Στα μέσα του Σεπτέμβρη έφυγε ξαφνικά o καναδός αναρχικός Jim Campbell σε ηλικία 57 χρονών από καρδιακή προσβολή ενώ έκανε ποδήλατο με τη φίλη του στο Τορόντο. Ο Jim μεγάλωσε σε ένα αγρόκτημα στο Οντάριο και από φοιτητής συμμετείχε ενεργά στο αντιρατσιστικό κίνημα και σε εργατικές κινητοποιήσεις. Στα μέσα της δεκαετίας του '70 βρέθηκε στο Βανκούβερ και πήρε μέρος στη σύνταξη του αναρχικού περιοδικού Open Road για δυο χρόνια. Έπειτα επέστρεψε στο Τορόντο όπου ζώντας σε ένα κοινόβιο ξεκίνησε αλληλογραφία με κρατούμενους στις φυλακές. Εκείνη την περίοδο ήρθε σε επαφή με άλλους αναρχικούς για τους οποίους το ζήτημα των φυλακών ήταν σημαντικό και αποφάσισαν να εκδόσουν συλλογικά την αλληλογραφία τους. Με επιφυλλίδα "Το μόνο όχημα για να αναμορφωθούν οι φυλακές είναι η μπουλντόζα" ξεκίνησαν το περιοδικό Bulldozer και μέσα από αυτό αναπτύχθηκε μια ζωντανή σχέση με ιθαγενικές οργανώσεις αποκορύφωμα της οποίας ήταν η οργάνωση μιας ανοιχτής συνάντησης για την κατάργηση των φυλακών στις αρχές της δεκαετίας του '80. Το περιοδικό κυκλοφόρησε οκτώ τεύχη και έπειτα σταμάτησε το 1985.

Ωστόσο το 1987 η συλλογικότητα του Bull dozer επαναδραστηριοποιήθηκε εκδίδοντας το δελτίο Marionette στο οποίο υπήρχε ένα ξεχωριστό ένθετο για τις φυλακές, το Prison News Service. Μέχρι το 1991 το PNS εξελίχτηκε σε αυτόνομο έντυπο με τακτική κυκλοφορία και έφτασε να τυπώνεται σε 6.000 αντίτυπα που διανέμονταν σε περισσότερες από εκατό φυλακές της βόρειας Αμερικής. Ο Jim ήταν η ψυχή και η καρδιά του PNS, κρατούσε την αλληλογραφία με τους φυλακισμένους, φρόντιζε για τη χρηματοδότηση της έκδοσης, έκανε τη σελιδοποίηση του εντύπου. Το PNS ήταν ένας χώρος ελευθερίας που έδινε φωνή στους απόκληρους ενός καταπιεστικού συστήματος αφού συντάκτες του ήταν οι ίδιοι οι φυλακισμένοι. Σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις οι κρατούμενοι που συνεργάζονταν συστηματικά με το περιοδικό υπέστησαν διώξεις επειδή δημοσίευαν κείμενα που αποκάλυπταν με στοιχεία τη βαρβαρότητα που επικρατούσε στις φυλακές των ΗΠΑ και του Καναδά.

Ο Jim Campbell πίστευε βαθειά ότι στόχος του Δελτίου για τις φυλακές ήταν να επιμορφώνει, να οργανώνει και να ξεσηκώνει καθώς και να πραγματώνει την αντιπληροφόρηση για ένα ζήτημα όπου τα αστικά μμε έδιναν σημασία μόνο όταν γίνονταν εξεγέρσεις, ενώ άλλα έντυπα που εκδίδονταν στις φυλακές ήταν απόλυτα ελεγχόμενα από τους διευθυντές και τα τσιράκια τους. Όπως υποστήριζε, "αν το PNS βοηθήσει έστω κι έναν φυλακισμένο να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο της υποτροπής τότε είναι μια κοινωνική νίκη".

Η ψυχή, το πάθος, η στράτευση του Jim στον αγώνα για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη ήταν πολύτιμα, ενέπνεαν πολλούς συντρόφους στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού και η απώλειά του φτωχαίνει το κίνημα κατά πολύ. Καλό δρόμο φίλε...

*