Ο ξεσηκωμός στην Οαχάκα και η κατάληψη της πρωτεύουσάς της από τους εξεγερμένους οαχακένιους έσπειρε τον πανικό στα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά καθώς και τον φόβο της εξάπλωσής της και σε άλλες περιοχές του Μεξικό. Σαν απάντηση στον ξεσηκωμό και ως συνέχεια της αιματηρής αστυνομικής επίθεσης της 14ης Ιούνη, ο Ρουίζ εξαπέλυσε επιθέσεις από παραστρατιωτικές ομάδες αποτελούμενες από μπάτσους και μέλη του κόμματος PRI προκαλώντας δολοφονίες, τραυματισμούς, απαγωγές αγωνιστών, ενώ ο απερχόμενος πρόεδρος του Μεξικό Βινσέντε Φοξ του ακροδεξιού κόμματος PAN -με την έγκριση του νεοεκλεγέντα (με νοθεία) προέδρου Καλδερόν (του ίδιου κόμματος) και κατ΄απαίτηση επιχειρηματικών κύκλων- απέστειλε στην Οαχάκα ομοσπονδιακές αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις απαιτώντας από τους εξεγερμένους να εγκαταλείψουν τους δρόμους και τα περίπου 3.000 οδοφράγματα που ύψωσαν μέσα και γύρω από την πόλη.

Στις 16 Οκτώβρη έφθασε στην Πόλη του Μεξικό η Πορεία για την Αξιοπρέπεια των λαών της Οαχάκα αποτελούμενη από 5.000 διαδηλωτές που διέσχισαν με τα πόδια 550 χιλιόμετρα ζητώντας την αποπομπή του κυβερνήτη Ρουίζ. Στην Πόλη του Μεξικό διαδήλωσαν μαζί με διαδηλωτές από την εξεγερμένη κοινότητα Ατένκο και την Άλλη Καμπάνια των Ζαπατίστας.

Πολλοί διαδηλωτές κατασκήνωσαν έξω από το κτίριο της Γερουσίας απαιτώντας την καθαίρεση του κυβερνήτη της πολιτείας Ρουίζ, και 20 δάσκαλοι και αγωνιστές από την APPO ξεκίνησαν απεργία πείνας στις 19 Οκτώβρη μετά τη δολοφονία από παραστρατιωτικούς του μέλους της ΑΡΡΟ Alejandro Garcia Hernandez ο οποίος σκοτώθηκε μπροστά από κάποιο οδόφραγμα στο κέντρο της πόλης Οαχάκα χτυπημένος με τρεις σφαίρες μέσα από διερχόμενο αυτοκίνητο. Ήταν ο δέκατος νεκρός από τη στιγμή που ξεκίνησε η απεργία των δασκάλων.

Στο μεταξύ, ο ηγέτης του συνδικάτου των δασκάλων Rueda P. εκφράζοντας τα συντηρητικότερα και πιο φοβισμένα κομμάτια του αγώνα μπροστά στην απειλή του αιματοκυλίσματος κάλεσε από την εθνική τηλεόραση τους δασκάλους να σταματήσουν την απεργία και να εγκαταλείψουν τα οδοφράγματα. Άρχισαν μάλιστα να κυκλοφορούν φήμες από τα ΜΜΕ ότι στο εσωτερικό του κινήματος εμφανίστηκαν αντιμαχόμενες ομαδοποιήσεις με αναφορά στο αποσχισθέν διδασκαλικό τμήμα του CCL (Κεντρική Επιτροπή Αγώνα) που συνδέθηκε με το PRI και κάλεσε επίσης τους δασκάλους να επιστρέψουν στα σχολεία. Ταυτόχρονα ο τύραννος Ρουίζ, αναθαρρεύοντας και πιστεύοντας ότι ήταν δυνατή η υπονόμευση και η λήξη του ξεσηκωμού με μια επιστροφή των δάσκαλων στα σχολεία, υποσχέθηκε να παραχωρήσει “γενική αμνηστία”.

