MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 45, Aπρίλης 2007

Διανύουμε μια περίοδο όπου το κράτος επιχειρεί την αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος στο πλαίσιο της ευρύτερης διαδικασίας εκσυγχρονισμού των δομών εκμετάλλευσης και καταπίεσης, με την επιβολή του νόμου-πλαισίου για τα πανεπιστήμια και την αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος, η οποία προσωρινά πάγωσε λόγω των δυναμικών κινητοποιήσεων. Τον τελευταίο μήνα, με αιχμή την ψήφιση του νόμου-πλαισίου, ο αγώνας κλιμακώνεται με την αναζωπύρωση των καταλήψεων πανελλαδικά και μαζικότερες διαδηλώσεις.

Η πορεία αντιμετώπισε άγρια καταστολή, ξυλοδαρμούς δεκάδων διαδηλωτών, αθρόα χρήση χημικών που οδήγησαν εν τέλει στη βίαιη διάλυσή της έξω από το κτίριο της βουλής. Πραγματοποιήθηκαν 61 προσαγωγές οι οποίες μετατράπηκαν σε συλλήψεις με βαριές και κατασκευασμένες κατηγορίες. Οι 52 που διώκονται για πλημμελήματα αφήνονται ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους και από τους 9 που διώκονται σε βαθμό κακουργήματος οι 8 αφήνονται ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους και καταβολή βαριών εγγυήσεων (5.000 ευρώ για τον καθένα ) ενώ ο σύντροφος Βασίλης Στεργίου προφυλακίζεται. Από την πρώτη στιγμή, οι συλληφθέντες αρνούνται όλες τις κατηγορίες, που τους αποδίδονται με μοναδικό στοιχείο καταθέσεις μπάτσων. Ο Βασίλης Στεργίου κρατείται όμηρος του κράτους στις δικαστικές φυλακές Κορυδαλλού με μοναδικό κριτήριο τόσο ότι δεν είναι φοιτητής -κάτι στο οποίο σπεκουλάρισαν τα φερέφωνα της ασφάλειας μέσα από τα ΜΜΕ αναδεικνύοντάς το ως διαχωριστικό στοιχείο από τους υπόλοιπους συγκατηγορούμενούς του- όσο και το ότι είναι γνωστός στις διωκτικές αρχές για τη συνολικότερη δράση του ως αναρχικός.

Μετά τη σαρωτική κατασταλτική επίθεση που δέχτηκε η πορεία της 8ης Μάρτη, ακολούθησε για ακόμη μια φορά η ιδεολογική προπαγάνδα του κράτους, που σα στόχο είχε να αποκοινωνικοποιήσει και να αποπολιτικοποιήσει τα εξεγερσιακά γεγονότα που έλαβαν χώρα στους δρόμους γύρω από τη βουλή, σερβίροντας το γνωστό παραμύθι περί “λιγοστών κουκουλοφόρων”. Ταυτόχρονα στα ΜΜΕ παρελαύνουν μεγαλοδημοσιογράφοι, καθηγητές, εκπρόσωποι κομμάτων, παράγοντες της αριστεράς και μπάτσοι που συκοφαντούν τους αγωνιζόμενους, μιλώντας για προβοκάτορες και εγκληματικά στοιχεία, με στόχο να απομονώσουν τους αναρχικούς, το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι του ευρύτερου κοινωνικού αγώνα που διεξάγεται σχεδόν ένα χρόνο τώρα με αιχμή την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Συγκρίνουν και εξισώνουν τα συγκρουσιακά γεγονότα, που δημιούργησε μεγάλο μέρος διαδηλωτών με τη δολοφονική δράση των έμμισθων φρουρών του κράτους, που έστειλαν στα νοσοκομεία δεκάδες από αυτούς. Ακόμη, το κάψιμο ενός φυλακίου, μια συμβολική πράξη που κάνει ξεκάθαρο πως κανένα σύμβολο δεν μπορεί να ενώνει τους καταπιεσμένους με τους δυνάστες τους, εμφανίστηκε ως βεβήλωση ενός εθνικού μνημείου, πίσω από την οποία συσπειρώθηκε όλο το πολιτικό σύστημα συμπεριλαμβανομένης της καθεστωτικής και ρεφορμιστικής αριστεράς. Αυτή άλλωστε έσπευσε από την πρώτη στιγμή να καταδικάσει τις συγκρούσεις εκατοντάδων διαδηλωτών με τις δυνάμεις καταστολής, καταθέτοντας ακόμα μια φορά διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης στην αστική δημοκρατία, ανταποκρινόμενη στο γνωστό της ρόλο, να λειτουργεί ως βαλβίδα αποσυμπίεσης της κοινωνικής οργής. Τα παραμύθια περί βεβήλωσης είχαν επίσης στόχο να εγείρουν τα πιο συντηρητικά ανακλαστικά της κοινωνίας ώστε αυτή να ταχθεί με το μέρος της “Δημοκρατίας” και να εναντιωθεί στον κοινωνικό αγώνα. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι το ίδιο βράδυ μέλη της “Χρυσής Αυγής” και άλλων φασιστικών οργανώσεων πραγματοποίησαν συγκέντρωση στο συγκεκριμένο σημείο.