ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
[Kείμενο που κυκλοφόρησε με αφορμή τη "διεθνή σύνοδο για τη μετανάστευση"
(Αθήνα, 30/5-1/6/07) στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ]
Από τις 30 Μάη έως την 1 Ιούνη πραγματοποιείται στην Αθήνα διεθνής σύνοδος 32 κρατών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και περιφερειακών της χωρών, την οποία συνδιοργανώνουν το Υπουργείο Εσωτερικών και το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής (Ι.ΜΕ.ΠΟ.). Πρόκειται για μια ακόμα σύνοδο που
έχει ως στόχο την από κοινού στρατηγική και επιχειρησιακή συνεργασία των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με γειτονικά κράτη τα οποία αποτελούν περάσματα μεταναστών στο εσωτερικό της Ευρώπης-Φρούριο, για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο και την διαχείρισή τους.Η πολιτική των ευρωπαϊκών κρατών για την μετανάστευση -με τις επιμέρους διαφοροποιήσεις της- συντηρεί και αναπαράγει την “παράνομη” μετανάστευση, που αποτελεί και το μεγαλύτερο μέρος της, ικανοποιώντας τις ανάγκες της ευέλικτης αγοράς σε φτηνό-προσωρινό εργατικό δυναμικό. Οι μετανάστες -και κυρίως οι “χωρίς χαρτιά”- στο εσωτερικό του Δυτικού κόσμου αποτελούν ουσιαστικά μια στρατιά ανέργων, εξαναγκασμένοι να κερδίσουν την επιβίωσή τους μέσα στις ασφυκτικές συνθήκες ομηρίας που επιβάλλουν τα αφεντικά.
Ως προϋπόθεση για την διατήρηση αυτού του καθεστώτος δουλείας, αλλά και για την αποτροπή οποιασδήποτε απειλής αντιπροσωπεύουν για τους κυρίαρχους, στο βαθμό που δεν είναι ελέγξιμοι τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, το κράτος συστηματοποιεί τον έλεγχο και εντείνει
την καταστολή απέναντί τους. Θωρακίζει θεσμικά και ιδεολογικά τις αναπτυγμένες δημοκρατίες και αναβαθμίζει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς στις συνοριακές γραμμές και στην ενδοχώρα για τον έλεγχο, την αναχαίτιση και την βίαιη απώθηση των μεγάλων μεταναστευτικών ρευμάτων.Σε αυτή τη κατεύθυνση τα ευρωπαϊκά κράτη συγκλίνουν σε μια ενιαία κατασταλτική στρατηγική δομώντας την Ευρώπη-Φρούριο, που υλικά μεταφράζεται σε: στρατιωτικές ζώνες κατά μήκος των υδάτινων και χερσαίων συνόρων της Ε.Ε., στρατόπεδα συγκέντρωσης και τμήματα μεταγωγών στα κυριότερα σημεία εισόδου μεταναστών, ουσιαστική κατάργηση του πολιτικού ασύλου και της ιδιότητας του πρόσφυγα, αντιμεταναστευτικούς νόμους, καταστολή στο εσωτερικό της ΕΕ που εκδηλώνεται με άγριο και συστηματικό τρόπο σε βάρος των μεταναστών και προσφύγων “χωρίς χαρτιά”, και μαζικές απελάσεις πίσω στο πουθενά.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, προωθούν την διαδικασία της “ενσωμάτωσης” για έναν περιορισμένο αριθμό μεταναστών, συνοδεύοντάς την επιπλέον με μια ανθρωπιστική ρητορική στην οποία εντάσσεται τόσο ο φιλελεύθερος όσο και ο αριστερός λόγος περί “ανθρωπίνων δικαιωμάτων” και “πολυπολιτισμικότητας”. Στην ουσία αυτή η διαδικασία κατοχυρώνει την διάκριση σε “νόμιμους” και “παράνομους” και προωθεί την καταγραφή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από τις αστυνομικές αρχές. Για να πραγματοποιηθεί η “ενσωμάτωση” με όρους υποταγής ενός κομματιού των μεταναστών, είναι απαραίτητο ένα άλλο κομμάτι αυτών να υπάρχει υπό την διαρκή απειλή του διωγμού, να βασανίζεται στα κρατητήρια, να γεμίζει τις φυλακές, να πεθαίνει στα σύνορα. Μέσα στο σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης, η “ενσωμάτωση” και η καταστολή αποτελούν τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος: του ελέγχου και της υποταγής των μεταναστών, με την θεσμική βία να αυξάνεται σε βάρος αυτών που παραμένουν “χωρίς χαρτιά”.
Για μας ως αναρχικούς η αλληλεγγύη στους μετανάστες και τους αγώνες τους νοηματοδοτείται ως μια σχέση μεταξύ των καταπιεσμένων, που στοχεύει να διαλύσει τις συνθήκες της συναίνεσης και να σπάσει τα τείχη της σιωπής και της εξατομίκευσης που προσπαθούν να υψώσουν οι κυρίαρχοι ανάμεσα στους προλετάριους. Είναι ένας αγώνας ενάντια στους κοινούς μας εχθρούς, το κράτος και το κεφάλαιο, στις κατασταλτικές στρατηγικές των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών και στην πολιτική της “ενσωμάτωσης”
που ισχυροποιεί το σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης επιδιώκοντας την “εξίσωση” ντόπιων και μεταναστών προλετάριων μέσα στις σύγχρονες συνθήκες σκλαβιάς αυτού του συστήματος.Για εμάς, που κάθε σημείο της γης είναι πατρίδα μας και κάθε πατρίδα μάς είναι ξένη, η αλληλεγγύη στους απόκληρους του εξουσιαστικού-καπιταλιστικού κόσμου είναι ο αγώνας για την ανατροπή του, την κοινωνική απελευθέρωση και την Αναρχία.
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΗ, ΣΥΝΟΡΑ, ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
Αναρχική Συλλογικότητα ΚΥΚΛΟΣ της ΦΩΤΙΑΣ
31/5/07
*