Η πολιτειακή συνέλευση των δασκάλων στην Οαχάκα στις 18 Οκτώβρη επαναδιατύπωσε την απόφαση ότι το αίτημα για την αποχώρηση του Ρουίζ δεν είναι ανακλητό ούτε διαπραγματεύσιμο, γι' αυτό και “η πρόταση επιστροφής στις τάξεις υποδηλώνει ότι μέσα στο συνδικάτο των δασκάλων υπάρχουν θέσεις ευνοϊκά διακείμενες στο κράτος, που εκδηλώνονται θέτοντας ημερομηνίες σχετικά με την επίλυση της κρίσης, καταστέλλουν το δικαίωμα της βάσης για άμεση απάντηση χωρίς να προσφέρουν την ευκαιρία να διαπιστώσει κανείς αν αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να επιτευχθεί μια αξιοπρεπής έξοδος από την παρούσα κρίση.”

Αξιοποιώντας τις υποκινούμενες επιθέσεις και τις προβοκάτσιες των παραστρατιωτικών μέσα στην πόλη, ο πρόεδρος Βινσέντε Φοξ διέταξε την επομένη τις ειδικές κατασταλτικές δυνάμεις να κινηθούν κατά της πόλης της Οαχάκα “για να αποκαταστήσουν την τάξη”, ξεκινώντας από το αεροδρόμιο το οποίο κατέλαβαν για να μην το καταλάβουν οι εξεγερμένοι. Η ανακοίνωση της προεδρίας της Δημοκρατίας αναφέρει πως αυτή η απόφαση είναι η απάντηση στα γεγονότα που "πλήττουν την τάξη και την ειρήνη των πολιτών" στην Οαχάκα.

Στις 28 Οκτώβρη η APPO μπροστά στην επικείμενη εισβολή των κρατικών δυνάμεων στην πόλη κήρυξε γενική απεργία και αποκλεισμό των εμπορικών κέντρων και των εθνικών οδών επιμένοντας σταθερά στην “εξαφάνιση των αρχών” και την αποπομπή του Ουλίσες Ρουίζ.

Στις 29 Οκτώβρη, oι ειδικές κατασταλτικές δυνάμεις της PFP (ομοσπονδιακή αστυνομία πρόληψης) εισέβαλαν στην πόλη της Οαχάκα για να καταπνίξουν βίαια την πεντάμηνη κοινωνική εξέγερση για αξιοπρέπεια και για δικαιοσύνη. 4.500 χιλιάδες πάνοπλοι μπάτσοι, υποστηριζόμενοι από ελικόπτερα και θωρακισμένα οχήματα, επιτέθηκαν στα οδοφράγματα και στους αγωνιστές που τα υπερασπίζονταν.

Πλήθος κόσμου βγαίνει στους δρόμους της πόλης για να διαδηλώσει την αντίθεσή του στην προέλαση των Ομοσπονδιακών Δυνάμεων. Η συνέλευση της ΑΡΡΟ καλεί τους αγωνιστές να αντιμετωπίσουν τους εισβολείς με ψυχραιμία και να αποφύγουν τις άμεσες συγκρούσεις με τις δυνάμεις της PFP για να μην επαναληφθούν τα αιματηρά γεγονότα της 2ας Οκτωβρίου 1968 όπου δολοφονήθηκαν εκατοντάδες εξεγερμένοι φοιτητές. Παρόλα αυτά, ομάδες εξεγερμένων αντιστέκονται βίαια στην επίθεση των μπάτσων χρησιμοποιώντας κοκτέιλ μολότωφ και αυτοσχέδια μέσα. Στους νεκρούς που μετρούσε από την αρχή του ο αγώνας από τις επιθέσεις μπάτσων και παραστρατιωτικών θα προστεθούν κι άλλοι ακόμα, ενώ μεγάλος και συνεχώς αυξανόμενος είναι ο αριθμός των συλληφθέντων και εξαφανισμένων. Ανακοινώνεται επίσημα ο θάνατος δυο αγοριών ενώ φημολογείται ένας ακόμη θάνατος από πυροβολισμό. Μετά από πρόσκαιρη διακοπή, το ραδιόφωνο των εξεγερμένων Radio Universidad επαναλαμβάνει την εκπομπή του με μηνύματα αντίστασης και αλληλεγγύης από το αυτόνομο πανεπιστήμιο της πόλης και η ΑΡΡΟ καλεί για την επομένη μαζική πορεία προς το Ζόκαλο στο κέντρο της πόλης που έχει ανακαταληφθεί από την PFP. Αγωνιστές της APPO εξακολουθούν να κρατούν κάποια οδοφράγματα, αλλά αρκετά κυβερνητικά κτίρια έχουν ανακαταληφθεί από την PFP.

