MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης, νο 49, Νοέμβρης 2007

[Σχόλια και Άλλα] 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Στις φυλακές εξακολουθούν να κρατούνται προφυλακισμένοι για έξι μήνες οι αναρχικοί Μάριος Τσουραπάς και Χρυσόστομος Κοντορεβυθάκης που συνελήφθησαν στις 5 Ιούνη για απόπειρα εμπρησμού αυτοκινήτου της δημοτικής αστυνομίας στο Παλαιό Φάληρο. Και οι δύο μετά τη σύλληψή τους βασανίστηκαν άγρια, ενώ η φοιτήτρια Στεφανία Δ. που συνελήφθη μαζί τους αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας και αφέθηκε ελεύθερη στις 2 Αυγούστου μετά από τρομακτική ταλαιπωρία στα χέρια μπάτσων, δικαστικών και γιατρών.

***

Στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού εξακολουθεί να κρατείται η 19χρονη αναρχική Χριστίνα Τονίδου που συνελήφθη κατά την εισβολή των ΜΑΤ και των ασφαλιτών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στις 9 Σεπτέμβρη 2007, μετά το ξέσπασμα μικρών επεισοδίων στη διάρκεια των εγκαινίων της 42ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης από τον Κ. Καραμανλή. Η Χριστίνα προφυλακίστηκε φορτωμένη με μια σειρά από ανυπόστατες κατηγορίες (δυο κακουργήματα και οκτώ πλημμελήματα).

***

Στις 2 Νοέμβρη 2007, δικάστηκαν οι αντιεξουσιαστές Γιώργος Τσόλκας και Σωτήρης Λ., κατηγορούμενοι για υπόθεση ληστείας σε αποθήκη κυνηγετικών ειδών στο Μενίδι από όπου αφαιρέθηκαν κυνηγετικά όπλα και εξαρτήματα στις 12 Ιούλη 2006. Ο Σωτήρης Λ. κρατείται από τις 2 Σεπτέμβρη 2006 που συνελήφθη και προφυλακίστηκε με βάση ένα αποτύπωμα που βρέθηκε, σύμφωνα με τις αναφορές μπάτσων, σε μια πλαστική σακούλα. Ο Γιώργος Τσόλκας κρατούνταν από τις 26 Οκτώβρη 2006 που συνελήφθη και προφυλακίστηκε με βάση ένα αποτύπωμά του σε κάποιο τασάκι. Στη δίκη τους ο Γ. Τσόλκας απαλλάχθηκε των κατηγοριών και απελευθερώθηκε, ενώ ο Σωτήρης Λ. καταδικάστηκε σε 6 χρόνια και 5 μήνες φυλάκισης.

***

Στις φυλακές εξακολουθεί να κρατείται ο αναρχικός Γιάννης Δημητράκης που καταδικάστηκε στις 17 Ιούλη 2007 σε φυλάκιση 25 ετών για τη ληστεία της Εθνικής Τράπεζας στη Σόλωνος, στις 16 Γενάρη 2006. Τη ληστεία, που πραγματοποίησε ομάδα ενόπλων, ακολούθησε ανταλλαγή πυροβολισμών με τους αστυνομικούς που έσπευσαν, με αποτέλεσμα το βαρύτατο τραυματισμό του Δημητράκη και τη σύλληψή του. Χαρακτηριστικά ήταν τα τηλεοπτικά πλάνα με τον βαριά τραυματισμένο στην πλάτη και την κοιλιά Δημητράκη να αιμορραγεί στο πεζοδρόμιο δεμένος με χειροπέδες και τους αστυνομικούς να τον χτυπούν ενώ οι διασώστες του ΕΚΑΒ προσπαθούσαν να του τοποθετήσουν ορό στο χέρι!

Ο Δημητράκης βρέθηκε στο στόχαστρο μιας ενορχηστρωμένης κατασταλτικής προπαγάνδας με κατασκευασμένα τρομοσενάρια περί των υποτιθέμενων “ληστών με τα μαύρα” με σκοπό την εγκληματοποίηση των αναρχικών και του αγώνα τους. Αν και τα κατασταλτικά τρομοσενάρια πρακτικά κατέρρευσαν, ο Δημητράκης καταδικάστηκε σε μια εξοντωτική ποινή για την όλη αναρχική πολιτική θέση του και την άρνησή του να συνεργαστεί. Και εκδικητικά για την αξιοπρεπή στάση του μέσα στη φυλακή, αποφασίστηκε και έγινε ξαφνικά το βράδυ της 9ης Οκτώβρη ‘07 η μεταγωγή του από τις φυλακές Κορυδαλλού στις φυλακές Αλικαρνασσού στην Κρήτη.

Κατά τη μεταφορά του στο πλοίο, στο λιμάνι του Πειραιά έγινε συγκέντρωση αλληλέγγυων. Ανάμεσά τους ήταν και ο αντιεξουσιαστής Γ. Καλαϊτζίδης, ο οποίος βρέθηκε ξανά στο στόχαστρο των αρχών με αφορμή μια παλιά δικαστική απόφαση σε βάρος του για οφειλές το 2002. Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης έγινε σύλληψη - απαγωγή του Καλαϊτζίδη που οδηγήθηκε στη ΓΑΔΑ και κατόπιν στα δικαστήρια, όπου του επεβλήθη η ποινή 4 μηνών. Μετά από αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής, αφέθηκε ελεύθερος.

