηκε να επιβληθούν δρακόντεια αστυνομικά μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης και την αποτροπή επέκτασής της.

Ο Σαρκοζί δέχτηκε επίσης τους γονείς των δύο νεαρών θυμάτων και με εντολή του άνοιξε δικαστική έρευνα για την εξακρίβωση των συνθηκών του θανάτου τους. Μια ανούσια και υποκριτική χειρονομία εκτόνωσης της κατάστασης μετά από σχετικό αίτημα της Αριστεράς.

Τα εξεγερμένα προάστια τέθηκαν σε κατάσταση πολιορκίας κι εκτεταμένων αστυνομικών επιχειρήσεων παράλληλα με μια καταιγιστική επικοινωνιακή προβολή των μέτρων για “την επαναφορά της τάξης και την τιμωρία των υπεύθυνων”.

Μετά από τρεις νύχτες συγκρούσεων οι γαλλικές αρχές έθεσαν τελικά την κατάσταση υπό έλεγχο με την κινητοποίηση περισσότερων από 1.000 αστυνομικούς που πραγματοποίησαν πραγματική εισβολή στο Βιγιέ Λε Μπελ κατακλύζοντας τους δρόμους του προαστίου και προβαίνοντας σε δεκάδες συλλήψεις, ενώ ένα ελικόπτερο σε περιπολία έδινε συνεχώς ενδείξεις για οποιαδήποτε ύποπτη κίνηση.

Μεμονωμένα επεισόδια έγιναν επίσης και σε ορισμένες περιφέρειες όπως στην Τουλούζη όπου ξέσπασαν πυρκαγιές σε δημόσια κτίρια και πυρπολήθηκαν δεκάδες αυτοκινήτων.

Μπροστά στο ολοένα και πιο αβυσσαλέο βάθεμα των ταξικών ανισοτήτων και των κοινωνικών αποκλεισμών καθώς και των εκρήξεων που πυροδοτούν, το γαλλικό κράτος δεν διστάζει να επιτίθεται απροκάλυπτα και ανελέητα σε όσους ξεσηκώνονται, και να αποσπά την απαραίτητη συναίνεση στις κατασταλτικές του επιχειρήσεις δαιμονοποιώντας τους φτωχούς και τους μετανάστες, κατασκευάζοντας “εσωτερικούς” και “εξωτερικούς” εχθρούς.

Όπως έγραφε στις 15 Νοέμβρη 2005 η Ομάδα Aναρχικών Συντρόφων (Αναρχικό Δελτίο νο 37, Δεκέμβρης 2005):

*