MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης, νο 49, Νοέμβρης 2007

[Σχόλια και Άλλα] 

Χορεύοντας με τους "λύκους"

Δέκα χιλιάδες ήταν αυτοί που επισκέφθηκαν το καζίνο της Πάρνηθας την επόμενη μέρα της καταστροφής! Δεν πήγαν προφανώς να δουν από ψηλά το μέγεθος της συμφοράς, πήγαν να παίξουν, να τζογάρουν στα κελεύσματα και τα σχέδια ενός κυρίαρχου αυτοκτονικού πολιτισμού, να συμμετάσχουν (συνειδητά ή ασύνειδα) στη μέθη της επινίκειας γιορτής των καταπατητών.

Το καζίνο - εκτροφείο άγριων θηρίων, όπως εύστοχα το ονομάτισε ο Γιάννης Καλαϊτζής, αποτελεί πολιορκητικό κριό μιας παχύδερμης, καταστροφικής για τη φύση και την κοινωνία αντίληψης.

Bγήκε, όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε, αλώβητο από τις πύρινες φλόγες, χάρη στην αυτοθυσία που επέδειξαν οι υπάκουες σε κάθε εξουσία δυνάμεις της πυρόσβεσης.

Οι υπεύθυνοι του Hayat Regency έχουν λοιπόν κάθε λόγο να επιχαίρουν, να αισθάνονται κυρίαρχοι "παίκτες", "νικητές" του εξαιρετικά οργανωμένου παιχνιδιού που καταπατά τη φύση και τη ζωή μας.

Το απέδειξαν με κυνική ωμότητα όταν απαγόρευσαν τη συναυλία διαμαρτυρίας που αποπειράθηκε να πραγματοποιήσει στις υπώρειες του πυρπολημένου Δρυμού το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ.

Η Πάρνηθα δεν είναι δημόσιος χώρος!...

Το καζίνο, είναι κράτος και πολιτεία, είναι η πραγματική φύση, το σύμβολο του σημερινού οικονομικού και πολιτικού συστήματος. Είναι η νομιμότητα που επιβάλλεται καθημερινά με τρομακτικά μέσα επηρεασμού των συνειδήσεων κι όταν αυτά αποτυγχάνουν, τότε επιστρατεύονται οι σιδηρές εφεδρείες, οι δυνάμεις της καταστολής.
Αυτό ήταν το μήνυμα της απαγόρευσης που έπρεπε να διαχυθεί προς κάθε ενεργό, ανυπάκουο ή απείθαρχο πολίτη. Η διάρρηξη, η σύγκρουση με αυτό το "δίκαιο της βίας" θα 'πρεπε να είναι η ενδεδειγμένη στάση - απάντηση των πολιτών και των κινημάτων που αντιστέκονται.

Θα 'πρεπε, με την προϋπόθεση ότι δεν αισθάνονται μέσα τους ως ηττημένοι των καιρών...

Σ. Μαυροειδής (Αυγή 6/7/07)

 

Κάποιοι άλλοι ωστόσο, που αγνοούσαν αυτό το μικρό μεστό άρθρο -για την ενδεδειγμένη στάση-απάντηση που δεν επέδειξαν "οι πολίτες και τα κινήματα που αντιστέκονται"-, πήγαν μέχρι τις υπώρειες του βουνού στο Τελεφερίκ, και ξαναπήγαν φθάνοντας μέχρι την είσοδο του Μον Παρνές και πάνω στις κορφές -κάτω από τα ελικόπτερα της ΕΛ.ΑΣ-, κόντρα στο κράτος του Καζίνο, τη νέα "φύση" της Πάρνηθας που ξεφύτρωσε μέσα από τις στάχτες του δρυμού, αυτό το σύμβολο του οικονομικού και πολιτικού συστήματος, τη νομιμότητα που επιβάλλεται με τρομακτικά μέσα επηρεασμού των συνειδήσεων και τις σιδηρές εφεδρείες, τις δυνάμεις της καταστολής....

Πήγαν και ξαναπήγαν και θα ξαναπάνε, χορεύοντας με τα ελάφια και τα ζώα του καμένου δάσους, την ίδια στιγμή που οι ηττημένοι των καιρών, "οι πολίτες και τα κινήματα που αντιστέκονται", γυρίζαν την πλάτη...

Πίσω "Ηττημένοι των Καιρών” - ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ!

*