***

Στις 3 Οκτώβρη ‘07, συνελήφθη ο αντιεξουσιαστής Γιώργος Βούτσης-Βογιατζής μετά από ληστεία σε υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στο Γκύζη. Διαφεύγοντας από την τράπεζα δέχτηκε επίθεση από έναν διερχόμενο φορτηγατζή ο οποίος τον ακινητοποίησε και τον παρέδωσε στους αστυνομικούς που έσπευσαν να τον συλλάβουν.
Πάνω του βρέθηκαν δυο πιστόλια και μια χειροβομβίδα μαζί με τα χρήματα από τη ληστεία. “Εγώ έκανα τη ληστεία και δεν έχω να σας πω τίποτε άλλο” δήλωσε αποδεχόμενος την ενέργεια και αρνούμενος να προχωρήσει σε οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση.
Του ασκήθηκε δίωξη σε βαθμό κακουργήματος (για τη ληστεία) και πλημμελήματος (για οπλοκατοχή, οπλοφορία και οπλοχρησία) και προφυλακίστηκε.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως οι συνθήκες της σύλληψής του καθώς και η οικογενειακή συγγένειά του με πολιτικό στέλεχος κόμματος της αριστεράς δημιούργησαν σειρά συγχύσεων και παρερμηνειών της πραγματικότητας.

Καταρχάς δεν είναι φυσικά η συγγένεια που προσδιορίζει και χαρακτηρίζει τις προσωπικές διαδρομές των αγωνιστών για τις οποίες έχουν και αναλαμβάνουν πλήρως τις ευθύνες, όπως έκανε ο Γ. Β., ούτε και τις υποτιθέμενες σχέσεις μεταξύ ολότελα διακριτών κι αντιθετικών πολιτικών χώρων, όπως ο αντιεξουσιαστικός αντικρατικός και η ρεφορμιστική εξουσιαστική αριστερά.

Κατά δεύτερον, δεν είναι οι επιμέρους ατομικές επιλογές των αγωνιστών που χαρακτηρίζουν ή προσδιορίζουν, και μάλιστα μονοδιάστατα, τα συλλογικά πολιτικά προτάγματα των αναρχικών-αντιεξουσιαστών για τον κοινωνικό αγώνα συνολικότερα και απέναντι στο ζήτημα της μισθωτής εργασίας ειδικότερα.

Και κατά τρίτον, δεν είναι βέβαια η κοινωνία στο σύνολό της και ως ενιαία διεργασία που αποτυπώνεται στην ενέργεια ενός ρουφιάνου συνεργού της αστυνομίας, ώστε να προβάλεται σαν γενικό συμπέρασμα ο ανυπόστατος ισχυρισμός “όσα δεν φτάνει η αστυνομία τα φτάνει η κοινωνία”!

Η ιδεολογική και κατασταλτική επίθεση του κράτους δεν διεξάγεται και εξελίσσεται εκτός και πέραν της κοινωνίας, αλλά στο εσωτερικό της απ΄όπου ξεπηδούν και οι αντιστάσεις, και φυσικά δεν στοχεύει αποκλειστικά και μόνο ορισμένους αγωνιστές. Και επιπλέον, ο ελιτισμός, ο κοινωνικός αυτοαποκλεισμός και o περιορισμός στην αυτοαναφορικότητα δεν αποτελούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να ανοίξουν οι δρόμοι της κοινωνικής αντίστασης και της αντεπίθεσης στο κράτος.

Ακόμα κι όταν όλα φαίνονται να κινούνται και να υποτάσσονται στην σκληρή πραγματικότητα της εξουσίας και των λακέδων της, μέσα στην κοινωνία υπάρχουν πάντα ζωντανές και αναγεννιώνται διαρκώς οι δυνάμεις της αντίστασης και της ανατροπής της.

***

Στις 23 Σεπτέμβρη, δυο αναρχικοί συνελήφθησαν στα Εξάρχεια κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης για τις πυρκαγιές στα δάση και την περιβαλλοντική καταστροφή. Κατηγορήθηκαν για “παράνομη αφισοκόλληση”, αλλά σε βάρος του ενός μεθοδεύτηκε επίσης, με βάση την ψευδή κατάθεση ενός μπάτσου, δίωξη και για υποτιθέμενη κατοχή χασίς.

<<Αν μέχρι σήμερα οι μπάτσοι είχαν το θράσος να αντιμετωπίζουν με τέτοιου είδους τακτικές τους κοινωνικά πιο ευάλωτους και απομονωμένους ανθρώπους, πλέον δοκιμάζουν να τις εισάγουν και απέναντι στην πολιτική δράση των αναρχικών.
Αυτού του είδους οι τακτικές είναι έκφραση μιας εποχής, όπου οι δρόμοι κατακλύζονται από μπάτσους που προκαλούν με εξακριβώσεις, με προσβολές, με ξυλοδαρμούς... όπου τα δικαστήρια με συνοπτικές διαδικασίες στέλνουν αθρόα στις φυλακές τους πιο φτωχούς και περιθωριοποιημένους... όπου η ρητορική και οι νόμοι της εξουσίας στρέφονται όλο και πιο επιθετικά ενάντια στους αρνητές και τους αντιστεκόμενους αυτού του κόσμου μέσα από έννοιες όπως της “τρομοκρατίας” και των “ασύμμετρων απειλών”.>>

Η δίκη των δυο συντρόφων είχε οριστεί για τις 8 Οκτώβρη αλλά αναβλήθηκε. 

*