MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης, νο 46, Μάης 2007

[Σχόλια και Άλλα] 

ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ AΠΕΙΛH ΤΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ

Όταν μιλάμε για τη ρύπανση που επαπειλούν να επιφέρουν στη Σαντορίνη 450-500 τόνοι καυσίμων του Sea Diamond, θα πρέπει να αναλογιζόμαστε το μέγεθος μιας επερχόμενης περιβαλλοντικής καταστροφής και ρύπανσης στο Αιγαίο, όπου πλέουν τάνκερ μεταφέροντας πολλές χιλιάδες τόνους πετρελαίου.

Σήμερα, σύμφωνα με επίσημες μελέτες, το Αιγαίο αποτελεί την περιοχή υψηλότερου κινδύνου για οικολογική καταστροφή στη Μεσόγειο και αν τελικά κατασκευαστεί ο πετρελαιαγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης θα είναι και της Ευρώπης.

Ήδη το Αιγαίο είναι το πιο μολυσμένο πέλαγος της Μεσογείου, εξαιτίας της λεγόμενης λειτουργικής ρύπανσης, όπως ονομάζεται η αποβολή από τα πλοία που διασχίζουν τη θάλασσα των υπολειμμάτων από τις δεξαμενές και τις μηχανές τους.

Σήμερα το Αιγαίο το διαπλέουν 6.000 τάνκερ ετησίως μεταφέροντας συνολικά 100 εκατομμύρια τόνους πετρέλαιο.

Με την κατασκευή του πετρελαιαγωγού, πέρα από τις περιβαλλοντικές καταστροφικές συνέπειες στην ξηρά από την εγκατάστασή του και τη βιομηχανοποίηση της Αλεξανδρούπολης, ο κόλπος της οποίας θα ρυπανθεί αναπόφευκτα και μόνο από τη φόρτωση των πλοίων και τη διάχυση του έρματός τους, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος μιας περιβαλλοντικής καταστροφής στο αρχιπέλαγος καθώς η υπάρχουσα κατάσταση στο Αιγαίο θα επιδεινωθεί:

Θα προστεθεί στις ακτές του ένας γιγαντιαίος σταθμός φόρτωσης πετρελαίου, θα αυξηθεί η διακίνηση πετρελαιοειδών κατά 32-40 εκατομμύρια τόνους και θα διπλασιαστεί το τονάζ των τάνκερ που θα διασχίζουν τα νερά του, γιατί σήμερα τα πλοία που μεταφέρουν το πετρέλαιο στο Αιγαίο μέσω των στενών του Βοσπόρου είναι μεσαίου μεγέθους.

Όπως γράφαμε στο Αναρχικό Δελτίο, νο 41, Οκτ. 2006 :

“Ευκαιρία δεν χάνουν τα πολιτικά κι οικονομικά αφεντικά της χώρας να διατυμπανίζουν τα γεωπολιτικά και οικονομικά οφέλη για την Ελλάδα που προσδοκούν από την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης η οποία συμφωνήθηκε πρόσφατα από τους ηγέτες της Ελλάδας, της Ρωσίας και της Βουλγαρίας.

Το έργο, όταν υλοποιηθεί, “θα αναβαθμίσει τη θέση της Ελλάδας ως ενεργειακού κόμβου” στο πεδίο του ανταγωνισμού των χωρών της περιοχής, το κράτος θα εισπράττει τα λεγόμενα τέλη διέλευσης (royalties) από την κοινοπραξία Trans-balkan Pipeline που θα αναλάβει την εκμετάλλευση του έργου (ένα δολάριο ανά διερχόμενο τόνο πετρελαίου) και θα φέρει κέρδη για τις ελληνικές εταιρείες που θα συμμετέχουν στην κατασκευή του και στους έλληνες εφοπλιστές που άρχισαν ήδη τις παραγγελίες γιγαντιαίων τάνκερ.

