Γι'αυτό και από τους ίδιους τους οικο-ακτιβιστές χρησιμοποιείται για αυτή την κατασταλτική επίθεση ο όρος "Green Scare", παραπέμποντας στο "Red Scare" (Κόκκινο Τρόμο) των δεκαετιών 1910-20 και 1940-50 που σημαδεύτηκαν από τις διώξεις κομμουνιστών. Αν και η επιχείρηση "Βackfire" αποτελεί καμπή σε αυτή την κατασταλτική επίθεση, ο όρος Green Scare περιγράφει σήμερα το σύνολο των υποθέσεων δίωξης οικο-ακτιβιστών επειδή ακριβώς κάθε υπόθεση εντάσσεται από το κράτος σε ένα γενικευμένο κυνήγι μαγισσών και αντιμετωπίζεται ανάλογα.

Τέτοιες περιπτώσεις είναι η υπόθεση τoυ αναρχικού Jeff “Free” Luers που διανύει τον έκτο χρόνο φυλάκισης από τα 22 που του έχουν επιβληθεί για εμπρησμό αυτοκινήτων, και η υπόθεση 7 ακτιβιστών της πρωτοβουλίας SHACK που καταδικάστηκαν σε 6 χρόνια φυλάκιση με την κατηγορία της συνομωσίας για ενέργειες άμεσης δράσης ενάντια στην εταιρεία Ηuntingdon Life Sciences που κάνει πειράματα σε ζώα, με μοναδικό στοιχείο το γεγονός ότι διατηρούσαν ιστοσελίδα αντιπληροφόρησης για τα εγκλήματα της συγκεκριμένης εταιρείας. Σε αυτή την υπόθεση είναι χαρακτηριστική για τα σκοπούμενα της καταστολής η ρήση του αρμόδιου εισαγγελέα: "Αφού δεν μπορούμε να εντοπίσουμε όσους δρουν στην παρανομία, πρέπει να ξεκινήσουμε από αυτούς που κινητοποιούνται ανοιχτά ".

Άλλοι διωκόμενοι στα πλαίσια του Green Scare, είναι o ιθαγενής και πρώην κρατούμενος του ALF Rod Coronado, οι Chris Mcintosh και Peter Young, φυλακισμένοι πριν την επιχείρηση “Βackfire” και ο Εric McDavid που συνελήφθη το Γενάρη του 2006 και κρατείται με κατηγορίες για σαμποτάζ.

Μέσα από τις μεθόδους που ακολούθησε το κράτος αναδεικνύονται και τα σκοπούμενά του. Απ'τη μια μεριά γίνεται εύκολα κατανοητή η αναβάθμιση της καταστολής σε βάρος των ριζοσπαστικών κινημάτων (και σαφώς όχι μόνο του οικολογικού) και η προσπάθεια να απομονωθούν όσοι δυναμικά αντιστέκονται στις διάφορες πτυχές της εξουσιαστικής βαρβαρότητας από το ευρύτερο ρεύμα κοινωνικής διαμαρτυρίας, το οποίο "οφείλει" να δηλώνει πίστη στους νόμους και τους θεσμούς διαμεσολάβησης ώστε να μην αντιμετωπιστεί ως "τρομοκρατική απειλή", με ό,τι αυτό συνεπάγεται: συνεχείς απειλές και διώξεις μέχρι και ισόβιες ποινές φυλάκισης.

Από την άλλη πλευρά, αυτό που γίνεται κατανοητό μέσα από τις μεθόδους της καταστολής είναι πως ο στόχος της δεν είναι μόνο η παραδειγματική τιμωρία όσων αντιστέκονται, για την προστασία της φύσης και των ζώων στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά και η συκοφάντηση και η απαξίωση της ίδιας της αντίστασης. Για αυτό το σκοπό στην επιχείρηση "Βackfire" χρησιμοποιήθηκαν τουλάχιστον δύο πληροφοριοδότες του FBI, μια πράκτορας και ένας πρώην ακτιβιστής που για περισσότερο από δύο χρόνια συνέλεγε στοιχεία εναντίον πρώην συντρόφων του, ενώ στη συνέχεια πέντε από τους διωκόμενους μετατράπηκαν σε "συνεργάτες" των αρχών, καταδίδοντας τους υπόλοιπους. Αυτή τη στιγμή τέσσερις αγωνιστές (οι Daniel McGowan, Jonothan Paul, Nathan Block και Joyanna Zacher) που πρόσφατα παραδέχτηκαν τη συμμετοχή τους στις ενέργειες που τους αποδίδονται είναι αυτοί που αρνούνται κατηγορηματικά οποιαδήποτε "συνεργασία με τις αρχές". Τρεις ακόμα διωκόμενοι έχουν διαφύγει, ενώ ο αναρχικός Bill Rodgers αυτοκτόνησε στο κελί του, το Δεκέμβρη του 2005, λίγες μέρες μετά τη σύλληψή του.

Η εμπλοκή μέχρι αυτή τη στιγμή 12 τουλάχιστον πληροφοριοδοτών και "μετανοημένων" ρουφιάνων στις υποθέσεις του "Green Scare", και η ευρεία προβολή τους από τα ΜΜΕ είναι κομμάτι αυτής της επιχείρησης που θέλει να στείλει το μήνυμα της ήττας για την ίδια την ιδέα της αλληλεγγύης και της αντίστασης, βρίσκοντας στη θλιβερή πραγματικότητα των "συνεργαζόμενων" το έδαφος για να παρουσιάσει όσους αγωνίζονται ενάντια στο σύστημα ως φορείς των σάπιων αξιών του.

Για αυτή την εσωτερική υπονόμευση του αγώνα και στα πλαίσια της συζήτησης που έχει ανοίξει μέσα στο κίνημα, ο αγωνιστής Peter Young, κρατούμενος του κινήματος για την απελευθέρωση των ζώων γράφει: Για να είμαστε ξεκάθαροι, ας γίνουμε και ενοχλητικά ειλικρινείς: το να ρουφιανεύεις σημαίνει ότι αφαιρείς μια ζωή. Κάθε μέρα αφαιρούνται ζωές είτε με τα λόγια είτε με τα όπλα (...) Όταν αυτό συμβαίνει μέσα σε μια δικαστική αίθουσα το αποκαλούμε "συνεργασία". Εγώ το ονομάζω βία, και οτιδήποτε γίνεται για να κρατήσει έναν χαφιέ μακριά από τη δικαστική αίθουσα το ονομάζω "αυτοάμυνα".

Στις 7 Δεκέμβρη, ένα χρόνο μετά τις πρώτες συλλήψεις της επιχείρησης "Backfire", οικο-ακτιβιστές και αλληλέγγυοι στους διωκόμενους στις ΗΠΑ κάλεσαν σε παγκόσμια μέρα δράσης ενάντια στο Green Scare και αλληλεγγύης στους οικο-ακτιβιστές που αντιμετωπίζουν με αξιοπρέπεια την κρατική καταστολή.

Aλληλεγγύη σε όσους μέσα και έξω από τις φυλακές αντιστέκονται στα εγκλήματα του κράτους και του καπιταλισμού σε βάρος των ανθρώπινων κοινωνιών, της φύσης, και των ζώων.

*