Την 1η Νοέμβρη χιλιάδες άνδρες και γυναίκες από τις βάσεις στήριξης του EZLN μπλόκαραν όλους τους δρόμους στις περιοχές που ελέγχουν στην πολιτεία Chiapas ως ένδειξη αλληλεγγύης στα αδέρφια τους της Oaxaca και σε κάποιες περιοχές απειλήθηκαν συγκρούσεις με την αστυνομία.

Νέα μεγάλη διαδήλωση έγινε στην πόλη της Οαχάκα στις 5 Νοέμβρη και εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου πλημμύρισαν τους δρόμους απαιτώντας την απομάκρυνση του κυβερνήτη Ουλίσες Ρουίζ από την εξουσία. Πριν την άφιξη της πορείας στο Ζόκαλο, την κεντρική πλατεία της πόλης, η PFP έκλεισε όλες τις προσβάσεις με ψηλά οδοφράγματα κατασκευασμένα από αγκαθωτό συρματόπλεγμα.

Η έβδομη κατά σειρά μεγάλη πορεία της ΑΡΡΟ στην Οαχάκα στις 25 Νοέμβρη μετατράπηκε σε πεδίο μάχης στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Οι άγριες συγκρούσεις των διαδηλωτών με τους μπάτσους ξεκίνησαν όταν η πορεία πλησίασε στην κεντρική πλατεία και διήρκεσαν περισσότερες από πέντε ώρες, μέχρι που η PFP άρχισε να προελαύνει σε διάφορες περιοχές της πόλης. Υπάρχουν αναφορές για τρεις νεκρούς, εκατοντάδες συλληφθέντες και αγνοούμενους. Από τους διαδηλωτές πυρπολήθηκαν δεκάδες οχήματα και λεωφορεία καθώς επίσης κυβερνητικά κτίρια, εμπορικά καταστήματα και ξενοδοχεία. Η κυβέρνηση της Οαχάκα κήρυξε την πόλη σε κατάσταση πολιορκίας.

Στις 27 Νοέμβρη, το Απελευθερωτικό Κομάντο των Μαγονιστών (CML), από την πολιτεία Γκερέρο, με ανακοίνωσή του προειδοποιεί ότι: “Η βιαιότητα της ομοσπονδιακής και πολιτειακής νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης μάς υποχρεώνει να υψώσουμε τη φωνή μας και να χρησιμοποιήσουμε τα όπλα για να συγκρατήσουμε την επίθεση, η οποία δεν πρέπει να γίνει ανεκτή από καμία επαναστατική οργάνωση”.