Η λειτουργία του αγωγού θα φέρει τάνκερ μεγάλης χωρητικότητας, 250-300.000 τόνων (τα λεγόμενα VLCC), τα οποία μέχρι σήμερα δεν έπλεαν στο Αιγαίο γιατί είναι αδύνατη η διέλευση πλοίων με χωρητικότητα μεγαλύτερη των 150.000 τόνων (τα λεγόμενα suez max) από το Βόσπορο και τα Δαρδανέλια. Με τη δημιουργία του αγωγού, τη διέλευση των γιγαντιαίων τάνκερ και την αύξηση του μεταφερόμενου πετρελαίου η ρύπανση της θάλασσας και των ακτών στο Αιγαίο αναπόφευκτα θα πολλαπλασιαστεί και ελλοχεύει ο κίνδυνος μιας ολοκληρωτικής περιβαλλοντικής καταστροφής σε περίπτωση σοβαρού ατυχήματος.

Οι ποσότητες πετρελαίου που μεταφέρουν αυτά τα γιγάντια πλοία είναι πολύ μεγάλες κι αρκεί ένα μόνο ατύχημα ενός σούπερ-τάνκερ χωρητικότητας περίπου 300.000 τόνων, όπως εκείνο παλιότερα του "Έξον Βαλντέζ" στις ακτές της Αλάσκα και πιο πρόσφατα του ελληνόκτητου “Πρεστίζ” στις βορειοδυτικές ακτές της Ισπανίας, για να αφανίσει το Αιγαίο. Αυτό που καταρχήν θα πληγεί με ρύπανση είναι βέβαια το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, όπου καθημερινά θα πραγματοποιούνται φορτώσεις εκατοντάδων χιλιάδων τόνων πετρελαίου, καθώς επίσης και τα θρακικά παράλια εξαιτίας των θαλάσσιων ρευμάτων που θα μεταφέρουν τους ρύπους, ενώ μόνιμη θα είναι η απειλή για τις ακτές και τα νησιά της ευρύτερης περιοχής όπως η Σαμοθράκη, η Λήμνος, ο Άη-Στράτης. Οι κάτοικοι όλων αυτών των περιοχών δεν έχουν κανένα λόγο να είναι ευτυχείς με αυτή την εξέλιξη στο ζήτημα του πετρελαιαγωγού για την οποία τρίβουν τα χέρια τους οι Λάτσηδες και οι Κοπελούζοι...”

Με την αύξηση του μεταφερόμενου πετρελαίου και την αύξηση του τονάζ, οι πιθανότητες ενός ναυτικού ατυχήματος αυξάνονται κατακόρυφα. Αν συγκριθεί με τη ρύπανση που επαπειλείται στην Καλντέρα με μόλις 450-500 τόνους καυσίμων του Sea Diamond, αντιλαμβάνεται κανείς τι θα συμβεί από ένα ατύχημα πλοίου που μεταφέρει 25.000 τόνους. Η μισή μόνο ποσότητα να διαφύγει στη θάλασσα, η καταστροφή θα αγκαλιάσει μια έκταση ίση με όλες τις Κυκλάδες. Κι ένα ακόμα μεγαλύτερο ατύχημα, αφού τα πλοία που θα διασχίζουν το Αιγαίο θα είναι γιγαντιαία, θα το κατέστρεφε μέσα σε λίγες μέρες ολόκληρο.

Δεν πρόκειται για υποθέσεις. Η διαρροή 25.000 τόνων πετρελαίου από το ναυάγιο του πλοίου Prestige στις 19/11/02 στον Ατλαντικό, 250 χλμ. από την ξηρά, προκάλεσε ανυπολόγιστη καταστροφή στις ακτές σε μια τεράστια έκταση 1.900 χιλιομέτρων στην Πορτογαλία, την Ισπανία και τη Γαλλία, φθάνοντας μέχρι και τη Μάγχη! Κάτι ανάλογο σε μια κλειστή θάλασσα, όπως είναι το Αιγαίο, θα ισοδυναμούσε με την καταστροφή της.

 

*