Στις 29 Νοεμβρίου, μετά την άγρια καταστολή της πορείας της 25ης Νοεμβρίου, η APPO ανέβαλε την ανακατάληψη της Πλατείας Σάντο Ντομίνγκο, όπου θα εγκαθιστούσε ξανά το “λαϊκό κέντρο ενημέρωσης”, αφού οι αστυνομικοί είχαν αποκλείσει πάνω από σαράντα δρόμους γύρω από την πλατεία. Την ίδια μέρα, το σύμβολο της αντίστασης και τελευταίο οχυρό του εξεγερμένου λαού της Οαχάκα, το “οδόφραγμα των Σίνκο Σενιόρες” ή “οδόφραγμα του θανάτου” ή “οδόφραγμα της νίκης”, που αποτελούνταν κυρίως από ελευθεριακούς, αναρχικούς και ριζοσπάστες νέους και νέες οι οποίοι προστάτευαν το χώρο γύρω από το Αυτόνομο Πανεπιστήμιο, εγκαταλείφθηκε τελικά, έπειτα από τις διαρκείς επιθέσεις ακόμη και με πυροβόλα όπλα, τις απαγωγές, τις συλλήψεις και τα βασανιστήρια υπερασπιστών του. Λίγες ώρες μετά, σίγησε το “Ράδιο Ουνιβερσιδάδ”, η φωνή της APPO, έπειτα από πέντε μήνες εκπομπών και παρέδωσε το χώρο στον πρύτανη του Αυτόνομου Πανεπιστημίου αφού απειλούνταν άμεσα με βίαιη εκκένωση από την αστυνομία και τους παραστρατιωτικούς. Από την άλλη εξακολουθεί να εκπέμπει ο ραδιοσταθμός των οπαδών του τύραννου Ρουίζ, το “Ράδιο των Πολιτών”, προσφέροντας χρήματα σε όποιον δολοφονήσει μέλη της APPO και καλώντας να πυρποληθούν τα γραφεία των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αγνοώντας για άλλη μια φορά την τρομοκρατία κράτους και παραστρατιωτικών, η ΑΡΡΟ πραγματοποίησε στις 10 Δεκέμβρη μια ακόμα μεγάλη πορεία, την 8η στη σειρά μετά την εισβολή της αστυνομίας στην πόλη της Οαχάκα. Στην πορεία συμμετείχαν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι απαιτώντας για μια ακόμη φορά την άμεση απελευθέρωση των πολιτικών κρατούμενων, να εμφανιστούν οι αγνοούμενοι, την άμεση απομάκρυνση της PFP και την παραίτηση του τυράννου Ουλίσες Ρουίζ.

Στην κεφαλή της πορείας βρίσκονταν οι συγγενείς των κρατούμενων, των αγνοούμενων και δολοφονημένων στη διάρκεια αυτού του αγώνα, κρατώντας πανώ και φωνάζοντας συνθήματα για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατούμενων κι ακολουθούσαν καταζητούμενοι αγωνιστές της ΑΡΡΟ που αγνόησαν τα εντάλματα σύλληψης που εκκρεμούν εναντίον τους.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Παράνομης Επαναστατικής Ιθαγενικής Επιτροπής-Γενική Διοίκηση του EZLN, στις 2 Δεκέμβρη έγινε έκκληση για μια παγκόσμια καμπάνια, όπου θα γίνει γνωστό, με όλους τους τρόπους και σε όλα τα πιθανά μέρη, αυτό που συνέβη και συμβαίνει στην Οαχάκα καθιστώντας τον καθένα και την καθεμιά υπεύθυνο/η να επιλέξει τον τρόπο, το χρόνο και τον τόπο, καθώς και έκκληση αυτές οι ενέργειες να καταλήξουν σε μια ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΑΧΑΚΑ, ΣΤΙΣ 22 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2006 για να καταδειχτεί πως οι εξεγερμένοι της Οαχάκα δεν είναι μόνοι τους.

Στην ανακοίνωσή του ο EZLN αναφέρει μεταξύ άλλων:

“Εκατοντάδες άντρες και γυναίκες που κρατούνται παράνομα, δεκάδες αγνοούμενοι, βασανιστήρια, έρευνες, κακοποιήσεις. Νέοι και νέες, ινδιάνοι, παιδιά, ηλικιωμένοι και ηλικιωμένες. Σαν να λέμε: ο λαός της Οαχάκα από τα κάτω. Από τα πάνω, η Ομοσπονδιακή Αστυνομία Πρόληψης, οι παραστρατιωτικοί του Ουλίσες Ρουίζ, τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, η πολιτική τάξη.

Σιωπώντας απέναντι σε αυτό, λέμε “Οαχάκα” από τα πάνω, και από τα πάνω κάνει κανείς ευχάριστες… και ηλίθιες εκτιμήσεις.

Στην Οαχάκα εξαπλώνεται ο πόνος, αλλά εξαπλώνεται και ο αγώνας.”

*